Uncategorised

Szczegóły

Opublikowano: 22 czerwiec 2009

Harvard University

Fot. j.gresham

Boston to połączenie nowoczesności i tradycji. Dla turystów jedną z największych atrakcji jest zwiedzanie najstarszej części miasta z nieregularną siecią ulic i gęstą, europejską zabudową. Obecnie znajdują się tu dzielnice handlowe, pełne ekskluzywnych sklepów i restauracji. Miejscem godnym odwiedzenia jest historyczna dzielnica willowa Beacon Hill z Louisburg Square. Kontrastem dla niskiej zabudowy, wkomponowanej w przeważający na przedmieściach pofałdowany i zielony krajobraz, jest nowoczesne centrum z zespołami modernistycznych wieżowców, m.in. Government Center, John Hancock Tower, Prudential Center. W całych Stanach nie można spotkać drugiego miejsca, które byłoby równie bogate w wyjątkowe zabytki. Znajdziemy tu: domy z XVIII-XIX w., budynki administracyjne z XVIII w. (Stary i Nowy Dom Stanowy), czy dziewiętnastowieczną Bostońską Bibliotekę Publiczną. Godne uwagi są także szpital Massachusetts i giełda. Boston to również miasto pełne parków i ogrodów.

Cambridge

W urokliwym Cambridge mieszczą się jedne z najsłynniejszych na świecie uniwersytetów: najstarszy w Ameryce - Harvard University, założony w 1636 r. oraz  Massachusetts Institute of Technology (MIT) - jedna z najbardziej prestiżowych uczelni technicznych na świecie.

Faneuil Hall

W pobliżu nabrzeża mieści się jeden z najważniejszych dla historii Stanów Zjednoczonych budynków, Faneuil Hall. Wybudowany w 1742 roku dawny budynek rynku to miejsce, w którym przemawiali Samuel Adams i James Otis, zachęcając mieszkańców Nowej Anglii do uniezależnienia się od Wielkiej Brytanii. Faneuil Hall jest obecnie częścią Boston National Historical Park i jednym z głównych przystanków turysty na tzw. szlaku wolności.

Bunker Hill Monument

Ta monumentalna, wysoka na 67 metrów granitowa wieża upamiętnia niesłychaną odwagę żołnierzy, biorących udział w jednej z pierwszych bitew Wojny o Niepodległość – rozegranej w 1775 r. bitwy pod Bunker Hill. Zbudowany w 1843 r. pomnik, do którego prowadzą 294 kręcone schody to jedno z najlepszych miejsc widokowych w Bostonie, z którego rozpościera się piękna panorama miasta.

The Prudential Tower

Drugi co do wielkości budynek w mieście, zwany potocznie The Pru, został zaprojektowany przez Charlesa Luckmana i ukończony w 1964 r. Ma on 229 m wysokości, a wliczając maszt radiowy, jest najwyższym budynkiem Bostonu i 26. najwyższym drapaczem chmur w Stanach Zjednoczonych (łącznie 276 m). Na 50. piętrze wieżowca mieści się taras - "Prudential Skywalk", który jest obecnie najwyżej położonym, dostępnym dla zwiedzających punktem widokowym w Nowej Anglii.

Beacon Hill

To jedna z najpiękniejszych dzielnic Bostonu. Pełna starych kamienic, chodników z czerwonej cegły, brukowanych ulic, eleganckich restauracji i gazowych latarni ulicznych. To tutaj mieści się Dom Stanowy - zbudowany w 1713, jest to najstarszy zachowany budynek publiczny w Bostonie oraz siedziba pierwszego, wybranego demokratycznie ciała ustawodawczego Nowym Świecie. Beacon Hill to także bez wątpienia najbogatsza dzielnica starego Bostonu

Boston Tea Party Ship and Museum

Muzeum przedstawia historię kilku najbardziej znaczących wydarzeń w dziejach Ameryki. Wyjątkowe eksponaty, filmy i pamiątki z czasów rewolucji, a przede wszystkim replika oryginalnego statku herbacianego z epoki, przybliżają zwiedzającym wydarzenia z 1773 r. Goście nie tylko mogą spacerować po pokładach, zwiedzać pomieszczenia załogi i ładownię, ale także wziąć udział w zainscenizowanym proteście, rzucając belą herbaty.

Szczegóły

Opublikowano: 22 czerwiec 2009

Śródmieście Bostonu

Fot. SXC

Boston jest jednym z najważniejszych miast Stanów Zjednoczonych, szczególnie ze względu na kulturę i historię. Założony na początku XVII w. przez purytańskich kolonistów nie tylko należy do jednego z najstarszych w USA, ale jest również jednym z głównych ośrodków życia kulturalnego i gospodarczego w kraju. Ponadto jest to miejsce o niesłychanie przyjaznej turystom atmosferze. Być może klimat tego wyjątkowego, biorąc pod uwagę niebywałą jak na USA liczbę zabytków, miasta wynika z jego bujnej i nadal żywej historii.

Historia

Pierwsza osada, od której początek wziął współczesny Boston, została założona w 1629 roku. W latach 1643-1684 portowe miasto stało się stolicą konfederacji Nowej Anglii. W XVIII w. rozwijający się szybko Boston był centralnym ośrodkiem oporu przeciw Anglikom i ich polityce kolonialnej. Do dnia dzisiejszego znany jest z głównie z tzw. masakry bostońskiej, dokonanej przez wojska angielskie w 1770 r. w odpowiedzi na protesty przeciw cłom. Równie istotnym wydarzeniem, które trwale zapisało się w historii jest „bostońska herbatka”. Podjęta w 1773 roku próba narzucenia przez parlament brytyjski monopolu na handel herbatą odebrana została przez kolonistów jako wyzwanie. 16 grudnia 1773 roku przebrani za Indian mieszkańcy Bostonu wtargnęli w porcie na brytyjskie statki z herbatą i zatopili ich ładunek. To właśnie ten incydent stał się jednym z punktów zapalnych, które były przyczyną wybuchu wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych.

Współczesny Boston przeżywał swoje wzloty i upadki. Szczególnie dotkliwe dla miasta były początki i połowa XX wieku. Lata trzydzieste i poważny kryzys gospodarczy przyspieszył upadek Bostonu i jego portu oraz ograniczył działalność morską miasta. Podobnie po II wojnie światowej Boston przeżywał niespotykaną wcześniej stagnację gospodarczą, a co za tym idzie, ogromny odpływ ludności. Opuszczone rejony portowe miasta przez lata były niezagospodarowane. Zmiany nadeszły w latach sześćdziesiątych. Wiele zabytkowych budowli zostało rozebranych, a tereny przeznaczano na modernistyczne drapacze chmur ze szkła i stali. Zmiany ponownie stworzyły miastu możliwość dynamicznego rozwoju.

Atrakcje

W Bostonie rozpoczęła się biotechniczna i komputerowa rewolucja, dzięki której miasto stało się wiodącym ośrodkiem naukowym i gospodarczym, głównie w dziedzinie finansów, zaawansowanych technologii, przemysłu zbrojeniowego, informatyki i szkolnictwa wyższego. Tutaj znajduje się Harvard, najstarszy i najsłynniejszy uniwersytet Ameryki, a także 60 innych college'ów i uniwersytetów, między innymi Massachusetts Institute of Technology (MIT) - czołowy instytut Ameryki w zakresie nauk przyrodniczych i inżynierii. Na bostońskich uczelniach uczy się ponad 100 tys. studentów.

Między innymi dzięki uczelniom wyższym Boston zyskał tak wyjątkowy charakter. Ponoć żadne inne miasto w Stanach Zjednoczonych nie ma tyle kolonialnego uroku, nie rozwija się równie szybko i nie może pochwalić się tak doskonałą mieszanką europejskich i amerykańskich tradycji. To jedno z najważniejszych i najbogatszych miast Wschodniego Wybrzeża jest także ważnym ośrodkiem kulturalnym –  swoją siedzibę ma tutaj m.in Bostońska Orkiestra Symfoniczna założona w 1881 r., a teatry, galerie sztuki nowoczesnej czy muzea słyną na całym świecie.

Szczegóły

Opublikowano: 22 czerwiec 2009

Skyline Orlando

Fot. hao$

Położone w centralnej części Florydy jest jednym z głównych miast stanu – to trzecia po Miami i Tampie największa metropolia tego rejonu. Miasto jest centrum tzw. Wielkiego Orlando, obszaru metropolitalnego, który liczy ponad dwa miliony mieszkańców.

Historia

Początki Orlando sięgają 1838 roku i wojen z Seminolami. Amerykańskie wojsko zbudowało na południe od obecnego miasta Fort Gatlin, którego zadaniem miała być obrona granic miasta  i mieszkających na tym terenie osadników przed atakami Indian. Do 1957 roku miasto nosiło nazwę Jernigan – od nazwiska rodziny, która jako pierwsza założyła na tym terenie farmę.

Dzisiejsze Orlando w żadnym stopniu nie przypomina małej osady, jaką było jeszcze 150 lat temu.  Słynie przede wszystkim z tego, że jednym z największych centrów rozrywki nie tylko w USA ale na całym świecie. Miasto jest bowiem głównie znane z takich atrakcji turystycznych jak  Walt Disney World Resort, SeaWorld czy Universal Orlando Resort. Orlando odwiedza około 52 miliony turystów rocznie, miasto jest drugie w kraju pod względem ilości pokoi hotelowych - tylko tylko Las Vegas ma ich więcej. Orlando jest trzecim w kolejności miastem w Stanach Zjednoczonych pod względem ilości odwiedzających je turystów.

Swój rozwój, który nastąpił gwałtownie w latach siedemdziesiątych, zawdzięcza właśnie inwestycjom  w parki rozrywki. Dzięki temu lokalna ekonomia została niemal całkowicie przestawiona na turystykę. Wystarczy wspomnieć, że sam park rozrywki Walta Disneya daje zatrudnienie ponad 60 tys. osób i odwiedza go blisko 50 milionów turystów rocznie. Mało jest zatem miejsc w USA, które mają tak doskonale rozwiniętą infrastrukturę turystyczną jak Orlando.

Atrakcje

Charakterystyczne dla Florydy piękne plaże, słoneczna pogoda i doskonała atmosfera miasta pełnego nie tylko prostych rozrywek ale również galerii, muzeów i przybytków kultury (w Orlando znajduje się również drugi największy uniwersytet na Florydzie - University of Central Florida) sprawiają, że Orlando zasłużenie jest tak chętnie odwiedzane przez turystów z całego świata.

Szczegóły

Opublikowano: 22 czerwiec 2009

Posąg Disneya wita odwiedzających park

Fot. SXC

Walt Disney World

Otwarty w 1971 roku park rozrywki Walta Disney'a jest usytuowany około 30 kilometrów od centrum Orlando. Dzięki doskonałej pogodzie panującej na wybrzeżu, jest to jedno z najchętniej odwiedzanych przez turystów miejsc na świecie. Cały resort, na który składają się cztery ogromne parki tematyczne, dwa parki wodne, 32 hotele, pola golfowe i dziesiątki sklepów, restauracji, a nawet specjalny pawilon ślubny i centrum sportu, to ogromne przedsiębiorstwo, zatrudniające dziesiątki tysięcy pracowników.

Universal Orlando

Universal Orlando to ultranowoczesny kompleks rozrywkowy, który została założony przez studio filmowe Universal jako bezpośredni konkurent dla parku Disney'a. Kompleks składa się z dwóch olbrzymich parków tematycznych gdzie można podziwiać perfekcyjnie odtworzone sceny znane z filmów wytwórni Universal. Oczywiście nie brak tutaj ogromnej ilości mniejszych atrakcji, sklepów, restauracji i hoteli. To drugi co do wielkości park rozrywki w Orlando.

SeaWorld

To jeden z największych wodnych parków rozrywki na świecie. Jest to wyjątkowe połączenie oceanarium, ogrodu zoologicznego i lunaparku. Największymi atrakcjami są tresowane orki, delfiny oraz kolejka górska Kraken (1273 m długości i 45,4 m wysokości) i kolejka wodna Journey to Atlantis. Park ma powierzchnię 100 akrów, został otwarty w 1973.

Daytona Beach

Daytona Beach, wchodząca w skład aglomeracji Orlando, to jedno z najważniejszych w USA i na świecie miejsc dla miłośników sportów motorowych. Miasto było znane z tego, że posiadało jedną z niewielu plaż na świecie, gdzie twardy, ubity piasek, pozwalał na organizowanie wyścigów samochodowych. To sprawiło, że Daytona Beach jest mekką dla sportów motorowych już od ponad 50 lat. Oczywiście wyścigi na plaży zostały zastąpione w 1959 przez tor wyścigowy Daytona International Speedway. Miasto jest również centralą dla najpopularniejszych w USA wyścigów NASCAR i Grand American Road Racing Association. Daytona Beach jest całorocznym prorodzinnym kurortem gdzie każdego roku przyjeżdżają setki tysięcy fanów wyścigów motorowych i turystów.

International Drive

Kilka mil południowy zachód od centrum miasta znajduje się obwodnica, wokół której ulokowały się niemal wszystkie pozostałe olbrzymie parki tematyczne w mieście. Wzdłuż drogi są także niezliczone ilości hoteli i restauracji oraz nowoczesny kompleks biurowy centrum targowym i kongresowym. Wśród parków tematycznych wokół International Drive z pewnością wyróżnia się Titanic – Statek Snów. To swego rodzaju muzeum składa się z nie tylko oryginalnych przedmiotów z tego najsłynniejszego statku pasażerskiego świata, ale również z prezentacji audio-video, rekonstrukcji fragmentów statku a także z inscenizacji wydarzeń z Titanica w których goście mogą brać udział.

Przylądek Canaveral

Przylądek Canaveral (w latach 1963-1973 Przylądek Kennedy'ego) jest znany przede wszystkim ze znajdującego się tutaj ośrodka lotów kosmicznych im. J. F. Kennedy'ego. To miejsce startów załogowych statków kosmicznych USA i obok swej głównej funkcji - portu kosmicznego, pełni także rolę atrakcji turystycznej i rezerwatu przyrody. Początki kosmodromu na przylądku Canaveral sięgają roku 1949, gdy prezydent USA Harry Truman przeznaczył te tereny dla potrzeb testów rakietowych. Głównym czynnikiem stojącym za taką lokalizacją bazy, było położenie geograficzne - przylądek Canaveral jest najbliższą równikowi częścią kontynentalnego terytorium USA.

Centrum Naukowe Orlando

Ten wyjątkowy ośrodek badawczy, jest prywatną instytucją nonprofit, której głównym zadaniem jest szerzenie wiedzy przez doświadczenie i zabawę. Wizytą w centrum, które bardziej przypomina jeden z licznych w Orlando parków rozrywki niż miejsce badań naukowych, to okazja do zapoznania się z najnowszymi osiągnięciami nauki i techniki – a wszystko to poprzez doświadczenia i zabawę. Oprócz licznych wystaw tematycznych w ośrodku mieszczą się kina (w tym trójwymiarowe), planetarium oraz oczywiście liczne restauracje i bary.

Szczegóły

Opublikowano: 22 czerwiec 2009

Miasto dzięki swoim niesamowitym parkom rozrywki przez cały rok przeżywa prawdziwe oblężenie turystów. Ale w Orlando nie trudno o miejsce noclegowe bo zaraz po Las Vegas, jest tutaj najwięcej hoteli w Stanach Zjednoczonych. Przy czym  rozpiętość cenowa dostępnych miejsc noclegowych jest znaczna – przespać można się zarówno w tanim motelu, jak i w luksusowym, pięciogwiazdkowym hotelu. Serwis i standard hoteli są adekwatne do proponowanych cen pobytu, chociaż dzięki promocjom można w miarę tanio zarezerwować nawet pokój w hotelu wysokiej klasy.

Szczegóły

Opublikowano: 19 czerwiec 2009

Cathedral Cove

Fot. Kiwi Flickr

Coromandel

To jeden z najbardziej malowniczych i tajemniczych rejonów Nowej Zelandii. „Nie do zapomnienia”- tak powiedział o tym terenie kapitan brytyjskiego statku "Coromandel", który w 1820 r. zakotwiczył w jednej z zatoczek. Dziś Coromandel to nazwa najbardziej malowniczego półwyspu w Nowej Zelandii. Mający kształt palca, Coromandel Peninsula urzeka pięknem natury i jest bardzo popularnym celem podróży turystów i urlopowiczów. Leży zaledwie półtorej godziny jazdy samochodem z Auckland lub Rotorua. Mimo bliskości metropolii bez trudu, nawet podczas letniego szczytu, można tu znaleźć spokojne miejsca. Turystów przyciągają tu przepiękne widoki, kolonialna architektura stolicy regionu Thames oraz kilku innych miast, a także pozostałości kopalń złota, ślady maoryskich wiosek, majestatyczne, zalesione pasma górskie i piaszczyste plaże.

Tongariro

Jest to rezerwat położony na Wyspie Północnej, którego nazwa wywodzi się od maoryjskich słów Tonga (ogień) i Riro (wyniesiony). Rozległy teren leży w centrum najstarszego parku narodowego Nowej Zelandii i jest niezwykle ważny ze względów ekologicznych. Kilka wulkanów parku, uważanych przez Maorysów za święte, jest nadal aktywnych. Na przestrzeni milionów lat powstały tu liczne i różnorodne systemu naturalne, które ujmują nieskazitelnym pięknem. Niewiele obrazów tak bardzo zapada w pamięć, jak widok trzech wulkanów w Parku Narodowym Tongariro. Wznosząc się ostro wprost z trawiastego płaskowyżu, nadają niepowtarzalny charakter temu jednemu z najpopularniejszych parków narodowych w kraju. Obszar ten, nadal kształtowany przez czynniki wulkaniczne i pogodowe, został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO, jako jeden z nielicznych obiektów cennych zarówno ze względu na wartości kulturowe, jak i walory przyrodnicze. Miłośnicy aktywnego wypoczynku w lecie wędrują tu szlakami, a w zimie zjeżdżają ze stoków Mount Ruapehu (2797 m, najwyższy szczyt na Wyspie Północnej).

Dziewicze krajobrazy doskonale pasowały do wyobrażeń o scenerii Władcy pierścieni. Reżyser trylogii, Peter Jackson dostał zezwolenie na filmowanie w Parku Narodowym Tongariro, jednak bez użycia koni czy helikopterów.

Te Wahipounamu

Olbrzymi rezerwat o powierzchni 2,6 mln ha powstał z połączenia licznych parków narodowych i charakteryzuje się dużą różnorodnością krajobrazu. Obejmuje on około 10 procent powierzchni wysp Nowej Zelandii, a jego rzeźba zdominowana jest przez polodowcowe fiordy, wysokie góry, sięgające 3000 n.p.m. Na terenie parku znajdują się także trzy wielkie lodowce, wydmy i skalne obszary ujścia rzek. Fauna to przede wszystkim różne gatunki ptaków i bezkręgowców.

Mount Cook National Park

W granicach Parku Narodowego Góry Cooka wznosi się najwyższy szczyt Nowej Zelandii o tej samej nazwie. Znaczną część powierzchni parku zajmują wieczne śniegi i lodowce. Na jego terenie znajduje się najwyższy szczyt w Nowej Zelandii - Mount Cook. Z jego zboczy spływa olbrzymi, 30-kilometrowej długości Tasman Glacier. Jest to jeden z najdłuższych na świecie lodowców, ustępuje tylko lodowcom himalajskim.

Nelson

W pobliżu Nelson znajdują się 3 wspaniałe, mocno zalesione i górzyste parki narodowe: Abel Tasman National Park (najmniejszy w Nowej Zelandii - zajmuje zaledwie 23 tys. ha), Kahurangi National Park i Nelson Lakes National Park, z dwoma polodowcowymi jeziorami - Rotoroa i Rotoiti. W ich rejonie od czerwca do początków października na zboczach dwóch gór przekraczających 2000 m n.p.m. - Mt Rainbow i Mt Robert - panują dobre warunki narciarskie.

Northland

W Northland geograficznie i historycznie rozpoczyna się Nowa Zelandia. Pierwsi misjonarze i osadnicy uznali to miejsce za dogodne do rozpoczęcia nowego życia. W Bay of Islands (Zatoce Wysp) leży niewielkie miasteczko Russell - pierwsza stolica kraju. W pobliskim Waitangi w 1840 r. został podpisany traktat z Maorysami, który jest uznawany za początek nowozelandzkiej państwowości, nadal kwestionowany przez tubylców.

Bay of Plenty

Bay of Plenty słynie z uprawy owoców kiwi, których wartości odżywcze znane są już także w Polsce. Nasiona jego chińskiej odmiany zostały sprowadzone do Nowej Zelandii na początku XIX w. Bardzo szybko powstawały plantacje w Wanganui i Auckland, a potem właśnie w Bay of Plenty. Stała się ona prawdziwym zagłębiem tych owoców. Zatoka ta charakteryzuje się dobrymi warunkami do kąpieli i wypoczynku na plażach.

Eastland

Eastland - to region usytuowany na wschodnim wybrzeżu Wyspy Północnej, przyciągający wspaniałymi krajobrazami. Do Gisborne - stolicy regionu - można dojechać wzdłuż oceanu drogą krajową SH 33 z Opotiki. Jest to miasto, w którym najwcześniej na świecie wschodzi słońce. Na miejskiej plaży odbyły się, transmitowane na całym globie, wielkie uroczystości powitania roku 2000.

Auckland

Największe miasto Nowej Zelandii, pomimo swych rozmiarów okazuje się czarujące. Maoryska nazwa Auckland, Tamaki Makau Rau, oznacza „oblubienicę tysiąca kochanków” i chyba odpowiada prawdzie, ponieważ mieszkańcy miasta naprawdę je kochają. Do najważniejszych obiektów turystycznych w Auckland należy muzeum ze zbiorami sztuki Maorysów i mieszkańców wysp południowego Oceanu Spokojnego oraz zbiory przyrodnicze z bogatą kolekcją okazów morskich. W Auckland znajdują się też budowle historyczne z połowy ubiegłego wieku, jak np. budynek szkoły misyjnej i drewniane domy mieszkalne w stylu kolonialnym.

Wellington

W porównaniu z metropoliami wielkiego świata Wellington jest niewielkim miastem, lecz mimo to urzeka kosmopolitycznym charakterem. Prócz interesującego życia kulturalnego o walorach stolicy decyduje nadmorskie położenie, pełne gwaru kawiarnie i dobre restauracje. Miasto położone jest nad niewielką zatoką w otoczeniu zielonych wzgórz. Do najciekawszych budowli należą tu stare drewniane domy z ubiegłego wieku, a wśród nich jeden z największych na świecie budynków drewnianych — Old Government Building. Spośród kilku muzeów na uwagę zasługuje zwłaszcza Muzeum Narodowe ze zbiorami etnograficznymi i przyrodniczymi. Mieszkańcy Wellington wypoczywają najczęściej na plażach sąsiadujących z miastem, zaś popularnym celem wycieczek jest wzgórze Victoria, dokąd prowadzi kolejka linowa.

Rotorua

Rotorua jest ważnym ośrodkiem turystycznym, tradycyjnej kultury maoryskiej i sanatoryjnym Nowej Zelandii. Położona jest w północnej części Wyspy Północnej na terenie z licznymi gorącymi źródłami i gejzerami, zamieszkałym prawdopodobnie już od VIII w. przez Maorysów. W Rotorua znajduje się jedyny teatr maoryski, w którym odbywają się maoryskie tańce i śpiewy w tradycyjnych strojach. Atrakcją turystyczną Rotoruy jest wioska maoryska Ohinemetu założona w pobliżu gejzerów. Znajduje się tutaj zbór zbudowany w XIX w., pięknie zdobiony wspaniałymi rzeźbami o tematyce historycznej i religijnej, upamiętniającymi przodków, wierzenia, tradycje, wydarzenia z przeszłości. Na skraju maoryskiej wioski, w Rororua znajdują się kamienne wanny wypełniane wodą z gejzerów, w których zażywa się kąpieli jak w dawnych czasach. Miasto otaczają osobliwości przyrodnicze. Na wschód od Rotorua znajduje się wulkan Tikitere z tzw. „Diabelskimi Wrotami” z wodospadem zasilanym wodą z gorących jezior leżących powyżej. Na południe od miasta, w pobliżu maoryskiej wioski leży Whakarewarewa tj. miejsce unoszącej się pary – siedem naturalnych gejzerów.

Szczegóły

Opublikowano: 19 czerwiec 2009

Trzy główne lotniska międzynarodowe w Nowej Zelandii znajdują się w Auckland, Wellington i Christchurch. Niektóre samoloty kursujące do Australii lądują również w Queenstown, Dunedin, Hamilton i Palmerston North. Około 80% samolotów przylatujących do Nowej Zelandii ląduje w Auckland. Loty z Europy odbywają się albo przez Stany Zjednoczone, albo przez kraje na obrzeżu Oceanu Spokojnego. Z Polski brak bezpośrednich połączeń – do Auckland, Wellington i Christchurch można polecieć z przesiadką w jednym z europejskich portów lotniczych (np. przez Amsterdam, Londyn, Frankfurt).

Air New Zealand jest jednym z największych światowych przewoźników lotniczych (razem z Mt Cook Airline, Eagle Air i Air Nelson, należącymi częściowo do Air New Zealand, tworząc grupę Air New Zealand Link) i zapewnia, codzienne połączenia między 26 miastami, z największymi ośrodkami w Auckland, Wellington, Christchurch i Queenstown. Freedom Air (część grupy Air New Zealand) oferuje przeloty główną trasą między Auckland, Wellington i Christchurch. Qantas też obsługuje tą trasę. Origin Pacific oferuje loty do kilku miejsc w kraju, głównie na Wyspie Północnej oraz między Wellington i Nelson. Soundsair zapewnia połączenie Wellington z Picton.

Kolej nowozelandzka Tranz Rail obsługuje główną trasę z Auckland do Wellington i z Picton do Christchurch, z boczną linią TranzAlpine do Greymouth. Pociągi są wygodne i prawie tak szybkie jak autobusy, ale droższe.

Istnieje dobrze rozbudowana sieć autobusowych połączeń miastowych i międzymiastowych. Autobusy dalekobieżne kursują wszystkimi głównymi trasami. Główne firmy to Intercity oraz Newmans i Mt Cook Landline. Kilka małych firm autobusowych uzupełnia połączenia na skalę regionalną.

Dróg wielopasmowych jest mało, na ogół znajdują się tylko między dużymi miastami. Koszt wynajęcia samochodu osobowego średniej klasy wynosi 80 - 110 NZD / dobę. Nie należy zapominać, że w tym kraju o silnych tradycjach brytyjskich jeździ się lewą stroną.

Wyspy Północna i Południowa są skomunikowane nowoczesnymi połączeniami promowymi. Promy pływają między Wellington i Picton. Podróż trwa 2-3 godziny. Nową Zelandię odwiedza wiele statków wycieczkowych, ale nie działają żadne regularne zagraniczne linie pasażerskie.

Szczegóły

Opublikowano: 19 czerwiec 2009

Nowa Zelandia, Kraj Długiej Białej Chmury, jak nazywają ją Maorysi, mimo, że leży w odległej Oceanii, jest typowym krajem zachodnim i na wskroś „europejskim”, bo przecież w większości zamieszkała jest przez Brytyjczyków. Turystyka w Nowej Zelandii zalicza się do prężnie rozwijających się branż, także dzięki dobrze rozwiniętej komunikacja zarówno lądowej i morskiej ale przede wszystkim powietrznej Ponad 99% spośród 1,9 mln turystów co roku odwiedzających ten kraj wybiera podróż samolotem.

Rozbudowana jest sieć połączeń lotniczych między większymi i średnimi miastami. W większości dużych miast znajdują się lotniska. Nowa Zelandia ma bezpośrednie połączenia lotnicze z Wyspami Pacyfiku, wszystkimi wielkimi miastami Australii, wieloma we wschodniej Azji a także miastami w Ameryce Północnej i Europie W praktyce samolot jest jedynym sposobem dostania się także z Polski do Nowej Zelandii. Polska nie ma bezpośredniego połączenia z Nowa Zelandią. Samoloty maja zazwyczaj międzylądowanie w Bangkoku Singapurze, Hong Kongu lub innym z azjatyckich hubów lotniczych.

Do głównych portów lotniczych zaliczane są:

• Lotnisko Auckland (AKL) – położone w Mangere, oddalone 24 km od Auckland, najważniejsze lotnisko w kraju
• Lotnisko Hamilton – obsługuje głownie linie nowozelandzkie i połączenia z Australią
• Lotnisko Christchurch – położone na wyspie południowej niedaleko Christchurch, przyjmuje regularnie wiele połączeń linii międzynarodowych.

Lotnisko w stolicy kraju - Wellington - ma ograniczone możliwości przyjmowania samolotów odrzutowych ze względu na zbyt krótkie pasy startowe. Z mniejszych lotnisk, loty międzynarodowe do Australii obsługuje także lotnisko w Queenstown.

Do głównych krajowych przewoźników lotniczych zalicza się Air New Zealand i Qantas, a do mniejszych lokalnych firm Freedom Air i Origin Pacyfic Airways. W dużych miastach i szczególnie odwiedzanych rejonach turystycznych łatwo dostępne są także helikoptery.

Szczegóły

Opublikowano: 19 czerwiec 2009

Nowa Zelandia

Fot. sxc

Nowa Zelandia, nazywana krajem kiwi, mimo, że leży w odległej Oceanii, jest typowym krajem zachodnim i na wskroś „europejskim”, bo przecież w większości zamieszkała jest przez Brytyjczyków. Nowa Zelandia, położona na południowym Pacyfiku ok.1600 km od południowo-wschodnich wybrzeży Australii, składa się głównie z dwóch wysp - Wyspy Północnej i Wyspy Południowej oraz z kilkuset małych wysepek. Do Nowej Zelandii należą także trzy małe zamorskie terytoria w Oceanii: Tokelau, Niue, Wyspy Cooka. Kraj charakteryzuje się naprawdę bardzo zróżnicowanymi krajobrazami: rozległe łańcuchy górskie w Alpach Południowych  fiordy, lodowce, regiony wulkaniczne, gejzery, jeziora, równiny, ogromne obszary trawiaste i buszowate, subtropikalne lasy.

Wyspa Północna leży bliżej równika i dlatego klimat jest tutaj najcieplejszy. Bujna roślinność, zwłaszcza w Northland, jest wyjątkowo egzotyczna dla przybyszów z Polski. Zjawiska geotermalne, subtropikalna, szokująca swoim pięknem przyroda oraz kultura Maorysów - to czynniki odróżniające Wyspę Północną od Południowej. Na Wyspie Południowej miejscami koncentracji ruchu turystycznego są głównie parki narodowe, obejmujące najpiękniejsze i najcenniejsze pod względem przyrodniczym obszary.

Na terenie Nowej Zelandii znajduje się 14 Parków Narodowych, z czego 4 na Wyspie Północnej i 10 na Wyspie Południowej. Stanowią one niewątpliwie jedną z głównych atrakcji, ponieważ na ich terenie można podziwiać przepiękne, dziewicze krajobrazy i obcować z dziką przyrodą. Parki te pozwalają odkryć serce i dusze Nowej Zelandii. Odseparowana od innych lądów sto milionów lat temu Nowa Zelandia stała się żywym skansenem zamieszkanym przez wiele niespotykanych gdzie indziej gatunków flory i fauny. Szczególnie interesujące w swej unikatowości są ptaki. Ze względu na brak zagrożeń ze strony drapieżników niektóre z nich nie rozwinęły w pełni skrzydeł i w efekcie żyją na ziemi. Najbardziej znanym jest zabawny ze względu na wygląd i zwyczaje kiwi, nieoficjalny symbol narodowy. Od nazwy tego ptaka wzięło się potoczne określenie mieszkańców Nowej Zelandii – Kiwis. W wodach oblewających wyspy żyją wieloryby, delfiny i foki.

Aotearoa (Kraina Długiego Białego Obłoku), jak zwą ją w swoim języku Maorysi, jest najbardziej odległym od Polski fragmentem stałego lądu. Odkryta w 1642 roku, kolonizowana od dwustu lat, po dziś dzień jest w połowie swego terytorium niemal bezludna. Dziewicze dżungle, przepiękne krajobrazy, różnorodność gatunkowa zwierząt i roślin, tajemnicza kultura Maoryska – tak można w skrócie napisać o Nowej Zelandii, która co roku przyciąga rzesze turystów.

Nie brakuje w Nowej Zelandii miejsc popularnych, masowo odwiedzanych przez turystów, ale są również miejsca bezludne, wręcz wymarłe, nietknięte ludzką stopą, do których nikt nie organizuje wycieczek, a dojechać tam można tylko własnym transportem, rowerem lub autostopem. Nocą, przy bezchmurnym niebie gwiazdy znają się wisieć tuż nad głową. Takiego nieba nigdy nie można zobaczyć w Europie ani w innych częściach półkuli północnej!

Historia

Rdzennymi mieszkańcami Nowej Zelandii byli Maorysi, którzy przybyli tysiąc lat temu na Wyspę Północną. Została ona odkryta przez podróżnika i odkrywcę Jamesa Cooka, który to w roku 1769 wylądował na plażach Kraju Wielkich Białych Chmur – taką nazwę stosują do dzisiaj Maorysi. Przez kilkadziesiąt lat nie było formalnej zgody między tubylcami, a Europejczykami, głównie brytyjskimi kolonizatorami. 6 lutego 1840 roku podpisany został między przywódcami maoryskich plemion, a reprezentacją brytyjskiej korony „Traktat Waitangi”, który przez historyków uważany jest za dokument tworzący Nową Zelandię. Każdego roku w dniu 6 lutego obchodzone jest święto narodowe „Waitangi Day”. Mimo traktatu dochodziło między tubylcami, a kolonizatorami do wielu zbrojnych potyczek, które w drugiej połowie XIX wieku przekształciły się w dwie krwawe wojny przegrane przez Maorysów. Od 1856 roku Nowa Zelandia otrzymała własny rząd w ramach brytyjskiej kolonii. Na niepodległość kraj ten czekał aż do roku 1947, kiedy to uzyskał suwerenność.

Kiedy lecieć?

Wyspa Północna charakteryzuje się klimatem subtropikalnym morskim, natomiast Wyspa Południowa klimatem umiarkowanym morskim. Lato trwa tutaj od grudnia do lutego, a zima od czerwca do sierpnia. Różnice temperatur między tymi porami roku są niewielkie. Duże wahania temperatur występują tylko w górach lub podczas wiatrów zachodnich. Co prawda pogoda może zmienić się tu bardzo szybko Masy powietrza znad pobliskiej Antarktydy potrafią błyskawicznie obniżyć temperaturę o kilkanaście stopni! Ale mimo to Nowa Zelandia jest krajem o przyjaznym klimacie.

Portal Tanie-loty.com.pl serdecznie zaprasza do odkrycia tego fantastycznego zakątka świata, który kusi przepiękną przyrodą. Z portalem Tanie-loty.com.pl, masz możliwość zarezerwować tanie loty do Nowej Zelandii w bardzo atrakcyjnych cenach. Interesują Cię tanie bilety lotnicze do Nowej Zelandii? Skorzystaj więc z naszej wyszukiwarki biletów!

Szczegóły

Opublikowano: 19 czerwiec 2009

(kod IATA: EIN, kod ICAO: EHEH)

Międzynarodowe lotnisko położone 14 kilometrów od centrum miasta. Przez ostatni okres wzrosła liczba obsługiwanych połączeń dzięki połączeniom, które oferują tanie linie lotnicze. Rocznie lotnisko obsługuje ponad 1,5 miliona pasażerów. Jest drugim pod względem wielkości lotniskiem w Holandii (po lotnisku Schiphol, które obsługuje rocznie 46 milionów pasażerów).

Lotnisko posiada jeden terminal pasażerski. Do dyspozycji pasażerów na lotnisku są restauracje, sklepy, centrum biznesowe, pokoje dla matki z dzieckiem, Internet. Istnieją także udogodnienia dla osób niepełnosprawnych.

Użyteczne informacje

Wszelkie informacje dotyczące podróży i lotniska można uzyskać pod numerem telefonu: 31(0)40 29 19 818.

Punkt informacji lotniskowej znajduje się w głównym holu terminala. Można tam nabyć m.in. bilety, karty telefoniczne, czy znaczki. Godziny otwarcia: poniedziałek-piątek 05:45 - 23:00, sobota 08:00 - 20:00, niedziela 10:00 - 22:00. Terminal jest nieczynny w nocy. Nocowanie na terenie terminala i w pobliżu jest niemożliwe.

Lotnisko umożliwia wypożyczenie samochodów. Do dyspozycji pasażerów są Avis, Hertz, Europcar, Sixt i National.

Zmotoryzowani pasażerowie mają do dyspozycji płatne parkingi przed terminalem. Razem dostępnych jest ponad 1500 miejsc parkingowych na parkingach krótko- i długoterminowych. Najbliżej terminala położony jest parking krótkookresowy P1. Pierwsze 15 minut postoju jest bezpłatne na wszystkich parkingach. Pełen cennik znajduje się na oficjalnej stronie lotniska.

Komunikacja

Tuż obok lotniska znajduje się autostrada A2, którą możemy dojechać do południowej części Eindhoven, a także do północnej części Hertogenbosch, Utrecht i Amsterdamu. Do Amsterdamu można dostać się z lotniska pociągiem lub autobusem.

Oficjalna strona internetowa lotniska

eindhovenairport.nl

Adres

Eindhoven Airport
Luchthavenweg 25
5657 EA Eindhoven,
Netherlands

Główni przewoźnicy

Lotnisko obsługują między innymi następujące linie lotnicze: Ryanair, Transavia, VLM, Wizzair, Aer Lingus, Germania, Onur Air, Iceland Express.

Szczegóły

Opublikowano: 19 czerwiec 2009

Plac św. Marka i Pałac Dożów

Fot. Dreamstime

Wenecja - tajemnicze miasto kanałów, wąskich uliczek i karnawałowych masek. Miasto zbudowane na 117 maleńkich wysepkach i połączone z leżącym na stałym lądzie, obsługującym je miastem – dzielnicą Mestre za pomocą biegnącej po grobli drogi i kolei, zachwyca urodą marmurowych budowli, mostów, kanałów oraz dzieł sztuki. Stolica regionu - Wenecja Euganejska jest z pewnością jednym z najpiękniejszych i najczęściej odwiedzanych miast świata. Miasto, wpisane w całości na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, przyciąga niezliczone rzesze turystów, zwłaszcza w okresie wakacji oraz karnawału. Żadna książka, żaden film nie odda uroku Wenecji. Aby odczuć specyficzną atmosferę Wenecji, trzeba odwiedzić ją osobiście. Większości osób Wenecja kojarzy się z placem św. Marka, Bazyliką św. Marka i Pałacem Dożów, mostem Rialto i wijącym się wokół miasta kanałem Grand Canal. Tymczasem Wenecja często nazywana jest muzeum architektury pod gołym niebem - na każdym kroku znajdziemy coś interesującego.

Historia

Wenecja jest położona na wyspie. Chciaż niewielka, posiada bogatą historię. Jej twórcami byli wybitni dożowie i kondotierzy, a także dzielni kupcy-żeglarze oraz podróżnicy i odkrywcy, jak chociażby Marco Polo. Tysiącletnia republika dożów, ongiś potęga morska, handlowa i terytorialna na wybrzeżach Adriatyku i wschodniej części Morza Śródziemnego, w latach rozkwitu była partnerem wielkich mocarstw europejskich. Jej bogactwa oraz mecenat państwa i patrycjatu nad sztukami pięknymi sprzyjały swobodnemu rozwojowi malarstwa, rzeźby, architektury, teatru i muzyki.

Atrakcje

Miasto zyskało popularność na skalę światową nie tylko dzięki wspaniałym, niepowtarzalnym zabytkom i atmosferze “miasta na wodzie”, ale również ze względu na niezwykle barwnie i hucznie obchodzony tu okres karnawału. W czasie “karnawału weneckiego” ulice miasta zapełniają się rozbawionymi ludźmi w przeróżnych przebraniach, którego istotną częścią są kolorowe maski. W Wenecji odbywa się również ważny festiwal filmowy i biennale sztuki współczesnej.

Rezerwuj tanie loty do Wenecji i zwiedzaj!

Cokolwiek by nie napisać, Wenecja jest po prostu wyjątkowa i warta zwiedzenia. Najprawdopodobniej jedynymi ze sposobów zwiedzenia całej Wenecji jest zwiedzanie jej pieszo. W zasadzie nie ma tu samochodów, a po mieście można poruszać się Vaporetto (wodnymi autobusami), które są najbardziej niesamowitym sposobem transportu w Wenecji. Z pewnością nie znajdziemy równie oryginalnego publicznego środka transportu jak w Wenecji… No i oczywiście kołyszące się na falach gondole, które przemykają pod piętrzącymi się w górze, zapierającymi dech w piersiach kościołami Santa Maria della Salute, San Giorgio Maggiore i del Redentore. Klasyczna przejażdżka gondolą ze śpiewającym operetki operatorem jest dość droga, ale naprawdę warta swej ceny.

Wenecję otaczają urocze wysepki: Lido (związane z Tomaszem Mannem i Śmiercią w Wenecji), Murano (skąd pochodzi szkło weneckie) i Burano (słynące z koronek).

Wenecja jest piękna i pozostawia niezapomniane wrażenia. Każdy widzi ją jednak inaczej, dlatego planując urlop we Włoszech, koniecznie wybierzecie się do Wenecji. Jeśli interesują Was odpowiednie i tanie loty do Wenecji, zapraszamy do skorzystania z wyszukiwarki tanich biletów dostępnej na naszym portalu Tanie-loty.com.pl.

Szczegóły

Opublikowano: 19 czerwiec 2009

Most Rialto w Wenecji

Fot. SXC

Bazylika św. Marka (Basilica San Marco)

Najcenniejszy i najwspanialszy zabytek sakralny Wenecji, obiekt zachwytu znawców sztuki i rzesz turystów z całego świata. Sławny dzięki swej oryginalności, historii i bogactwu artystycznemu. Bazylika św. Marka, zbudowana została 1000 lat temu. Mieszczą się tam szczątki patrona miasta św. Marka Ewangelisty, przywiezione tu przez kupców weneckich w 828 roku z Aleksandrii w Egipcie. Sanktuarium bogate jest w dzieła sztuki wschodniej, które gromadzone były tu przez wieki. Architektura świątyni i wnętrza, sprawia, że kościół Św. Marka jest dziełem jedynym w swoim rodzaju w Europie łacińskiej i jednocześnie tak doskonałą w formie enklawą architektury bizantyńskiej we Włoszech.

Plac św. Marka (Piazza San Marco)

Plac św. Marka znajduje się w najstarszej części Wenecji i jest najbardziej znanym placem tego miasta Jest uważany za jeden z najpiękniejszych placów świata, dzięki niezwykłej kompozycji i architekturze, łączącej w sobie elementy fantazji i rzeczywistości. Zachwycony harmonią marmurowych pałaców Napoleon nazwał go "najpiękniejszym salonem świata". Od wschodu perspektywę zamyka architektura Bazyliki Św. Marka z bizantyńskimi kopułami i lśniącymi złotem mozaikami fasady. Dodatkowy element dekoracyjny stanowi renesansowa Wieża Zegarowa z godłem Wenecji (skrzydlaty lew Św. Marka na błękitnym polu), jak również wysoka, wolno stojąca dzwonnica i przyległa do niej marmurowa, elegancka loggetta. Mimo wyraźnej różnicy stylów poszczególnych budowli, całość zaskakuje doskonałą harmonią i sprawia niezwykle sugestywne wrażenie, nie tylko w świetle dnia ale i wieczorem, kiedy światło księżyca jeszcze bardziej potęguje odczucia.

Pałac Dożów (Palazzo Ducale)

Jest perłą architektury miasta. Był on rezydencją Dożów i siedzibą władz Wenecji. Zbudowany w stylu weneckiego gotyku, z licznymi koronkowymi łukami robi wrażenie budowli niezwykle lekkiej. Na szczególną uwagę zasługują Złote Schody, Sala Wielkiej Rady, Schody Gigantów. Budowla ta powstała na miejscu bizantyjskiego zamku w 814 r. i od tego czasu wiele razy była przebudowywana, zyskując nowe elementy w różnych stylach. Dzisiaj Pałac Dożów to trzykondygnacyjny budynek z renesansowym dziedzińcem i pięknymi, arkadowymi loggiami. W środkowej części budowli, pomiędzy oknami umieszczono płaskorzeźby nawiązujące do wystroju architektonicznego Porta della Carta. Skrzydło budowli ciągnące się wzdłuż kanału Pałacowego łączy Most Westchnień z budynkiem nowego więzienia.

Most Westchnień (Ponte dei Sospiri)

Most ten należy do najbardziej znanych zabytków miasta i znajduje się w programie każdej wycieczki przybywającej do Wenecji. Położony jest on nad Kanałem Pałacowym, pomiędzy Pałacem Dożów a więzieniem. Sławę swą zawdzięcza nie tyle formie architektonicznej, co XIX-wiecznym pisarzom opiewającym go w swych dziełach. Mostem tym przechodzili skazańcy z Pałacu Dożów do więzienia i właśnie tu mieli możliwość po raz ostatni spojrzeć na świat i westchnąć do wolności, którą stracili. Stąd też nazwa – Most Westchnień. Legenda głosi, że jeśli para kochanków właśnie w tym miejscu się pocałuje, to szykuje się rychłe wesele.

Wieża Zegarowa (Torre dell'Orologio)

Niektórzy mówią, że jest to jeden z najczęściej fotografowanych zabytków Wenecji. Środkowa część wieży została wzniesiona w latach 1496-1499, natomiast dwie boczne w 1506 roku. Zegar wskazuje nie tylko godziny, ale także pory roku, fazy księżyca oraz przechodzenie Słońca z jednego gwiazdozbioru do drugiego. Na szczycie znajdują się dwie figurki Maurów, które co godzinę uderzają w dzwon. Poniżej znajduje się Lew św. Marka, a pod nim, Madonna z Dzieciątkiem. Na zaokrąglonym balkonie w święto Wniebowzięcia i następnie przez cały tydzień przesuwają się trzy figurki przedstawiające Trzech Króli.

Dzwonnica Św. Marka (Campanilla)

Słynna dzwonnica wznosi się na wysokość 98,6m. Pierwsza wieża, która stała w tym miejscu pochodziła z IX wieku. Obecna została wybudowana w 1912 roku, po zawaleniu się jej poprzedniczki w 1902 roku. Wieża ta pełniła funkcje dzwonnicy, latarni morskiej, wiatrowskazu i wieży strzelniczej. To właśnie na tej wieży słynny Galileusz zamontował swoją lunetę. Jako ciekawostkę można dodać, że z tejże dzwonnicy nie widać ani jednego kanału, natomiast rozciąga się wspaniały widok na wszystkie budynki w Wenecji.

Most Rialto (Ponte di Rialto)

Budowla masywna i dostojna, należy do najbardziej charakterystycznych zabytków Wenecji. Most opiera się na jednym luku, który wznosi się 7,5 m nad lustrem wody. Prowadzą przezeń trzybiegowe schody, z których środkowe otoczone są sklepami złotniczymi i z pamiątkami. Ze szczytu roztacza się wspaniały widok na obie strony Kanału. Jest to najstarszy most wenecki. Przed nim istniał most drewniany, w części środkowej zwodzony, który zawalił się pod ciężarem zgromadzonego tłumu.

Canale Grande

To najsłynniejszy wenecki kanał w kształcie litery „s” - miejsce romantyczne, o niespotykanym nigdzie indziej klimacie i wyglądzie. Kanał został zbudowany w XV wieku i łączy wenecką lagunę z kanałem św. Marka, dzieląc przy tym miasto na dwie części i sześć dzielnic – po trzy po każdej stonie kanału. Koniecznie trzeba wybrać się na wycieczkę gondolą lub tramwajem wodnym wzdłuż całego kanału. Podczas rejsu będzie można podziwiać słynny Złoty Dom i wspomnianą już świątynię Santa Maria della Salute.

Santa Maria della Salute

Wenecka bazylika mniejsza Santa Maria della Salute została zbudowana, zgodnie z dekretem senatu, podpisanym przez dożę Nicolo Contarini  22 października 1630 roku, jako wotum dziękczynne po zakończeniu epidemii dżumy, która pozbawiła życia ok. 1/3 mieszkańców miasta. Barokowa budowla została zaprojektowana na planie ośmioboku otoczonego arkadami i zwieńczona kopułą ustawioną na bębnie. Kościół otacza sześć kaplic. Projektantem kościoła był Baldassare Longhena. W kościele umieszczono obrazy Tycjana (obraz ołtarzowy – Święty Marek na tronie wraz ze świętymi Kosmą, Damianem, Sebastianem i Rochem) i Jacopo Tintoretto (Wesele w Kanie Galilejskiej), przeniesione z kościoła Santo Sprito. Co roku 21 listopada odbywa się w Wenecji uroczysta procesja dziękczynna za zdrowie miasta. Prowadzona jest po specjalnie przygotowanym pontonowym pomoście, z placu św. Marka przez Kanał Grande do kościoła Santa Maria della Salute.

Szczegóły

Opublikowano: 19 czerwiec 2009

Wenecja jest miastem magicznym, niestety jej poplarność na świecie sprawia, że pęka ona w szwach od turystów. Ichroczny napływ przekracza ponad dwustukrotnie liczbę jej mieszkańców. Niekiedy sytuacja staje się tak dramatyczna, że zakaz wstępu do miasta zaczyna obowiązywać wszystkich tych, którzy nie zarezerwowali zawczasu noclegów.

W Wenecji jest ponad 200 hoteli. Najlepiej jednak wybrać kemping z uwagi na bardzo wysokie ceny pokoi hotelowych. W sezonie w centrum miasta w najlepszych hotelach ceny dochodzą do 200-300 euro za noc.Taniej jest w jej lądowej części miasta - Mestre. Ale tam nie doświadczymy już takiego samego klimatu i oczywiście jesteśmy ograniczeni porami kursowania vaporetto i autobusów jeżdżących groblą do Wenecji właściwej.

Jeśli spędzamy w Wenecji tylko kilka dni warto zapłacić więcej o i zamieszkać w centrum. Jedne z najtańszych weneckich propozycji to B&B w samym centrum (dwójka kosztuje 75 - 130 euro, jedynka od 40 euro) czy Villa Stella (dwójka 80 – 90 euro, trójka 110 euro)

Szczegóły

Opublikowano: 19 czerwiec 2009

Widok na port w Alicante

Fot. iloan

Na ciepłej nadmorskiej równinie, w sąsiedztwie majestatycznych gór i malowniczego Białego Wybrzeża nad Morzem Śródziemnym leży trzystutysięczne miasto Alicante. Jest to unikalne miejsce gdzie bogata historia i nowoczesność splatają się bezkonfliktowo tworząc idealne warunki do wypoczynku. Jest jedno z najważniejszych miast regionu, które dzięki międzynarodowemu portowi lotniczemu jest dla wielu turystów pierwszym miastem, z którym mają styczność obcokrajowcy przybywający do Hiszpanii. Może również dzięki wspaniałości tego miejsca letnicy tak chętnie powracają na Costa Blanca – wszak pierwsze wrażenie jest najważniejsze...

Jednak nawet przy długim pobycie wąskie uliczki tego znanego od dawien dawna portowego miasta nie mogą się chyba znudzić, wędrowca a fantastyczny klimat śródziemnomorski rozpieszcza mieszkańców  wiecznym słońcem i wysokimi temperaturami. W lipcu upalne lato w pełni pokazuje na co je stać, przeciętna miesięczna temperatura to około 20 – 30 stopni, jednak w dzień nawet w cieniu jest ponad 40. Do tego dodać należy jeszcze opady wysokości kilku milimetrów miesięcznie i okazuje się, że jest to najwspanialsze miejsce na spędzenie wakacji. Zresztą nie tylko, nawet zimą jest tutaj ciepło (przeciętnie około 10 stopni w styczniu) i ładnie, więc warto zastanowić się nad krótkim wypadem w ten rejon, by podładować akumulatory, gdy w Polsce szaruga, śnieg i mróz.
Najmniej sprzyjającą porą na wycieczki do Alicante jest jesień, kiedy wprawdzie temperatury są odpowiednio wysokie, lecz opady atmosferyczne są najwyższe w ciągu roku.

Jakby już wszystkie wyżej wymienione cechy nie wystarczyły by zakochać się w tym, mieście bez pamięci, to na dodatek otoczone jest ono przez piękne plaże o białym piasku. Wybrzeże Alicante to ulubione miejsce spędzania wolnego czasu przez mieszkańców hiszpańskich metropolii, w niewielkiej odległości leży m.in. Madryt.

Gdy spacerować będziemy uliczkami Alicante nie sposób nie zastanowić się nad jego historią – cóż ukształtowało to wspaniałe miasto, tętniący życiem port i wyniośle górującą nad miastem dawną twierdzę św. Barbary. Alicante to prawdziwa mozaika kultur naznaczone jest różnorodnością zasiedlających ją osadników, w ciągu wieków wiele kultur zostawiało tu swoje ślady – stąd otwartość i atmosfera fiesty w tym mieście zabarwiona jest wpływami  arabskimi, greckimi i rzymskimi oraz oczywiście iberyjskimi i chrześcijańskimi.

Najwcześniejsze ślady osadnictwa ludzkiego w rejonie dzisiejszego Alicante pochodzą sprzed 5000 lat, jednak najważniejsza dla tego miejsca kolonizacja rozpoczęła się dopiero około III w. p. n. e. kiedy to decyzją wodza kartagińskiego Hamilkara Barkasa wzniesiona zostaje Acra Leuca, czyli „biała twierdza”, wokół której formuje się w krótkim czasie jedna z największych osad kartagińskich Hiszpanii. Następnie miasto weszło w obręb wpływów rzymskich, by później znaleźć się na długie wieki pod panowaniem Maurów. Było wtedy znane pod nazwą Vila Vella. W XIII wieku władzę nad nim stracili muzułmanie, a zyskał król kastylijski Alfonso X i od tego czasu pozostaje ono ważnym portem Hiszpanii, a jego nieustanny rozwój i doskonałe dostosowywanie się do zmieniającego się wokół świata powinien być przykładem dla innych miast. Najtrudniejszym etapem historii miasta były początki dyktatury generał Franco, jednak Alicante wyszło z tego obronną ręką, ponieważ ówczesny reżim przeznaczył je na kurort i rozpoczął inwestycje związane z niezbędną infrastrukturą. To właśnie administracja Franco zapoczątkowała ruch, który pozwolił Alicante stać się tym czym jest obecnie – znanym na całym świecie ośrodkiem wypoczynkowym.

Mimo iż pamiątki przeszłości rozsiane są po całym mieście nie sprawia ono wrażenia zacofanego w czasie muzeum, a wręcz przeciwnie, świadectwa historii pozwalają, na zasadzie kontrastu, jeszcze wyrażniej dostrzec, jak wiele nowoczesności jest w Alicante i jaki ogrom pracy kosztować musiało mieszkańców tego miasta osiągnięcie obecnego poziomu rozwoju.

Szczegóły

Opublikowano: 19 czerwiec 2009

Castillo de Santa Bárbara

Symbolem miasta jest średniowieczna warownia zlokalizowana na szczycie wzniesienia Monte Benacantil o wysokości około 120 m n. p. m. Wewnątrz znajduje się muzeum otwarte dla zwiedzających w roku 1963, z tego samego okresu pochodzą przemieszczające się w specjalnych szybach we wnętrzu góry windy, które ułatwiają turystom dotarcie na to strome wzgórze. Muzeum można zwiedzać codzienne w godzinach 10:00 – 14:30 i 16:00 – 20:00. Ze szczytu warowni można podziwiać rozległą panoramę – miasto, okoliczne góry, wspaniałe morze oraz pobliską wyspę Tabarca. Różne części twierdzy pochodzą z różnych okresów – najstarszy jej fragment, czyli La Torreta jest datowany na IX w. n. e., a najmłodsze są zabudowania Revellín del Bon Repós z XVII wieku. Mieszkańcy miasta nazywają twierdzę La Cara del Moro - Twarz Maura ze względu na nietypową sylwetkę wzniesienia na którym się znajduje, które od oglądane strony plaży przypomina profil ludzkiej twarzy.

MARQ- Muzeum Archeologiczne

Bogate ekspozycje przedstawiają artefakty z różnych okresów historii miasta począwszy od prehistorii, przez poprzez antyk i pamiątki iberyjskie i rzymskie, średniowiecze gdy panowali tutaj arabowie, aż po czasy nowożytne. Przechodząc przez kolejne sale poznajemy historię tej ziemi i jej miejszkańców, bo w końcu znaleźć się w salach prezentujących współczesność. Interaktywna część wystaw oraz nowoczesna technologia zaprzęgnięta w MARQ do służby muzealnictwu sprawia, że pobyt w muzeum będzie przez wszystkich przyjemnie wspominany. Osobne fragmenty wystawy poświęcone są specyficznym dziedzinom archeologii takim jak archeologia podwodna, czy wykopaliska miejskie, wraz z prezentacją osiągnieć tych nauk na obszarze wokół Alicante. Obiekt w którym mieści cię muzeum był dawniej Szpitalem Prowincjonalnym, obecnie dla wygody zwiedzających wewnątrz znajdują się poza ekspozycjami także sklepik z pamiatkami i restauracja.

Muzeum de la Asegurada

Muzeum mieści się w pięknym barokowym budynku z XVII wieku, a znajdująca się tam kolekcja to prawdziwa uczta dla oczu. Wśród wielu zgromadzonych tam dzieł znajdują się prace takich sław jak Picasso, Dali, Joan Miró, Julio González, Juan Gris, Kandinsky, Tápies, czy Soto. Muzeum w sezonie otwarte jest dla zwiedzających od wtorku do soboty w godzinach 10:00 – 14:00 i 17:00 – 21:00 oraz w niedziele i święta w godzinach 10:30 – 14:30. Znajdujące się tutaj obiekty pochodzą w przeważającej części ze zbiorów Eusebio Sempere i reprezentują przede wszystkim sztukę XX wieku.

Bazylika Santa Maria

Nie jest znana dokładna data powstania kościoła, wiadomo jedynie, że powstał ona na ruinach istniejącego tutaj wcześniej meczetu. Jego potężna sylwetka oraz charakterystyczna barokowa fasada z asymetrycznymi wieżami pochodzącymi z XIV i XVIII wieku jet wizytówką miasta i często widnieje na tutejszych widokówkach. Kościół jest otwarty codziennie w godzinach 10:00 – 12:00 i 18:00 – 19.30 i zdecydowanie warto obejrzeć jego wnętrze, szczególnie chrzcielnicę z XVI wieku, wspaniały ołtarz główny, oraz organy z 1653 roku.

Museo de Belenes

Muzeum tradycji bożonarodzeniowych. Wprawdzie prezentuje przede wszystkim obyczaje hiszpańskie związane z tymi świętami, są jednak ekspozycje dotyczące reszty świata. Poza tym muzeum prezentuje życie Jezusa Chrystusa oraz wiele różnych jego przedstawień występujących w sztuce i tradycji Hiszpanii.