Uncategorised

Szczegóły

Opublikowano: 21 sierpień 2009

Detroit jest jednym z ciekawszych miast Stanów Zjednoczonych. By przekonać się o tym, jak wiele różnych ma twarzy, wystarczy szybki przegląd nazw nadanych mu na przestrzeni lat. Oprócz „Motor City”, związanego oczywiście z rozwojem przemysłu samochodowego jest także „Hockeytown” - niezwykle popularnym sportem w Detroit jest właśnie hokej. Drużyna Detroit Red Wings od lat nieprzerwanie utrzymuje się w czołówce zespołów ligi NHL. Z racji swojego uroku miasto bywa nazywane również Paryżem Środkowego Zachodu – architektura w centrum miasta jest uznawana za jedną z najładniejszych w USA.

Znane postaci

Z Detroit pochodzi wiele znanych osobistości. Do najsłynniejszych należy bez wątpienia Larry Page, jeden ze współtwórców sukcesu Google. Czym byłby internet bez niego? Przecież wszem i wobec wiadomo, że jeśli czegoś nie można znaleźć w Google, to... nie istnieje! W Detroit urodził się arcymistrz kina, Francis Ford Coppola. Jego filmowe adaptacje „Ojca Chrzestnego” i „Drakuli” należą do perełek X muzy. Nieco mniej ambitne, ale efektowne dzieła reżyseruje Sam Raimi (cykl o Spidermanie). W Detroit mieszkali także aktorzy Tom Selleck i Tim Allen. Wychowywali się tu również Madonna i Eminem. Z miastem związani byli Aretha Franklin i Marvin Gaye.

Techno

Właśnie w Detroit powstał gatunek muzyczny, który wciąż budzi wiele emocji – jedni go kochają, inni nienawidzą. Chodzi o techno: tętniące, elektroniczne rytmy spotykane w wielu klubach. Jego początki sięgają połowy lat 80 a powstanie zawdzięczają trójce przyjaciół: Juanowi Atkinsowi, Kevinowi Saundersonowi i Derrickowi May.

Festiwale

Jak nietrudno się domyśleć, w mieście organizowanych jest wiele imprez kulturalnych i festiwali, nie tylko muzycznych. Do największych wydarzeń należy Detroit International Jazz Festival, który zaczyna się każdego roku we wrześniu. W styczniu organizowany jest poświęcony muzyce folkowej Ann Arbor Folk Festival, a w maju – Detroit Electronic Music Fest. Oprócz tego wiele jest imprez filmowych i sportowych.

Kuchnia

Być może kuchni Detroit nie rokuje najlepiej fakt, że jego mieszkańcy zjadają najwięcej chipsów na świecie, ale nie jest jednak tak tragicznie jak mogłoby się wydawać. Nie należy tu rzecz jasna oczekiwać kulinarnych szaleństw i nowatorskich potraw. Jak większość Amerykanów, także tutaj kultem otacza się fast-foody. Na każdym rogu można więc kupić  hamburgery, hot – dogi (wyjątkowo lubiane w Detroit) czy pizzę (doczekali się nawet swojej wersji, pizzy w stylu Detroit). Z Detroit pochodzi jeden z popularniejszych napojów w USA: Vernors. Jeśli mamy ochotę na nieco bardziej oryginalne i smaczniejsze zarazem jedzenie, to warto odwiedzić grecką dzielnicę Detroit. Tamtejsze restauracje są naprawdę godne polecenia i stanowią miłą odskocznie od wszechobecnych budek z jedzeniem.

Naj...

Mało kto zdaje sobie z tego sprawę, ale właśnie w Detroit zaczęto nadawać regularne audycje z wiadomościami radiowymi (od 1920 roku).

Detroit, jako kolebka przemysłu samochodowego musiało także zadbać o drogi. To tutaj w 1909 powstała pierwsza na świecie betonowa szosa.

Park Belle Isle jest największym umiejscowionym wewnątrz miasta parkiem USA. Zajmuje powierzchnię 987 akrów.

Jeśli macie ochotę odwiedzić jedno z piękniejszych miast Stanów Zjednoczonych, świetnie trafiliście! Portal www.tanie-loty.com.pl zaprasza do podróży do Detroit! Oferujemy bilety lotnicze do Detroit w atrakcyjnych cenach! Skorzystajcie z naszej wyszukiwarki tanich połączeń!

Szczegóły

Opublikowano: 21 sierpień 2009

Plaże w pobliżu Honolulu są wyjątkowe

Fot. mrtwism

Honolulu ( ma najdłuższe granice wśród wszystkich miast świata!) to największe miasto i stolica Hawajów. Pierwsze skojarzenia są banalne: plaża, drinki w kokosie z palemką, roztańczony, kolorowy tłum. Właściwie polscy turyści wychowani na amerykańskich filmach nie będą wcale zaskoczeni... jeśli już, to pozytywnie!

Festiwale

Honolulu, podobnie jak całe Hawaje, jest miejscem przepełnionym atrakcjami. Z łatwością można tu odwiedzić najróżniejsze festiwale. Najbardziej charakterystyczny dla tego regionu jest taniec hula. Mieszkańcy Hawajów twierdzą wręcz stanowczo, że to więcej niż taniec. Dla nich to idealny sposób na osiągnięcie harmonii z samym sobą i ze światem. W Honolulu i na wyspie Oahu odbywają się niektóre z imprez związanych z Aloha Festivals – serią wydarzeń kulturalnych, parad i koncertów odwołujących się do haitańskich tradycji. Co roku można uczestniczyć także w Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym. Jazz jest bardzo wysoko ceniony na wyspach.

Jeśli chodzi o inne festiwale, to znany jest Honolulu Rainbow Film Festival. Jak łatwo się domyśleć, jest to impreza promująca homoseksualną kinematografię. Odbywa się co roku w maju.

Kuchnia

Kuchnia hawajska zdecydowanie wyróżnia się spośród nijakich potraw pochodzących z innych stanów USA. Na jej niezwykłość wpływa przede wszystkim fakt, że tworzyły ją przeróżne narodowości: portugalska, japońska, filipińska... Z kuchni azjatyckiej zapożyczono długi, cieniutki makaron, który je się głównie z kurczakiem (long rice chicken). Z podobnym makaronem podaje się zupę saimin, która również ma swoje korzenie tam, gdzie przysmaki kuchni chińskiej. Mieszkańcy Honolulu lubią również owoce morza i ryby – w końcu mają ich pod dostatkiem. Na deser często serwuje się kulolo: pudding z kokosów i brązowego cukru. Ale gdzie iść, żeby zjeść jak najlepiej? Często polecana jest restauracja Alan's Wong. Co prawda ceny są astronomiczne, ale w końcu warto – jest to jedyny lokal Hawajów, który znalazł się w rankingu najlepszych restauracji USA. W dodatku na 8 miejscu! Jeśli mamy ochotę na sushi, to koniecznie trzeba skierować się ku Sushi Sasabune. To miejsce również nie należy do najtańszych: jego alternatywą dla oszczędnych jest Genki Sushi. Doskonałe mięsa można zjeść w Roy's. Jeśli mamy ochotę na odpoczynek od lokalnych przysmaków, to możemy spróbować dań kuchni europejskiej w La Mer.

Nie wiadomo jakie są tego powody, ale Hawajczycy uwielbiają mielonkę z puszki, o czym przekonały nas rankingi ich spożycia.

Hawaje są ważnym eksporterem ananasów. Pochodzi stąd aż 1/3 wszystkich ananasów świata! Są także jedynym stanem w USA w którym znajdują się plantacje kawy.

Drinki

Honolulu słynie również z pysznych drinków. Wymyślone dla turytów, wkrótce otworzyły sobie drogę na salony całego świata. W większości z nich podstawą jest rum. Tak jest w przypadku Blue Hawaii (rum, curacao, sok z ananasa) oraz Mai Tai (tutaj miesza się nawet dwa jego gatunki: ciemny i biały). Popularne jest tu także produkowane na Hawajach wino i piwo.

Bezpośrednio nad miastem świeci gwiazda Arcturus.

Jeśli macie ochotę opalić się leżąc na rajskich plażach, świetnie trafiliście! Portal www.tanie-loty.com.pl zaprasza do podróży do Honolulu! Oferujemy bilety lotnicze do Honolulu w atrakcyjnych cenach! Skorzystajcie z naszej wyszukiwarki tanich połączeń!

Szczegóły

Opublikowano: 21 sierpień 2009

Odpoczywając na słonecznej Dominikanie możemy zechcieć odwiedzić dalsze jej zakątki. Co wtedy zrobić? Jaki środek transportu najlepiej wybrać? Można oczywiście wynająć samochód. Siedzibę w kraju mają różne wypożyczalnie, w większości ich biura zlokalizowane są przy dworcach i w większych miastach. Aby wypożyczyć pojazd, konieczne jest posiadanie ważnego paszportu i prawa jazdy – bez znaczenia, czy będzie ono międzynarodowe.

Dla tych, którzy nie mają ochoty męczyć się samodzielnym prowadzeniem, dobrą alternatywą są taksówki. Nie ma w nich taksometru – stawki zależne są od przejechanego dystansu. Jeśli ktoś woli komunikację autobusową, nie ma najmniejszego problemu. Brak jest natomiast sieci kolejowej.

Są tu także nieco bardziej egzotyczne środki lokomocji, charakterystyczne dla Dominikany. Dla przykładu guagua to prywatne minivany, działające na podobnej zasadzie jak autobusy. Poznać je można po klaksonie, którego używają, gdy „zapraszają” kogoś do wejścia. Ten sposób podróżowania jest bardzo tani. Inna ciekawostka to motoconcho, czyli motocyklowe taksówki. Kierowcy motocykli mogą zabrać pasażera swoim pojazdem i zawieźć go tam, gdzie tylko ten sobie zażyczy. Są nieco droższe niż guagua.

Szczegóły

Opublikowano: 21 sierpień 2009

Dominikanańska plaża

Fot. Michelle Brea

Półwysep Samana

Położony w północno-wschodniej części Dominikany, należy do jej najpiękniejszych zakątków. Samana to także nazwa zatoki. Region zdobył uznanie prestiżowych magazynów turystycznych, np. magazyn Conde Nast umieścił go wśród 25 najlepszych miejsc urlopowych na świecie. Tropikalna przyroda, krystalicznie czysta, turkusowa woda i biała, piaszczysta plaża. Samana rzeczywiście ma wiele uroku. Wystarczy do tego krajobrazu dodać palmy kokosowe i już możemy poczuć się jak na zdjęciu z turystycznego prospektu. Charakterystyczne dla Samany są wizyty humbaków, odmiany wielorybów, które zjawiają się w wodach przyległych do zatoki w okresie od stycznia do marca. Tutaj odprawiają one swój rytuał godowy. Chętnych do obserwacji wielorybów jest wielu, dlatego hotele pękają wówczas w szwach. Na szczęście liczba miejsc noclegowych na półwyspie znacznie wzrosła w porównaniu do sytuacji sprzed jeszcze kilku lat. Wreszcie Samana jest przygotowana na najazdy turystów. Na półwyspie znajdują się trzy lotniska, w tym jedno całkiem nowe: El Catey, które zostało otwarte zaledwie w 2006 roku. Od zeszłego roku można także skorzystać z zupełnie nowej szosy, prowadzącej do Santo Domingo.

Playa Dorada

To miejsce najchętniej wybierane przez rzesze turystów. Znajdują się tu ekskluzywne hotele, jest to również największe skupisko miejsc noclegowych na Dominikanie. Oprócz hoteli można zrobić zakupy w równie snobistycznym centrum handlowym, Playa Dorada Plaza. Są tu też: kasyno, pole golfowe i wiele restauracji oraz klubów. Innymi słowy - wszystko czego można sobie zażyczyć, aby się dobrze wylansować...

Park Manati

Park, w którym możemy zapoznać się z osobliwościami fauny i flory dominikańskiej. Są tu: ptaki, węże, kraby, flamingi, delfiny... Te ostatnie są prawdopodobnie największą atrakcją. Umożliwiono turystom pływanie z tymi niezwykłymi ssakami w basenie i zabawę z nimi. W parku często odbywają się specjalne imprezy i pokazy. Jest tu także zrekonstruowana wioska Indian Taino.

Puerto Plata

Inaczej „srebrny port”. Ta część to północne wybrzeże Dominikany, przez niektórych nazywane „bursztynowym”. Okoliczne wzgórza obfitują właśnie w bursztyny: podobno jest to największe ich złoże na świecie. W Puerto Plata urzekają także, jakby wyjęte z innej bajki, wiktoriańskie kamieniczki. Wybrzeże zwabia fanów sportów wodny, przede wszystkim żeglarstwa i surfingu. Ci, którzy wolą na suchym lądzie pograć w golfa czy siatkówkę plażową, także nie będą mieli powodów do niezadowolenia. Puerto Plata oferuje wiele rozrywek, przy czym są one zazwyczaj tańsze niż w innych kurortach dominikańskich.

Muzeum Bursztynu

Zlokalizowane jest w wiktoriańskim budynku w centrum Puerto Plata. Wewnątrz muzeum możemy obejrzeć imponujące kolekcje dominikańskich bursztynów. Wyjątkowość tego pochodzącego z Dominikany potwierdzają specjaliści: jest bardziej przejrzysty, znacznie częściej zatopione są w nim owady, przez co stanowi łakomy kąsek dla kolekcjonerów. Przy muzeum funkcjonuje także sklep z pamiątkami.

Aquapark Columbus

Położony pomiędzy Playa Dorada i Sosua ośrodek dla tych, którym nie wystarczają naturalne wybrzeże i woda. Jest to jeden z bardziej atrakcyjnych parków rozrywki wodnej na Karaibach, szczególnie lubiany oczywiście przez dzieci.

Cabarete

Kilkukilometrowy fragment północnego wybrzeża Dominikany, uznany przez windsurfingowców za jedno z 10 najlepszych miejsc świata. To właśnie miłośnicy tego sportu są tu najczęstszymi gośćmi, choć w Cabarete są doskonałe warunki także do uprawiania innych dyscyplin.

Szczegóły

Opublikowano: 21 sierpień 2009

Dominikana - Plaża Riu Bachata

Fot. K@mphuis

To państwo zajmuje około 2/3 odkrytej przez Krzysztofa Kolumba wyspy Hispaniola. Jej powierzchnię dzieli z Haiti. Spośród wszystkich krajów leżących na Morzu Karaibskim, Dominikana jest drugim co do wielkości po Kubie, z 10 milionami mieszkańców. Już po przybyciu na wyspę przywitają Cię dźwięki muzyki i kolorowe stroje. Egzotyczna kuchnia i piękne widoki to kolejne plusy. Roztańczona wyspa wie, czym zauroczyć turystów – już jej odkrywca był pod wielkim wrażeniem.

Dominikana, jako pierwsze miejsce odkryte przez kolonizatorów Nowego Świata, szczyci się bogatą historią. Jeszcze przed przybyciem hiszpańskich okrętów spokojne życie wiedli tutaj Indianie Taino. 5 grudnia 1492 do brzegu wyspy dobiły statki. Pięć plemion indiańskich przyjęło przybyszów przyjaźnie i gościnnie. Kolumb w swoich notatkach także wypowiadał się o wyspie z największym poważaniem. W 1496 roku założono Santo Domingo, obecną stolicę, będącą najstarszym ośrodkiem europejskim w obu Amerykach. Niestety, pomimo pokojowego współżycia, Indianie wpadli w ręce innego wroga: wirusów i bakterii przywiezionych przez Europejczyków. Była to jedna z głównych przyczyn spadku ich populacji.

Dominikana stała się głównym miejscem wypadowym na wyprawy do kontynentalnych części nowych lądów. Z czasem podupadła, a w 1697 roku Hiszpanie scedowali jej część na rzecz Francuzów. Dzięki niewolniczej pracy doprowadzili do szybkiego wzrostu jej znaczenia. Wyzysk doprowadził jednak do buntu w 1791 roku, przez co Francuzi byli zmuszeni do zniesienia przymusowego poddaństwa. W 1795 roku objęli  swym władaniem całość Hispanioli.

Kolejną rebelię poprowadził urodzony w niewoli Toussaint L'Ouverture. W 1801 roku prowadzone przez niego wojska zdobyły kontrolę nad Santo Domingo. Wkrótce sam Napoleon zlecił jego pochwycenie i umieszczenie we francuskim więzieniu. W 1808 roku jednak, wraz z pomocą Wielkiej Brytanii mieszkańcy Dominikany odzyskali stolicę na dobre. 30 listopada 1821 roku ogłoszono niepodległość względem Haiti. Wybuchła wojna, w wyniku której haitańskie wojska opanowały Dominikanę. W 1838 roku Juan Pablo Duarte, tutejszy bohater narodowy, założył tajne stowarzyszenie mające na celu walkę o niepodległość. Sześć lat później jego członkowie zdecydowali się na ogłoszenie niezależności kraju – tak powstała Republika Dominikany, jeszcze przez wiele lat nękana najazdami Haitańczyków i wewnętrznymi sporami politycznymi. Od 1916 do 1924 roku kraj okupowały wojska USA. Wkrótce dyktatorską władzę objął Raphael Leonidas Trujilo, który utrzymywał ją aż do 1961 roku, kiedy został zamordowany.

Liczba turystów odwiedzających Dominikanę wciąż wzrasta - trudno się temu dziwić. Na Dominikanie wciąż przybywa nowych festiwali i imprez kulturalnych. Przyjazne, otwarte podejście jej mieszkańców do życia udziela się także przybyszom. To właśnie tutaj znajdują się: najwyższa góra na Morzu Karaibskim (Pico Duarte, 3098 m. n. p. m. ) i największe jezioro (Enriquillo). Słynne są  również tutejsze cygara oraz... pola golfowe. Dominikana już teraz jest drugim najpopularniejszym po Puerto Rico celem urlopowych wędrówek po Morzu Karaibskim.  

Kiedy jechać?

Właściwie każda pora jest dobra, aby odwiedzić Dominikanę. Pogoda właściwie zawsze jest tu bardzo słoneczna, nie ma nękających upałów. Generalnie występują dwie pory roku: zima i lato, ale nawet w najchłodniejszym miesiącu (styczniu) temperatura wody i powietrza nie spada raczej poniżej 25 stopni. Najwięcej turystów jest jednak oczywiście w miesiącach letnich, dlatego ci, którzy preferują ciszę i spokój, powinni wybrać inny termin.

A więc gotowi do lotu? Z serwisem Tanie-Loty.com.pl możesz zarezerwować tanie loty na Dominikanę w promocyjnych cenach. Jeśli poszukujesz tanich biletów lotniczych na Dominikanę, zapraszamy do skorzystania z naszej porównywarki!

Szczegóły

Opublikowano: 20 sierpień 2009

Kostaryka - wodospad

Fot. sxc.hu

To malutkie państewko w Ameryce Środkowej wciąż zadziwia przyjezdnych bogactwem oferty turystycznej. Już samo jej położenie działa na wyobraźnię – czy może być coś bardziej bajkowego niż kraina położona pomiędzy Morzem Karaibskim a Oceanem Spokojnym? Tropikalny klimat, delfiny wyskakujące z czystej wody, przepiękne krajobrazy... Brzmi jak sen, a jest na wyciągnięcie ręki. Wystarczy odwiedzić Kostarykę. W końcu nie bez przyczyny w tegorocznym rankingu zdobyła pierwsze miejsce jako kraj, w którym wiedzie się najdłuższe i najbardziej satysfakcjonujące życie przy minimalnych szkodach dla środowiska naturalnego.

Oprócz piaszczystych plaż wybrzeża i tropikalnych lasów możemy także podziwiać kostarykańskie góry. Najwyższy szczyt, Cerro Chirripó, osiąga 3727 m. n. p. m. W państwie wciąż dynamicznie rozwija się turystyka. Jej potencjał odkryto dopiero niedawno, bo pod koniec lat 80. Od tej pory władze sięgają po różne sposoby, by jeszcze bardziej uatrakcyjnić Kostarykę w oczach turystów.

Historia tego małego kraju jest równie ciekawa, jak jego geografia. Osadnictwo rozwinęło się tutaj już 10 tysięcy lat przed naszą erą! Początkowo plemiona żyły z myślistwa i zbieractwa, by później rozpocząć produkcję rolną. Z czasów przed naszą erą zachowały się niektóre narzędzia krzemienne stosowane przez żyjące w tym regionie plemiona indyjskie. W X wieku do Kostaryki przybyli Indianie Queipo. Odkrycie Kostaryki zawdzięczamy Krzysztofowi Kolumbowi. 18 września 1502 roku zatrzymał się na terenie dzisiejszego miasta Limon. Kolumb, widząc dary przesłane mu przez Indian, nazwał to miejsce Costa Rica - „Bogate Wybrzeże”. Hiszpanie postanowili skolonizować te tereny, co przyszło im z łatwością. Paradoksalnie niezwykle pomocna była ospa, którą zarazili tubylców i zdziesiątkowali tym samym ich populację. Pierwszą hiszpańską osadę założył jednak dopiero w 1524 roku Francisco Fernandez de Cordoba. Wkrótce każdy indiański mężczyzna został zobowiązany do pracy na rzecz przybyszów.

Ostatecznie opanował Kostarykę Juan Vasquez de Coronado w 1565 roku. To właśnie on założył Cartago, pełniące funkcję stolicy Kostaryki do 1823 roku. Mieszkańcy Kostaryki nigdy do końca nie pogodzili się z narzuconym na nich jarzmem. Ponadto kolonia wciąż padała łupem piratów (najsłynniejszym z nich był Francis Drake, znany angielski korsarz). XVII wiek był tragiczny także pod względem epidemii. Trwała przez prawie pół wieku i doszczętnie wyniszczyła kraj. Już następne lata były jednak bardziej pomyślne. XVIII wiek przyniósł ze sobą założenie nowych ośrodków, wśród nich także San Jose. W 1821 roku Kostaryka ogłosiła niepodległość i weszła w skład USA, ale już w 1839 roku stała się z powrotem niezależna. W 1871 roku ogłoszono Konstytucję. XX wiek był bardzo burzliwy. Od 1917 roku państwem rządził generał Federico Tinoco Granados. Po dwóch latach tyranii dyktator został obalony i zmuszony do ucieczki z kraju. W 1948 roku rozpętała się trwająca 44 dni wojna domowa. Po jej zakończeniu prezydentem został José Figueres Ferrer, a armia państwowa uległa rozwiązaniu.

Kostaryka to miejsce, w którym nikt nie będzie się nudził. Oprócz wylegiwania się na plaży jest tu niezwykle dużo rzeczy do zrobienia. Wędrówki po lasach tropikalnych w towarzystwie dzikich zwierząt, wyprawy rowerowe (lub piesze) na górskie szlaki, jazda konna czy rafting – aktywni turyści będą zachwyceni. Ci, którzy wolą mniej się angażować, mogą rzucić się w wir zabawy w klubach lub poszaleć w markowych sklepach. Tak czy inaczej, kostarykańskie klimaty nikogo nie rozczarują. Co roku Kostarykę odwiedza ponad 2 miliony turystów, głównie z USA.

Tanie-loty.com.pl oferują tanie loty do Kostaryki. Zapraszamy do skorzystania z naszej wyszukiwarki połączeń, gdzie można znaleźć tanie bilety lotnicze do Kostaryki.

Szczegóły

Opublikowano: 20 sierpień 2009

Graz

Fot. sxc.hu

Graz to naprawdę przepiękne miasto, malowniczo położone, a do tego mogące się poszczycić zupełnie unikalnym, całkowicie niepowtarzalnym klimatem. Jego historia sięga głęboko wstecz aż do czasów rzymskich, a nazwa pochodzi od słowiańskiego określenia warowni, na którą mówiono „Gradec”.

Twierdza w Graz nigdy nie została zdobyta. Mimo że oblegały ją liczne, udało jej się wyjść obronną ręką ze starć z Węgrami w XV wieku, następnie odparła turków Osmańskich, poradziła sobie także z wojskami napoleońskimi, nie zdobyli jej również Alianci w trakcie II wojny światowej.

W roku 1999 piękną i dobrze zachowaną starówkę Graz wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO doceniając tym samym jej wyjątkowy urok i charakter przypominający bardziej miasta Włoch niż Niemiec.

Ponad 1/3 miasta stanowią parki i inne obiekty krajobrazowe – Graz jest więc wyjątkowo zielonym miastem.

Graz był w 2003 roku jedną z Europejskich Stolic Kultury, koszt organizacji oraz związane z tym inwestycje pochłonęły około 60 mln euro. Miasto może się pochwalić dzięki tej imprezie kilkoma nowoczesnymi budynkami - chodzi przede wszystkim o Marinsel, sztuczną wyspe w kształcie muszli zaprojektowaną przez Włocha Vico Accontiego oraz Kunsthaus zaprojektowany przez tandem Peter Cook i Colin Fournier.

Niemal 10% ludności miasta stanowią studenci, a tradycje akademickie Graz sięgają roku 1585, wtedy założony został Uniwersytet Karola Franza.

Ukształtowanie terenów wokół Graz z jednej strony zapewnia miastu więcej ciepła niż wynikałoby to z geograficznego położenia miasta, ponieważ kotlina w której się znajduje otwiera się w kierunku południowym, z drugiej jednak powoduje specyficzna cyrkulację powietrza, która nie pozwala się rozwiać spalinom, więc nad miastem często tworzy się gęsty smog, bo okoliczne góry zatrzymują zanieczyszczone powietrze.

Jeśli chcemy zastanowić się nad znanymi osobistościami związanymi z miastem Graz, koniecznie należy wymienić Arnolda Schwarzeneggera, pierwotnie kulturystę i zdobywcę tytułu Mister Universum w roku 1969, następnie aktora filmów akcji, a od roku 2003 gubernatora stanu Kalifornia w USA. Przy okazji warto wspomnieć o niesnaskach jakie w związku z nim miały miejsce w Graz – najpierw stadion Graz-Liebenau został nazwany jego imieniem, a następnie po fali krytyki dotyczącej nieułaskawienia przez gubernatora skazanego na śmierć Stanley'a Williamsa nazwę zniesiono i zastąpiona na powrót tą pierwotną.

Poza tym Graz może pochwalić się noblistą Otto Loewim, którego nazywa się ojcem neuromedycyny ze względu na wynalezienie popularnego leku, acetylocholiny. Z ważnych osobistości wymienić należy również Tesslę i Kepplera, którzy przez jakiś czas przebywali w Graz. Można jeszcze wymienić urodzonego wprawdzie we Lwowie, ale działającego w Graz pisarza Leopolda von Sacher-Masoch, od którego nazwiska pochodzi wyraz “masochizm”.

Od 2008 roku w Graz obowiązuje zakaz rozmawiania w środkach publicznego transportu zbiorowego przez telefony komórkowe, ponieważ sondaże wśród mieszkańców pokazały, że przeszkadza to niemal 70 % pasażerów. Od dawna obowiązują tam w komunikacji miejskiej inne zakazy – nie można jeść, pić, palić, śpiewać, ani grać na instrumentach muzycznych podczas jazdy tramwajem czy autobusem. Zakaz podróżowania dotyczy również rolkarzy, ale w tej kwestii miano na względzie przede wszystkim bezpieczeństwo ich oraz pozostałych podróżnych.

Zbrojownia w Graz to największy arsenał oryginalnej broni z okresu baroku – można byłoby tutaj skompletować zestawy uzbrojenia dla kilku tysięcy dawnych żołnierzy, w zasobach zbrojowni znajduje się ponad 32 000 eksponatów. Zbrojownia jest również najstarszym muzeum w Austrii.

Symbolem miasta jest Wieża Zegarowa górująca nad miastem, wzniesiona na szczycie Schlossberg. Przywiązani do niej bardzo mieszkańcy miasta zdecydowali się nawet wykupić ją od zwycięskich wojsk francuskich, ratując wieżę w ten sposób przed rozbiórką, co spotkało niestety pozostałe elementy fortyfikacji chroniących Graz.

Jeśli więc zamierzasz w najbliższym czasie odiwedzić to miasto nie zastanawiaj się dłużej i wybierz tanie loty do Graz w najkorzystniejszych cenach, jakie zapewni ci portal Tanie-loty.com.pl.Tanie bilety do Graz specjalnie dla Ciebie wyszukane spośród milionów ofert to nasz priorytet.

Szczegóły

Opublikowano: 20 sierpień 2009

Park Prater w Wiedniu

Fot. sxc.hu

Wiedeń może pochwalić się niezliczonymi osobliwościami, charakterystycznymi tylko dla tego miasta. Można tutaj spędzić czas w zupełnie niewiarygodny sposób i spróbować niesamowitych smakołyków o wielowiekowej tradycji. Można wreszcie odkrywać historyczne tajemnice lub podążać śladami licznych znanych obywateli tego miasta. Wybór jest przeogromny...

Wiedeńczycy są bardzo dumni ze swojego miasta, a mają do tego powody. W minionym roku zostało ono uznane  za najbardziej przyjazne miasto świata w prestiżowym, dorocznym rankingu miast. Imperialny charakter Wiednia związany z panowaniem rodu Habsburgów wciąż jest tutaj widoczny na każdym kroku, nikogo więc niech nie dziwi dopisek na szyldzie „Dostawca na dwór Królewsko-Cesarski”,  i to bez względu na profil działalności firmy...

Turystyczny charakter Wiednia wymusił na władzach miejskich ukłon w stronę podróżnych odwiedzających to miasto. Stało się nim tzw. „Vienkarte” - weekendowy bilet uprawniający do przemieszczania się wszystkimi liniami komunikacji miejskiej przez 3 doby. Przez 4 dni karta pozwala również korzystać z atrakcji Wiednia za darmo lub ze znacznymi zniżkami.

Karta kosztuje około 15 euro. Innym ciekawym pomysłem Wiednia na uatrakcyjnienie pobytu jest darmowe pożyczanie rowerów w kilkudziesięciu punktach miasta. Wprawdzie tylko pierwsza godzina jest za darmo (każda następna to koszt 2 euro), ale i tak rzadko kto dłużej korzysta z „Vienna Bikes”.

Od XIX wieku miasto opasane jest wielopasmową, szeroką drogą wybudowaną w miejscu zbyt ciasnych murów miejskich, od niej odchodzą promieniście drogi w kierunku różnych podmiejskich dzielnic. Dzięki tym śmiałym planom urbanistycznym (wyburzono sporo budynków i mury, by stworzyć te przestronne arterie), miasto obecnie w znacznie mniejszym stopniu cierpi z powodu korków niż inne europejskie metropolie.

Wiedeń kojarzy się z kilkunastoma charakterystycznymi napojami i smakołykami, których każdy odwiedzający musi spróbować. Najważniejszym ze smakołyków, z którym kojarzy się stolica Austrii jest oczywiście kawa serwowana tutaj przez mistrzów na kilkadziesiąt różnych sposobów.

Do kawy oczywiście koniecznie trzeba zjeść torcik Sachera, którego receptura pozostaje niezmieniona od prawie 180 lat. Jest to po prostu bardzo słodkie ciastko czekoladowym z morelową konfiturą w grubej polewie z czekolady. Nieco podoba do polskiej kuchnia oferuje głodnym wędrowcom sycące mięsne dania: wiedeńskie kiełbaski (od ponad 200 lat) oraz nieodłączny sznycel z kiszoną kapustą i ziemniakami. Zupełnie jak w domu. Czymś zupełnie niespodziewanym i zaskakującym wśród wiedeńskich specjałów są kandyzowane fiołki, które podobno uwielbiała cesarzowa Sisi. Ale o niej kilka słów więcej za chwilę...

Wiedeńska kawa, którą teraz można już wypić w połowie Europy, ponoć nigdzie nie smakuje tak doskonale, jak na austriackim bruku. Co ciekawe początkiem tych tradycji była pierwsza kawiarenka otwarta w Wiedniu, znana jako "Dom Pod Błękitną Butelką" (Hof zur Blauen Flasche), której właścicielem był Polak, Jerzy Franciszek Kulczycki. Dzięki łaskawości króla Jana III Sobieskiego znalazł się on w posiadaniu ziaren kawowych, jakie były w ekwipunku tureckiej armii podczas najazdu w XVII wieku. Mieszkańcy Wiednia uczcili jego pamięć niewielkim pomnikiem i pamiątkową tablicą na starówce.

Z miastem ściśle związanych było wielu sławnych ludzi. Wymienić tutaj przede wszystkim niezapomnianą cesarzową Elżbietę, pieszczotliwie nazywaną Sisi, a także rzeszę sław muzycznych, z Amadeuszem Mozartem na czele. Poza nim, dzięki wiedeńskim doświadczeniom świat muzyki poważnej wzbogacił się w inspirowaną tym miastem utwory takich wirtuozów, jak: Haydn, Beethoven, Schubert, Strauss czy Chopin.

Z miastem związani byli również Ignacy Paderewski, Karol Szymanowski oraz Artur Rubinstein. Jeśli chodzi o śpiewaków, to Wiedeń ma się czym pochwalić. Przez wiele lat pupilem tutejszej publiki był Jan Kiepura, a w mieście pojawiała się również m.in. śpiewaczka Ada Sari. Do dziś Wiedeń stanowi stolicę muzyki – tutejsza Opera Narodowa codziennie wystawia przynajmniej jeden spektakl. Również artyści słowa i obrazu z Wiednia zyskali międzynarodowy rozgłos, by wymienić choćby Gustawa Klimta, z jego pełnymi ornamentacji i rozmachu obrazami, oraz pisarza Egona Schillego.

Mozart mieszkał w Wiedniu przez większość swojego życia, w sumie w kilkunastu domach na terenie całego miasta i chociaż bardzo dużo podróżował (w drodze spędził w sumie ponad 10 lat), zawsze wracał ostatecznie do stolicy Austrii. Kompozytor ten stworzył aż 626 utworów, w tym 50 symfonii, 28 koncertów fortepianowych, 17 mszy i 22 opery, a naukowe badania udowadniają, że jego muzyka zmniejsza stres, ułatwia zasypianie, zwiększa inteligencję, synchronizuje półkule mózgowe, a nawet powstrzymuje ataki padaczkowe (zwłaszcza sonata KV 448).

Wiedeń zdobył dla siebie ważne miejsce w europejskiej historii, głównie dzięki dwóm ważnym faktom. Pierwszym z nich był kongres wiedeński po wojnach napoleońskich, który dokonał nowego podziału Europy. Drugim zaś było panowanie ukochanej przez poddanych, pięknej i pełnej sprzeczności cesarzowej Sisi. Wprawdzie wyszła ona za mąż z miłości, jednak szybko okazało się że były to tylko mrzonki. Urodziła cesarzowi Franciszkowi Józefowi czwórkę dzieci, w tym następcę tronu, Rudolfa.

Dzięki jej staraniom i jawnej sympatii dla Węgrów spowodowała powstanie dualistycznej Monarchii Austro-Węgierskiej, pomagając zrównać prawa jednej i drugiej nacji w ramach wspólnej państwowości. Była to kobieta inteligentna i oświecona, mówiła biegle po angielsku, francusku, węgiersku oraz po grecku, pozostawiła po sobie ponad 600 stron wierszy, które później wydano. Doczesne szczątki cesarzowej Sisi spoczywają w krypcie pod kościołem kapucynów w Wiedniu - jest to tradycyjne miejsce pochówku członków rodu Habsburgów.

Do wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych dwukrotnie próbował dostać się Adolf Hitler, w obu przypadkach bezskutecznie. Być może to był powód jego niechęci do Austriaków, których wprawdzie w czasie swej potęgi objął protektoratem, ale zawsze traktował po macoszemu.

Niezwykle interesująca jest również historia budynku wiedeńskiej opery, której budowę ukończono w 1869 roku. Budynek przypominający wielopiętrowy tort został tak druzgocąco skrytykowany, że jeden z jego architektów się powiesił, a drugi zmarł na zawał serca. Kiedy jednak naloty w czasie II wojny światowej doszczętnie go zniszczyły, tłumy Wiedeńczyków płakały na ulicach miasta. Odbudowano go w identycznej formie, jak przed wojną. W 1955 roku ponowne otwarcie Opery Narodowej stało się dla Wiednia symbolem nowego początku.

Obecnie Wiedeń stanowi mekkę turystyczną i nie sposób nie zgodzić się z powszechnym stwierdzeniem, że jest romantyczny jak Paryż, swojski jak Kraków i modny jak Mediolan. Jeśli więc wybieracie się na romatyczny weeekend we dwoje tanie bilety lotnicze do Wiednia są właśnie tym czego potrzebujecie najbardziej. A może wyprawa na szalone zakupy i trochę kulturalnych rozrywek w "międzyczasie" - tanie loty do Wiednia zapewnią, że będzie to niezapomniane doświadczenie. Wiedeń z pewnością zachwyci każdego!

Szczegóły

Opublikowano: 20 sierpień 2009

Tuluza nazywana przez Francuzów "la ville rose", czyli „różowe miasto” ze względu na niespotykany kolor tutejszych cegieł o lekko różowym zabarwieniu, stanowi drugi co do wielkości ośrodek akademicki plasując się zaraz za Paryżem (ilość studentów w mieście ocenia się na około 25%) oraz ważny cel podróży wśród turystów przybywających na południe Francji.

Samo miasto zamieszkuje ponad 400 tysięcy ludzi, natomiast otaczająca je aglomeracja ma ponad milion mieszkańców. Obecnie miasto znane jest w świecie przede wszystkim jako najważniejszy we Francji ośrodek badań i produkcji sprzętu lotniczego, samolotów, silników oraz podzespołów używanych w astronautyce, a także siedziba Airbusa. Poza tym Tuluza stała się w ostatnim czasie najważniejszym w kraju ośrodkiem kształcenia specjalistów kierunków technicznych.

Historia Tuluzy sięga czasów rzymskich, kiedy to wzniesiono tutaj warowną osadę Tolosa, która szybko się rozwijając wkrótce stała się stolicą prowincji Galia Narbońska. W związku z tym w okolicy znajdują się relikty sztuki antycznej, chociażby amfiteatr czy liczne świątynie, a także technologiczne urządzenia starożytności takie jak unikalny akwedukt. Następnie bogactwo miasta związane było z uprawą specjalnej rośliny zwanej urzetem barwierskim, z której wytwarzano popularny wówczas niebieski pigment – indygo, a także z winoroślą, która znalazła tutaj idealne warunki rozwoju dając w efekcie bardzo smaczne wino doceniane przez koneserów. Kolejnym ważnym wyrażeniem w historii miasta była budowa tzw. Kanału Południowego o długości około 240 kilometrów, który połączył Tuluzę z Morzem Śródziemnym, jego otwarcie miało miejsce 24. mają 1681 roku, po 15 latach budowy. W roku 1996 Kanał Południowy został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO

Tuluza to także wspaniałe miejsce na wypoczynek, miasto położone jest niedaleko Pirenejów oraz Zatoki Liońskiej na Morzu Śródziemnym, rzut kamieniem od Hiszpanii. W samym mieście natomiast znajduje się największy kościół romański we Francji, zbudowany w latach 1080 – 1120, w którego katakumbach spoczywa podobno ciało świętego Saturnina pierwszego biskupa Tuluzy z III wieku. Poza tym warto wspomnieć również katedrę Saint-Étienne, która stoi nadal prawdopodobnie tylko dlatego, że jest to siedziba arcybiskupstwa Tuluzy. Jest to niesamowita asymetryczna świątynia, a właściwie nieudane połączenie dwóch kościołów wzniesionych w różnych stylach, którego ostateczny efekt jest wprost katastrofalny – zupełnie bezładny i komiczny zlepek gotyckich i romańskich elementów - trzeba ją jednak zobaczyć na własne oczy, bo to niesamowity widok. W pobliżu miasta znajdują się natomiast dwa warte odwiedzenie muzea tematyczne prezentujące dokonania dwóch wybitnych artystów – około 20 kilometrów od Tuluzy znajduje się nowo otwarte muzeum wybitego polskiego rzeźbiarza XX-wiecznego Augusta Zamoyskiego, a około 70 kilometrów od Tuluzy mieści cię muzeum pełne prac tutejszego malarza Henri'ego de Toulouse-Lautrec'a.

Z Tuluzą związanych jest wiele ważnych i znanych osobistości – koniecznie wymienić należy księcia Ludwika II Andegaweńskiego, który się tutaj urodził, oraz wybitnego samouka, geniusza matematycznego Pierre'a de Fermat'a którego twierdzenia i idee stanową bazę dla wielu gałęzi współczesnej matematyki. Urodził się tutaj również noblista Jean Dausset, nagrodzony w roku 1980 za odkrycia w dziedzinie genetyki, a także wybitny artysta XIX-wieczny Alexandre Falguière, który zajmował się głównie rzeźbą oraz malarstwem.

Jeśli więc z jakichś powodów to miasto stanie się celem twojej podróży skorzystaj z tego, że nasz portal oferuje tanie bilety lotnicze do Tuluzy i zamiast męczyć się w pociągu albo autokarze wybierz nasza ofertę. Tanie loty do Tuluzy stanowią wspaniałą możliwość zarówno dla studentów, jak i biznesmenów czy turystów.

Szczegóły

Opublikowano: 20 sierpień 2009

Alicante to raj zarówno dla plażowiczów preferujących leniwe opalanie nad brzegiem ciepłego morza jak i dla aktywnych podróżników, którzy wolą zwiedzać zabytki i zdobywać różne doświadczenia w odwiedzanych przez siebie krajach.

Historia tutejszego osadnictwa sięga około 5000 lat wstecz, niemniej jednak najważniejszy etap kolonizacji rozpoczął się w Alicante dopiero w III wielu p. n. e., kiedy wódz kartagiński Hamilkar Barkas zdecydował się wznieść tutaj warownię Acra Leuca, co oznaczało „biała twierdza”. Wkrótce staje się to największa kartagińska osada Hiszpanii.

Następnie nadchodzą czasy panowania Maurów, kiedy to Alicante znane jest pod nazwą Vila Vella. Później władzę nad tymi terenami sprawuje Kastylia, by w końcu stały się one nieodłącznym elementem Hiszpanii jak to ma miejsce współcześnie. Alicante to mieszanka kultury iberyjskiej arabskiej, chrześcijańskiej, greckiej i rzymskiej . Najbardziej charakterystyczną dzielnicą miasta jest Santa Cruz, które mimo wielu wieków przebudowywania nadal zachowała sporo z orientalnego klimatu dawnej medyny, jaką było w czasach islamskiego panowania nad miastem.

Symbolem miasta jest warownia zlokalizowana na szczycie wzniesienia Monte Benacantil o wysokości około 120 m n. p. m. - najstarszym jej elementem jest La Torreta datowany na IX w. n. e., a najmłodsze są zabudowania Revellín del Bon Repós z XVII wieku. Mieszkańcy miasta nazywają twierdzę La Cara del Moro - Twarz Maura ze względu na nietypową sylwetkę wyraźnie odcinającą się na tle nieba, która przypomina profil ludzkiej twarzy. Ze szczytu twierdzy można podziwiać bardzo rozległą panoramę miasta Alicante i jego najbliższych okolic.

Jeśli chodzi o kulturalne możliwości tego ledwie stutysięcznego miasteczka są znaczne i bardziej znane ośrodki mają mu czego zazdrościć – dzięki mieszkającemu tutaj znanemu mecenasowi sztuki  Eusebio Sempere tutejsze muzeum posiada imponującą kolekcję dzieł mistrzów malarstwa z początków XX wieku – można tutaj zobaczyć między innymi prace takich sław jak:  Picasso, Dali, Joan Miró, Julio González, Juan Gris, Kandinsky, Tápies, czy Soto.

Cały region Costa Blanca jest jednym z ulubionych rejonów osadnictwa Niemców po ich przejściu na emeryturę. Jest to do tego stopnia popularne, że nawet niemieccy politycy regularnie odwiedzają ten rejon spotykając się z tutejszymi dobrowolnymi emigrantami. Nic zresztą dziwnego, że Niemcy chętnie się tutaj osiedlają - pogoda jest przez większość czasu przepiękna i słoneczna, ceny nie są zbyt wygórowane, ludzie postępują przyjaźnie, a opieka medyczna stoi na wysokim, europejskim poziomie.

Plaża San Juan w Alicante powszechnie uznawana jest za jedną z najpiękniejszych w całej Hiszpanii. A kilkukilometrowa nadmorska promenada każdemu dostarczy niezapomnianych wrażeń wizualnych w postaci wspaniałych widoków na morze oraz smakowych dzięki licznym kawiarenkom i restauracjom rozlokowanym wzdłuż niej. Wieczorami i nocą natomiast jest to jeden z najważniejszych punktów na imprezowej mapie Alicante, gdzie do białego rana bawią się zarówno tubylcy jak i turyści.

Alicante to serce hiszpańskiego Białego Wybrzeża, a na dodatek miasto przepiękne o urokliwej architekturze i fantastycznej urbanistyce, więc przy nadarzającej się okazji warto się tam wybrać. Dodatkową motywacją mogą być oczywiście tanie bilety lotnicze do Alicante jakie można zarezerwować w naszym portalu dzięki nowoczesnej i skutecznej wyszukiwarce, która porówna dla państwa wszelkie dostępne oferty. Tanie loty do Alicante to szansa na najlepszy wypoczynek

Szczegóły

Opublikowano: 20 sierpień 2009

Adana należy do największych tureckich miast, nie mogą więc dziwić zastępy turystów przewijające się przez nią o każdej porze roku. Ściągają oni do Adany przyciągnięci licznymi atrakcjami, które czekają ich na miejscu.

Cóż takiego może zaoferować Adana? Już sama podróż do korzeni miasta jest niezwykle fascynująca. Nieprzerwanie zamieszkana od 3 tysięcy lat, wcześniej jednak okolica również była domem wielu wędrownych plemion. Według niektórych z archeologicznych znalezisk tutejsze osadnictwo  rozpoczęło się nawet przed ośmioma tysiącami lat! Adana jest położona w najbardziej żyznym regionie Turcji. Od zawsze kwitło tu rolnictwo, nawet pomimo bardzo wysokich temperatur.

Sama nazwa miasta nie ma jasnego pochodzenia. Według niektórych legend jej rodowód pochodzi od imienia jednego z synów boga Kronosa – Adanusa. Adana jest więc miastem – rezydencją brata samego Zeusa, gromowładnego władcy bogów w mitologii greckiej. Inne historie, związane z mitologią Sumerów i Hetytów, wiążą początek Adany z Adadem: bogiem piorunów, który miał żyć w pobliskim lesie. Etymologia nazwy jest więc jak na razie nierozstrzygnięta.

Historia Adany była burzliwa nie tylko w starożytności. Na kartach współczesności tureckie miasto zapisało się niezbyt chlubnie, bo poprzez tragiczne zdarzenia masakry w Adanie. W kwietniu 1909 roku w jej wyniku śmierć poniosła ogromna liczba Ormian, oceniana nawet na 30 tysięcy.

Na szczęście miasto zasłynęło nie tylko z racji okrucieństw w nim dokonanych. Kolejną rzeczą, dzięki której Adana zyskała sławę jest tutejsza kuchnia. Nie ma chyba wielu, którzy nigdy nie próbowali potrawy o nazwie „kebab”. Z pewnością natomiast niewielu wie, że oryginalny kebab wywodzi się z Adany. W rodzimej wersji najważniejsze jest właściwe przygotowanie mięsa, którym koniecznie musi być baranina. Do mielonego mięsa dodaje się... tłuszcz z ogona barana lub owcy, który wytapia się podczas pieczenia. Do tego wystarczy dodać odpowiednie przyprawy (sól i papryka to punkty obowiązkowe!) i można już serwować je na talerzu lub w bułce.

Kebab to nie jedyna lokalna specjalność. Pikantne potrawy adańskiej kuchni popija się najczęściej napojem o nazwie salgam. Jego skład może nieco odstraszać: na salgam składają się sfermentowana rzepa, marchewka i bulgur, ale mieszkańcy Turcji zarzekają się, że doskonale gasi pragnienie. Ponadto ma inne niezwykłe właściwości – rzekomo leczy niemiłe objawy kaca. Innym charakterystycznym napojem jest ayran, powstały z pomieszania jogurtu i wody. Do takiej mieszanki dodaje się sól i pieprz, a czasami również miętę. Będąc w Adanie nie można także zapomnieć o skosztowaniu raki, wódki wyrabianej z winogron lub fig. Może zawierać nawet 50% alkoholu, a gościnni mieszkańcy Adany nie lubią, gdy im się odmawia... dlatego lepiej iść w ich ślady i rozcieńczać napój wodą. Oprócz baklavy znanym słodkim przysmakiem jest rachatłukum, przypominający galaretkę w cukrze pudrze.

Nie tylko jedzenie jest zaletą pobytu w Adanie. Jest to idealna okazja na zachwycenie się turecką kulturą, co umożliwiają liczne festiwale odbywające się w mieście. Mimo wszystko Adana słynie głównie z Adana Altın Koza Film Festivali, czyli najbardziej znaczącego festiwalu filmowego w regionie.Odbywa się on corocznie w czerwcu, a na okres jego trwania Adana staje się domem całej rzeszy miłośników X muzy.

Adana jest rozpoznawalna także dzięki pomarańczom. Każdy Turek, spytany z czym kojarzy mu się to miasto, bez wątpienia obok kebabu wymieni także pomarańczowe owoce.

Przyjeżdżając na wakacje do Adany, lepiej wybrać inny termin niż lato. Wówczas miasto aż wrze – temperatury sięgają nawet 46 stopni, jest bardzo duszno. Pogoda w lecie nie należy do najbardziej sprzyjających. Zdecydowanie lepiej odwiedzić Adanę jesienią lub wiosną.

Jeśli macie ochotę odwiedzić jedno z najstarszych miast świata, a zarazem poznać stolicę kebabu, świetnie trafiliście! Portal www.tanie-loty.com.pl zaprasza do podróży do Adany! Oferujemy bilety lotnicze do Adany w atrakcyjnych cenach! Skorzystajcie z naszej wyszukiwarki tanich połączeń!

Szczegóły

Opublikowano: 20 sierpień 2009

Być może samo Dalaman nie należy do cudów świata, ale mimo to roi się tutaj od turystów. Jak to możliwe? W odległości 20 kilometrów od Dalaman znajduje się lotnisko, które obsługuje znajdujące się w pobliżu popularne kurorty, takie jak Marmaris czy Fethiye. Chcąc nie chcąc więc, jeśli zamierzamy spędzić urlop na tureckim wybrzeżu Dalaman wpisuje się w nasze wakacyjne plany. Warto zatrzymać się w nim chociaż na chwilę zanim pojedziemy dalej.

Samo Dalaman nie jest na szczęście odstręczającym miejscem. Także i tutaj można spędzić miłe chwile. Zachwycają przede wszystkim przepiękne krajobrazy. Miłośnicy natury będą pod wielkim wrażeniem: bogata fauna i flora zdecydowanie wyróżnia się spośród innych tureckich regionów. Możliwe, że jest to zasługa położenia nad Morzem Egejskim. Niezależnie od przyczyny, okolica obfituje w rzadko spotykane gatunki. Najbardziej sławne są bez wątpienia żółwie z gatunku Karetta. Ciężar ciała największych osobników sięga nawet pół tony! Należą niestety do gatunków zagrożonych. Żyje tutaj także wiele innych żółwi, w tym żółwiak afrykański.

Oprócz ciekawych gatunków Dalaman oferuje możliwość skorzystania z kąpieli termalnych i błotnych. Źródła termalne znajdujące się w okolicach Dalaman (przede wszystkim słynie z nich Dalyan, niewielkie miasteczko położone w pewnej odległości od Dalaman) i samym mieście mają właściwości lecznicze. Pomagają w leczeniu chorób układu krążenia, nerwowego, skóry. Nawet gdyby nie miały takich cudownych właściwości i tak znalazłyby wielu zwolenników. Kąpiel w nich to doskonała metoda na szybki relaks. Temperatura wody sięga powyżej 40 stopni. Źródła gościły takie sławy jak Dustina Hoffmana czy Stinga. Kąpiele błotne w Dalyan cieszą się nie mniejszą renomą i popularnością.

Dalaman słynie także z nieco mniej chlubnych osiągnięć. W pewnej odległości od miasta znajduje się jeden z największych zakładów karnych w kraju.

Jak w całej Turcji, także w Dalaman jedzenie jest pyszne, choć niestety bardzo kaloryczne. Na wakacjach jednak można sobie pozwolić na chwilę zapomnienia i kulinarne szaleństwa. Mieszkańcy korzystają także z bogactwa okolicznych upraw. Ziemia w regionie jest niezwykle żyzna, dzięki czemu można delektować się smacznymi owocami i warzywami. Z mięs tradycyjnie najbardziej popularna jest baranina. W Dalaman można spróbować jej pod wieloma postaciami: nie tylko jako kebab, ale także zwykłą pieczeń. Z racji bliskości morza chętnie jedzone są również ryby oraz kraby.

Dalaman jest chętnie odwiedzane przez rodziny z dziećmi. Faktycznie, jest tutaj znacznie spokojniej niż w pobliskich turystycznych resortach pokroju Marmaris. Inną grupa, wśród której niezwykle popularne są wyprawy do Dalaman to fani raftingu. Rzeka Dalaman jest przez nich stawiana wysoko w rankingu najlepszych miejsc do uprawiania tego sportu.

Jeśli chcecie wypocząć na tureckim wybrzeżu bez narażania się na zadeptanie przez innych turystów, Dalaman to idealne miejsce dla was! Portal www.tanie-loty.com.pl zaprasza do podróży do Dalaman! Oferujemy bilety lotnicze do Dalaman w atrakcyjnych cenach! Skorzystajcie z naszej wyszukiwarki tanich połączeń!

Szczegóły

Opublikowano: 20 sierpień 2009

Atlanta była gospodarzem IO w 1996 roku

Fot. sxc.hu

Stolica i największe miasto stanu Georgia to nie tylko ogromna, dynamicznie rozwijająca się metropolia. Faktem jest, że Atlanta może nieco onieśmielić turystę przy pierwszym zetknięciu się z jej pełnymi neonów i świateł ulicami, ale już wkrótce każdy może się tutaj poczuć jak ryba w wodzie. Miasto jest niezwykle przyjazne i otwarte na turystów. Atlanta od zawsze szczyci się także swoją tolerancją. Potwierdzają to statystyki. Według raportu dotyczącego podróży mniejszości narodowych, największa liczba ciemnoskórych Amerykanów wybiera Atlantę na miejsce urlopu.

To właśnie w Atlancie urodził się działacz i przywódca ruchu walczącego o prawa Afroamerykanów – laureat pokojowej nagrody Nobla, Martin Luther King. Aktualnie jego dom rodzinny jest otwarty dla zwiedzających.

Znane postaci

Z Atlanty pochodzi wielu innych słynnych ludzi. Wśród nich są takie osobistości, jak Woodrow Wilson i  Jimmy Carter ( odpowiednio 28. i 39. prezydent USA). W Atlancie mieszkała jedna z wybitniejszych pisarek amerykańskich, Margaret Mitchell, która akcję „Przeminęło z wiatrem” w znacznej części umiejscowiła właśnie w tym mieście. Z Atlanty pochodzą osobistości znane przemysłowi kinematograficznemu. To tu urodzili się reżyserowie Steven Soderbergh i Spike Lee, oraz aktorki Julia Roberts i Oliver Hardy, czyli legendarny Flap. Z Atlanty wywodzi się również wielu muzyków. Oprócz słynnej rockowej kapeli R.E.M. swoje korzenie mają tu artyści wykonujący muzykę należącą do nurtu hip - hop (Usher, Andre 3000, Kanye West). Wreszcie nie można zapomnieć o legendarnym już bokserze Evanderze Holyfieldzie i równie legendarnym (choć być może z innych powodów) wrestlerze Hulku Hoganie.

Kultura

Atlanta ma bogatą ofertę kulturalną. Każdego roku w lipcu w mieście odbywa się National Black Arts Festival, największy na świecie festiwal kultury ludzi o „czarnych” korzeniach. Koncerty, spektakle, wystawy – to tylko część atrakcji, które czekają na zwiedzających. Obiekt wystawowy Georgia World Congress Center jest drugim co do wielkości budynkiem tego typu na świecie. Zwykle w kwietniu rozpoczyna się Georgia Renaissance Festival, w skrócie nazywany niekiedy Garenfest. Podczas jego trwania propaguje się kulturę, sztukę i historię renesansu – projekt doprawdy niespotykany w USA. Maj to święto miłośników muzyki jazzowej. Atlanta Jazz Festival skupia sławy jazzowe z całego świata. W styczniu odbywa się Tydzień Martina Luthera Kinga, w marcu świętuje się Dzień Św. Patryka, a październik to czas wystaw fotograficznych. Każdy znajdzie coś dla siebie!

Atlanta to jedyne miasto w Ameryce Północnej, które zostało spalone podczas wojny. Dość obrazowo przedstawiła to zdarzenie w najważniejszej swojej powieści Margaret Mitchell.

Kuchnia

Jeśli chodzi o jedzenie, to w Atlancie jest ono bardzo charakterystyczne. Popularne wśród mieszkańców są zarówno owoce morza, gotowana kukurydza i kurczak. Często posiłkom towarzyszy chleb zrobiony z mąki kukurydzianej. Również na bazie kukurydzy robiony jest grits, kojarzony przez niektórych z rumuńską mamałygą. Popularną potrawą obiadową jest gulasz z pomidorami i fasolą. Mieszkańcy Atlanty uwielbiają grillowanie – jest to wieloletnia tradycja - wystarczy wyjść do parku w wolny dzień by się o tym przekonać. W Atlancie niezwykle często jada się brzoskwinie. By przekonać się, jak bardzo popularne są te owoce, wystarczy zwrócić uwagę na nazwy ulic. Aż 52 z nich zawierają wyraz „brzoskwinia”.

Gdzie zjeść? Na to pytanie trudno odpowiedzieć, zwłaszcza wziąwszy pod uwagę ilość restauracji, jakie znajdują się w mieście. Aby skosztować tradycyjnego steku warto wstąpić do Bone's Restaurant lub McKendrick's Steak House. Tradycyjne potrawy serwuje się także w Dogwood, niezwykle popularne są także Bacchanalia. Wyśmienite dania z owoców morza podaje się w The Oceanaire. Jeśli ktoś ma ochotę na nieco bardziej europejskie klimaty, zawsze może zawitać w progi Eno. Klubów i dyskotek w Atlancie jest tak wiele, że próby opisywania ich już na wstępie okazują się bezsensowne. Każdy turysta bez trudu odnajdzie coś dla siebie.

W Atlancie narodził się symbol popkultury... Coca – Cola! Jej twórcą był aptekarz John Stith Pemberton. Podczas wojny, ranny, uzależniony od morfiny i kokainy, wymyślił napój, który mógłby przynieść chwilową ulgę. Hmm...

Jeśli macie ochotę odwiedzić znaną z kart "Przeminęło z wiatrem" stolicę stanu Georgia, świetnie trafiliście! Portal www.tanie-loty.com.pl zaprasza do podróży do Atlanty! Oferujemy bilety lotnicze do Atlanty w atrakcyjnych cenach! Skorzystajcie z naszej wyszukiwarki tanich połączeń!

Szczegóły

Opublikowano: 20 sierpień 2009

W Kolumbii sieć komunikacyjna jest zaskakująco dobrze rozwinięta. Jeśli chodzi o wewnątrzkrajowe linie lotnicze, to ich oferta prezentuje się całkiem ciekawie. Istnieje wielu przewoźników, ale do najważniejszych należą Avianca, Satena i Aires. Poziom usług przez nich świadczonych również nie odbiega od standardów wyznaczonych przez europejskich odpowiedników. Porty lotnicze są w dobrym stanie.

Chcąc przemieszczać się po Kolumbii samochodem, musimy zorganizować sobie międzynarodowe prawo jazdy. Ograniczenia prędkości są podobne do naszych, polskich: w mieście nie wolno przekraczać 60 km/h. Sieć dróg krajowych jest w dobrym stanie i łączy wszystkie większe miasta. W górach występują niebezpieczeństwa związane z osuwiskami. W Kolumbii znajdują się oczywiście siedziby większych międzynarodowych wypożyczalni samochodów. Podróż autobusem także nie sprawia większych problemów, jednak bywa długa i uciążliwa. Istnieje możliwość podróżowania autokarami wysokiej klasy, jednak jest to proporcjonalnie większy wydatek.

W większych miastach bardzo opłacalna jest komunikacja za pomocą taksówek. Są bardzo tanie i dostępne na każde zawołanie. Zupełnie niespotykaną w większości egzotycznych krajów tradycją jest ogólnodostępny cennik usług, dzięki czemu nie musimy bać się naciągaczy. Komunikacja miejska składa się z autobusów, w których warto mieć oko na swoje rzeczy. Problem kieszonkowców wciąż nie został na dobre rozwiązany. Z metra możemy skorzystać niestety tylko w Medellin.

Sieć kolejowa w Kolumbii praktycznie nie istnieje. Ciekawostką są natomiast kolejki linowe. Większość populacji żyje w górach, dlatego jest to często używany i popularny środek transportu.

Szczegóły

Opublikowano: 20 sierpień 2009

Medellin

Kolumbia, okolice Manizales

Fot. philipbouchard

Drugie pod względem wielkości miasto Kolumbii, słynie z ciepłych, przyjaznych mieszkańców oraz kwiatów. Położone w dolinie pomiędzy monumentalnymi górskimi szczytami urzeka swoim pięknem. Zawsze jest tu coś ciekawego do zrobienia. Na początku roku odbywają się w Medellinie walki z bykami, podczas Wielkiego Tygodnia – bardzo popularny festiwal mitów i legend. W lipcu miasto staje się stolicą mody za sprawą Colombiamoda, festiwalu najnowszych trendów, zaś sierpień to czas Święta Kwiatów. Medellin zdobył sobie przydomek „miasta wiecznej wiosny”. Możemy tu zwiedzić przeróżne zabytki i muzea. Atrakcję stanowi też kolejka linowa, służąca mieszkańcom do przemieszczania się w wyższe partie górskie. Bardzo duże znaczenie ma dla mieszkańców Medellin tango, stąd częste festiwale tego tańca i milongi.

Cartagena

Miasto o rzadko spotykanym klimacie i romantycznej otoczce, zostało uznane przez UNESCO za Światowe Dziedzictwo Kultury. Cartagena bywa nazywana „Wrotami do Ameryki”. Mówi się o niej także, że jest najmocniej ufortyfikowanym miastem w Amerykach – w końcu nazwa odnosząca się do Kartaginy nie jest myląca. Jest tu wiele przyciągających oko zabytków. Las Bóvedas to system podziemnych korytarzy, które z założenia miały być lochami. Teraz przekształcono je w ekskluzywne sklepy. Ciekawe są także Pałac Inkwizycji oraz Muzeum Złota. Cartagena często przedstawiana jest w książkach (np. u Gabriela Garcia Marqueza) i filmach.

Santa Marta

Prawdopodobnie najbardziej atrakcyjne turystycznie miasto w całej Ameryce Południowej. Z jednej strony Morze Karaibskie, z drugiej – łańcuch górski Sierra Nevada de Santa Marta. Takie położenie sprawia, że Santa Marta to wręcz cała Kolumbia w pigułce. Miasto szczyci się przy tym długą historią: założone w 1525 roku, było jednym z pierwszych ośrodków w państwie. Co roku w Santa Marta odbywa się wiele imprez i festiwali. Z pewnością najbardziej znanym jest Festiwal Morza, ściągający turystów z całej okolicy. Towarzyszą mu parady, konkursy i koncerty. W mieście znajdują się liczne zabytki. Niektóre z nich mają dla Kolumbijczyków niezwykle dużą wartość, jak np. dom, w którym zmarł Szymon Bolivar (aktualnie jego muzeum). W pobliżu znajdują się przepiękne ogrody, w których zbudowano grobowiec bohatera. Za niewielką opłatą przewodnik oprowadzi nas po nich i opowie historyczne ciekawostki. La Casa de la Aduana to najstarszy dom w Ameryce Południowej. Został zbudowany w 1530 roku. Santa Marta jest siedzibą renomowanych szkół nurkowania – może czas, by spróbować nowego sportu? Wiele jest tu także miejsc, w których można nauczyć się hiszpańskiego.

Park Narodowy Tayrona

Znajduje się w odległości 30 kilometrów od Santa Marta i chroni niezwykłą okolicę, w której spotykają się morze i góry. W parku żyje ponad 100 gatunków ssaków i ponad 300 ptaków. Niektóre z nich są bardzo rzadko spotykane, np. wyjec czarny (małpa, której wycie jest słyszalne nawet z odległości 5 km), kot tygrysi, ponad 70 różnych odmian nietoperzy. Są tu również gady, płazy i ryby. Obraz dopełnia 770 gatunków roślin. Dodatkową atrakcją jest fakt, że odnalezione tutaj pozostałości ludzkich osad pochodzą prawdopodobnie z XVI wieku.

Park Narodowy Amacayacu

Park jest położony w dorzeczu Amazonki. Aby się do niego dostać, w mieście Leticia trzeba skorzystać z łodzi. Jest przede wszystkim bazą wypadową dla podróżników w głąb dzikiej dżungli. Często spotyka się tu również ekspedycje badawcze.

Kolumbijski Narodowy Park Kawy

Jak wiadomo, kolumbijska kawa należy do najlepszych na świecie. Park powstał w Montenegro, prowincji na zachodzie Kolumbii. Możemy w nim przejechać się kolejką górską, roller coasterem, łódką... Dla najmłodszych atrakcją będą na pewno wyścigi gokartów. Od czasu do czasu odbywają się tutaj przeróżne imprezy folklorystyczne. Dorośli bardziej niż karuzelami zainteresują się raczej muzeum i pięknymi ogrodami.

Solna Katedra w Zipaquirá

To naprawdę szalone miejsce – kościół zbudowany we wnętrzu góry, wśród złóż soli. W 1950 roku ktoś wpadł na pomysł, by ołtarzyk zrobiony przez pracujących tutaj górników przekształcić w prawdziwą świątynię. Prace trwały przez 4 lata, ale w 1990 roku trzeba było zamknąć katedrę z powodu niebezpieczeństwa, jakie niosła ze sobą. Rozpoczęto budowę nowej wersji, umieszczonej jeszcze głębiej w ziemi. We wnętrzu znajduje się m.in. wykuta w soli wersja drogi krzyżowej. Tak naprawdę świątynia jest katedrą tylko z nazwy – nie ma tego statusu. Mimo to na msze co niedzielę przychodzi tu kilka tysięcy osób.

Wyspa Malpelo

Dotarcie na nią może sprawiać pewne problemy. Nie dość, że jest położona w odległości prawie 400 kilometrów od kolumbijskiego wybrzeża, w dodatku aby ją odwiedzić turysta potrzebuje pisemnego pozwolenia kolumbijskiego Ministra Ekologii. Wyspa jest niezamieszkała, a poza koszarami kolumbijskiej armii znajduje się na niej tylko Rezerwat Przyrody Malpelo. Tylko, albo aż: w rezerwacie możemy podziwiać 500 osobników niezwykle rzadko spotykanych rekinów – młotów oraz żarłacze jedwabiste. Jest też możliwość nurkowania.