Tanie loty do Kairu

Sfinks i piramidy w Gizie

Photo: SXC

Kair to stolica i największe miasto Egiptu (214 km kw., blisko siedem milionów mieszkańców w mieście i niemal 18 milionów w całym zespole miejskim). Nie ma dokładnych statystyk demograficznych Kairu, co powodują ciągłe wędrówki mieszkańców. Stolica Egiptu jest jednym z najgęściej zaludnionych miast świata.

Dzisiejszy Kair to kipiąca życiem metropolia, harmonijnie łącząca ślady najstarszej cywilizacji ze zdobyczami nowoczesnej kultury. Charakter tego największego miasta świata islamu ukształtowały przeplatające się wpływy kultur: arabskiej, afrykańskiej i europejskiej. Kair jest miastem wielu kontrastów, tak kulturowych, jak społecznych. To miejsce o pięciu tysiącach lat historii, serce trzech kontynentów. Stolica Egiptu zaskakuje swym kolorytem i urzeka niesamowitymi zabytkami.

Historia

Pierwsze osady na terenie dzisiejszego Kairu powstały blisko 5 tys. lat p.n.e. Praprzodkiem stolicy Egiptu było Memfis, założone przez Menesa, uznawanego za pierwszego władcę starożytnego Egiptu. Historia współczesnego Kairu rozpoczyna się od małej wioski założonej przez greckich kupców nad Nilem ok. 40 r. p.n.e. Do połowy VII w. mieszkali tu głównie chrześcijanie koptyjscy, aż do momentu wejścia muzułmanów, którzy nazwali je Fustat. W 969 wojska berberyjskie zajęły miasto w imieniu Fatymidów. Założono wówczas nowe miasto Al-Kahira, a dwa lata później szejk al Dżauhar, przywódca muzułmańskiej armii, wybudował al Masdżid al Azhar (Meczet Jaśniejący), przy którym powstał uniwersytet - przez wieki jeden z głównych ośrodków nauki i religii islamu. Od 973 miasto było stolicą Egiptu.

W 1517 Egipt dostał się pod panowanie Turków Osmańskich, a niecałe 250 lat później został podbity przez wojska Napoleona w 1798 roku. Francuska okupacja zakończyła się szybko, bo 3 lata później, ale wpływy europejskie zrobiły swoje. Pierwszą oznaką przejmowania wzorców z Zachodu była budowa linii kolejowej z miasta do Aleksandrii w 1851 roku. Duże znaczenie miało także rozpoczęcie budowy Kanału Sueskiego, gdyż coraz więcej Europejczyków zamieszkiwało w Kairze. Później nastąpił wielki boom ekonomiczny, związany z handlem bawełną.

Turystyka

Kiedy otwarto Kanał Sueski w 1869 roku, coraz więcej zagranicznych turystów gościło w Kairze. W czasie późniejszej okupacji wojsk brytyjskich i kolonizacji miasto rozbudowywano. Skonstruowano nowoczesny kanał, więc dzielnice mogły powstawać również na terenach pustynnych. Zaludnienie miasta szybko wzrastało: z 374 000 w 1882 roku do 1 312 000 w 1937 roku. W mieście osiedlało się coraz więcej Europejczyków. Doprowadziło to do budowy katedr, które kontrastowały ze starymi, arabskimi meczetami. Współczesny Kair nadal przyciąga rzesze imigrantów z rolniczych regionów, szukających pracy w mieście. W czasie wojny z Izraelem do miasta przybyło wielu uchodźców, głównie z półwyspu Synaj.

Dzisiejszy Kair jest centrum świata arabskiego a od XIX w. - także światowym centrum turystycznym. Bliskość znanych na całym świecie zabytków i duża liczba muzeów (m.in. znane Muzeum Egipskie) sprawiają, że turyści tłumnie odwiedzają to miasto.

Z jednej strony mamy świadectwa potęgi starożytnego Państwa Faraonów z piramidami i Sfinksem na czele, oraz skarbami strzeżonymi za murami Muzeum Egipskiego. Z drugiej strony wczesnochrześcijańskie kościoły i przepiękne meczety. Centrum miasta to nowoczesna enklawa z pięknie zachowaną XIX-wieczną, elegancką architekturą. Wyspy na Nilu, Gezira i Roda, są spokojne i zielone. Najstarszą częścią jest Stary Kair, pełen zabytków rzymskich i wczesnochrześcijańskich. Ale najwspanialej prezentuje się Kair muzułmański, z minaretami i kopułami meczetów, bazarami i pasażami, przywodzący na myśl jedną z Baśni Tysiąca i Jednej Nocy. Ale oczywiście do Kairu przyciąga turystów przede wszystkim Giza i jej piramidy – symbol Egiptu i jeden ze starożytnych cudów świata.