Uncategorised

Szczegóły

Opublikowano: 30 listopad 2009

Valladolid - Plaza de Zorrilla

Fot. lugarzen

Valladolid, historyczne miasto malowniczo położone nad rzeką Pisuerga pośród winnych regionów słynących z produkcji win: Ribera del Duero, Rueda i Cigales, w północno środkowej części Hiszpanii, około 200 kilometrów od Madrytu. Miasto, będące stolicą największej prowincji w Hiszpanii leży w autonomicznym regionie Castile y León.

Na pierwszy rzut oka Valladolid wydaje się być zwyczajnym, nowoczesnym, mocno uprzemysłowionym miastem, tymczasem zachowało się tu naprawdę wiele interesujących budowli z odrodzenia w zabytkowym centrum miasta, przepiękne pałace, kościoły i jeden z symboli miasta – majestatyczna katedra. Jeśli przyglądniemy się bliżej miastu i jego historii odkryjemy, że to tutaj, w średniowiecznym grodzie ślub brali Król Ferdynand Aragoński z Izabelą Kastylijską. I to tutaj w 1506 roku umarł opuszczony, biedny i rozgoryczony Krzysztof Kolumb. Miasto było siedzibą królewskiego dworu, centrum hiszpańskiego renesansu a także siedzibą Napoleona. Poza tym jeden z najsłynniejszych pisarzy i poetów hiszpańskich, autor Don Kiszota, Miguel Cervantes mieszkał i tworzył w Valladolid przez wiele lat, a jego dawny dom został przekształcony w muzeum ku jego pamięci.

Oprócz wielu interesujących muzeów, zabytków i uroczych kościołów, na atmosferę miasta wpływa założony w XII wieku Uniwersytet, druga najstarsza wyższa uczelnia w Hiszpanii po Uniwersytecie w Salamance. Obszar Valladolid uważany jest za miejsce, z którego wywodzi się najczystsza forma języka hiszpańskiego.

Stolica regionu Castile y León może poszczycić się naprawdę bogatym, kolorowym  i intensywnym życiem kulturalnym, nie tylko dzięki tysiącom studentów studiujących na miejscowym uniwersytecie. Ma tu miejsce wiele ciekawych imprez. Międzynarodowy Festiwal Filmowy odbywający się w Valladolid w październiku jest jednym z największych i najbardziej prestiżowych festiwali w kraju. Co roku przyciąga on około 80 000 zwiedzających. Również słynna procesja w Wielkim Tygodniu przed Wielkanocą a także szalona fiesta we wrześniu przyciągają tłumy turystów i miejscowych.

Najlepszy czas na odwiedzenie Valladolid to wiosna lub jesień., gdyż miasto znajduje się w centrum wyżyny środkowej Meseta i zimą panuje tu przejmujący mróz, zaś latem jest strasznie upalnie. Zapraszamy do podróży do magicznego Valladolid. Na naszej stronie znajdziesz tanie bilety lotnicze do Valladolid oraz zarezerwujesz hotel w naprawdę atrakcyjnej cenie!

Szczegóły

Opublikowano: 30 listopad 2009

Millenium Tower

Jest jednym z ważniejszych miejsc na mapie Abudży. Autorem projektu wieży jest Manfredi Nicoletti, światowej sławy architekt włoski. Prace nad wartą 53 biliony nair konstrukcją rozpoczęto w 2006 roku. Planowo miały one potrwać 5 lat. Wysoka na 170 metrów Millenium Tower będzie najwyższą budowlą w kraju oraz częścią Nigeryjskiego Centrum Kultury. W jego skład mają wchodzić także muzea i galerie, restauracje, sklepy, hotel oraz zaprojektowane by pomieścić 1200 osób audytorium.

Skała Zuma

Skała jest położona na północ od Abudży. Wznosi się na wysokość 725 metrów n. p. m., otrzymała też przydomek „bramy do Abudży”. Rzeczywiście jest jednym z bardziej charakterystycznych wzniesień w okolicy. O tym, jak bardzo znana jest wśród Nigeryjczyków świadczy chociażby fakt umieszczenia jej wizerunku na banknocie o nominale 100 nair. Dopiero niedawno dostrzeżono potencjał turystyczny, jaki niesie ze sobą Zuma i w jej pobliżu zaczęto budowę infrastruktury turystycznej.

Skała Aso

„Aso” oznacza „zwycięski”. Kolejna z dwóch słynnych skał wyrastających w pobliżu Abudży. Jest niższa niż Zuma, bo sięga zaledwie 400 metrów, ale ma większe znaczenie. To właśnie przy Aso powstał kompleks zabudowań, z których korzysta prezydent Nigerii. Co ciekawe, aby wejść na skałę trzeba postarać się o zezwolenie, które wydają wojskowi w Abudży. Surowo zabronione jest fotografowanie.

Narodowy Meczet

Około połowa populacji Nigerii wyznaje islam. Narodowy meczet powinien więc być monumentalną konstrukcją – z takiego też założenia wyszli jego twórcy. Świątynię zbudowano w 1984 roku. Wzrok przyciąga świecąca, złota kopuła oraz cztery wysokie minarety. We wnętrzu meczetu oprócz sali modlitewnej znajduje się także szkoła, biblioteka oraz centrum konferencyjne.

Narodowy Kościół Nigerii

Znajduje się w bliskim sąsiedztwie Narodowego Meczetu. Budowę kościoła rozpoczęto w 1989 roku, jednak ukończono ją dopiero 16 lat później. Włoska firma budowlana, która go stworzyła inspirowała się zauważalnie stylem neogotyckim.

Muzeum Tradycyjnej Nigeryjskiej Architektury

Jedno z najciekawszych muzeów Abudży. Eksponaty znajdują się na świeżym powietrzu, w pobliżu ogrodu zoologicznego. Turyści mogą obejrzeć tutaj budowle z całej Nigerii w oryginalnych rozmiarach. Pałac Katsina, Meczet Ilorin, umocnienia z Kano – to tylko niektóre z nich.

Stadion

Najważniejsze miejsce w mieście, a dla fanów piłki nożnej zapewne i w całym kraju. Ukończono go w 2003 roku, kiedy to odbywały się na nim mistrzostwa All-Africa Games (podczas których zresztą Nigeria zajęła pierwsze miejsce w klasyfikacji medalowej). Obiekt należy do najnowocześniejszych stadionów na świecie, może pomieścić ponad 60 tysięcy kibiców.

Szczegóły

Opublikowano: 30 listopad 2009

Komunikacja w Gwatemali jest dosyć dobrze rozwinięta, a podróż po kraju odbywa się głównie dzięki sprawnie funkcjonującej sieci autobusów kursujących pomiędzy większymi miejscowościami. Przejażdżka tym środkiem komunikacji po wąskich i krętych górskich drogach, w przeważającej części na dodatek nieutwardzonych (ponad 65%), jest zdecydowanie wydarzeniem jedynym w swoim rodzaju. A dodatkowo to niezapomniane doświadczenie ujrzeć towarzystwo biwakujących, wielodzietnych rodzin Indiańskich przemieszczających się wraz z licznym i różnorodnym żywym inwentarzem.

Równie dogodnym środkiem lokomocji, głównie w miastach, są taksówki, które są stosunkowo tanie. Stanowią jednocześnie doskonałą alternatywę dla autobusów. Możemy również skorzystać z wynajmu samochodu, jednak warunkiem jest posiadanie międzynarodowego prawa jazdy – polski dokument nie jest tu honorowany. Trzeba też uzbroić się w cierpliwość, bowiem miejscowych kierowców charakteryzuje nieco inna kultura jazdy niż w Europie. Prowadzenie auta na drogach Gwatemali wymaga niemal magicznych umiejętności i ogromnej wprawy, dlatego nie jest to specjalnie polecana metoda przemieszczania.

Na kilku trasach konkurencją dla autobusów jest kolej, jednak długość linii i pokrycie przez nie kraju powoduje, że nie wszyscy są w stanie korzystać z tego środka transportu – w kraju istnieje jedynie niecałe 900 kilometrów wąskotorowych dróg kolejowych.

Dobrym rozwiązaniem są również linie lotnicze, oferujące wewnętrzne loty. Zdarza się jednak, że loty dosyć często uzależnione są od zjawisk naturalnych, takich jak aktywność wulkaniczna czy sejsmiczna. Do samej zaś Gwatemali dostać się można natomiast na wiele różnych sposobów: samolotem (wiele lotów bezpośrednich i z przesiadkami łączy kraj zresztą świata), samochodem (poprzez Meksyk, Salwador lub Honduras), pociągiem z Meksyku lub promem z Belize lub Hondurasu.

Szczegóły

Opublikowano: 30 listopad 2009

Tikal zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO

Fot. archer10 (Dennis)

Semuc Champey

Niezwykle wyjątkowym i jednocześnie trudno dostępnym miejscem jest Semuc Champey, czyli „święta woda” w języku Majów. Zanim tam dotrzemy, musimy przemierzyć niewielkie wioski, pełne przyjaznych mieszkańców i rozbieganych dzieci. Podczas podróży można odnieść wrażenie, że życie się tutaj zatrzymało, panuje sielska i niczym nie zmącona atmosfera. Semuc Champey to naturalnie wytworzone, wapienne mosty, duża ilość stawów i wodospadów oraz tajemniczych jaskiń. Obraz ten uzupełnia bujna zieleń, rozkwitnięte orchidee, kolorowe papugi, niespotykane motyle, a także niesforne małpy. Niemal dziewicza przyroda, zapierające dech w piersi widoki oraz niespotykana cisza i spokój sprawiają, że miejsce to nie bez powodu nazywane jest rajem na Ziemi.

Tikal

Dużą atrakcją dla przybywających go Gwatemali turystów jest Tikal, czyli miasto Majów. Prowadzone tam przez długi czas wykopaliska doprowadziły do odkrycia schodkowych piramid, zwieńczonych świątyniami, które dziś udostępnione są zwiedzającym. Na szczycie jednego ze wzgórz możemy podziwiać Wielki Akropol, czyli budowlę o charakterze sakralnym, będącą miejscem pochówku wodzów. Do wszystkich tych kamiennych budowli docieramy przez imponujący las, przypominający nieco dżunglę, zatem całe to miejsce wywiera ogromne wrażenie na odwiedzających je turystach. Monumentalne budowle i otaczająca przyroda tworzą niezwykły widok, który na długo pozostaje w pamięci. Już w 1979 roku Tikal zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na wyjątkowe znaczenie tego prekolumbijskiego miasta oraz otaczającej je dżungli dla historii regionu i rozwoju potężnej cywilizacji Majów.

Quirigua

Stanowisko archeologiczne i ruiny ośrodka kulturowego Majów wpisane są na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Zachowały się tu monumentalne budowle z imponującymi płaskorzeźbami. Kamienne pomniki nagrobne i ołtarze przetrwały od II wieku w bardzo dobrym stanie. Rzeźbione kalendarze zawierają informacje z najważniejszych wydarzeń cywilizacji Majów, stanowią dzięki temu doskonałe świadectwo istnienia starodawnej kultury. 

Quetzaltenango

Miejscowość jednoznacznie kojarząca się z kawą, zatem miłośnicy tego aromatycznego napoju nie mogą przegapić tego miejsca na swojej podróżniczej mapie. Miasto jest ważnym ośrodkiem gospodarczym, bowiem jest miejscem uprawy kakaowca i bawełny. Znajdziemy tu nie tylko liczne palarnie kawy,  ale też imponujące budowle architektoniczne oraz baseny geotermalne, otoczone niezwykłymi górami. 

Wulkany

Gwatemala to również kraj wulkanów. Część z nich jest uśpiona, jednak wiele miejscowości leży w rejonie aktywności sejsmicznej. Wśród znanych, gwatemalskich wulkanów znajdziemy Toliman, Volcan de Agua, Atitlan, Volcan de Fuego – najbardziej aktywny wulkan w Ameryce Środkowej, Santamaria oraz Tajumulco. Część z nich stanowi doskonałą atrakcję turystyczną, można bowiem wdrapać się na ich szczyty, z których rozpościera się niezapomniany widok. 

Chickenbusy

Wśród gwatemalskich atrakcji turystycznych obowiązkowo muszą też znaleźć się tzw. chickenbusy, czyli najpopularniejszy środek transportu w Gwatemali. Są to stare autobusy, o stanie technicznym pozostawiającym wiele do życzenia. Podróżują nim całe rodziny, wraz z żywym inwentarzem, zatem zazwyczaj w autobusach panuje ścisk i niezliczona ilość zapachów, wpisująca się w codzienne życie lokalnych mieszkańców. Maszyna taka zawsze jest obłędnie kolorowa, kierowca nią jeżdżący ma żelazne nerwy i doskonale działający klakson, ponieważ wspinając się z zadziwiającą prędkością do górskich wiosek po drogach zbyt wąskich dla dwóch samochodów przed zakrętem uprzedza jadących z przeciwka właśnie sygnałami dźwiękowymi. Nigdzie tak jak w chickenbusach nie można doświadczyć prawdziwego życia Gwatemali.

Jezioro Atitlan

Od 1955 roku sam akwen oraz tereny leżące wokół niego objęte są ochroną – istnieje tam park narodowy, którego głównym celem istnienia pozostaje popularyzacja tego właściwie nieznanego poza Gwatemalą bajecznego miejsca. Jezioro powstało w wyniku potężnej erupcji sprzed około 84 tysięcy lat – według szacunków jezioro osiąga maksymalną głębokość około 340 metrów. Atitlan uważane jest przez wielu za najpiękniejsze jezioro na świecie – błękitna toń otoczona przez wysokie i smukłe wulkaniczne stożki na zawsze pozostaje w pamięci odwiedzających to miejsce. Soczysta zieleń pól nawadnianych dzięki systemom irygacyjnym, liczne plantacje i kultywujący barwny folklor Indianie to prawdziwa doskonałość tej ziemi.

Antigua Guatemala

Ośrodek miejski położony w odległości około 45 kilometrów od Gwatemala City, dawna stolica kraju (lata 1543 – 1773), a obecnie jeden z najważniejszych punktów na religijnej i kulturalnej mapie kraju, w celu ochrony i promocji tego wartościowego zabytku wpisany został już w roku 1979 na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W Wielki Piątek corocznie odbywa się tu największa w Ameryce środkowej procesja religijna – przewrotnie mówi się że cały kraj zamiera w przededniu Wielkanocy, bo wszyscy mieszkańcy są w Antigua... Odbywają się tam wówczas liczne procesje trwające od 4 do 8 godzin, podczas których po ulicach miasta przemieszczają się niesione na ramionach pątników potężne, ważące nieraz nawet ponad tonę sceny pasyjne, dwie inscenizacje ukrzyżowania, liczne przemarsze i wprost nieprzebrana ilość mniejszych imprez towarzyszących.  Miasto poza ważnymi uroczystościami religijnymi może poszczycić się także wspaniałą kolonialną architekturą, przede wszystkim sakralną, wznoszoną w duchu bogatego baroku, która jednak ze względu na bardzo dużą aktywność sejsmiczną w regionie jest niestety mocno zniszczona. 

Szczegóły

Opublikowano: 30 listopad 2009

Gwatemala to kraj z różnorodną przyrodą i kulturą.

Fot. jeff_Prod

Gwatemala to magiczny kraj z bogactwem natury, w którym nie brakuje plaż, jaskiń, wulkanów oraz monumentalnych budowli, będących świadectwem istnienia cywilizacji Majów. Kraj ten, o powierzchni porównywalnej do około 30 % naszego kraju, położony jest w Ameryce Środkowej nad Oceanem Spokojnym i Oceanem Atlantyckim. W 1821 roku, po prawie trzystu latach, Gwatemala wyzwoliła się spod hiszpańskiego panowania. W drugiej połowie XX wieku zmagała się jednak ze zmianą rządów wojskowych i z wojną domową. W 1996 roku podpisano porozumienie pokojowe, które formalnie zakończyło konflikt. Mimo, że hiszpański jest oficjalnym językiem Gwatemali, na terenie kraju używa się ponad dwudziestu lokalnych języków – są to głównie dialekty indiańskie, takie jak Ki'che', Kekchi czy Mam.

Warunki naturalne

Obszar Gwatemali można podzielić na cztery części: nizinę na północy, wybrzeże Morza Karaibskiego, wybrzeże Pacyfiku oraz tereny górzyste w środkowej części kraju. Gwatemala leży w strefie tropikalnej, jednak mocne zróżnicowanie ukształtowania terenu powoduje, że w górzystej, centralnej części kraju upał i wysoka wilgotność są mniej dokuczliwe. Nizinne wybrzeża po obu stronach są parne i słoneczne, jednak opady atmosferyczne w całym kraju są dość duże i częste. Przy tak wysokich temperaturach są one raczej wybawieniem niż niedogodnością. Gospodarka tego państwa opiera się głównie na uprawach kawy, bananów i trzciny cukrowej. Kuchnia gwatemalska to przede wszystkim meksykańskie tradycje, zatem w lokalnych potrawach nie zabraknie wielu odmian kukurydzy, bananów, a także kurczaka i rumu. Ze względu na położenie, równie popularne są tu dania z owoców morza i świeżych ryb. Codzienne posiłki urozmaicane są także aromatycznymi owocami, takimi jak ananas, papaja, mango, kokos, liczi, pomarańcza czy awokado.

Ludność

Dla mieszkańców Gwatemali więzy rodzinne są niezwykle istotne, szczególnie indiańskie rodziny są dosyć liczne. Kraj ten słynie też z bogatej kultury, obyczajów i tradycji. Przybywających tu turystów zachwycają przede wszystkim tradycyjne tańce mieszkańców. Kolorowe stroje i charakterystyczne maski stanowią połączenie wpływów hiszpańskich i indiańskich. Tańce pełne wigoru i energii odbywają się głównie z okazji lokalnych świąt. Różnorodność barw i wigor tworzą swego rodzaju uliczny spektakl.

Turystyka

Zróżnicowanie Gwatemali fascynuje i zapiera dech w piersiach, szczególnie w odniesieniu do tutejszej przyrody. Każdy podróżnik znajdzie tu coś dla siebie – dla zapalonych plażowiczów przygotowane są dziesiątki kilometrów plaż Morza Karaibskiego na wschodnim wybrzeżu lub Pacyfiku na zachodzie. Gwatemala wydaje się być idealnym miejscem na spędzenie urlopu i choć jest to kraj dość odległy i spędzenie tam wakacji wiąże się z niedogodnościami długiej podróży i sporymi kosztami to z pewnością warto się tam wybrać, bo wrażenia z pobytu pozostaną w pamięci przez wiele lat. W ciągu kilkunastu dni pobytu można zobaczyć ledwie najważniejsze zabytki, parki narodowe i miasta, a całe tygodnie i miesiące okazałyby się za krótkie, by naprawdę poznać ten kraj. Gwatemala, mimo niezwykłych widoków i wyjątkowej kultury, znana jest również z nieco gorszej strony. Występuje tu dosyć duże zagrożenie przestępczością, zatem niewskazane są nocne spacery. Również w dzień powinniśmy unikać mało uczęszczanych dróg, nie nośmy też przy sobie zbyt dużej ilości gotówki i biżuterii.

Kiedy najlepiej lecieć do Gwatemali?

Gwatemala objęta jest klimatem podrównikowym wilgotnym oraz klimatem równikowym wilgotnym. Pora deszczowa trwa tutaj od maja do października, natomiast na wybrzeżu karaibskim od maja do grudnia. Jeśli więc chcemy uniknąć częstych opadów, musimy zarezerwować sobie wyjazd w pozostałych miesiącach. Najwyższe temperatury występują tu od kwietnia do sierpnia, jednak przez cały rok temperatura utrzymuje się niemal na stałym poziomie. Wystarczą nam zatem lekkie, przewiewne ubrania, jednak warto zabrać ze sobą coś cieplejszego na wieczór. Stosunkowo wysoka temperatura oraz niezwykła fauna i flora zachęcają do odwiedzenia tej części świata niemal o każdej porze roku. Tanie loty do Gwatemali możemy znaleźć dzięki serwisowi Tanie-loty.pl. Zadanie ułatwi nam funkcjonalna wyszukiwarka lotów.

Szczegóły

Opublikowano: 30 listopad 2009

Photo by Alphabet Citizen / Wikipedia

Stolicą Gwatemali – niewielkiego państwa w Ameryce Środkowej jest miasto o wielce oryginalnej nazwie Gwatemala City. I tak jak nazwa samo miasto również nie jest wyjątkowo oryginalne- nie oznacza jednak, że nie warto go odwiedzić...

Jak wszystkie ważniejsze ośrodki w promieniu kilkuset kilometrów miasto powstało jako kolonia Hiszpanów i to właśnie im zawdzięcza swoje istnienie. Poza tym do lokalizacji tego ośrodka przyczyniło się katastrofalne trzęsienie ziemi jakie nawiedziło poprzednią stolicę położoną ledwie 45 kilometrów od centrum współczesnej Gwatemali. Wydarzenie to miało miejsce w 1776 roku, wtedy też dla odróżnienia do dawnej lokalizacji zaczęto używać nazwy Nowa Gwatemala, a zniszczone miasto zaczęto nazywać Antigua (Stara) Gwatemala. W tej chwili ze względu na rozrost metropolii stołecznej oba miasta zlewają się już w jedno. Zamieszkuje tu około 1 miliona ludzi, jest to nie tylko największe miasto w kraju, ale również w całej Środkowej Ameryce.

Rozlokowana wśród malowniczych wzgórz Gwatemala, której najstarsza dzielnica zajmuje dno doliny to niezbyt częste miejsce docelowe dla turystów, powtarzana jest nawet potocznie opinia, że nie warto tutaj przyjeżdżać, jednak nie wydaje się by była ona słuszna... W Gwatemali może jest nieco inaczej niż w znanych światowych stolicach słynących z turystycznych atrakcji, nie można powiedzieć jednak, że gorzej. Wprawdzie turysta musi sobie zadać więcej trudu, by dotrzeć do interesujących obiektów, czy unikalnych miejsc, nic nie jest podane „na tacy”, jednak dzięki temu można przyjrzeć się prawdziwemu życiu i doświadczyć realności tego miasta ze wszystkimi jego cieniami i blaskami. Można spróbować porównać skrajnie różniące się sąsiadujące se sobą Gwatemale – Starą i Nową.

Nowa Gwatemala to przede wszystkim szare budynki hołdujące najgorszej z możliwych architekturze  - użytkowe klocki jak z polskich lat 70. i 80. XX wieku, niezbyt funkcjonalne, zbudowane w duchu maksymalnej oszczędności , która teraz wychodzi zewsząd, osypujące się tynkowania ścian, szarość i marazm. Zupełnie jak podróż w czasie... A wśród tych budynków Indianie, którym właściwie jest wszystko jedno, ich niezmienna „maniana” i mimo tak złego położenia, warunków socjalnych, braku perspektyw uznać ich należy za optymistycznie i pozytywnie nastawionych, a przede wszystkim szczęśliwych. W przeciwieństwie do innych bardziej, eksploatowanych turystycznie regionów, relatywnie mało jest tu naciągaczy żerujących na naiwności będących tutaj często pierwszy i jedyny raz w życiu gości.

Stara Gwatemala to już coś całkiem innego – mnóstwo tutaj ludzi zwabionych renomą miasta. Przewodniki rozpisujące się o wspaniałej architekturze z czasów kolonialnych nieco tylko naruszonej zębem czasu i drżeniami skorupy ziemskiej zrobiły swoje – jest to żelazny punk zwiedzania kraju. Każdemu podróżnemu wydaje się że rezygnacja z pobytu w tym mieście z pewnością stanowić będzie karygodne wykroczenie i nieodżałowana stratę. Z tego też powodu w Antigua Gwatemala ma się wrażenie że turystów jest tam wielokrotnie więcej niż mieszkańców. Wprawdzie zachwyty nad architekturą i urokliwym lokalnym klimatem uznać można za uzasadnione, jednak tłumy skutecznie potrafią zniechęcić każdego. Duże grupy Amerykanów przesłonić potrafią wszelkie wspaniałości – ich swobodne, głośne i konsumpcjonistyczne zachowania niekiedy bardzo rażą, jednak większość dominuje i tak pośród pięknych budynków tęsknimy za brzydką Nową Gwatemalą...

Warto jeszcze zwrócić uwagę na tutejsza pogodę – klimat tej osłoniętej doliny pomiędzy wzgórzami jest bardzo przyjazny i można śmiało stwierdzić, że należy do najbardziej optymalnych na Ziemi. Jest tutaj ciepło, ale nie upalnie – przeciętna amplituda maksymalnych temperatur w roku nie przekracza 7 stopni, a wskazania termometrów mieszczą się w ciągu całego roku pomiędzy 22 i 29 stopni Celsjusza w ciągu dnia, nocą wskazują natomiast od 12 do 15 stopni. Do tego przez większa część roku jest słonecznie, a roczna suma opadów to około 600 – 650 milimetrów.

Dlatego też naprawdę warto wybrać się do miasta Gwatemala, pełnej skrajności stolicy Ameryki Środkowej.

Szczegóły

Opublikowano: 30 listopad 2009

Istnieją bardzo duże różnice w cenie pomiędzy Starą a Nową Gwatemalą – oczywiście winny jest prestiż i obiegowa opinia o każdym z tych bliźniaczych miast. W ten sposób zwolennicy doskonałości w wystroju, obsłudze, czy nawet widokach za oknem zdecydują się na Antiguę, a oszczędni backpakersi wybiorą noclegi w Nowej Gwatemali. Dolną granicą cen za nocleg w jednoosobowym pokoju w hotelu ujętym w klasyfikację gwiazdkową jest około 100 złotych i w obu częściach miasta jest ona podobna i paradoksalnie to nie hotele dwu- lecz trzygwiazdkowe są w tym mieście najtańsze. Bardziej zróżnicowane są ceny za lepsze miejsca noclegowe. W Gwatemali za pokój w hotelu czterogwiazdkowym trzeba zapłacić od 180 do 380. W hotelu pięciogwiazdkowym nocleg kosztuje od 170 złotych do 270. Widać więc wyraźnie że proporcje cenowe pomiędzy poszczególnymi hotelami w Gwatemali są zachwiane, tak że naprawdę opłacalny jest wybór bardziej luksusowej opcji w porównaniu do gorszej jakości noclegu.

Szczegóły

Opublikowano: 30 listopad 2009

Photo by Steve Rice / Wikipedia

Pałac prezydencki

Budowla uznawana za najdoskonalszy przykład architektury monumentalnej w Nowej Gwatemali, dawniej była to siedziba prezydenta, a obecnie obiekt służy za muzeum. Właśnie z tego miejsca rozpoczynały się kiedyś wszystkie drogi w Gwatemali, dlatego też rejon ten nazywany  był Kilometrem Zerowym (Kilometro Cero). Kamień węgielny pod budowę tego obiektu położono z okazji uczczenia pierwszego wieku niepodległości Gwatemali, w roku 1919 i dokonał tego prezydent Manuel Estrada Cabrera, prace ruszyły jednak dopiero w 1921 roku pod patronatem prezydenta Carlosa Herrery, jednak obchody rocznicowe narzuciły nierealny, trzymiesięczny termin realizacji tego projektu, do tego z bardzo ograniczonym budżetem, co zaowocowało powstaniem budowli zwanej Kartonowym Pałacem. Pożar już w 1925 roku doszczętnie strawił ten obiekt. Pałac odbudowano, kamień węgielny położony został dnia 4 lipca 1937, a prace trwały w latach 1939 – 1943, a w stanie jaki możemy podziwiać do dzisiaj został udostępniony dnia 10. listopada 1943 roku.

Teatr Narodowy

Obiekt o niezwykłej architekturze przypominającego siedzącego jaguara widzianego z profilu i wyraźnie wyróżnia się na tle pozostałych obiektów w mieście. Oficjalnie miejsce to nosie nazwę Centrum Kultury im. Miguela Ángela Asturiasa  - gwatemalskiego laureata literackiej Nagrody Nobla w roku 1967. Wewnątrz znajdują się sale teatralne, widowiskowe i koncertowe różnej wielkości i przeznaczenia, a także punkty usługowe i sale kinowe. W obręb zespołu architektonicznego wchodzi również utworzony na zewnątrz budowli otwarty amfiteatr.

Stadion Narodowy

Największy obiekt sportowy w Gwatemali, wzniesiony w roku 1948, jednak regularnie od tego czasu unowocześniany. Obecnie pomieścić on może jednorazowo około 30 000 widzów i użytkowany jest przede wszystkim jako arena zmagań piłkarzy i to zarówno klubowych jak i narodowej reprezentacji Gwatemali. W 1996 zdarzyła się na tym stadionie jedna z największych tragedii świata sportu – 83 osoby zginęły, a ponad 140 zostało rannych w wyniku  paniki tłumu na wąskich i stromych schodach stadionu przed meczem eliminacyjnym do Mistrzostw Świata w piłce nożnej pomiędzy Gwatemalą a Kostaryką.

Wieża reformatora

Kolejny ze światowych przykładów naśladownictwa Wieży Eiffela z Paryża – obiekt wzniesiony w Nowej Gwatemali w roku 1935 z okazji setnej rocznicy urodzin prezydenta Gwatemali i znanego reformatora Justo Rufino Barriosa. Pierwotnie na szczycie wieży umieszczony był dzwon, lecz w 1986 roku zastąpiony został on silnym światłem. Szkieletowa wieża o konstrukcji przypominającej pajęczynę jest do dnia dzisiejszego jedną z wizytówek miasta i atrakcją turystyczną.

Muzeum Popol Vuh

Jedno z najzasobniejszych muzeów na świecie, które kolekcjonują i prezentują sztukę i kulturę Majów. W zasobach tego ośrodka znajdują się obiekty pochodzące z wszelkich możliwych okresów w dziejach kultury Majów od paleolitu, poprzez okres archaiczny, preklasyczny, wczesny klasyk, okres klasyczny i późnoklasyczny, aż po sztukę kolonialną. Wiek najstarszego obiektu oszacowany jest na około 11 000 lat i jest nim kamienny grot, w zbiorach znajdują się również inne atrakcyjne eksponaty takie jak: przykłady wielu stylów ceramiki oraz różne rodzaje naczyń, ozdoby z jadeitu, drewna i kamieni, najdawniejsze gwatemalskie teksty hieroglificzne, elementy wykonane z miedzi i złota, a także rzeźby.

Kaminaljuyu

Potężne stanowisko archeologiczne znajdujące się na terenie miasta Gwatemala, jest to według badacza Michaela Coe jedno z największych stanowisk archeologicznych w całym Nowym Świecie, od około 100 lat prowadzone są tam badania archeologiczne (zrealizowano to w sumie około 50 mniejszych i większych projektów). W skład osady wchodzi około 200 platform i piramid, a także liczne kurhany, zarysy mniejszych chat itp. Wprawdzie dla przeciętnego turysty widok Kaminaljuyu nie jest tak interesujący jak innych ruin kultury Majów, jednak dla badaczy to prawdziwe Eldorado, tym bardziej, że co najmniej połowa z obiektów pochodzi sprzed 250 roku naszej ery. Prawdziwej wielkości miasta jednak prawdopodobnie nie uda się poznać, ponieważ zbudowane zostało ono z łatwo poddającego się wpływowi środowiska kamienia wapiennego, który w ciągu wieków został zniszczony przez czynniki atmosferyczne. Zakres stosowanych przez Majów ulepszeń i wynalazków, a także rozwinięta kultura, religia i szuka nadal jednak zadziwiać może odwiedzających to miejsce turystów.

Szczegóły

Opublikowano: 30 listopad 2009

Photo by Scottydude / Wikipedia

Miasto Gwatemala to dziwne miejsce – niby turystycznie niezbyt interesujące i w obiegowej opinii nie umywa się do nieodległego Antigua Guatemala, czyli Starej Gwatemali, jednak na w sobie coś uroczego. Jednak jeśli zadać sobie trud podziwiania tego niezwykłego, chociaż na pierwszy rzut oka niezbyt urodziwego miasta można wiele zyskać, to co najważniejsze jest przecież niewidoczne dla oczu. Zresztą tak naprawdę nieco szara architektura sprzed kilkudziesięciu lat pozwala przenieść się Polakowi nie tylko w przestrzenni ale poniekąd również w czasie – jeszcze do niedawne nasze miasta wyglądały podobnie, jednak przemiany polityczne i gospodarcze w naszym kraju powodują, że nie zobaczymy już takich ulic u siebie. Nadspodziewanie sentymentalna może się więc okazać wyprawa do Nowej Gwatemali...

Miasto nie zbyt długiej historii – powstało po zniszczeniu poprzedniej stolicy w wyniku trzęsienia ziemi w roku 1776. Jest to jeden z czynników powodujących, że miasto nie noże poszczycić się wybujałymi kształtami kolonialnej architektury tak powszechnymi w innych starych miastach regiony, W ogóle zdecydowanie mniej widać tutaj wpływy hiszpańskie niż w pozostałej części Gwatemali

W mieście znajduje się wieża reformatora poświęcona jednemu z prezydentów Gwatemali – nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że ta ażurowa, przypominająca pajęczynę konstrukcja ze stali bardzo przypomina swoja formą słynną wizytówkę Paryża – Więżę Eiffela. Powstały w roku 1935 obiekt jest więc kolejną interpretacją tego uniwersalnego tematu – chociażby z tego powodu warto ją zobaczyć.

Najstarszy obiekt jaki można zobaczyć w jednym z muzeów Nowej Gwatemali to grot strzały powstały około 9000 r. p. n. e – ma więc on już ponad 11000 lat, co jest prawdziwym fenomenem. Przedwieczny myśliwy poświęcił długie godziny żeby z bryły jasnego i twardego kamienia stworzyć metodą łupania precyzyjne i skuteczne narzędzie. Tak starych artefaktów indiańskich jest na terenie całego kraju zaledwie kilka, warto więc zobaczyć grot na własne oczy w Muzeum  Popol Vuh. Warto również przy okazji wybrać się do stanowiska archeologicznego Kaminaljuyu położonego w administracyjnych granicach Guatemala City – jest to według  Michaela Coe jedno z największych stanowisk archeologicznych w Nowym Świecie, lecz nieco mniejsza niż w innych tego typu przypadkach widowiskowość powoduje, że zdecydowanie mniej jest tutaj turystów, więc zwiedzać można spokojniej, bez pośpiechu i kolejek.

Na stadionie w Gwatemali w 1996 przed meczem eliminacyjnym Mistrzostw Świata w piłce nożnej doszło do straszliwej tragedii – na wąskich i stromych schodach stratowanych zostało na śmierć 84 osób, a ponad 140 kolejnych zostało rannych. Powodem wypadku było przepełnienie stadionu – było wówczas na nim około 50 000 osób, obecnie maksymalną liczbę uczestników imprez na tym obiekcie zmniejszono do 30 000 żeby zapobiec w przyszłości takim wypadkom.

Tutejszy Teatr Narodowy ma niesamowitą formę – budynek przywodzi na myśl widzianego z profilu siedzącego jaguara i na tle pozostałych budynków w mieście naprawę robi wrażenie. Nosi on nazwę znanego gwatemalskiego poety, polityka i aktywisty społecznego  Miguela Ángela Asturiasa, który w 1967 roku został uhonorowany literacką Nagrodą Nobla.

Inną osobliwą cechą Gwatemali jest fakt, że ceny w hotelach dwugwiazdkowych różnią się od hoteli pięciogwiazdkowych o bardzo niewiele. Ceny najtańszych dostępnych jednosoosbowych pokoi to około 100 złotych w najgorszej klasy hotelu i około 170 w ośrodku pięciogwiazdkowym.

Nowa Gwatemala to naprawdę niesamowite miasto, zupełnie inne od znanych turystycznych ośrodków i z pewnością jedyne w swoim rodzaju – warto skorzystać z oferty na tanie bilety lotnicze do Gwatemali i poznać jej urok. Staramy się by tanie loty do Gwatemali teraz dostępne są dla wszystkich

Szczegóły

Opublikowano: 30 listopad 2009

Blackfriars Newcastle

Fot. Lawrence OP

Newcastle upon Tyne jest miastem pełnym życia, którego wizytówką są cudowne mosty. Najbardziej rozpoznawalnym jest Tyne Bridge, który był pierwowzorem Mostu Portowego w Sydney. Spośród innych warto wspomnieć o Swing Bridge, stojącym na linii oryginalnego rzymskiego mostu, czy High Level Bridge zaprojektowany przez Roberta Stephensona (pierwszym na świecie most drogowy i kolejowy).

The Geordies

Mieszkańców Newcastle upon Tyne nazywa się "The Geordies". Uważani są oni za najdumniejszych ludzi w Anglii. Chlubą miasta i jego symbolem jest posąg  "Angel of the North" (ang. Anioł Północy) o wysokości 20 metrów. „Aniołem Północy" nazywa się często Alana Shearera, żywą legendę miejscowego klubu piłkarskiego Newcastle United, który rozsławił Newcastle na całym świecie. Inni słynni "Geordies" są: Richard Mormon, wynalazca lokomotywy parowej Thomas Stephenson, Swing, muzyk Mark Knopfler (lider zespołu "Dire Straits"). Chyba można powiedzieć, że "Geordies" mają prawo być dumni.

Idealne miasto

Newcastle uważane jest za trzecie najlepsze miasto w Europie pod względem jakości życia. Głównym powodem jest bardzo dobra sytuacja mieszkaniowa oraz wysoki poziom opieki zdrowotnej i systemu szkolnictwa.

Newcastle to miasto pełne atrakcji, które z pewnością warto zobaczyć. Pośród wielu z nich koniecznie trzeba wymienić Centrum Sztuki Współczesnej BALTIC (wstęp wolny!) i zamek Castle Keep. Warto też odwiedzić budynek dworca kolejowego, uważany za jeden z najbardziej okazałych w północnej części Anglii.

Pasjonaci sportu wiedzą, że Newcastle jest siedzibą klubu piłkarskiego Football League Championship, Newcastle United F.C.

Piwo i nocne życie

Nie zawiodą się też miłośnicy piwa. W Newcastle istnieje browar, w którym produkuje się bardzo popularne, angielskie jasne i dość mocne piwo - Ale. W barach na wyspach piwo to jest zazwyczaj podawane jako half and half, czyli średnio-gorzkie. Dodatkowo Newcastle słynie z bogatego życia nocnego. Pełno tu barów, restauracji i klubów nocnych. Miasto jest doskonałym miejscem do urządzenia wieczoru kawalerskiego czy panieńskiego. Ciekawostką jest fakt, że życie nocne Newcastle pokazane było w teledysku Pet Shop Boys „So Hard” już w 1990 roku.

Festiwale

Odbywa się tu też wiele festiwali i koncertów. Warto wspomnieć o hucznie obchodzonym w lutym Chińskim Nowym Roku, NewcastleGateshead Comedy Festival w marcu, Newcastle ScienceFest (też w marcu), Festiwalu Piwa (Newcastle Beer Festival), organizowanym w kwietniu, festiwalu muzyki Evolution Festival, festiwalu jedzenia EAT! NewcastleGateshead, który trwa przez dwa tygodnie w maju. Przez cały rok dzieje się tu coś ciekawego.

Zapraszamy do Newcastle, miasta mostów w północnej Anglii! Nasza nowoczesna wyszukiwarka pomoże Ci znaleźć najtańsze połączenie lotnicze do Newcastle w najodpowiedniejszym dla Ciebie terminie!

Szczegóły

Opublikowano: 29 listopad 2009

Nigeria

Fot. SXC

Nigeria jest krajem niebywale zróżnicowanym pod względem etnograficznym i kulturowym. Kraj zamieszkują 434 grupy etniczne, posługujące się 395 językami, charakteryzujące się odmiennymi tradycjami i odrębną, często liczącą tysiące lat kulturą. Nigeria jest także najludniejszym krajem Afryki - zamieszkuje ją ponad 154 mln mieszkańców. Ten wynik plasuje kraj na ósmym miejscu na świecie pod względem liczby ludności. Za szybkim rozwojem gospodarki - Nigeria jest zaliczona do krajów tzw. „Następnej Jedenastki” („Next 11”), w których gospodarka odnotowuje najwyższy poziom wzrostu, idzie znacznie wolniejszy rozwój turystyki. Mimo dużego potencjału gospodarczego, Nigeria i tak pozostaje krajem biednym a wielu mieszkańców zarabia mniej niż dwa dolary dziennie. Główną przeszkodą bardziej stabilnego wzrostu i lepszego wykorzystania swoich niewątpliwych bogactw turystycznych jest niestabilna sytuacja wewnętrzna, ciągłe zamieszki, konflikty rasowe i plemienne, a nawet wojny. 

Nazwa kraju pochodzi od rzeki Niger, płynącej przez jego zachodnią część. Nigeria leży na zachodnim wybrzeżu Afryki, w sąsiedztwie Nigru, Czadu, Kamerunu i Beninu. Krajobraz jest tu bardzo zróżnicowany: od lasów tropikalnych na południu, przez wzgórza po równiny. Najwyższym punktem jest góra Chappal Waddi, której szczyt osiąga wysokość 2419 metrów n.p.m. Nigeryjczyków jest ponad 154 miliony, co pozwoliło im zdobyć ósme miejsce wśród najludniejszych krajów świata.

Historia

Równie barwna jak pejzaże jest historia Nigerii. Centralną część kraju zamieszkiwali ludzie z plemienia Nok, którzy pojawili się tutaj prawdopodobnie nawet w X wieku p.n.e. Ich kultura rozwijała się aż do II wieku naszej ery. Pozostawili po sobie charakterystyczne, terakotowe rzeźby, przedstawiające głównie postacie o dużych czaszkach oraz zwierzęta. Duże znaczenie dla historii kraju miały ludy Hausa, Ibo i Joruba. Według ustaleń dokonanych przez archeologów żyli oni w państwach – miastach, tworząc organizmy państwowe o dość zaawansowanej strukturze. Bardzo szybko potencjał terenów obecnej Nigerii zauważyli muzułmanie starający się wprowadzić islam wśród tutejszych plemion. W VII wieku pojawiło się ważne państwo o nazwie Kanem – Bornu. Już w XI wieku jego przywódcy zadecydowali o przejściu na islam. Tylko niektóre struktury w Nigerii były silne, państwo natomiast wciąż było rozdrobnione i podzielone.

Przełomem stał się wiek XV. Właśnie wtedy do wybrzeży kraju przybiły statki pierwszych Europejczyków. W 1472 roku dokonali tego Portugalczycy, a w połowie następnego stulecia – Anglicy. Główny port kraju Portugalczycy nazwali Lagos, rozpoczęli też zakrojony na szeroką skalę handel niewolnikami. Powstawały coraz to nowe faktorie handlowe. Od czasów wojen napoleońskich większe znaczenie zaczęli zyskiwać Anglicy. W 1861 roku zdołali zająć Lagos, jeden z najważniejszych ośrodków. Już w 20 lat później panowali nad większą częścią kraju, a w 1885 roku przemianowali podległe sobie tereny na „Królewską kompanię Nigru”. Od 1914 roku cała Nigeria znajdowała się w rękach Brytyjczyków pod nazwą „Kolonii i Protektoratu Nigerii”. Naturalnie lokalne plemiona wcale nie podzielały entuzjazmu zdobywców. Bezustannie wybuchały więc bunty i rewolty. Po II wojnie światowej nastroje narodowowyzwoleńcze jeszcze przybrały na sile. Ostatecznie jednak 1 października 1960 roku Nigeria stała się niepodległym państwem, będąc zarazem częścią Wspólnoty Narodów.

Nigeria dzis

Dzisiejsza Nigeria to zupełnie inny niż przed laty kraj. Przede wszystkim - choć niewiele osób o tym wie – to trzecia potęga kinematograficzna po USA i Indiach! Tamte mają odpowiednio Holly – i Bollywood, w Nigerii zaś króluje Nollywood czyli Lagos. Kręcone tam filmy nie są najambitniejszymi produkcjami świata, ale za to gwarantują dobrą rozrywkę. O tym, jak ważną rolę w afrykańskiej kulturze odegrali Nigeryjczycy świadczy też fakt, że ich ojczyznę nazywa się „sercem muzyki afrykańskiej”.

Nigeria słynie także z masła shea, stosowanego w najlepszych kosmetykach i poprawiającego nawilżenie skóry. Co ciekawe, przy jego produkcji mogą pracować tylko kobiety!

Ostatnimi czasy dochód narodowy Nigerii znacznie wzrósł, zwłaszcza dzięki wydobyciu ropy naftowej. Niestety, rozwój przemysłu wydobywczego doprowadził także do kilku katastrof związanych z wybuchami rurociągów. 26 grudnia 2006 to data eksplozji, podczas której zginęło prawie 300 osób.

Jeśli więc nie boimy się jaskrawych kontrastów, jakie bez wątpienia napotkamy w Nigerii, warto wybrać się tu na urlop. Afrykańska kultura i gościnność tubylców, do tego piękne pejzaże i tętniące życiem miasta – chyba wystarczy aby zmienić negatywny wizerunek kraju?

Kiedy lecieć?

Temperatura w Nigerii zawsze osiąga znaczne wysokości, dlatego zimnolubni turyści raczej nie będą wspominać wyjazdu dobrze. Od marca do sierpnia dodatkowo powietrze jest wilgotne i generalnie odradza się wybór właśnie tej pory na podróż. Prawdopodobnie najlepiej jest wybrać się do Nigerii pomiędzy październikiem a styczniem, gdy temperatury są choć trochę niższe niż zwykle, a pogoda bardziej znośna.

Z portalem Tanie-loty.com.pl masz możliwość zarezerwować tani lot do Nigerii w bardzo atrakcyjnych cenach. Interesują Cię tanie bilety lotnicze do Nigerii? Skorzystaj więc z naszej porównywarki cen biletów!

Szczegóły

Opublikowano: 29 listopad 2009

Baza noclegowa w Abudży nie pozostawia wiele do życzenia, choć w szczycie sezonu turystycznego mogą być problemy ze znalezieniem zadowalającego nas pokoju. Niestety, na tym polu także pojawia się znany nigeryjskiej stolicy problem: wysokie ceny. Niezbyt wiele jest hoteli, w których możemy spędzić noc nie narażając przy tym portfela na znaczne uszczuplenie. Ceny noclegów zaczynają się właściwie dopiero od 80 dolarów za noc.

W bardziej luksusowych obiektach, których w Abudży nie brakuje, konieczne jest zapłacenie co najmniej 200 dolarów za pokój.

Turyści, którzy nie lubią przepłacać powinni spróbować zarezerwować apartament. Jeśli jedziemy do Abudży w kilkuosobowej grupie, taka opcja z pewnością będzie się bardziej opłacać. Najtańsze są oczywiście pensjonaty, prowadzone zazwyczaj przez całe rodziny.

Szczegóły

Opublikowano: 28 listopad 2009

Lotnisko Leeds-Bradford

Fot. noii's

(kod IATA: LBA; kod ICAO: EGNM)

Międzynarodowe lotnisko położone w Yeadon 18 km na północny zachód od Leeds i 11 km na północ od Bradford. Rocznie obsługuje około 3 miliony pasażerów. Lotnisko oferuje między innymi bezpośrednie połączenia z Krakowa. Na lotnisku działa też szkoła latania Multiflight.

Lotnisko posiada jeden terminal pasażerski. Do dyspozycji pasażerów pozostają: restauracje, kawiarnie, bary, sklepy, bankomaty, kantor wymiany walut, cichy pokój, salon masażu, poczekalnie dla VIP-ów. Dostępne są także udogodnienia dla osób niepełnosprawnych i dla matek z dziećmi, w tym plac zabaw dla dzieci. Na miejscu można także skorzystać z internetu i sali konferencyjnej.

Użyteczne informacje

Wszelkie informacje dotyczące podróży i lotniska można uzyskać pod numerem telefonu: 0871 288 2288 lub +44 (0113) 250 9696.

Punkty informacyjne znajdują się na terenie terminalu, w strefie odlotów, obok stanowisk odpraw.

Na lotnisku w hali przylotów międzynarodowych znajdują się stanowiska wypożyczalni samochodów wielu firm, między innymi: Avis, Hertz i Europcar.

Na lotnisku znajdują się parkingi krótko- i długoterminowe. Więcej informacji znajdziemy na stronie internetowej lotniska.

Komunikacja

Lotnisko jest położone Yeadon 18 km na północny zachód od Leeds i 11 km na północ od Bradford niedaleko autostrad A1 i M62. Z Leeds, do lotniska można dotrzeć drogą A660, zaś z Bradford, drogą A658 w kierunku północnym.

TAKSÓWKI

Postój taksówek znajduje się przed budynkiem lotniska. Taksówkę można zarezerwować wcześniej w Arrow Private Hire: +44 (0) 113 258 5888.

TRANSPORT AUTOBUSOWY

Lotnisko Leeds Bradford obsługiwane jest przez kilka linii autobusowych:

• linia MetroConnect 757 kursuje na lotnisko z centrum Leeds przez Kirkstall, Horsforth, Rawdon, Pool i Otley
• linia MetroConnect 737 kursuje z centrum Bradford przez Shipley, Guiseley i Yeadon
• linia MetroConnect 767 "Bus 2 Jet" kursuje z centrum Harrogate przez Oatlands, Pannal, Huby i Pool
• linia Metroconnect 747 kursuje z centrum Bradford przez Greengates, Apperley Bridge, Rawdon i Yeadon

Oficjalna strona internetowa lotniska

www.leedsbradfordairport.co.uk

Adres

Leeds Bradford International Airport
Leeds LS19 7TU
Wielka Brytania

Główni przewoźnicy

Lotnisko obsługuje między innymi następujące linie lotnicze: Air Southwest, BMI Regional, Eastern Airways, Flybe, Jet2.com, KLM, Manx2, Pakistan International Airlines, Ryanair, Air Malta, Thomas Cook  Airlines.

Szczegóły

Opublikowano: 27 listopad 2009

Photo by Almas Alibekov / Wikipedia

Koszty przeniesienia stolicy z Ałma Aty do Astany wyniosły w przybliżeniu około 15 miliardów dolarów, widać jednak,że był to dobry krok – dzięki temu nowoczesna architektura nie jest hamowana poprzez nakazy i zakazy dotyczące zabytków, a miasto z każdym rokiem pięknieje, nabiera ogłady i staje się zgodnie z zamysłem wizjonerów jedną z najważniejszych metropolii Azji Centralnej. O przeniesieniu stolicy do tego miasta w końcu lat 90. XX wieku zdecydowało jego centralne położenie – jest to niezwykle ważne w państwie, którego wielkość jest niemal dziesięciokrotnością obszaru Polski. Niestety w związku ze śródlądowym położeniem panuje tutaj znacznie bardziej surowy klimat niż w Ałma Acie, w związku z tym przez kilka lat po przeniesieniu elita kraju nie chciała przenosić się i zamieszkiwać w oazie nowoczesności pośród bezkresnego stepu. Obecnie jednak Astana jest prawdziwą stolicą kraju rozwijaną dzięki ogromnym nakładom finansowym jakie ponosi na ten cel cały kraj i wręcz nie wypada tu nie mieszkać.

Astana leży na płaskim obszarze stepowym na wysokości około 370 metrów ponad poziomem morza dzięki czemu pomimo typowo kontynentalnego położenia jest tu nieco chłodniej latem – słupek rtęci wprawdzie przekracza 30 stopni w ciągu dnia, jednak w niżej położonych miastach regionu jest w tym samym czasie o około 10 stopni cieplej. W zimie jednak jest tu chłodniej niż w innych miastach, przeciętna temperatura podczas długiej zimy to około -15 stopni, jednak zdarzają się tu dni kiedy mróz osiąga poziom -40 stopni, a nawet jeszcze mniej...

Astana robi ogromne wrażenie na odwiedzających ją turystach, jednak nie jest to przypadek, przeznaczono ogromny budżet na ten cel i stoi za tym praca ogromnej rzeszy ludzi. Tak właśnie ma być – przybysz ma w stolicy Kazachstanu patrzeć zachwycony na otaczające go niebosiężne obiekty ze szkła i stali o nowoczesnej konstrukcji i urzekającej linii.

Wysiłki Kazachstanu mające na celu unowocześnienie miasta i stworzenie pośrodku stepu zupełnie nowej dla Azji Centralnej jakości docenili międzynarodowi obserwatorzy i w lipcu 1999 roku organizacja UNESCO przyznała Astanie nagrodę „Miasto świata”.

Miasto Astana może pochwalić się znaczą liczbą atrakcyjnych budowli o skomplikowanej symbolice i pompatycznych nazwach. Można tutaj wymienić przede wszystkim Piramidę Zgody i pokoju, która jako jedyna mieści się w obu tych kategoriach jednocześnie, poza tym można wymienić należące do pierwszej grupy takie obiekty jak chociażby Bajterek oraz meczet Nur-Astana, czy siedzibę KazMunaiGazu podobną do łuku triumfalnego.

Mieszcząca się w tym mieście Piramida Zgody i Pokoju projektu Brytyjczyka  Normana Fostera powstała w rekordowym tempie 21 miesięcy. W Astanie znajduje się również największy meczet w Azji Centralnej – prezent od sułtana Kataru dla prezydenta Nazarbajewa. Kopuła ma 40 metrów wysokości co symbolizuje wiek Mahometa w momencie objawienia, a minarety mają po 59 metrów i ma to przypominać o momencie śmierci Proroka.

Warto również wspomnieć, że Kazachstan jest krajem bardzo niejednorodnym – w jego granicach mieszka ponad 150 narodowości i grup etnicznych, w tym również spora rzesza Polaków, którzy za czasów Związku Radzeckiego zostali skierowani tutaj do obozów. Jedno z najważniejszych takich miejsc znajdowało się właśnie niedaleko obecnej stolicy- w tej chwili mieści się tam potężna ferma kur, jednak mieszkańcy i pracownic wciąż pamiętają o zesłańcach, a turyści mogą powspominać dawne czasy zwiedzając niewielką ale i tak wstrząsającą izbę pamięci.

Zdecydowanie warto odwiedzić stolicę Kazachstanu – wprost nie można uwierzyć jaką ogromna przemianę przeszedł ten kraj w ciągu ostatnich lat – tanie bilety lotnicze do Astany pozwolą przenieść się do nowoczesnego centrum Azji Centralnej. Z pewnością w celach biznesowych i turystycznych warto skorzystać z naszej oferty na tanie loty do Astany.

Szczegóły

Opublikowano: 27 listopad 2009

Photo by Almas Alibekov / Wikipedia

Piramida Zgody i Pokoju

Według oficjalnych zestawień w Kazachstanie żyją przedstawiciele ponad 150 różnych grup etnicznych i narodowości – jeden z symboli nowej stolicy jest więc specjalnie dedykowany tej ogromnej różnorodności, które jednak potrafi współpracować i koegzystować w pokoju. Dzięki wzajemnemu poszanowaniu w kraju tym jest możliwa zgoda i mimo koronkowej konstrukcji pokojowych układów w Kazachstanie kraj ten szybko się rozwija i bogaci, a różne nacje skutecznie ze sobą współdziałają dla osiągnięcia wspólnych celów. Budynek Piramidy Zgody i Pokoju jest tego symbolem. Piramida o boku długości 62 metrów powstała z okazji organizowanego regularnie co trzy lata spotkanie przedstawicieli tradycyjnych religii z całego świata. Jej projektantem jest  brytyjski architekt Norman Foster, ten sam, który stworzył koncepcję zadaszenia Astany potężnym szklanym namiotem w celu złagodzenia uciążliwości kontynentalnego klimatu. Projekt powstał w rekordowym czasie 21 miesięcy.

Oceanarium w Astanie

Obiekt ze wszech miar wyjątkowy – wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa jako najbardziej oddalone od  oceanu oceanarium... W obiekcie prezentowane są różne gatunki wodnych zwierząt, a szczególne wrażenie robi dość długi podwodny tunel przechodzący pod największym zbiornikiem wodnym, gdzie nad głowami zwiedzających przepływają mniejsze i większe różnokolorowe ryby w tym również przedstawicie kliku gatunków rekinów. Warto również dodać, że jeden z nich regularnie rozmnaża się w tym oceanarium – do tej pory urodziło się około 200 sztuk, co jest naprawdę imponującym wynikiem. Jeśli ma się więc szczęście zobaczyć można w oceanarium rekinie maluchy.

Bajterek

Najpopularniejsza prawdopodobnie wizytówka Astany – jest to połączenie monumentalnego pomnika w wieżą widokową. Doskonale zaprojektowany, podświetlony i wypromowany obiekt związany jest ze skomplikowanymi legendami kazachskimi i alegorią drzewa życia – jednak dla większości obserwatorów nie są one jasne, dlatego tez pojawia się często żartobliwe określenie tego obiektu jako stołecznego Chupa Chubsa, ponieważ  Bajterek przypomina kształtem te popularne lizaki. Wysoki na 105 metrów monument to wąska i smukła podstawa, która płynnie przechodzi w bardziej rozgałęzioną konstrukcję, której centralna część zawiera potężną złotą kulę o średnicy aż 22 metrów z umieszczoną wewnątrz platforma widokową i kawiarnią. Jest to miejsce chętnie odwiedzane zarówno przez turystów jak i przez mieszkańców Kazachstanu.

Budynek KazMunaiGazu

Główna siedziba należącej do państwa spółki  KazMunaiGazu wydobywającej gaz ziemny i ropę naftową, a także zajmującej się ich dystrybucją to prawdziwy popis architekta – nietypowy obiekt przywodzić ma na myśl otwartą bramę. I choć trzeba się tego sensu mocno doszukiwać, jednak nawet mimo tego budynek KazMunaiGazu naprawdę robi wrażenie – spory, symetryczny kompleks obiektów z których dwa najwyższe połączone są zawieszonym w powietrzu, zadaszonym przęsłem, pod którym można swobodnie przejść. Z daleka tworzy to potężną bramę, która przywodzić może na myśl łuki triumfalne.

Meczet Nur-astana

Największy meczet w Kazachstanie i w ogóle w Azji Centralnej, bardzo okazały i monumentalny,  pokryty złotą kopułą, której wysokość wynosi 40 metrów i symbolizuje wiek kiedy Mahomet dostąpił objawiania, symetryczne minarety o wysokości 59 metrów upamiętniają natomiast wiek śmierci Proroka. Meczet znajduje się po lewej stronie miasta, wybudowano go w 2005 roku i jest to dar sułtana Kataru dla prezydenta Nazarbajewa. Obiekt może pomieścić około 5000 wiernych.