Zwiedzanie Kambodży

Tekst

Fot.

Angkor

Dawna stolica Imperium Khmerskiego to jeden z najwspanialszych zabytków i jedno z największych stanowisk archeologicznych świata. Angkor pochodzi od sanskryckiego słowa nagara czyli miasto. We współczesnym języku khmerskim angkor oznacza "stolicę" albo "święte miasto - każdy kto odwiedzi to wyjątkowe miejsce, przekona się, że nazwa ta pasuje idealnie do tego monumentalnego kompleksu. Zajmuje on obszar ponad 400 km², położony na północ od jeziora Tonle Sap, kilka kilometrów od Siem Rea. Kompleks składa się z monumentalnych kamiennych zespołów świątynnych i pałacowych, wybudowanych w unikalnym stylu i ozdobionych tysiącami przepięknych płaskorzeźb. Angkor to także ogromne tereny leśne i zbiorniki wodne, które nadają temu miejscu tak wyjątkowy charakter. Kompleks Angkor jest uważany za największe miasto na świecie w okresie sprzed rewolucji przemysłowej.

Największą, najważniejszą i najbardziej znaną świątynią buddyjską w kompleksie Angkor, jest Angkor Wat poświęcona hinduskiemu bóstwu Wisznu. Po śmierci ówczesnego króla świątynię zamieniano w mauzoleum. Przy budowie tego kompleksu pracowało około 5 tysięcy rzemieślników i 50 tysięcy robotników. Całkowita powierzchnia razem z murami zewnętrznymi i fosą to 2,08 km². Najwyższa z wież mierzy 65 metrów. Jednym z największych skarbów Angkor Wat jest kamienny "arras" ciągnący się na długości ponad 900 metrów, na którym widnieje prawie 20 tysięcy postaci przedstawiających realistyczne sceny z eposów indyjskich Ramajany i Mahabharaty, jak również życie dworu. Wszystkie reliefy wyróżniają się nad wyraz subtelnym pięknem i wielką precyzją. Mimo europejskiej legendy, która głosi, że ok. XV miasto zostało nagle opuszczone przez mieszkańców i na kilkaset lat władzę w nim przejęła dżungla, nie wyludniło się. Choć faktem jest, że dopiero w drugiej połowie XIX w. w okresie gorączki poszukiwania skarbów zyskało na znaczeniu - jednak głównie jako źródło zabytków z których znaczną cześć wywieziono. Dopiero na początku XX w. w mieście rozpoczęto prace archeologiczne i konserwatorskie. Angkor został umieszczony przez UNSECO na Liście Światowego Dziedzictwa. Wizerunek świątyni znajduje się na fladze Kambodży.

Angkor Thom i Ta Prohm

To ostatnia stolica imperium khmerskiego, również położona w kompleksie Angkor. Zbudował ją w końcu XII w. król Dżajawarman VII. Zajmowała teren 9 km² i w jej obrębie znajduje się wiele zabytków sztuki khmerskiej. Miasto zostało zbudowane na planie idealnego kwadratu, a w jego centrum znajduje się przepiękna, buddyjska świątynia Bajon. Składa się ona z 54 wież ozdobionych 216 smutno uśmiechającymi się twarzami Buddy Awalokiteśwary, będącymi prawdopodobnie wizerunkiem króla. Ta Prohm to ostania, i najbardziej zniszczona część Angkor. Dziś jest już niemal zupełnie zasymilowana z porastającą starożytne miasto dżunglą.

Sihanoukville

To najpopularniejszym kambodżański kurort plażowy. Daleko mu co prawda do tego, co oferuje sąsiednia Tajlandia, ale może poszczycić się kilkoma pięknymi, piaszczystymi plażami i dobrą infrastrukturą turystyczną – nie brak tu hoteli i przytulnych knajpek, często położonych nad samym brzegiem oceanu. Za niewielką kwotę można się dodatkowo wybrać na rajd po okolicznych tropikalnych wysepkach, które gwarantują jeszcze lepsze warunki do plażowania i uprawiania sportów wodnych.

Przyroda Kambodży

Kambodża jest krajem o nieprzebranym bogactwie dzikiej, nieujarzmionej przyrody. Kambodżańskie dżungle kryją w sobie jeszcze wiele tajemnic i niespotykane w całej Azji bogactwo gatunków. Zamieszkują je tygrysy, lamparty, niedźwiedzie i stada słoni. Warto odwiedzić Rezerwat Ptaków Prek Toal niedaleko Siem Reapu, gdzie schronienie znalazły m.in. ptaki brodzące, np. rzadkie bociany. W Mekongu żyją także niektóre gatunki dużych ryb, np. ogromny sum, który osiąga nawet 3 m długości. Na uwagę zasługują również niezwykle rzadko spotykane delfiny słodkowodne. Choć sieć obszarów chronionych i parków narodowych jest gęsta, w większości przypadków istnieją tylko na mapie i mają niewiele wspólnego z ochroną środowiska. Cztery z nich udostępnione są dla turystów, mimo że ich zaplecza, mówiąc delikatnie nie można porównywać z europejskim.