Uncategorised

Szczegóły

Opublikowano: 04 czerwiec 2009

Ałma Ata - Katedra Zenkov

Fot. aquo

Dawna stolica Kazachstanu i Kazachskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej za czasów komunizmu obecnie mimo, że nie jest już centrum politycznym pozostaje najważniejszym i największym miastem w kraju, a do tego stanowi jeden z najważneijszych ośrodków w Środkowej Azji, jest bardziej nowoczesna, bogatsza i ważniejsza jeśli chodzi o finanse i gospodarkę od Astany ma również lepsza infrastrukturę komunikacyjną. W taj metropolii położonej wśród wysokich gór mieszka prawie 1,5 mln ludzi co stanowi ponad 10 % ludności całego kraju.

Nazwa Ałma Ata oznacza w tłumaczy się jako „miejsce pełne jabłek”, co w tak suchym i nieprzyjaznym otoczeniu jak okoliczne stepy dla dawnych mieszkańców tego miasta oznaczało właściwie raj na ziemi, oazę... Jednak dosłownie ze względu na błąd w pisowni nazwa oznacza  „ojciec jabłek”, co może mieć jednakowoż związek z ogromną różnorodnością genetyczną jabłoni występujących w okolicy, którą wielu naukowców uważa za kolebkę tego rodzaju drzew owocowych. Na szczęście jeśli chodzi o gospodarkę wodną sytuacja zmieniła się na przestrzeni wieków i Ałma Ata przypomina pod tym względem większość zachodnich dużych miast niewiele się od nich różniąc, jednak brak wody byłby tutaj dotkliwym problemem, gdyby nie duże nieodległe jezioro  Ulkien, które stanowi zbiornik magazynujący wodę pitną dla miasta.

Miejsce gdzie wznosi się miasto musiało już bardzo dawno wydać się ludziom dogodne do zamieszkania – ślady pierwszego osadnictwa na tym terenie pochodzą już z przełomu X i IX wieku p. n. e. W okolicach miasta zresztą znajdują się również wartościowe stanowiska archeologiczne z tego i późniejszych okresów. Nowożytna historia miasta rozpoczyna się jednak dopiero oko0ło połowy XIX wieku, kiedy to Rosjanie postanowili założyć tutaj ochraniająca jedwabny szlak warownię Wiernyj z obsadą niemal 500 żołnierzy, wokół obwarowań zaczęła rozwijać się osada, której ludność już po nieco ponad 10 latach liczyła okolo10 tys, a ona uzyskała prawa miejskie w 1867 roku.  

Ałma Ata znajduje się w rankingu 50 najdroższych miast świata – dlatego nie jest to może najlepsze miejsce dla turystów, za niższą cenę można wybrać się m. in. do Toronto czy Los Angeles, niemniej jednak jeśli ktoś przyjedzie tutaj czy to w celach wypoczynkowych czy biznesowych na pewno nie będzie zawiedziony. Miasto jest malowniczo położone na południowych stokach jednego z pasm gór Tien-Szan, mieszkańcy są uczynni, serdeczni, chętni do pomocy i niezwykle gościnni. To wszystko na pewno zrównoważy relatywnie wysoki poziom cen w tym mieście. Mimo wszystko zachodni turyści w Ałma Ata jak i w całym Kazachstanie ciągle jeszcze stanowią rzadkość, ze względu choćby na obowiązek wizowy.

Niemniej jednak mimo trudności i licznych obowiązków, których należy dopełnić, by odwiedzić to miejsce , Ałma Ata na pewno jest tego warta

Szczegóły

Opublikowano: 04 czerwiec 2009

Ałma Ata nocą

Fot. Skyscrapercity - Kazakhstan

Stanowiska archeologiczne
W Kazachstanie udostępniono zwiedzającym duże i wartościowe stanowiska archeologiczne, są to : Kurhany Issyk, oraz Tanbały. Można tam podziwiać ślady osadnictwa ludzkiego z czasów prehistorycznych, głównie z epoki brązu, okresu koczowniczego. W pierwszym z nich podziwiać można kompletną rekonstrukcje tzw. „Złotego Człowieka” - zbroję, broń oraz pozostała część ubioru  i wyposażenia wojownika z VI-V wieku p. n. e. Częściwo wykonane ze złota. Odkrycia tego zespołu około 45 kurhanów rozlokowanych na powierzchni około 3 km dokonał w 1969 kazachski archeolog K.A. Akiszew.  Drugie ze stanowisk natomiast może zaoferować zwiedzającym liczne naskalne rysunki, sprzęty codziennego użytku oraz inne pamiątki ze obozowiska ludzkiego nieprzerwanie zasiedlonego przez wiele setek lat – z tego też powodu  stanowisko Tanbały zostało niedawno wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Oba stanowiska znajdują się w pobliżu Ałma Aty, więc będąc w Kazachstanie łatwo się tam dostać.

Wielkie Jezioro Ałmaty
Niedaleko Ałmaty znajduje się jezioro duży zbiornik wodny, a w jego pobliżu zlokalizowane są między innymi osada Oziernoje, stacja meteorologiczna i obserwatorium. Jezioro prezentuje się wspaniale, ma niesamowity zielononiebieski kolor i dużą przejrzystość, jest jednak niesamowicie zimne, co nie powinno jednak dziwić, w końcu znajduje się na wysokości ponad 2500 m n. p. m., wokół wznoszą się góry, których wysoki szczyty przez większą cześć roku pokrywają śnieżne czapy tworząc malowniczy krajobraz. Jest to popularne miejsce wypoczynku tutejszych mieszkańców, którzy przyjeżdżają tutaj z niezbyt odległego miasta, żeby przy muzyce sączącej się z samochodowego radia jeść grillowane mięso i wypoczywać na łonie przyrody wraz z rodzinami. W okolicach jest kilka barów z których korzystają tubylcy, chociaż to pojęcie może nie do końca pasuje do tutejszych jurt wyposażonych w skrzyżowanie rynny i rusztu, gdzie można zaopatrzyć się w coś do jedzenia. Poza tym jest to rezerwuar wody dla miasta  

Zailijskie Ałatau
Cześć pasma Tian-Szan, Wysoki góry z nigdy nie topniejącymi lodowcami na szczytach, potężne granie i zaciszne dolinki podobne do alpejskich, do tego rzadko spotykane w Kazachstanie lasy, a wokół step – coś niesamowitego 22 szczyty mają wysokość ponad 4 500 metrów n. p. m., największy z ich –  granitowy Tałgar, ukształtowany przez siły natury na podobieństwo wielkiego kła przecinającego nieboskłon, ma niemal 5000 m n. p. m.

Medeo
Kompleks sportowy zbudowany na wysokości ponad 1700 m n. p. m. w latach 60. XX wieku, do tej pory pozostaje najwyżej połozoną stacją sportów zimowych na świecie, lodowisko jest czynne od listopada do maja, corocznie również odbywa się tutaj festiwal muzyczny „Głosy Azji” jeden z najważneijszych w całym Kazachstanie. Jest to również modne wśród mieszkańców Ałma Aty i okolic miejsce uroczystych sesji fotograficznych

Szymbułak
Kurort narciarski położony na wysokości 2 200 m n. p. m. w odległości około 25 km od samego miasta. Ma około 3000 metrów dobrze przygotowanych w okresie od listopada do maja nartostrad o zróżnicowanym stopniu trudności, łagodny klimat, oraz fantastyczne warunki widokowe.zające szczyty i grzbiety górskie.

Śpiewający barchan
Unikat na skalę światową, na płaskim po horyzont stepie natura stworzyła dziwną formację – zespół potężnych ruchomych wydm, o wysokości przekraczającej nawet w niektórych wypadkach 300 metrów. Najważniejszą jednak cechą tego środowiska są niezwykłe odgłosy, jakie można tutaj usłyszeć przy suchej pogodzie – przemieszczające się ziarna piasku generują wibracje, które ucho ludzkie odbiera jako coś podobnego do śpiewu lub dźwięku organów.

Kanion Czaryn
Przez globtroterów porównywany do Wielkiego Kanionu, zlokalizowany jest tutaj park narodowy, a turyści zachwycają się niezwykłą rzeźbą terenu, unikalnymi kształtami ostańców i samego wąwozu powstałego w wyniku rzecznej i wiatrowej erozji mało odpornych w tym miejscu skał osadowych. Nierealny krajobraz okolicy znajduje swoje odzwierciedlenie w dziwacznych nazwach niektórych formacji skalnych i reliefów takich jak „Dolina zamków” czy „Wąwóz wiedźm”. Można tutaj również wziąć udział w linowym zjeździe ponad dnem kanionu. Sam kanion rozciąga się na obszarze ponad 100 km, jednak jego najbardziej widowiskowa cześć chroniona poprzez utworzony tam park narodowy jest znacznie mniejsza.

Szczegóły

Opublikowano: 04 czerwiec 2009

Szczegóły

Opublikowano: 04 czerwiec 2009

Kuching - miasto kotów

Fot. SXC

Kuching to stolica Sarawaku, największego stanu Malezji, leżącego w południowo-zachodnim zakątku wyspy Borneo, krainy zachwycającej niewiarygodną różnorodnością krajobrazów. Znajdziemy tu rozległe lasy pierwotne, majestatyczne góry, największe jaskinie świata, odludne wyspy, szerokie plaże oraz unikalną florę i faunę. Nazwa miasta po malajsku oznacza kota, ale nie trzeba się tym sugerować, gdyż raczej nie występuje tu więcej kotów, niż w innych miastach, ale podobiznę tego zwierzaka można spotkać wszędzie. Kuching leży w odległości 32 km od morza na wysokim brzegu rzeki Sarawak, jest jednym z najładniejszych miast na Borneo. Miasto jest typowe jak dla tej części świata: nowoczesne, wielopiętrowe budynki sąsiadują z pamiętającymi czasy kolonialne. W wolne miejsca wciskają się barwne malajskie i chińskie sklepiki. Miasto jest czyste, uliczki nad rzeką są pięknie oświetlone, podkreślono kolonialny charakter miasta.

Po drugiej stronie rzeki, na wzniesieniu, króluje Fort Margherita – twierdza zbudowana przez Charlesa Brooke'a w 1879 r. Strzegła ona miasto przed atakami piratów. Wzdłuż rzeki rozciąga się targ. W powietrzu unosi się zapach świeżej kolendry, imbiru i ziół wetkniętych między stosy bananów, mango, flaszowców i tajemniczych owoców z dżungli. Jeden sektor zajmują świeże ryby i owoce morza, na innym wiszą oprawione dzikie świnie, kozy i żółwie.

Centrum miasta jest bardzo dobrze zachowane, praktycznie każda uliczka jest warta zobaczenia - wąskie gwarne uliczki są zastawione straganami oferującymi rozmaite dobra. Turyści przechadzają się po zacienionych zaułkach, obserwując pracę ludzi wyplatających różne przedmioty z rattanu, kowali, Chińskich zielarzy i złotników. Wiele ze sposobów pracy w poszczególnych cechach nie zmieniło się od XIX wieku. Znajdują się tu też Chińskie świątynie, wiele wspaniałych przykładów kolonialnego stylu w architekturze, a także kila interesujących muzeów, łącznie ze sławnym muzeum Sarawak.

Brytyjskie wpływy są tu widoczne w architekturze niektórych budynków użyteczności publicznej. Przez długi czas znajdowała się tutaj rezydencja "Białych Radżów Sarawaku", obecnie jest to oficjalna siedziba namiestnika Sarawaku. Wspaniałym przykładem brytyjskich wpływów jest też wspomniane już Muzeum Stanu Sarawak, jedno z najlepszych w Azji, z fascynującą kolekcją etnograficzną i wykopaliskami archeologicznymi.

Kuching jest bazą dla turystów odwiedzających pobliskie parki narodowe. Podróżni przybywają tu także dla pięknych plaż i fascynującej różnorodnością kultury tubylców. Samo miasto także ma do zaoferowania wiele atrakcji: rozległe, starannie zaplanowane i utrzymane parki, lokale nad rzeką Sungai Sarawak, ciekawe zabytki, wspaniałe Muzeum Sarawaku i barwne targowiska. Wszyscy przybysze docenią gościnność sympatycznych mieszkańców i smak znakomitej laksy.

Bardzo ciekawe, autentyczne oblicze kultury borneańskiej ukazuje festiwal Rainforest World Music, w czasie którego przedstawiciele tubylczych plemion grają na różnych instrumentach razem z zagranicznymi artystami. Ta niezwykła impreza w samym sercu dżungli odbywa się co roku w lipcu lub sierpniu i trwa trzy dni.

Wyjeżdżasz do Kuchingu? Portal Tanie-Loty.com.pl oferuje tanie loty do Kuchingu. Zapoznaj się z naszą ofertą tanich biletów do Kuching.

Szczegóły

Opublikowano: 04 czerwiec 2009

(kod IATA: CTS; kod ICAO: RJCC)

Międzynarodowe lotnisko położone 45 km na południe od centrum Sapporo i 6 km na południe od centrum Chitose, na wyspie Hokkaido, w Japonii. Rocznie obsługuje ponad 18 milionów pasażerów, głównie w ruchu krajowym.

Lotnisko posiada jeden wielokondygnacyjny terminal pasażerski. Mapa terminala znajduje się na stronie: mapa. Do dyspozycji pasażerów pozostają wypożyczalnie samochodów, restauracje, sklepy, bary, kawiarnie, banki, bankomaty, poczta, kantor wymiany walut. Istnieje możliwość skorzystania z pomieszczeń konferencyjnych, Internetu, specjalnych poczekalni, przychodni lekarskiej, usług fotografa, dentysty, fryzjera, kosmetyczki czy salonu piękności. Dostępne są także udogodnienia dla osób niepełnosprawnych i dla matek z dziećmi (w tym plac zabaw dla dzieci), a także pomieszczenia dla palących.

Użyteczne informacje
Wszelkie informacje dotyczące podróży i lotniska można uzyskać pod numerem telefonu: +81 123-23-0111

Punkty informacji lotniskowej znajdują się na parterze i na pierwszym piętrze terminala.

Lotnisko umożliwia wypożyczenie samochodu. Stanowiska wypożyczalni znajdują się na poziomie 1 terminala. Pełna lista wypożyczalni wraz z danymi kontaktowymi znajduje się na stronie internetowej lotniska.

Przed lotniskiem znajdują się dwa obszerne parkingi: Parking A na 1488 samochodów i Parking B na 1481 samochodów. Więcej informacji i cennik dostępne są na stronie: parking.

Komunikacja
Lotnisko położone jest około 45 km na południe od centrum Sapporo i 6 km na południe od centrum Chitose, na wyspie Hokkaido, w Japonii. Dojazd samochodem do centrum Sapporo zabiera około 60 minut.

TAKSÓWKI
Postój taksówek znajduje się przed terminalem. Przejazd do centrum miasta trwa około godziny w zależności od natężenia ruchu. Taksówki można zamówić w punkcie taxi na lotnisku.

TRANSPORT AUTOBUSOWY
Lotnisko jest obsługiwane przez kilka firm autobusowych. Istnieją regularne połączenia do Sapporo, Tomakomai, Muroran, Urakawa i Hobetsu. Więcej informacji na stronie: autobusy.

TRANSPORT KOLEJOWY
Firma JR Hokkaido obsługuje połączenia kolejowe pomiędzy stacją kolejową Sapporo i lotniskiem. Stacja New Chitose Airport Station znajduje się w podziemiach terminala. Podróż najszybszy pociągiem co centrum Sapporo trwa około 36-38 minut.

Oficjalna strona internetowa lotniska
www.new-chitose-airport.jp/en/

Adres
New Chitose Airport
Bibi, Chitose 066-0012,
Hokkaido,
Japan

Główni przewoźnicy
Lotnisko obsługuje między innymi następujące linie lotnicze: All Nippon Airways, Japan Airlines, Air China, Cathay Pacific, China Airlines, Eva Air, Korean Air.

Szczegóły

Opublikowano: 04 czerwiec 2009

Fort w Kuching

Fot. Wikipedia

Fort Margherita
Mała twierdza wzniesiona w 1879 r. przez Charlesa Brooke'a dla ochrony przed piratami. Patronką twierdzy była jego żona Margaret. Obecnie w forcie znajduje się Muzeum Policji, prezentujące starą i nowoczesną broń. W kolekcji muzeum znajduje się między innymi odlana niegdyś na Sarawaku armata.

Muzeum Sarawaku
Muzeum należy do wiodących w Azji i posiada jedyną w swoim rodzaju kolekcję eksponatów etnograficznych i archeologicznych, związanych z Borneo. Można tu zobaczyć między innymi model olbrzymiej jaskini Niah ze znalezionymi tam szczątkami kości z okresu neolitu. Znajdziemy tu także inne ekspozycje prezentujące zwierzęta dżungli, ekosystem morski oraz koty Sarawaku. Muzeum znajduje się przy ulicy Tun Abang Haji Openg w pobliżu centrum miasta i jest otwarte codziennie z wyjątkiem piątków i dni świątecznych.

Gmach Wymiaru Sprawiedliwości
Jedna z najbardziej oryginalnych budowli w Kuchingu. Wybudowano ją w 1874 r. stosując lokalne techniki zdobnicze, w szczególności wobec drewnianych elementów budynku. Za panowania Brooke'ów Court House był siedzibą rządu. Dzwonnicę dodano w 1883 r. Obelisk stojący na placu przed sądem upamiętnia Charlesa Brooke'a i pochodzi z 1924r.

Świątynia Tua Pek Kong
Najstarsza chińska świątynia w Kuchingu. Pochodzi z 1876 r. i stoi przy wylocie ulicy Tunku Abdul Rahman na Main Bazar, główny targ miasta. Najbardziej godna uwagi ceremonia w tej świątyni odbywa się z okazji święta "wang wang", podczas którego przywołuje się duchy zmarłych.

Świątynia Hong San
Wybudowana w 1895 r. ku czci boga Kuek Seng. Według wiary Chińczyków, Kuek Seng stał się przed tysiącami lat bogiem i spełnia życzenia tych wszystkich, którzy się do niego modlą.

Meczet Narodowy Sarawaku
Jego pozłacana kopuła stała się symbolem Kuchingu. Meczet wybudowano w 1968 r. w samym centrum miasta, w miejscu, gdzie stała niegdyś drewniana świątynia.

Wioska Kultury Sarawaku
Skansen znajdujący się we wsi Santubong, u podnóża legendarnej góry Santubong, 35 km od Kuchingu, w przepięknym regionie nadmorskim. Miejsce to znane jest jako żywe muzeum. Prezentuje się tu zwyczaje ludowe i tradycyjne rzemiosła artystyczne tutejszych grup etnicznych, ludów Iban, Bidayuh i Melanau. Santubong posiada ponadto przepiękne plaże, a także ośrodek turystyczny.

Park Narodowy Niah
W 1957 r. odkryto tu szkielet ludzki sprzed 37 500 lat p.n.e., co obaliło stwierdzenie, iż Homo sapiens pochodził z Europy. Najważniejszych odkryć dokonano w Wielkiej Jaskini - jednej z największych jaskiń świata. Znaleziska z późniejszych epok wskazują, iż jaskinie Niah były zamieszkane aż do XIV wieku. Jaskinie są także domem dla milionów nietoperzy. Znana na całym świecie jaskinia Great Cave należy do najwspanialszych spośród tych niezwykłych darów natury.

Park Narodowy Gunung Mulu
Największy park narodowy Sarawaku. Znajdziemy tu wszystko, co przyroda stworzyła najlepszego. W samym sercu parku stoi Gunung Mulu, drugi co do wysokości szczyt Sarawaku (2376 m n.p.m.). Wnętrze góry kryje największy system jaskiniowy Azji Poludniowo-wschodniej, obejmujący 26 wielkich jaskiń, w tym największą na świecie jaskinię Sarawak Chamber mogącą pomieścić 40 jumbojetów Boeing 747. Równie intrygujące dla speleologów są jaskinie Clear Water Cave i Deer Cave. Park Narodowy Mulu rozciaga się na powierzchni 544 kilometrów kwadratowych. Rośnie tu ponad 1500 gatunków roślin, w tym 170 gatunków orchidei, a ponadto występuje tu 67 gatunków ssaków, 262 gatunki ptaków, 47 gatunków ryb i ponad 281 gatunków motyli.

Park Narodowy Baku
Obejmuje całą północną część półwyspu Muara Tebas, jest jednym z najłatwiej dostępnych, dziewiczych obszarów Sarawaku. W tym najstarszym parku Malezji można podziwiać olbrzymią różnorodność flory i fauny. Ponadto obejmuje on malownicze wybrzeże morskie z zatoczkami i plażami, otoczonymi wysokimi klifami z piaskowca oraz niezwykłymi skałami. W parku wytyczono 16 tras wycieczkowych, które biegną dobrze utrzymanymi ścieżkami o łącznej długości ponad 30 km.

Plantacje pieprzu
Sarawak to kraina pieprzu. Tutejszym plantacjom Malezja zawdzięcza renomę największego eksportera tej przyprawy. Po drodze z Kuchingu do Serian można podziwiać rozległe plantacje i nabyć świeży pieprz bezpośrednio u producenta.

Szczegóły

Opublikowano: 04 czerwiec 2009

W Kuching znajdziemy wiele hoteli o różnym standardzie. Ze względu na to, że miasto odwiedza wielu turystów baza hotelowa jest w miarę dobrze rozwinięta. Znajdziemy tu hotele o wysokim standardzie i cenach a także tańsze hotstele i hoteliki. W wielu z nich dostępny jest także Internet bezprzewodowy. W Kuchingu są dwa biura informacji turystycznej – Sarawak Tourist Association (na nabrzeżu) i Sarawak Tourism Complex (Jl Tun Abang Haji Open). Pracownicy są bardzo kompetentni i z pewnością wskażą nam hotele odpowiadające naszym potrzebom. Podczas wizyty w tych biurach nie wolno zapomnieć o zabraniu świetnego darmowego przewodnika Official Kuching Guide.

Szukając noclegu w parkach narodowych należy odwiedzić Biuro ds. Parków Narodowych i Przyrody mieszczące się w tym samym budynku, co ośrodek informacji turystycznej. Wydaje się tu także pozwolenia na wstęp do parków narodowych, można także zarezerwować noclegi.

Szczegóły

Opublikowano: 04 czerwiec 2009

(kod IATA: OKD; kod ICAO: RJCO)

Międzynarodowe lotnisko położone 6 km na północ od centrum miasta Sapporo w Japonii. Ruch lotniczy ogranicza się a lotnisku głównie do samolotów turbośmigłowych obsługujących inne lotniska na Hokkaido. Większe samoloty używają lotniska Chitose.

Lotnisko posiada jeden nieduży terminal pasażerski. Mapa terminala znajduje się na stronie: mapa. Do dyspozycji pasażerów pozostają wypożyczalnie samochodów, restauracja, punkt informacyjny, restauracja. Istnieje możliwość skorzystania z pomieszczeń konferencyjnych i Internetu. Dostępne są także udogodnienia dla osób niepełnosprawnych i dla matek z dziećmi, a także pomieszczenia dla palących.

Użyteczne informacje
Wszelkie informacje dotyczące podróży i lotniska można uzyskać pod numerem telefonu: +81 11-785-7871

Punkt informacji lotniskowej znajduje się na parterze terminala.

Lotnisko umożliwia wypożyczenie samochodu. Stanowiska wypożyczalni znajdują się w hali przylotów. Do dyspozycji podróżnych są następujące firmy:

• Toyota Rent-A-Lease , tel +81 11-709-0100
• Nippon Rent-a-car , tel +81 11-783-0919
• Mazda Rent-a-car , tel +81 11-231-0118
• Nissan Rent-a-car , tel. +81 11-758-4123
• JAPAREN Rent-a-car, tel. +81 11-233-3900
• ORIX Rent-a-car, tel. +81 11-757-0543
• Joycar Rent-a-car, tel. +81 11-784-9111

Przed lotniskiem znajduje się obszerny parking. Są tu wydzielone miejsca dla niepełnosprawnych.

Komunikacja
Lotnisko położone jest około 6 km na północ od centrum Sapporo. Podróż samochodem do stacji JR Sapporo Station trwa około 20 minut.

TAKSÓWKI
Postój taksówek znajduje się przed terminalem. Przejazd do centrum miasta trwa około 20-30 minut w zależności od ruchu.

TRANSPORT AUTOBUSOWY
Dwie firmy autobusowe obsługują lotnisko:

Hokuto Koutsu oferuje połączenia do stacji JR Sapporo station, podróż trwa około 30 minut
Chuou Bus, oferuje połączenia do następujących stacji Subway Toho Line Sakaemachi Station (5 minut), Subway Nanpoku Line Azabu Station (15 minut), Chuou Bus Station (35 minut)

Oficjalna strona internetowa lotniska
www.okadama-airport.co.jp/eng

Adres
Sapporo Okadama Airport
Okadama-cho,
Higashi-ku,
Sapporo,
007-0880 Japan

Główni przewoźnicy
Lotnisko obsługuje między innymi następujące linie lotnicze: All Nippon Airways, Air Nippon, Hokkaido Air System.

Szczegóły

Opublikowano: 04 czerwiec 2009

Kraj Kwitnącej Wiśni posiada doskonale rozwinięty transport lotniczy, który z uwagi na wyspiarski charakter kraju, ma zasadnicze znaczenie w międzynarodowym ruchu pasażerskim. Sapporo - piąte co do wielkości miasto Japonii i największe miasto wyspy Hokkaido, obsługiwane jest przez dwa lotniska: Port Lotniczy Chitose i Port Lotniczy Sapporo Okadama.

Jedyne międzynarodowe lotnisko na wyspie Hokkaido – lotnisko Chitose – położone jest około 45 km na południe od miasta. Lotnisko krajowe Okadama położone jest tylko 6 km na północ od centrum Sapporo. Niestety pomiędzy lotniskami nie istnieje bezpośrednie połączenie autobusowe czy kolejowe. Najszybszym środkiem transportu pomiędzy lotniskami będzie taksówka lub pociąg z przesiadką na stacji kolejowej Sapporo Station.

Więcej informacji o lotniskach obsługujących Sapporo znajdziemy poniżej:

• Lotnisko Sapporo Chitose (CTS)
• Lotnisko Sapporo Okadama (OKD)

Główni przewoźnicy
Do Sapporo dolecimy między innymi następującymi liniami lotniczymi: All Nippon Airways, Japan Airlines, Air China, Cathay Pacific, China Airlines, Eva Air, Korean Air.

Szczegóły

Opublikowano: 03 czerwiec 2009

Angkor Wat

Fot. ScubaBeer

Położona na uboczu popularnych azjatyckich tras wycieczkowych, wciąż jeszcze odrobinę nieucywilizowana. Kambodża to kraj bogatej lecz bardzo smutnej historii. Z jednej strony turystów przyciągają do niej starożytne zabytki, z drugiej pozostałości krwawego reżimu Czerwonych Khmerów budzą obawy.

Historia

Mieszkańcy dzisiejszej Kambodży są potomkami wojowniczych Khmerów, którzy 1200 lat temu stworzyli imperium, zajmujące terytoria współczesnej Malezji, Tajlandii, Wietnamu, Laosu oraz Birmy. Potędze politycznej Khmerów towarzyszył rozwój kulturalny. W tym czasie powstały największe zabytki kraju budowle Angkor Wat i Angkor Thom. Pod koniec XIII w. imperium Khmerów zaczęło upadać. Po zajęciu 1432 przez Tajów dotychczasowej stolicy Angkor przeniesiono ją do Phnom Penh. W XVI w. do Kambodży przybyli pierwsi Europejczycy. W efekcie w 1884 Kambodża została kolonią francuską. Było to przyczyna powstań narodowych do, których dochodziło na przełomie XIX i XX wieku. Kambodża uzyskała niepodległość dopiero w 1953 r. Początkiem najgorszego okresu w dziejach kraju był wybuch wojny wietnamskiej podczas, której przez terytorium Kambodży transportowano zaopatrzenie dla Vietcongu. Do Kambodży wkroczyły wówczas oddziały amerykańskie i południowowietnamskie. Rozpoczął się okres rządów maoistycznej frakcji komunistów tzw. Czerwonych Khmerów. Działania prowadzone przez Czerwonych Khmerów polegały głównie na stosowaniu terroru wobec ludności. Za pomocą przemocy usiłowali oni zorganizować społeczeństwo w komuny wiejskie. Wewnętrzne walki w Kambodży zakończyły się zupełnie niedawno, bo dopiero w 1998 roku. Wtedy to poddali się ostatni rządowi przywódcy Czerwonych Khmerów. W chwili obecnej kraj cieszy się względnym spokojem. Możliwa jest odbudową zdewastowanej gospodarki oraz rozwój turystyki.

Atrakcje

Kambodża to jeden z tych krajów, w którym najpiękniejszych zabytków jeszcze nie zadeptali turyści i gdzie wciąż można przeżyć prawdziwą azjatycką przygodę. Z pewnością podróżników przyciąga chęć zobaczenia ruin potężnego Angkor Wat - arcydzieła światowej architektury tej klasy co Tadż Mahal i chiński Wielki Mur. Angor Wat to świątynia o pięciu wieżach przypominających kamienne pąki lotosu, wzniesiona ku czci hinduskiego boga Wisznu. Będąc w Kambodży warto też wybrać się do stolicy kraju. Phnom Penh ma niepowtarzalny klimat. Wśród jego wąskich uliczek zakupić możemy surowy jedwab, barwne khmerskie szale, a także smakołyki z lokalnej kuchni. Znajdziemy tu także XVII-wieczny Pałac Królewski, Narodowe Muzeum Sztuki. Kambodża oferuje także piękne i spokojne plaże.

Kiedy lecieć:

Podróż do Kambodży powinniśmy uzależnić od pory roku. W Kambodży panuje klimat zwrotnikowy monsunowy, w którym wyróżnia się dwie pory roku. Pora deszczowa trwa od maja do października. Temperatury przekraczają wtedy 30 stopni przy, a jednocześnie występują często monsunowe ulewy. Pora sucha trwa od października, do maja (okres od marca do maja nazywa się porą gorącą). Temperatury wahają się wtedy od 15 do 40 stopni. Najwięcej turystów odwiedza Kambodżę między grudniem, a lutym. Maj i czerwiec mogą być męczące ze względu na bardzo wysokie temperatury, natomiast w lipcu i w sierpniu możliwości transportu bywają ograniczone ze względu na intensywne ulewy niszczące i tak nie najlepsze już drogi.

Z portalem Tanie-loty.com.pl, masz możliwość zarezerwować tanie loty do Kambodży w bardzo atrakcyjnych cenach. Jeśli poszukujesz tanich biletów lotniczych do Kazachstanu zapraszamy do skorzystania z naszej porównywarki!

Szczegóły

Opublikowano: 03 czerwiec 2009

Tekst

Fot.

Angkor

Dawna stolica Imperium Khmerskiego to jeden z najwspanialszych zabytków i jedno z największych stanowisk archeologicznych świata. Angkor pochodzi od sanskryckiego słowa nagara czyli miasto. We współczesnym języku khmerskim angkor oznacza "stolicę" albo "święte miasto - każdy kto odwiedzi to wyjątkowe miejsce, przekona się, że nazwa ta pasuje idealnie do tego monumentalnego kompleksu. Zajmuje on obszar ponad 400 km², położony na północ od jeziora Tonle Sap, kilka kilometrów od Siem Rea. Kompleks składa się z monumentalnych kamiennych zespołów świątynnych i pałacowych, wybudowanych w unikalnym stylu i ozdobionych tysiącami przepięknych płaskorzeźb. Angkor to także ogromne tereny leśne i zbiorniki wodne, które nadają temu miejscu tak wyjątkowy charakter. Kompleks Angkor jest uważany za największe miasto na świecie w okresie sprzed rewolucji przemysłowej.

Największą, najważniejszą i najbardziej znaną świątynią buddyjską w kompleksie Angkor, jest Angkor Wat poświęcona hinduskiemu bóstwu Wisznu. Po śmierci ówczesnego króla świątynię zamieniano w mauzoleum. Przy budowie tego kompleksu pracowało około 5 tysięcy rzemieślników i 50 tysięcy robotników. Całkowita powierzchnia razem z murami zewnętrznymi i fosą to 2,08 km². Najwyższa z wież mierzy 65 metrów. Jednym z największych skarbów Angkor Wat jest kamienny "arras" ciągnący się na długości ponad 900 metrów, na którym widnieje prawie 20 tysięcy postaci przedstawiających realistyczne sceny z eposów indyjskich Ramajany i Mahabharaty, jak również życie dworu. Wszystkie reliefy wyróżniają się nad wyraz subtelnym pięknem i wielką precyzją. Mimo europejskiej legendy, która głosi, że ok. XV miasto zostało nagle opuszczone przez mieszkańców i na kilkaset lat władzę w nim przejęła dżungla, nie wyludniło się. Choć faktem jest, że dopiero w drugiej połowie XIX w. w okresie gorączki poszukiwania skarbów zyskało na znaczeniu - jednak głównie jako źródło zabytków z których znaczną cześć wywieziono. Dopiero na początku XX w. w mieście rozpoczęto prace archeologiczne i konserwatorskie. Angkor został umieszczony przez UNSECO na Liście Światowego Dziedzictwa. Wizerunek świątyni znajduje się na fladze Kambodży.

Angkor Thom i Ta Prohm

To ostatnia stolica imperium khmerskiego, również położona w kompleksie Angkor. Zbudował ją w końcu XII w. król Dżajawarman VII. Zajmowała teren 9 km² i w jej obrębie znajduje się wiele zabytków sztuki khmerskiej. Miasto zostało zbudowane na planie idealnego kwadratu, a w jego centrum znajduje się przepiękna, buddyjska świątynia Bajon. Składa się ona z 54 wież ozdobionych 216 smutno uśmiechającymi się twarzami Buddy Awalokiteśwary, będącymi prawdopodobnie wizerunkiem króla. Ta Prohm to ostania, i najbardziej zniszczona część Angkor. Dziś jest już niemal zupełnie zasymilowana z porastającą starożytne miasto dżunglą.

Sihanoukville

To najpopularniejszym kambodżański kurort plażowy. Daleko mu co prawda do tego, co oferuje sąsiednia Tajlandia, ale może poszczycić się kilkoma pięknymi, piaszczystymi plażami i dobrą infrastrukturą turystyczną – nie brak tu hoteli i przytulnych knajpek, często położonych nad samym brzegiem oceanu. Za niewielką kwotę można się dodatkowo wybrać na rajd po okolicznych tropikalnych wysepkach, które gwarantują jeszcze lepsze warunki do plażowania i uprawiania sportów wodnych.

Przyroda Kambodży

Kambodża jest krajem o nieprzebranym bogactwie dzikiej, nieujarzmionej przyrody. Kambodżańskie dżungle kryją w sobie jeszcze wiele tajemnic i niespotykane w całej Azji bogactwo gatunków. Zamieszkują je tygrysy, lamparty, niedźwiedzie i stada słoni. Warto odwiedzić Rezerwat Ptaków Prek Toal niedaleko Siem Reapu, gdzie schronienie znalazły m.in. ptaki brodzące, np. rzadkie bociany. W Mekongu żyją także niektóre gatunki dużych ryb, np. ogromny sum, który osiąga nawet 3 m długości. Na uwagę zasługują również niezwykle rzadko spotykane delfiny słodkowodne. Choć sieć obszarów chronionych i parków narodowych jest gęsta, w większości przypadków istnieją tylko na mapie i mają niewiele wspólnego z ochroną środowiska. Cztery z nich udostępnione są dla turystów, mimo że ich zaplecza, mówiąc delikatnie nie można porównywać z europejskim.

Szczegóły

Opublikowano: 03 czerwiec 2009

W kambodży nadal trwa powolna odbudowa infrastruktury, która wciąż nie jest ona najlepsza.

W dobrym stanie jest droga łącząca Phnom Penh z nadmorskim miastem Sihanoukville oraz z Siem Reap. Turystów najbardziej interesuje droga do słynnego kompleksu świątyń Angkor. Można się tam dostać ze stolicy kraju samolotem, łodzią lub autobusem. Dostępne są połączenia autobusowe wewnątrz kraju jak i łączące stolicę i Siem Reap z Tajlandią i Wietnamem. W Kambodży respektowane jest międzynarodowe prawo jazdy. Obowiązuje ruch prawostronny.

Transport kolejowy jest wciąż rozwijany. Dzisiaj istnieją dwie linie kolejowe, obie zaczynają się w Phnom Penh. Istniejace plany rozbudowy sieci zakładają połączenia z Tajlandią i Wietnamem. Ciekawostką są kursujące na istniejących liniach kolejowych "bambusowe pociągi".

Do Kambodży najłatwiej dotrzeć samolotem. Istnieją codzienne połączenia z Bangkoku oraz kilku miast w Wietnamie i Laosie. Tylko 2 lotniska pozostają w pełni operacyjne: port lotniczy Phnom Penh oraz port lotniczy Angkor w Siem Reap.

Do słynnego kompleksu świątyń Angkor można się dostać ze stolicy kraju samolotem, łodzią lub autobusem.

Szczegóły

Opublikowano: 03 czerwiec 2009

Kambodża jest krajem z niezwykle ciekawą, ale i bolesną przeszłością. Po latach wojen, walk domowych i eksperymentów społecznych dopiero od niedawna cieszy się względnym spokojem, który umożliwia pracę nad odbudową zdewastowanej gospodarki oraz rozwojem turystyki.  Wspaniałe świątynie, dzika przyroda i świadectwa mrocznej historii reżimu Czerwonych Khmerów – Kambodża robi na turystach głębokie wrażenie.

Do Kambodży najłatwiej dotrzeć samolotem. Istnieją codzienne połączenia z Bangkoku oraz kilku miast w Wietnamie i Laosie. Kambodża dysponuje 17 lotniskami, w tym 6 o nawierzchni utwardzonej.

Najważniejszym lotniskiem w kraju jest port lotniczy Phnom Penh. Jest największym portem lotniczym Kambodży. Rocznie obsługuje ponad 1,6 miliona pasażerów i liczba ta ciągle rośnie. Lotnisko jest nowoczesne, wygodne i czyste, a przede wszystkim pozbawione jakichkolwiek przejawów korupcji, co w Kambodży jest dość rzadkie. Więcej informacji na temat lotniska można uzyskać tutaj:

• Lotnisko Phnom Penh (PHN)

Warto pamiętać, że obywatele Polski mają obowiązek posiadania wizy. W Kambodży nie ma wiz tranzytowych. Obywatele polscy otrzymują wizy wjazdowe (turystyczne) na granicy. Są one ważne 30 dni. W chwili przekraczania granicy paszport musi być ważny co najmniej 1 miesiąc. Nie ma obowiązku okazywania ważnego biletu powrotnego przy wjeździe. Nikt nie sprawdza, czy cudzoziemiec ma jakiekolwiek środki na pokrycie kosztów utrzymania w Kambodży. Przy wyjeździe obowiązuje opłata lotniskowa w wysokości około 25 USD (dzieci do lat 12 - 13 USD, dzieci do lat 2 - bez opłaty), a przy przelotach wewnętrznych - 6 USD.

Szczegóły

Opublikowano: 03 czerwiec 2009

Do ZEA kilka razy w tygodniu kursują samoloty. Lądują najczęściej na lotnisku w Dubaju, które jest głównym węzłem komunikacyjnym i w Abu Dhabi, drugim co do wielkości lotnisku w Emiratach. Pomiędzy lokalnymi lotniskami, których znaczenie stopniowo wzrasta (w Szardża, Ras Al-Chajma, Al-Ain i Fudżajrze) latają przede wszystkim samoloty największej arabskiej linii lotniczej Emirates oraz podległej jej Gulf Air.

Dobrym rozwiązaniem w przypadku dłuższych podróży jest wypożyczenie samochodu. W miastach Abu Dhabi i Dubaju mają swoją siedziby duże firmy międzynarodowe, pośredniczące w wynajmie samochodów. Są usytuowane na lotniskach lub przy kompleksach hotelowych. Można także skorzystać z usług mniejszych wypożyczalni samochodów, w których są zarówno niższe ceny, jak i wysoki komfort.

Podróżowanie autobusem po ZEA nie należy do najłatwiejszych. Regularny transport autobusowy między poszczególnymi emiratami nie istnieje, oprócz emiratów Dubaj i Abu Dhabi. Pozostałe regiony Emiratów obsługują minibusy. Do transportu na dłuższe odległości można wykorzystać Long Distance Taxis dla 5-7 osób, których postoje znajdują się w pobliżu dworców autobusowych. Taksówki kursują również w ramach miast. Zaletami korzystania z taksówek są przystępne ceny i wysoki poziom usług.

W ZEA nie wprowadzono transportu kolejowego ani metra.

Szczegóły

Opublikowano: 03 czerwiec 2009

Abu Zabi (Abu Dhabi)

Jeszcze w latach pięćdziesiątych Abu Zabi było maleńką wioską rybacką, dziś jest to jedno z najnowocześniejszych miast na świecie. Choć turyści przyjeżdżają do miasta przede wszystkim skuszeni osiągnięciami współczesności, to podróżnych spragnionych smaku historii kraju zainteresuje dziewiętnastowieczny pałac Al-Husn, zwany Starym Fortem - najstarszy budynek w stolicy Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

Dubaj

Dubaj to ultranowoczesne miasto i ważny ośrodek handlowo-finansowy Zatoki Perskiej. Coraz trudniej odnaleźć w tej szybko rozwijającej się metropolii ślady pierwotnej osady, którą była jeszcze przed wiekiem. Dla odpoczynku od widoku strzelistych wieżowców, pięknych plaż, bezkresnych autostrad biegnących przez pustynię, warto choć na chwilę wpaść do muzeum-fortu z XIX wieku oraz zobaczyć tradycyjny dom szejka Sa'ida, którego wnukiem jest obecny władca emiratu. Na szczęście obok postawionego na piedestale postępu są miejsca i wydarzenia przypominające o historii – jak choćby największe w regionie tradycyjne wyścigi wielbłądów.

Al-Ajn

Miasto leżące w grupie oaz Al-Burajmi, na granicy z Omanem. W Al-Ajn znajduje się jeden z największych tradycyjnych targów zwierząt – przede wszystkim wielbłądów, muzeum i kilka fortów, m.in. Fort Wschodni, w którym urodził się aktualny prezydent kraju, władca Abu Zabi, szejk Zayed bin Al Nahayan.

Asz-Szarika

W Asz-Szarika (Szardża) warto zrobić zakupy na jednym z bazarów, a także zobaczyć meczet króla Fajsala - największy meczet w kraju mogący pomieścić ok. 3 tysięcy osób.

Emirat Fujairah

Jeden z trzech mniejszych emiratów, krajobrazowo najpiękniejszy. Urokliwemu położeniu między wschodnimi stokami gór Hajar, a romantycznym wybrzeżem Oceanu Indyjskiego zawdzięcza cudowne plaże. Fujairah ma dwie twarze – nowoczesną oraz historyczną, którą można odnaleźć między innymi w starym forcie.

Emirat Ras al-Khaimah

Urokliwy emirat cieszący sie dawną świetnością. W tym najdalej wysuniętym na północ emiracie wydobycie ropy naftowej nie odgrywa tak dużej roli, co pozwoliło na utrzymanie piękna z dawnych lat. Dzięki idealnemu położeniu, gdzie wybrzeże, równiny oraz region górski i pustynny z niesamowitymi wydmami łączą się harmonijnie ze sobą, miejsce to jest idealne na wypoczynek. Zimą, w mieście Ras al-Khaimah odbywają się wyścigi wielbłądów. Interesujące jest muzeum miejskie i Stare Miasto. W pobliskim Szimal znajdują się wykopaliska z IV wieku.

Emirat Szardża

Jeden z emiratów, który stawia na tradycję. Mieszkańcy starają się zwabić turystów wieloma nowatorskimi projektami - stworzono na przykład duży ośrodek rybacki w zatoce Chálid. Centrum stolicy emiratu to ciekawe połączenie historii i nowoczesności. Warte zobaczenia jest choćby Heritage Area, czyli stara część miasta, która dzięki doskonałej odbudowie domów kupieckich i mieszkalnych, przypomina dawne czasy. Niektóre wykorzystano jako muzea. Różne znaleziska archeologiczne z całych Emiratów można znaleźć w pałacu Muzeum Archeologicznego, zbudowanym w 1992 roku. A w innej, starszej, bo 200-letniej, budowli można podziwiać tradycyjne religijne przedmioty sztuki islamu, antyki, stare rękopisy i tomy Koranu.

Emiraty Ajman, Fudżarja i Ras Al-Chajma

W Emiracie Ajman znajduje się twierdza historyczna z 1775 roku, w której ma swą siedzibę Muzeum Tradycji Islamskiej i Rzemiosła. Interesującym centrum historycznym może się też pochlubić Fudżarja, stolica noszącego tę samą nazwę emiratu. Z nowych budowli z pewnością zaintryguje turystów wspaniały pałac emira na zachodnim skraju miasta. Najbardziej urodzajny emirat Ras Al–Chajma zainteresuje pasjonatów historii wykopaliskami archeologicznymi dawnej osady w Julfaru, w północnej części miasta Ras Al-Chajma. W tym samym mieście można obejrzeć historyczną twierdzę Al-Fulayyah z przylegającym meczetem lub zbiory Muzeum Narodowego Ras Al-Chajmy. Chcąc poznać tradycyjne rzemiosło garncarskie, trzeba wyruszyć do oddalonej o 6 km wioski garncarskiej Wadi Haqil, w pobliżu której znajduje się kolejna, opuszczona już osada Al-Halla murami z XVI wieku.