Tanie loty do Wilna

Wilno nocą

Fot. Stefanvds(.com)

Wilno - najbardziej włoskie miasto na północ od Alp, położone na wzgórzach, jak Rzym. Obecne Wilno (Vilnius) to bez mała 600-tysięczna stolica niepodległej Litwy, miasto młode, pełne życia, szybko rozwijające się. Jego serce stanowi przepiękna starówka (Senamiestis), jedna z większych i rozleglejszych w Europie. Nie wolno przegapic: Baszty Giedymina (Gedimino bokštas), widoku z Góry Zamkowej na wileńskie Stare Miasto i jego 40 kościołów, zachwycającego gotyckiego ceglanego kościóła św. Anny, uniwersytetu. Kiedyś mówiono, że w którąkolwiek stronę Wilna nie spojrzeć, zobaczy się, co najmniej trzy kościoły.

W tym prawdziwym kulturowym tyglu stoi najstarszy uniwersytet w krajach nadbałtyckich, działa dziesięć teatrów, prawie trzydzieści muzeów i pulsuje życie nocne, zwariowane na punkcie jazzu. Nic więc dziwnego, że na młode pokolenie Wilno działa jak magnes. Kto ma ambicje, przyjeżdża do stolicy, której niespełna trzydziestoletni mer zainstalował w swoim biurze kamerę internetową, aby z każdego miejsca można go było obserwować przy pracy.

Wilno jest oszałamiająco piękne. Łączy w sobie wiele stylów architektonicznych, od gotyku po klasycyzm, jednak najsilniejsze piętno na tym Rzymie Północy odcisnęła epoka późnego baroku. Na największym w Europie Starym Mieście skupiło się tak wiele okazałych kamienic mieszczańskich i kupieckich, kościołów i klasztorów, że została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.

Historia
Legenda przypisuje powstanie miasta Giedyminowi. Władca ten tropiąc tura dotarł do ujścia Wilejki do Wilii, gdzie upolował go. Było już późno by wracać i postanowił tu spędzić noc. Miał sen i przyśnił mu się przeraźliwie wyjący żelazny wilk. Rano po przebudzeniu udał się do kapłana Kriwe by ten wyjaśnił mu sen. Kapłan odpowiedział, że na tym miejscu zbuduje obronny gród, który stanie się nową stolicą księstwa i tak się stało. Prawda historyczna troszeczkę się różni, bo Wilno istniało już za Giedymina, ale prawdą jest to, że przeniósł on stolice z Trok do Wilna. Dziś niedaleko katedry stoi pomnik Giedymina. Historia Wilna zaczęła się już w X wieku a w XI wieku na Górze Zamkowej zbudowano grodzisko. Stolicą Wielkiego Księstwa Litewskiego zostało w XIV wieku. W 1342 roku Giedymin podzielił swoje olbrzymie państwo między trzech synów Jawnute, Kiejstuta i Olgierda. Po usunięciu Jawnuty z Wilna zajął go Olgierd a Kiejstut pozostał w Trokach. W 1387 r. Jagiełło nadał miastu prawa magdeburskie. Pokonanie zakonu krzyżackiego pod Grunwaldem i unia z Polską zapewniły Wilnu spokój i przyczyniły się wkrótce do znacznego rozwoju. W XVI wieku stolica Litwy pod względem wielkości była porównywalna z Krakowem. Szczególny rozwój nastąpił za władzy Zygmunta Augusta, który niemal stale rezydował w Wilnie i praktycznie stąd zarządzał Polską. W 1569 r. jezuici założyli w mieście kolegium, które w 1569 r zostało zmienione przez Stefana Batorego w Akademię, zrównaną na prawach z uniwersytetem. Miasto niemal przez cały okres swojego rozwoju miało charakter wielonarodowościowy. Mieszkali tu Polacy, Litwini, Żydzi i Rusini.
W połowie XVII wieku miasto zostało dwukrotnie splądrowane przez wojska moskiewskie. Miary nieszczęść dopełniła wojna północna (1700 - 1721). W 1795, po trzecim rozbiorze Polski miasto weszło w skład Rosji. Zostało przy tym zdegradowane do miasta gubernialnego.Mimo to w XIX stuleciu Wilno stało się znaczącym ośrodkiem kultury. To tu narodził się polski romantyzm za sprawą Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego. Wśród wykładowców uniwersytetu był m.in. Joachim Lelewel.
Na przełomie XIX i XX wieku Litwini stanowili zaledwie 2% mieszkańców miasta. Mimo to Wilno stało się ośrodkiem litewskiego ruchu narodowo - kulturalnego. Niemcy, po zajęciu miasta w 1915 r., poparli utworzenie Rady Litewskiej, czyli Taryby dążącej do odzyskania niepodległości przez Litwę. Po wielokrotnym przechodzeniu miasta z rąk do rąk: polskich, rosyjskich i litewskich miasto w 1920 r. zajął gen. Lucjan Żeligowski. Utworzył na wileńszczyźnie zbojkotowane przez Litwinów samozwańcze państwo Litwa Środkowa, które w 1922 zostało przyłączone do Polski.
Po zajęciu miasta we wrześniu 1939 r. przez Armię Radziecką miasto zostało przekazane Litwie, lecz już w 1940 cała Litwa weszła w skład Związku Radzieckiego. Wilno aż po 1990 r. stało się stolicą Litewskiej Republiki Radzieckiej. W 1945 r. ludność polska została w dużej części przesiedlona na polskie Ziemie Odzyskane. 11 marca 1990 r. w Wilnie została proklamowana niepodległa Republika Litewska, a miasto pozostało jej stolicą.

Zwiedziwszy bezcenne zabytki Wilna, warto spróbować wczuć się w duszę miasta; pogaworzyć ze śpiewnie zaciągającym staruszkiem, pobłądzić bez celu po wąskich uliczkach i zaułkach, wziąć udział w nabożeństwie w języku polskim, posiedzieć na parkowej ławeczce koło katedry lub nad Wilią, popatrzeć na nie z wysokości baszty Giedymina lub Góry Trzykrzyskiej.

Dla nas, Polaków, to miasto ma szczególne znaczenie. Nierozerwalnie związanych jest z nim wiele wybitnych postaci, które przywykliśmy uważać za rodaków, by wspomnieć Mickiewicza i Słowackiego, braci Śniadeckich, Syrokomlę i Kraszewskiego, Bogusławskiego i Moniuszkę. Walczyli o nie Jasiński i Konarski, Kalinowski i Sierakowski, Piłsudski i Żeligowski, czy dowódca Armii Krajowej gen. Aleksander Krzyżanowski. Liczne miejsca mające dla nas rangę pamiątek narodowych - Ostra Brama, cmentarz na Rossie z Mauzoleum Marszałka, polskie lub spolszczone nazwy ulic, placów i dzielnic: Antokol i Belmont, Pohulanka i Ponary, Rybaki i Śnipiszki, Zarzecze i Zwierzyniec - bez względu na okoliczności historii zawsze pozostaną i w naszej pamięci, i w naszych sercach.

Wyjeżdżasz do Wilna? Portal Tanie-Loty.com.pl oferuje tanie loty do Wilna. Zapoznaj się z naszą ofertą tanich biletów do Wilna.