Uncategorised

Szczegóły

Opublikowano: 13 sierpień 2009

(kod IATA: SVQ; kod ICAO: LEZL)

Międzynarodowe lotnisko położone 10 km na północny wschód od Sewilli w Hiszpanii. Pod względem wielkości zajmuje drugie, po Maladze, miejsce wśród lotnisk rejonu Andaluzji. Rocznie obsługuje około 4,5 miliona pasażerów. Lotnisko znane jest także jako San Pablo Airport.

Lotnisko posiada jeden terminal pasażerski. Mapa terminala i lotniska dostępna jest na stronie: mapa. Do dyspozycji pasażerów pozostają kawiarnie, sklepy, bankomaty, bank. Istnieje możliwość skorzystania z Internetu i centrum biznesowego oraz poczekalni dla VIP-ów. Dostępne są także udogodnienia dla osób niepełnosprawnych i dla matek z dziećmi.

Użyteczne informacje
Wszelkie informacje dotyczące podróży i lotniska można uzyskać pod numerem telefonu: +34 954 449 000

Punkt informacyjny znajduje się w hali głównej terminala. Dostępny jest także punkt informacji turystycznej.

Na lotnisku na parterze terminala znajdują się stanowiska wypożyczalni samochodów. Do dyspozycji pasażerów są:

• AurigaCrown, tel: +34 954516808
• Avis, tel: +34 954449122
• Europcar, tel: +34 954254298
• Hertz, tel: +34 954514720
• National Atesa, tel: +34 954514735

Na lotnisku znajdują się parkingi krótko i długoterminowe, dostępne przed terminalem. Razem do dyspozycji podróżnych oddano 2000 miejsc parkingowych. Więcej informacji i cennik dostępne są na stronie internetowej lotniska.

Komunikacja
Lotnisko położone jest przy autostradzie A-4 (E-5), która jest trasą wylotową z Sewilli do Madrytu oraz południową obwodnicą miasta.

TAKSÓWKI
Postój taksówek znajduje się tuz obok terminala. Przejazd do centrum miasta trwa 15 minut i kosztuje od 19 do 22 euro, w zależności od pory dnia..

TRANSPORT AUTOBUSOWY
Autobusy miedzy lotniskiem a Sewillą kursują co pół godziny, zatrzymując się przy dworcu kolejowym w Santa Justa i Puerta de Jerez. Czas przejazdu do centrum wynosi ok. 30 min. Bilet w jedną stronę kosztuje 2,30 euro.

Oficjalna strona internetowa lotniska
www.aena.es

Adres
Aeropuerto de Sevilla
Motorway N-IV. Madrid-Cádiz, kilometre 532
41020 Seville
Spain

Główni przewoźnicy
Lotnisko obsługuje między innymi następujące linie lotnicze: Air berlin, Air Europa, Brussels Airlines, Iberia, Ryanair, Spanair, TAP Portugal, transavia.com, Vueling Airlines.

Szczegóły

Opublikowano: 12 sierpień 2009

Nie mają sensu długie dyskusje i rozważania: najlepszym, najzdrowszym i z pewnością najtańszym sposobem poruszania się po Monako są własne nogi. Nie zanieczyszczamy środowiska, poprawiamy kondycję – czy trzeba więcej argumentów, by nakłonić do spacerów po państwie, którego granica sięga nieco ponad 4 kilometry? Nawet niekiedy spore przewyższenia nie są dobrym argumentem. Władze Monako zadbały o leniwych i zainstalowały w takich miejscach schody ruchome oraz windy. Przeznaczone dla pieszych są również promy, na których można dostać się szybko na drugą stronę portu.

Nie ma sensu podróżować po Monako samochodem. Powodem jest głównie deficyt miejsc parkingowych. Oczywiście, można tu wynająć samochód od jednej ze specjalizujących się w tym korporacji w Monte Carlo lub przy lotnisku w Nicei. Konieczne jest w tym wypadku posiadanie międzynarodowego prawa jazdy oraz karty kredytowej. Wszędzie można zamówić taksówkę, co jest znacznie lepszą opcją niż jazda własnym pojazdem. W Monte Carlo problemem są straszne korki.

W Monako kursuje oczywiście komunikacja miejska w postaci autobusów. Są one uważane za środek transportu odpowiedni dla niższej klasy. Od szóstej rano do 21 kursuje pięć linii obsługujących 143 przystanki.

Świetnym pomysłem jest podróż na skuterze lub rowerze.

Szczegóły

Opublikowano: 12 sierpień 2009

Grand Casino w Monte Carlo

Świetna rozrywka dla każdego, choć hazardziści powinni uważać. Nierozważni napotkają na szczęście barierę już przed wejściem: są nią wysokie kwoty żądane za wstęp. W środku panują specyficzne, ściśle przestrzegane zasady, między innymi co do ubioru. Dla tych, którzy nie mają ochoty się nimi przejmować, zaleca się wizytę w dwóch innych kasynach.

Pałac Książęcy

Ta obronna twierdza, będąca aktualnie siedzibą panującego w Monako rodu Grimaldich, powstała w 1191 roku jako forteca osadników przybyłych z Genui. Wkrótce została przekształcona w pałac, choć wciąż pozostawione umocnienia były bardzo silne. W przeciwieństwie do delikatnych barokowych i renesansowych konstrukcji zamieszkałych przez innych władców Grimaldi woleli czuć się bezpiecznie w swojej rezydencji. Pałac był wielokrotnie przebudowywany i zmieniany, przez co aktualnie stanowi niespotykaną nigdzie indziej mieszankę stylów architektonicznych. Teraz w rezydencji równie ważne jest bezpieczeństwo. Wchodząc strzeżoną przez żołnierzy bramą, trafiamy na dziedziniec nazywany Honorowym Podwórzem, na którym często odbywają się koncerty, zwłaszcza muzyki klasycznej. W jego wnętrzu możemy podziwiać galerię i XV–wieczne freski w niej umieszczone. W pałacu znajduje się 19 komnat, z których większość jest udostępniana zwiedzającym (wówczas, gdy rodzina książęca w nich nie mieszka). Do najpiękniejszych należą Komnata Błękitna, Komnata Mazarina oraz oczywiście sala tronowa.

Monaco - Ville

Inaczej nazywane „skałą”. Jest to ta część Monako, w której znajduje się pałac książęcy, katedra i Muzeum Oceanograficzne. Właściwie to po prostu stare miasto, w którym możemy obejrzeć pozostałości dawnych fortyfikacji. Przyciąga wszystkich turystów, więc jest tu niezwykle tłoczno. Tę niedogodność z pewnością wynagrodzą bajkowe widoki i doskonałe restauracje.

Egzotyczny ogród

Jedna z ciekawszych atrakcji turystycznych Monako. Ogród założono na początku XX wieku, ale dla zwiedzających został udostępniony dopiero w 1933 roku. Można w nim oglądać nawet najrzadszych przedstawicieli roślin ze strefy subtropikalnej i suchej, są to więc przede wszystkim kaktusy i ich kuzyni. Ciekawym miejscem w ogrodzie jest również jaskinia, w której wyrosły liczne stalaktyty i stalagmity. Muzeum Antropologii przedstawia znalezione tam dowody na obecność prehistorycznych ludów.

Wyścigi samochodowe

Monako słynie z aż dwóch przeprowadzanych tutaj zawodów: rajdu Monte Carlo oraz wyścigu Formuły 1. To idealny sposób na spędzenie wolnego czasu dla wszystkich fanów motoryzacji. Trasa rajdu biegnie przez południowo–wschodnią Francję oraz tereny Księstwa Monako. Wyścig należy do bardziej prestiżowych, a pierwszy odbył się w 1911 roku. Jego uczestnicy pokonują wiele kilometrów. W tegorocznej edycji w styczniu zwyciężył Francuz Sebastien Ogier. Wyścigi Formuły 1 odbywają się corocznie od 1929 roku. Uczestnicy mkną po ulicach Monako, a głównym utrudnieniem są liczne zwężenia i przewyższenia.

Muzeum Oceanograficzne

W muzeum możemy zapoznać się z najróżniejszymi gatunkami morskiej fauny, ale także z licznymi eksponatami związanymi z morzem. Są tu więc modele statków, broń, narzędzia etc. W podziemiach muzeum znajduje się oceanarium, gdzie umieszczono 4 tysiące gatunków ryb. Muzeum zostało otworzone w 1910 roku przez Księcia Alberta I. Również jego zabudowa robi wrażenie. Sięgający ponad 80 metrów budynek wznosi się ponad klify. Obiekt nosi imię Jacques - Yves Cousteau, francuskiego badacza mórz i oficera marynarki, który był niegdyś także dyrektorem muzeum.

Katedra

Styl, w jakim zbudowano tą efektowną budowlę, nawiązuje do tradycji romańskich i bizantyjskich. W jej wnętrzu znajdują się grobowce książąt Monako oraz Grace Kelly.

Fort Antoine

Forteca powstała pod koniec XVIII wieku. Z inicjatywy księcia Rainiera III odrestaurowano ją w 1953 roku, by uporać się z ogromnymi zniszczeniami po II wojnie światowej. Już na pierwszy rzut oka widać, że fort doskonale spełniał swoją defensywną rolę. Mocne mury, wieża, położenie – to wszystko sprawia także, że zwiedzający pozostaje pod silnym urokiem.

Szczegóły

Opublikowano: 12 sierpień 2009

Wspaniałe wybrzeże w Monako

Fot. Wikipedia

Monako to drugie najmniejsze po Watykanie niezależne państwo świata. Jego powierzchnia wynosi mniej niż 2 kilometry kwadratowe, a populacja – ponad 30 tysięcy mieszkańców. Monako jest tak małe, że cały kraj można bez problemu zwiedzić na piechotę, bez konieczności korzystania z komunikacji miejskiej (państwowej?) czy taksówek. Średni czas przejścia państwa wszerz wynosi zaledwie 56 minut! Pomimo tego, Monako jest zarazem najgęściej zaludnionym państwem świata. Wydaje się być może, że w takim maleńkim kraju nie ma nic ciekawego? Błąd! Zabytki, kasyna, Lazurowe Wybrzeże – jest tu wszystko, czego można zapragnąć. Problem może być tylko jeden: koszty.

Położenie Monako jest naprawdę bajkowe. Kraj jest z każdej strony otoczony Francją, a łączna długość granicy wynosi 4,4 km. Monako leży na Lazurowym Wybrzeżu. Z drugiej strony otaczają go ośnieżone szczyty Alp – czy można sobie wyobrazić bardziej wakacyjne krajobrazy? Dodatkowo w kraju panuje łagodny klimat. Zimy są łagodne, a lato – niezbyt gorące.

Już w czasach antycznych istniały tu kolonie greckie i fenickie. Nazwa dzisiejszego kraju pochodzi od nazwy pobliskiej kolonii: Monoikos, co oznaczało w wolnym tłumaczeniu z greckiego „samotny dom”. W okolicy powstała świątynia Herkulesa, który według mitów miał gościć na tych terenach. W 1228 roku Monako zostało kolonią Genui. W 1297 roku Francesco Grimaldi (przez Włochów nazywany „złym” lub „podstępnym”) w przebraniu mnicha dostał się do Monako i wraz ze swoimi ludźmi dokonał rzezi na umieszczonych tam oddziałach. Po tym fakcie przejął władzę w Monako, a jego ród rządzi tu do teraz. Dość szybko niepodległość państewka została uznana przez Francję, ale później stało się protektoratem hiszpańskim. W 1793 roku francuskie władze usuwają dynastię Grimaldi z tronu, i do 1814 roku Monako przynależy do Francji. Na mocy kongresu wiedeńskiego dostaje się wówczas pod protektorat Królestwa Sardyniii. Od 1861 roku Monako zostało uznane za państwo niepodległe. W 1911 roku przyjęto konstytucję, na mocy której kolejny raz kraj zostaje uzależniony w pewnym stopniu od polityki francuskiej. Podczas II wojny światowej Monako było okupowane kolejno przez Włochy i Niemcy. Były to tragiczne czasy dla licznej populacji żydowskiej: wielu Żydów osadzono w obozach koncentracyjnych. Rządzący od 1949 roku książę Rainier III poślubił znaną amerykańską aktorkę Grace Kelly. W 1993 roku Monako dołącza do ONZ, a w 2005 umiera Rainier III i tron obejmuje jego syn, Albert II.

Monako pod wieloma względami jest uważane za raj na ziemi. To stwierdzenie ma wiele znaczeń. Jednym z nich jest z pewnością raj podatkowy – nie nakłada się tutaj podatku dochodowego na jednostki. Monako jest co prawda uznawane za państwo bogaczy i faktem jest, że ceny są tu czasami niebotycznie wysokie, ale mimo to warto je odwiedzić. Jest tu naprawdę wiele ekskluzywnych rozrywek: począwszy od słynnego kasyna w Monte Carlo, poprzez wyścigi formuły 1 po zakupy w snobistycznych butikach.

A więc gotowi do lotu? Z Tanie-loty.com.pl możecie zarezerwować tanie loty do Monako w promocyjnych cenach. Jeśli wybierasz się do Monako nie zapomnij skorzystać z naszej wyszukiwarki tanich biletów lotniczych do Monako!

Szczegóły

Opublikowano: 12 sierpień 2009

(kod IATA: LAS; kod ICAO: KLAS)

Automaty do gry na lotnisku w Las Vegas

Fot. Jérôme

Międzynarodowy port lotniczy McCarran (LAS) jest głównym lotniskiem komercyjnym w Dolinie Las Vegas, położonym w nieposiadającym osobowości prawnej obszarze Paradise w stanie Nevada, około pięciu mil na południe od Las Vegas Strip. Lotnisko nosi imię senatora Nevady, Pata McCarrana, wybitnej postaci w historii Nevady.

McCarran jest 23. najbardziej ruchliwym portem lotniczym na świecie i 8. najbardziej ruchliwym lotniskiem w Stanach Zjednoczonych, przez które każdego roku przechodzi ponad 45 milionów pasażerów. McCarran to główna krajowa i międzynarodowa brama do miasta Las Vegas i okolic. Jest to drugie najbardziej ruchliwe lotnisko w Stanach Zjednoczonych pod względem ruchu lotniczego, z ponad 600 000 operacji lotniczych w 2017 roku.

McCarran jest obsługiwany przez ponad dwa tuziny linii lotniczych, świadczących usługi non-stop do ponad 125 krajowych i międzynarodowych miejsc docelowych. Główne linie lotnicze operujące z McCarran to American Airlines, Delta Air Lines, Southwest Airlines, United Airlines i Frontier Airlines.

Lotnisko jest węzłem komunikacyjnym dla Southwest Airlines, a linia lotnicza odpowiada za ponad dwie trzecie ruchu pasażerskiego na lotnisku. McCarran jest także domem dla kilku przewoźników towarowych, w tym FedEx Express i UPS Airlines.

McCarran oferuje szeroki wachlarz usług i udogodnień dla pasażerów, w tym bezpłatny bezprzewodowy dostęp do Internetu, sklepy i restauracje oraz bezpłatny transport wahadłowy. Na lotnisku znajduje się również Muzeum Międzynarodowego Lotniska McCarran, w którym znajdują się interaktywne eksponaty i pokazy dotyczące historii lotnictwa i roli lotniska w rozwoju Las Vegas.

Użyteczne informacje

Wszelkie informacje dotyczące podróży i lotniska można uzyskać pod numerem telefonu: +1 (702) 261-5211.

Punkty informacyjne znajdują się w obu terminalach.

Na lotnisku znajdują się stanowiska wypożyczalni samochodów wielu firm, między innymi: Hertz, Avis i Budget. Dane kontaktowe i więcej informacji znajdziemy na stronie: wypożyczalnie samochodów.

Na lotnisku znajdują się parkingi krótko i długoterminowe, dostępne przed terminalami. Więcej informacji, mapy parkingów i cennik dostępne są na stronie internetowej lotniska.

Komunikacja

Lotnisko jest świetnie zlokalizowane. Dojazd z lotniska do centrum miasta drogą Wayne Newton Boulevard a następnie Paradise Road. Na południe od lotniska przebiega autostrada I-215, która jest obwodnicą otaczającą miasto. Na zachód od lotniska przebiega autostrada I-15 przecinająca miasto z północy na południe.

TAKSÓWKI
Postój taksówek znajduje się po wschodniej stronie hali przelotów, prowadzą tam wyjścia od 1 do 4. Większość korporacji nie akceptuje płatności kartą kredytową. Opłata początkowa to 1,80 USD, maksymalna liczba pasażerów w jednej taksówce to pięć osób wliczając dzieci i niemowlęta. Wszystkie taksówki są wyposażone w taksometr.

TRANSPORT AUTOBUSOWY
Między lotniskiem a centrum kursują autobusy linii nr 108 oraz 109 A i B firmy RTC (Regional Transportation Commission of Southern Nevada). Bilet normalny w jedną stronę kosztuje 1,75 USD. Autobusy zatrzymują się przed terminalem 1. Więcej informacji na stronie przewoźnika www.rtcsouthernnevada.com.

• Linia 108 kursuje z lotniska do DTC (Downtown Transportation Center)
• Linia 109 kursuje z SSTT (South Strip Transfer Terminal) przez lotnisko do DTC we wszystkie dni tygodnia i święta przez całą dobę.

Lotnisko obsługiwane jest także przez prywatne firmy oferujące transport limuzynami i minubusami. Więcej informacji znajdziemy na stronie internetowej lotniska.

Oficjalna strona internetowa lotniska

www.mccarran.com

Adres

Las Vegas McCarran International Airport
5757 Wayne Newton Boulevard
Las Vegas, Nevada 89119
USA

Główni przewoźnicy

Lotnisko obsługuje między innymi następujące linie lotnicze: Aeromexico, Air Canada, American Airlines, British Airways, Continental, Delta, Southwest Airlines, US Airways, United Airlines,  Korean Air, Thomas Cook Airlines.

Szczegóły

Opublikowano: 12 sierpień 2009

Calgary Stampede 2008

Fot. LesPaulSupreme

W Calgary można spędzić przyjemny urlop, zwłaszcza jeżeli ma się ochotę na wypoczynek inny niż zwykle. W tym sporym ośrodku położonym daleko na północy nadzwyczaj dobrze będą się czuli ci, którzy uprawiają sporty. Możliwości są tutaj ogromne. Standardowe dyscypliny, takie jak biegi, rowery, narciarstwo mają tutaj doskonale przygotowaną infrastrukturę. To jednak mniej znane sporty powinno się tutaj poznawać. Z łatwością znajdziemy instruktorów do większości dyscyplin. Wspinaczka w Górach Skalistych – brzmi świetnie, prawda? Podobnie jak rafting dziką, kanadyjską rzeką Bow. Nauka kierowania psim zaprzęgiem? W okolicach Calgary nie ma rzeczy niemożliwych! Doceniono to, jak ważny jest sport dla mieszkańców miasta. Calgary uczyniono organizatorem Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1988 roku. Miasto jest ośrodkiem skupiającym znaczną część kanadyjskiej Polonii. Zamieszkuje tam ponad 20 tysięcy osób polskiego pochodzenia.Herb Calgary został wybrany w 1902 roku spośród prac przysłanych w odpowiedzi na konkurs. Można na nim zobaczyć koronę z cegieł, podkreślającą wysoki status miasta, herb otaczają byk i koń, na środku zaś znajduje się liść klonu – symbol Kanady, na krzyżu św. Jerzego – symbolu Anglii.

W Calgary na turystów czeka sporo atrakcji. Miasto zawsze tętni życiem, dlatego jest nazywane „Sercem nowego Zachodu”. Dla przykładu Fiestaval (lipiec) to impreza skupiająca się na kulturze latynoamerykańskiej. Ma na celu pomoc w asymilacji mieszkańcom miasta o takich korzeniach. Calgary Folk Music Festival (lipiec) to raj dla wszystkich fanów muzyki folkowej. Sierpień powinni tam spędzić ci, którzy preferują bluesa. Na początku miesiąca bowiem, rozpoczyna się Międzynarodowy Festiwal Bluesa, z koncertami i warsztatami dla muzyków. Mniej więcej w tym samym czasie odbywa się Taste of Calgary, impreza poświęcona promowaniu lokalnych potraw. Można się wówczas spróbować kanadyjskich przysmaków. GlobalFest to cykl wydarzeń poświęconych temu, aby podkreślać i promować różnorodność. BBQ on the Bow to impreza organizowana co roku nad brzegiem rzeki Bow. Mieszkańcy bawią się wtedy na koncertach i korzystają z licznych atrakcji. W październiku odbywają się Wordfest, poświęcony potędze słowa pisanego, oraz Rocky Mountain Food and Wine, największy w Kanadzie festiwal kulinarny. Oprócz tego swoje festiwale mają filmy i niemal wszystkie gatunki muzyczne.

Jeśli chodzi o jedzenie, to ogólnie kuchnia kanadyjska jest połączeniem kuchni dwóch krajów, które wywarły na Kanadę największy wpływ: Francji i Wielkiej Brytanii. W całej Kanadzie je się bardzo dużo ryb, przede wszystkim dorsza, łososia, halibuta. Będąc tam warto spróbować clam chowder. Jest to zupa z ryb i owoców morza. Podobnie jak w Anglii, na ulicy bez problemu można kupić fish and chips. Kanadyjczycy lubią także grzyby. Jedną z potraw bezpośrednio związaną z lokalnymi tradycjami Calgary jest ginger beef, czyli paski wołowiny w ciemnym, słodkim sosie. Obowiązkowym elementem sosu jest pieprz, czosnek i oczywiście imbir (ginger – stąd nazwa). Z mięs najczęściej podawana jest tam wołowina. W Calgary specjalnością jest stek wołowy. Nie sposób zapomnieć o syropie klonowym. Ten słodki płyn używany jako polewa do gofrów i naleśników jest niezwykle popularny. Do osobliwości kanadyjskiej kuchni należą niektóre dziwaczne dania, takie jak szczęki dorsza, czy pasztet z płetwy foki.

Jeśli nie macie ochoty na kolejny wakacyjny wypad do ciepłych krajów, świetnie trafiliście! Portal www.tanie-loty.com.pl zaprasza do podróży do Calgary! Oferujemy bilety lotnicze do Calgary w atrakcyjnych cenach! Skorzystajcie z naszej wyszukiwarki tanich połączeń!

Szczegóły

Opublikowano: 12 sierpień 2009

(kod IATA: PHX; kod ICAO: KPHX)

Międzynarodowe lotnisko położone 5 km na wschód od centrum Phoenix w stanie Arizona, USA. Jest największym lotniskiem w południowo zachodnich Stanach, i dziewiątym portem lotniczym w USA pod względem liczby obsługiwanych pasażerów. W 2008 roku z lotniska skorzystało prawie 40 milionów pasażerów. Port lotniczy jest głównym węzłem lotniczym linii US Airways. Jest też jedną z 8 baz lotnictwa sanitarnego linii Air Evac.

Wieża kontroli lotów o wysokości 102 metrów jest trzecią najwyższą na świecie, po wieżach w porcie lotniczym Monachium i porcie lotniczym Atlancie - Hartsfield-Jackson.

23 lutego 2007 Sky Harbor został pierwszym portem lotniczym, gdzie zastosowano nowoczesną technologię pomiarowo-wizualną znaną jako rozpraszanie wsteczne promieniowania rentgenowskiego, która pozwala na ustalenie czy pasażerowie przemycają ukrytą broń, materiały wybuchowe lub narkotyki przez wyświetlenie wizualizacji ciała wiernie uwidocznionego mimo ubrania, nazywane maszynami do obnażania (naked machines).

Lotnisko posiada trzy terminale pasażerskie ponumerowane 2, 3 i 4. Pomiędzy terminalami i parkingiem długoterminowym kursują autobusy lotniskowe. Do dyspozycji pasażerów pozostają restauracje, kawiarnie, sklepy, bankomaty, kantor wymiany walut, kaplica, fryzjer, a także Muzeum Phoenix Airport Museum. Istnieje możliwość skorzystania z Internetu, poczekalni dla VIP-ów i centrum biznesowego. Dostępne są także udogodnienia dla osób niepełnosprawnych i dla matek z dziećmi (w tym place zabaw dla dzieci na każdym z terminali).

Użyteczne informacje

Wszelkie informacje dotyczące podróży i lotniska można uzyskać pod numerem telefonu: +1 (602) 273 3300.

Punkty informacyjne znajdują się na wszystkich terminalach.

Na lotnisku znajdują się stanowiska wypożyczalni samochodów wielu firm, między innymi: Hertz, Avis i Budget. Dane kontaktowe i więcej informacji znajdziemy na stronie wypożyczalnie samochodów.

Na lotnisku znajdują się parkingi krótko i długoterminowe, dostępne przed terminalami na ponad 30 tysięcy samochodów. Więcej informacji, mapy parkingów i cennik dostępne są na stronie internetowej lotniska.

Komunikacja

Lotnisko jest świetnie zlokalizowane. Położone jest tylko 5 km na wschód od centrum Phoenix .Droga na lotnisko jest świetnie oznaczona.

TAKSÓWKI

Postoje taksówek znajdują się po północnej stronie terminali 2 i 3 oraz na poziomie 1 po północnej stronie terminala 4. Wszystkie taksówki wyposażone są w taksometr. Orientacyjne ceny znajdziemy na stronie: taxi.pdf. Podróż do centrum Phoenix to około 15-19 USD.

Na lotnisku można też wynająć limuzynę. Postoje znajdują się po południowej stronie terminali 3 i 4.

TRANSPORT AUTOBUSOWY

Autobusy firmy Phoenix Transit Bus numer 13,15 i 40 kursują z lotniska do różnych dzielnic Phoenix. Bilet w jedną stronę kosztuje 1,25 USD. Więcej informacji uzyskamy na stronie internetowej lotniska.

TRANSPORT KOLEJOWY

Pociągi Metro Light Rail kursują z ze stacji przy 44th Street and Washington do centrum od poniedziałku do piątku od 6:00 do 19:00 co 10 minut, w weekendy co 15 minut, w pozostałych godzinach co 20 minut. Przejazd do centrum trwa około 15 minut, do Tempe 25 minut. Ceny biletów są takie same jak na autobus. Na stację z terminali kursuje bezpłatny autobus lotniskowy.

Oficjalna strona internetowa lotniska

www.phxskyharbor.com

Adres

Phoenix Sky Harbor International Airport
3400 E. Sky Harbor Blvd., Suite 3300
Phoenix, AZ 85034
USA

Główni przewoźnicy

Lotnisko obsługuje między innymi następujące linie lotnicze: Aeromexico, Air Canada, Alaska Airlines, American Airlines, British Airways, Continental, Hawaiian Airlines, Delta, Southwest Airlines, US Airways, United Airlines.

Szczegóły

Opublikowano: 11 sierpień 2009

Plaza Bolivar

Uliczka w Bogocie

Fot. NapaneeGal

Plac Simona Bolivara jest centrum Bogoty o dużym znaczeniu historycznym i politycznym. Położony w centrum miasta, przez co zawsze jest na nim dość tłoczno. Plac jest popularny zarówno wśród mieszkańców, jak i turystów. Dla fotografów stanowi prawdziwą gratkę, zwłaszcza z powodu otaczających go efektownych budynków. Są to w większości ważne budynki urzędowe, np. Capitolio Nacional, Edificio Liévano (siedziba burmistrza). Oczywiście w centrum placu nie mogło zabraknąć pomnika Bolivara. Jego twórcą jest Pietro Tenerani, a sam pomnik pochodzi z 1846 i jest najstarszym w mieście. Jak to zwykle w centrum dużego miasta, także będąc na placu Bolivara można natknąć się na ulicznych muzyków, artystów, kupić lokalne przysmaki u sprzedawcy na straganie.

La Candelaria

Jest to po prostu historyczne centrum, starówka Bogoty. Niektóre uliczki są wyłączone z ruchu, dzięki czemu piesi turyści mogą spacerować po nich bez żadnych niedogodności. W La Candelaria znajduje się wiele ciekawych zabytków (zwłaszcza kościołów) i muzeów. Dodatkowo cieszą oko kamieniczki pomalowane chyba na wszystkie kolory tęczy: są tu domy żółte, zielone, niebieskie, pomarańczowe...

Iglesia del Carmen

Ten otwarty w 1938 roku kościół stanowi jeden z piękniejszych zabytków stolicy. Jego styl, kolonialny, ale czerpiący wiele z gotyku, sprawia, że jest naprawdę unikatową budowlą. Fasada kościoła to biało – czerwone paski, wnętrze jest nie mniej imponujące. Zwłaszcza witraże przedstawiające owoce i kwiaty oraz weneckie mozaiki pozostawiają niezatarte wrażenia.

Centrum Gabriela García Márqueza

To muzeum jest stosunkowo młode. Obiekt poświęcony twórczości mistrza iberoamerykańskiej literatury i zarazem laureata nagrody Nobla został otwarty w styczniu 2008 roku. Autorem projektu centrum jest Rogelio Salmona, światowej klasy architekt mający na koncie wiele budynków w Kolumbii. Wewnątrz centrum znajduje się galeria, scena, kącik dla dzieci oraz ogromna księgarnia. Nie braknie także wystawy poświęconej życiu Marqueza. 

Monserrate

To góra, która dominuje nad całym krajobrazem Bogoty – sięga 3190 metrów nad poziomem morza i bez wątpienia jest bardzo charakterystycznym punktem. Aby dotrzeć na szczyt, można skorzystać z kilku sposobów komunikacji. Rzesze turystów wybierają wejście na własnych nogach, ale dla bardziej leniwych istnieje możliwość skorzystania z kolejki w wersji linowej lub szynowej. Na Monserrate znajduje się pochodzący z XVII wieku kościół, co czyni z niej popularny cel wędrówki dla wielu pielgrzymów. Obok wyrasta wzgórze Guadalupe.

Iglesia de San Francisco

Najstarszy kościół w mieście: jego budowę ukończono w 1567 roku. Z zewnątrz nie prezentuje się specjalnie okazale, za to po wejściu do środka oczom turystów ukazuje się przyjemny widok. Wewnątrz można odnaleźć wpływy sztuki muzułmańskiej, ale także flamandzkiej. W 1785 roku kościół został odbudowany po pechowym trzęsieniu ziemi.

Muzea

Bogota przoduje w ilości muzeów – każdy znajdzie coś dla siebie. Tradycyjnie wypadałoby zacząć od Muzeum Narodowego, najstarszego na kontynencie, bo powstałego już w 1823 roku. Zgromadzono tu ponad 20 tysięcy eksponatów z wszystkich okresów historii państwa. Muzeum Sztuki Nowoczesnej (nazywane skrótowo MamBo) posiada kolekcje obrazów najwybitniejszych twórców kolumbijskich. Samo muzeum także jest w pewnym sensie perełką sztuki, zaprojektowaną przez znanego architekta Rogelio Salmona. Muzeum Historii Policji jest niezwykle ciekawe zwłaszcza w częściach poświęconych walce policji z Pablo Escobarem, najsłynniejszym kolumbijskim przestępcą – królem przemysłu narkotykowego działającym od lat 70. Inne ciekawe obiekty to zbiory numizmatyczne i Muzeum Złota.

Szczegóły

Opublikowano: 11 sierpień 2009

Nazwa miasta prawdopodobnie związana jest etymologicznie z miastem Edynburg. Generał John Forbes, który nadawał miastu nazwę był Szkotem i być może w ten sposób chciał uczcić stolicę swojego kraju.

Znane postaci

Z miastem związani są liczni aktorzy, najważniejsi z nich to: Charles Bronson, Holly Hunter oraz Michael Keaton. Poza tym w Pittsburghu urodził się jeden z najbardziej znanych nowoczesnych artystów - Andy Warhol. Młodość natomiast spędziła w pobliżu miasta amerykańska gwiazda muzyki pop Christina Aguilera. 14 laureatów Nagrody Nobla ma związek z uczelniami w Pittsburgu, ich osiągnięcia dotyczą głównie ekonomii, fizyki, chemii i medycyny. Oto lista laureatów: John Hall, Finn E. Kydland, Edward C. Prescott, Clifford Shull, John Nash Jr, Clinton Davisson, Otto Stern, Paul Flory, Herbert Simon, Franco Modigliani, Merton Miller, Robert Lucas Jr, John Pople, Walter Kohn, Paul Lauterbur, Finn E. Kydland, Edward C. Prescott.

W Pittsburghu znajduje się drugi co do wielkości budynek przeznaczony na cele edukacyjne na świecie – nosi nazwę Katedra Nauki i należy do Uniwersytetu w Pittsburghu. Wieża ta ma 163 wysokości i 42 piętra, została wzniesiona w 1937 roku.

Około 10 kilometrów od centrum miasta znajduje się jeden z najstarszych parków rozrywki na świecie – otwarty w 1898 roku Kennywood, który wpisany jest na Narodową Listę Miejsc Historycznych w USA jako jedno z dwóch podobnych miejsc na tej liście

Polska społeczność w Pittsburghu

W Pittsburghu odsetek Polaków i obywateli amerykańskich polskiego pochodzenia sięga 8 %, w mieście jest osobna polska dzielnica – Polish Hill, a największy i najstarszy kościół w mieście to polski Kościół Matki Boskiej wzniesiony w tak zwanym polskim stylu katedralnym (ang. Polish Catedral) – charakteryzują się ogromnym rozmachem, monumentalizmem, licznymi zdobieniami wykonywanymi w różnych technikach i dużą ilością złoceń. Kościoły te pochodzą głównie z XIX i XX wieku, naśladują jednak architekturę barokową, często nawet konkretne kościoły w Polsce. W obrębie Polish Hill mieszka mniej niż 2000 osób, jednak nie jest to cała Polonia mieszkająca w Pittsburghu.

Rekordowe temperatury zanotowane w Pittsburghu wynosiły +39 stopni 16. lipca 1988 roku oraz -30 stopni zarejestrowane 19. stycznia 1994 roku.

Przestrzeń Śródmieścia pomiędzy rzekami nosi nazwę Złotego Trójkąta, a samo miejsce połączenia, gdzie zaczyna swój bieg rzeka Ohio nazywane jest po prostu The Point.

Najważniejsze kluby sportowe w mieście to Pittsburgh Pirates (koszykówka), Pittsburgh Steelers (piłka nożna) oraz Pittsburgh Penguins (hokej).

Jeśli więc wybierasz się to Pittsburgha pamiętaj, by dzięki nasze wyszukiwarce lotów zarezerwować najtańsze bilety do Pittsburgha. Nareszcie tanie loty do Pittsburgha stały się faktem!

Szczegóły

Opublikowano: 11 sierpień 2009

Pittsburgh w porównaniu z innymi wielkimi aglomeracjami Stanów Zjednoczonych ma stosunkowo ubogą bazę noclegową. W całym mieście hoteli jest jedynie około 60, a wśród nich nie znajdziemy ani jednego, który mógłby pochwalić się pięcioma gwiazdkami.

W związku z małą konkurencją i stosunkowo niewielką ilością miejsc hotelowych miasto jest dość drogie – nocleg nawet w dwugwiazdkowym hotelu to wydatek ponad 50 dolarów za noc. W rzeczywistości liczyć się należy z wydatkiem około 70 – 100 dolarów za noc w jednoosobowym pokoju w hotelu o dwóch gwiazdkach, 100 – 150 w hotelu trzygwiazdkowym. Jeśli chodzi o hotele czterogwiazdkowe ceny zaczynają się powyżej kwoty 200 dolarów za noc, a kończą na około 300 dolarach.

Szczegóły

Opublikowano: 11 sierpień 2009

Pittsburg nocą

Fot. Wikipedia

Pittsburgh to jedno z niewielu miast w USA, które powoli lecz systematycznie traci z roku na rok mieszkańców, ich liczna wynosi obecnie około 300 000. Niemniej jednak aglomeracja miejska Pittsburgha nieustannie się zwiększa osiągając obecnie ponad 2,5 miliona mieszkańców.

Historia

Historia miasta początkowo wiązała je z Francuzami, którzy wznieśli tutaj Fort Duquesne mający chronić strategiczny punkt, gdzie rozpoczyna swój bieg rzeka Ohio. Miało to miejsce około roku 1754. Następnie, w 1758 roku fort został zdobyty przez Brytyjczyków. W skutek długotrwałych walk został zniszczony, a na jego miejscu wzniesiono nową warownię, która nazwano na cześć polityka angielskiego, premiera Wielkiej Brytanii w latach 1766-1768  – Wiliama Pitta, często obdarzanego przydomkiem Starszy. W związku z tak nietypową historią również demografia tego miasta jest nietypowa, ponieważ poza Amerykanami znaczy odsetek mieszkańców stanowią emigranci europejscy w tym również Polacy, których według spisu powszechnego jest ponad 8%.

Miasto może się pochwalić niesamowitą lokalizacją, śródmieście jest malowniczo ułożone pośród odnóg dwóch potężnych rzek Allegheny i Monongahela, które łączą się w tym mieście tocząc znaną wszystkim rzekę Ohio. Centrum miasta wcina się wyraźnym klinem pomiędzy dwie rzeki, w związku z tym zwrócone jest ono w dużej części właśnie w stronę wszechobecnej wody, co oprócz nieodpartego uroku zabudowy skutkuje ogromną ilością mostów. Miasto Pittsburgh może pochwalić się niemal 450 różniej wielkości mostami na swoim terenie. Stąd pochodzi tez jedno z określeń miasta, które przez Amerykanów nazywane jest „miastem mostów”. Inne określenie - „miasto stali” związane jest z głównym budulcem z jakiego wznoszone są tutejsze mosty oraz z rozwojem w okolicy ciężkiego przemysłu związanego z hutnictwem i przetwórstwem metalu.

Poza hutnictwem stali w okolicy Pittsburgha rozwinęły się inne gałęzie przemysłu, głównie przemysł maszynowy, elektroniczny i elektrotechniczny, transportowy, chemiczny i szklarski. Obecne tu gałęzie przemysłu ostatnimi czasy bardzo podupadły, co spowodowało masowe zwolnienia i wzrost bezrobocia w Pittsburgh. Postindustrialne miasto przekształca się z tego powodu w centrum usługowe oraz w środek naukowy dostarczający wysoko wykwalifikowanej siły roboczej, specjalistów i menadżerów. W związku ze zmianą profilu gospodarczego całego miasta nastąpił tutaj napływ kapitału, a co za tym idzie również różnorodnych instytucji zarządzających finansami. Dzięki temu Pittsburgh staje się powoli również centrum finansowym tej części Stanów Zjednoczonych.

Miasto ma ogromny naukowy dorobek – absolwentami lub pracownikami uczelnie w Pittsburghu było 14 laureatów Nagrody Nobla, głównie z dziedziny ekonomii, fizyki, chemii i medycyny. Doskonale świadczy to o poziomie tutejszych szkół wyższych, z których do najważniejszych należą Uniwersytet w Pittsburghu oraz prywatna szkoła wyższa Carnegie Mellon University (w jej skład wchodzi siedem różnych college'ów), poza tym oczywiście istnieją różne mniejsze szkoły.

Wybierasz cię do Pittsburgha? Z portalem Tanie-loty.com.pl możesz zarezerwować tanie loty do Pittsburgha. Nasza nowowczesna, szybka i wygodna wyszukiwarka pozwoli ci zarezerwować tanie bilety do Pittsburgha.

Szczegóły

Opublikowano: 11 sierpień 2009

Wellington jest niezwykle ciekawym miejscem na spędzenie wakacji. Mimo swojego kosmopolitycznego charakteru i tak można w nim wyczuć nutkę egzotyki: w końcu Nowa Zelandia, pomimo angielskich korzeni jest państwem o zupełnie innych tradycjach. Na pewno nie ma tu problemu takiego jak nuda. Podczas wypoczynku można – o ile tylko się zechce – mieć wypełniony dzień od rana do nocy.

Wellywood

Wellington ma wiele innych nazw. Oprócz rdzennie maoryskich oraz „Wietrznego miasta” i „Stolicy portowej” bywa nazywane także „Wellywood”. Dlaczego? Odpowiedź jest banalnie prosta: nazwa powstała z połączenia słów „Wellington” i „Hollywood”. Stolica Nowej Zelandii jest po prostu ważnym ośrodkiem kinematograficznym. Sławę zdobyła dzięki nowozelandzkiemu reżyserowi Peterowi Jacksonowi. W okolicach Wellington kręcone były liczne ujęcia wykorzystane w oscarowej trylogii „Władca Pierścieni”, zbudowano tu też ogromne filmowe plenery. Również następny obraz Jacksona, „King Kong”, był filmowany tutaj. To jednak nie jedyny zdobywca Oscara wywodzący się z Wellington. Jane Campion zdobyła statuetkę za reżyserię „Fortepianu”, podobnie jak grająca w nim Anna Paquin. Za „Gladiatora” nagrodę otrzymał Russel Crowe, a to i tak nie wszyscy laureaci.

Kuchnia

Co ciekawe, mieszkańcy Wellington twierdzą, że mieszkając w stolicy można każdego dnia roku jeść w innej restauracji (właściwie jest ich chyba nawet więcej). Podobnie sprawa ma wyglądać z kawiarniami: w przeliczeniu na liczbę mieszkańców jest ich tu ponoć więcej niż w Nowym Jorku. Jak wygląda kwestia jedzenia w Wellington – czy podobnie jak w nudnej Wielkiej Brytanii? Na szczęście nie. Kuchnia Wellington jest uznawana za bezsprzecznie najlepszą w Nowej Zelandii, więc można tu liczyć na rozkosze dla podniebienia. Jednym z bardziej znanych nowozelandzkich dań jest oparte na bezach ciasto: pavlova, ozdobione owocami i jedzone bardzo często z racji świąt, zwłaszcza Bożego Narodzenia. Deser powstał by uczcić wizytę Anny Pawłowej, jednej z najwybitniejszych baletnic. Także inne nowozelandzkie słodycze są bardzo smaczne. Uwielbiane są  zwłaszcza lody i ciastka, zwłaszcza ANZAC (ze zbożami) i afgańskie (kakaowe). Oprócz lokalnych przysmaków kuchnia Nowej Zelandii zapożycza sporo od Wielkiej Brytanii i USA. Na ulicy można kupić fish and chips, popularne są paszteciki z mięsnym nadzieniem. Ważne dla miejscowych są dania, które można przyrządzić w łatwo dostępnych składników, a do tych w Nowej Zelandii należy jagnięcina, owoce morza i sery. Wysoko cenione są pochodzące stąd wina, zwłaszcza Merlot i Riesling. Bardzo lubiana jest kawa, stąd ogromna liczba kawiarni w Wellington.

Restauracje

Do najlepszych restauracji w Wellington należy bez wątpienia The Green Parrot, działająca już od lat 20. Możemy tu spróbować mniej lub bardziej tradycyjnych dań za niezbyt wysoką cenę, za to w dużych porcjach. W Great India serwuje się potrawy kuchni indyjskiej. Restauracja cieszy się dobrą  renomą i od lat zdobywa wysokie pozycje w rankingach gastronomicznych. Chętnie odwiedzą ją z pewnością miłośnicy piwa – jest tu do wyboru 58 jego rodzajów. Jeśli mamy ochotę na kebab, to warto wstąpić do libańskiego lokalu Habebie. Zjemy tutaj jeden z lepszych w mieście, a podczas weekendu dodatkowo można obejrzeć pokazy taneczne. Jedną z bardziej ekskluzywnych restauracji dla wymagających jest Logan Brown położona w odnowionym budynku z początku XX wieku. Jeśli chodzi o kawiarnie, to naprawdę trudno trafić tak, by otrzymać niesmaczną kawę. Życie nocne w Wellington rozkwita zwłaszcza w czasie sezonu. Najwięcej lokali znajduje się przy ulicy Courtenay Place.

Kultura

Stolica Nowej Zelandii to, jak już było powiedziane, także najważniejszy ośrodek kulturalny. Od zawsze skupia się w nim większość festiwali i imprez. Najważniejszym z całą pewnością jest Międzynarodowy Festiwal Sztuki rozpoczynający się w lutym. Atrakcyjną ofertą jest też sierpniowy kulinarny Wellington on a Plate i towarzyszący mu piwny: Beervana. Oprócz tego odbywają się także poboczne imprezy skoncentrowane na winach, kawie, serach... Wiele jest także festiwali muzycznych i koncertów.

Czy wiesz, że..?

Wellington plasuje się wysoko w rankingu miast o najlepszej jakości życia na świecie.

Nowatorstwo Wellington objawiło się już dość dawno. W 1893 roku zjazd zdecydował o nadaniu kobietom praw wyborczych, tym samym Nowa Zelandia stała się prekursorem w tej dziedzinie.

Jeśli macie ochotę na zwiedzenie niezwykłego Wellington, świetnie trafiliście! Portal www.tanie-loty.com.pl zaprasza do podróży do Wellington! Oferujemy bilety lotnicze do Cannes w atrakcyjnych cenach! Skorzystajcie z naszej wyszukiwarki tanich połączeń!

Szczegóły

Opublikowano: 11 sierpień 2009

Muzeum Nowej Zelandii

Fot. Wikipedia

Wellington jest stolicą Nowej Zelandii i choć nie należy do największych metropolii świata -  w gruncie rzeczy jest całkiem niewielkie – to pozwala turystom poczuć się tak, jakby nią było. Dla rozwoju turystyki nie bez znaczenia jest doskonałe położenie miasta, którego może mu pozazdrościć wiele resortów. Z jednej strony stolicę otaczają wody Zatoki Cooka, z drugiej zaś pasmo górskie Rimutaka. Wszystko to sprawia, że pobyt w Wellington jest niezwykle przyjemny. Oprócz licznych wydarzeń i imprez kulturalnych miasto oferuje także możliwość zapoznania się z nowozelandzką historią oraz odpoczynku w uroczych kawiarniach i barach.

Historia

Nie można zapominać o korzeniach Wellington. Niegdyś okolica należała do plemion Ngahue, Tara  i Tautoki. Według jednej z maoryskich legend jeden z lokalnych mieszkańców, Maui, złowił rybę tak wielką, że stała się ona po wyciągnięciu całą wyspą. Te Upoko o te Ika a Mau, czyli „Głowa Ryby Maui” to pierwotna nazwa Wellington. Inna historyczna nazwa to „Whanganui a Tara”, co oznacza „Wielki Port Tary” (Tara to imię jednego ze starożytnych wodzów). 22 stycznia 1840 roku w okolicy pojawili się kolonizatorzy. Nad rzeką Hutt założyli oni Britannię, która z czasem zmieniła nazwę na Petone. Wellington swoją ostateczną, zachowaną do dziś nazwę zawdzięcza Arthurowi Wellesleyowi, księciu Wellington, doskonałemu strategowi. W 1865 roku miasto zostało ogłoszone stolicą Nowej Zelandii. Wcześniejszą stolicą było Auckland, lecz zgodnie stwierdzono że port morski oraz położenie Wellington dają mu znaczną przewagę. Co ciekawe, dopiero po 21 latach stolica otrzymała prawa miejskie! Choć w czasie II wojny światowej Nowa Zelandia zdecydowanie opowiedziała się po stronie aliantów, państwo nie ucierpiało.

Miasto jest co prawda świetnie zlokalizowane, ale mimo to pogoda nawet tutaj sprawia niemiłe niespodzianki. Przede wszystkim Wellington jest najbardziej wysuniętą na południe stolicą świata. W pewnym stopniu ten fakt jest odpowiedzialny za nadanie stolicy przydomka „wietrzne miasto”. Zdarzają się tu straszne wichury, a nawet cyklony. Rekordowa odnotowana prędkość wiatru to 267 km/h. Klimat Wellington jest łagodniejszy niż innych miast zlokalizowanych na tej szerokości geograficznej z racji bliskości wód Oceanu Spokojnego.Przemysł i gospodarka nie są najważniejszymi elementami rozwoju miasta. Te dziedziny to raczej domena Auckland. Wellington jest za to ważnym ośrodkiem akademickim – uczy się tu sporo nowozelandzkiej młodzieży. Stolica jest bez wątpienia miastem ważnym dla artystów. Właśnie tu odbywa się większość imprez. Nie sposób zapomnieć oczywiście o czarze, jaki roztacza wokół siebie zwłaszcza dla przyjezdnych. Choć ostatnio, w dobie kryzysu ruch turystyczny nieco zmalał, Wellington wciąż jest chętnie odwiedzane.

Wybierasz cię do Wellington? Z portalem Tanie-loty.com.pl możesz zarezerwować tanie loty do Wellington. Tanie bilety do Wellington są w twoim zasięgu, wystarczy że skorzystasz z naszej wyszukiwarki lotów.

Szczegóły

Opublikowano: 11 sierpień 2009

Te Papa

To muzeum Nowej Zelandii. Zostało otwarte całkiem niedawno, bo dopiero w 1998 roku. W języku Maorysów „te papa” oznacza „skarbiec”. Faktycznie, muzeum przypomina prawdziwy skarbiec wiedzy na temat wyspiarskiego państwa. Każdego roku przyciąga miliony odwiedzających. Całemu projektowi postawiono za zadanie zaciekawienie zwiedzających i przyciągnięcie ich w niekonwencjonalny sposób. W tym celu w muzeum wykorzystuje się interaktywne wystawy i innowacyjne rozwiązania. Całkowity koszt powstania Te Papa sięgnął sumy ponad 300 milionów dolarów nowozelandzkich. Chcąc zwiedzić większą część obiektu trzeba zarezerwować sobie kilka godzin. Są tu zarówno wystawy stałe, jak i ekspozycje czasowe. Muzeum pokazuje historię Nowej Zelandii za pomocą filmów, rzeźb, odwzorowanych budowli, wirtualnych symulatorów. Znajdziemy tu zarówno wystawy dotyczące archeologii jak i kultury miejscowych plemion.

The Beehive

Jest częścią nowozelandzkiego kompleksu budynków parlamentarnych. Rzeczywiście, zgodnie z nazwą jest dość podobny do ula. Wysoki na 72 metry i składający się z dziesięciu pięter ponad ziemią i czterech pod, wygląda bardzo elegancko. Jest bogato zdobiony, a największą atrakcją jest prawdopodobnie witraż upamiętniający 150 – lecie kraju. W budynku, na najwyższym piętrze, znajdują się gabinety rządowe. „Ul” ma efektowny, zaokrąglony kształt.

Nowozelandzkie archiwum filmowe

Za zadanie postawiono mu zebranie i chronienie nowozelandzkiego dziedzictwa kinematograficznego. Działa od 1981 roku i jak na razie wywiązuje się ze swojej misji doskonale. Kolekcja zawiera materiały które powstawały począwszy od 1895 roku: filmy fabularne, dokumentalne, krótkie formy filmowe, programy telewizyjne i reklamy. Są tu także materiały prasowe, plakaty, elementy filmowego wyposażenia. Archiwum zajmuje się także organizacją imprez związanych z filmami. Nie bez powodu znajduje się właśnie w Wellington – w końcu to nowozelandzki odpowiednik Hollywood.

Kolejka linowa

Jest koniecznym punktem programu dla wszystkich turystów zwiedzających miasto. Oprócz tego, że sama w sobie stanowi atrakcję, pozwala na szybkie przemieszczanie się z jednego punktu Wellington do drugiego. Kolejka zaczęła swoją karierę w 1902 roku, ale od tamtej pory poddano ją licznym modernizacjom. Będąc na górnej stacji możemy wstąpić do muzeum kolejki oraz do planetarium.

Karori Wildlife Sanctuary

Oddalone zaledwie parę kilometrów od Wellington stanowi sporą atrakcję. Jest to prawdziwe sanktuarium dla zagrożonych wyginięciem gatunków zwierząt. Turyści mogą zwiedzać okolice pod opieką przewodników. Są tu także historyczne, odnowione budynki oraz XIX - wieczna kopalnia złota.

Ogrody botaniczne

Dojazd do nich ułatwia kolejka linowa. Nie ma tu być może przedstawicieli niezwykłych gatunków flory, ale ogrody i tak są bardzo popularnym miejscem spotkań. Często urządza się tutaj pikniki.

Muzeum Wellington

Zlokalizowane w imponującym budynku z 1892 roku. Wystawy i eksponaty w nim zgromadzone skupiają się przede wszystkim na historii miasta i jego roli jako portu. Liczne galerie przedstawiają Wellington sprzed wieków, ale także ważne momenty w historii, jak np. incydent promu Wahine z 1968 roku, gdy życie straciło 53 jego pasażerów. W muzeum znajduje się również sklepik z pamiątkami.

The Bucket Fountain

Jedna z bardziej znanych atrakcji miasta. Ciekawa, kolorowa konstrukcja składa się kilku „wiaderek” (stąd nazwa), z których woda przelewa się do tych położonych niżej. Powstała w 1969 roku. Kiedy w Wellington panuje wietrzna pogoda, woda z kubełków często wylewa się na chodnik i na przechodzących obok ludzi.

Szczegóły

Opublikowano: 11 sierpień 2009

Zakwaterowanie w Wellington nie sprawia problemów. Nocleg można zarezerwować z łatwością w obiektach o różnym standardzie, w zależności od naszych preferencji. Dodatkowym ułatwieniem jest możliwość rezerwacji w praktycznie wszystkich miejscach drogą internetową oraz fakt, że językiem urzędowym jest angielski.

Noclegi w Wellington nie należą do najtańszych, ale na szczęście nie sięgają takich poziomów, jak w stolicach państw europejskich. Najkorzystniejsze cenowo opcje to jak zwykle hostele, gdzie można przespać się w wieloosobowym pokoju już za 20 dolarów nowozelandzkich (aktualnie równowartość prawie dwóch złotych). Warto jednak dołożyć drugie tyle do wyższego standardu i osobnego pokoju. Najdroższe hotele Wellington to już niebagatelny wydatek. Aby w nich zanocować trzeba nastawić się na wydatek minimum 600 dolarów...

Kolejna opcja to nocleg nieco za miastem. Można tam znaleźć odpowiedniki naszych gospodarstw agroturystycznych i zapewnić sobie niezwykłe wrażenia, rezerwując pokój na farmie w towarzystwie ptaków kiwi. Dla mieszczuchów lepsze będą prawdopodobnie apartamenty w centrum, których ceny są bardzo zróżnicowane.