Zwiedzanie Tallinna

Sobór świętego Aleksandra Newskiego

Sobór zbudowano w larach 1894 - 1900 według projektu Michaiła Preobrażeńskiego w tradycyjnym stylu Rosyjskiego Odrodzenia jeszcze za czasów, gdy Estonia stanowiła część Imperium Rosyjskiego. W 1924 roku po odzyskaniu niepodległości władze Estonii podjęły decyzję o wyburzeniu świątyni, jako reliktu znienawidzonej zwierzchności, jednak nigdy nie wykonano tych zaleceń i świątynia nadal góruje nad Tallinnem. Jako ciekawostkę przytoczyć można fakt, że pierwszą mszę po wyborze na stanowisko Patriarchy Moskwy i Wszechrusi odprawił pochodzący z tego miasta Aleksy II.

Mury obronne

Wokół całego miasta rozciągają się wznoszone pieczołowicie przez stulecia fortyfikacje i umocnienia mające bronić portu przed nieprzyjaciółmi. Zaczęto wznosić je około roku 1265 kiedy to władze miasta postanowiły zastąpić istniejące drewniane konstrukcje bardziej wytrzymałymi kamiennymi i ceglanymi murami, w szczytowym okresie łączna długość fortyfikacji  przekraczała 2,5 kilometra. Poza wysokimi na 12 – 16 metrów murami w skład całego obronnego zespołu wchodziło także około 45 baszt, wieżyczek i bastionów. Obecnie zachowało się ponad 1800 metrów murów i aż 26 okrągłych baszt obronnych, co stanowi mniej więcej 70% całych fortyfikacji, tak że nadal można przyjrzeć się rozmachowi jaki towarzyszył temu projektowi. Najważniejszą obecnie udostępnioną do zwiedzania częścią warowni jest baszta Kiek in de Kok – wysoka na prawie 45 metrów, szeroka na 17 o ścinach grubości 4 metrów budowla ta stanowiła trzon obrony miasta. Wieża ma sześć pięter, a na jej szczyt prowadzi 167 schodów. Wewnątrz znajduje się filia Muzeum Miejskiego gromadząca różnorodne artefakty dotyczące szeroko pojętej obronności miasta, historii samej baszty oraz fortyfikacji Tallinna. Z sąsiedniej Baszty Dziewiczej, dawnego więzienia dla prostytutek, można podziwiać rozległą panoramę stolicy popijając kawę na ostatnim jej piętrze w przytulnej i popularnej zarówno wśród turystów jak i wśród Tallińczyków kawiarence.

Stare Miasto

Tallin bywa nazywany „Perłą Bałtyku” lub „Florencją Północy”. Te zaszczytne miano zdobył dzięki swojemu urokowi. Bez wątpienia największe wrażenie na turystach przyjeżdżających do stolicy Estonii robi jej Stare Miasto. Niegdyś teren był otoczony przez blisko 2500 metrów murów, teraz jednak ich długość wynosi tylko 1850 metrów. Mimo to centrum Tallina o każdej porze roku wypełnione jest turystami. Pełno tu przytulnych kawiarenek, wykwintnych restauracji i przeróżnych sklepów z pamiątkami. W lecie na rynku organizuje się wiele koncertów i imprez kulturalnych, jest on też centrum Festiwalu Starego Miasta. Warto dodać, że tutejszy ratusz jest ostatnim zachowanym ratuszem w stylu gotyckim w całej północnej części Europy.

Katedra

Jeden z najstarszych kościołów w całej Estonii, pierwotny drewniany obiekt powstał tutaj już w roku 1219, a pod koniec XIII wieku przebudowano go zastępując drewno solidnymi kamiennymi i murowanymi ścianami. Jedak kościół wielokrotnie był przebudowywany i obecnie stanowi mieszankę stylów i różnych wpływów. Ciekawym elementem wystroju tej luterańskiej świątyni jest kolekcja wielu płyt epitafijnych powstałych od XIII do XVII wieku, wśród nich znajdują się prawdziwe arcydzieła, a niektóre z tych nietypowych nagrobków należą do ważnych dla historii Estonii osób. Wyposażenie kościoła poza tym jest skromne, jednak nie można spodziewać się niczego innego po świątyni protestanckiej, niemniej jednak jest to piękny kościół a wizyta w nim jest niezbędnym punktem zwiedzania miasta. Katedrę można zwiedzać codziennie oprócz poniedziałków w godzinach 9:00 – 17:00, a w sobotę w południe regularnie odbywają się koncerty organowe.

Pirita

Dzielnica nadmorska ciągnąca się wzdłuż zatoki fińskiej, są to właściwie przedmieścia Tallinna, chętnie odwiedzane przez mieszkańców miasta i turystów jak miejsce relaksu i zabawy nad wodą, która jest tu wystarczająco ciepła, żeby zażywać kąpieli, chociaż jej głębokość nawet kilkaset metrów od brzegu osiąga mniej niż 1,5 metra. Można tutaj pożyczyć kajak albo łódkę, opalać się albo wypoczywać na łonie natury. Niedaleko znajduje się pozostały po czasach rosyjskich kompleks sportów wodnych, modernizowany nieustannie przez Estończyków Tallinna Olumpiakeskus. Nazwa dzielnicy wywodzi się od istniejącego tutaj w XV wieku szwedzkiego klasztoru św. Brygidy, który obecnie pozostaje jedynie malowniczymi ruinami górującymi nad okolicą, istnieją jednak plany odbudowy klasztoru, a od 1996 roku mieszka tam garstka mnichów.

Kadriorg - park i pałac

Park położony około 2 kilometrów od starego miasta, utworzony został na życzenie Piotra I na początku XVIII wieku przez włoskiego architekta i ogrodnika Niccolo Michetti . Utrzymany w stylu francuskim rozciąga się pomiędzy morskim brzegiem a wapiennym wzgórzem Lasnamagi. W centrum ogrodu znajduje się jeden z najpiękniejszych barokowych zabytków Europy. Od początku swego istnienia Pałac przyciągał do siebie największe osobistości. W jego murach gościły takie znane osobistości jak car Mikołaj I oraz caryce Katarzyna i Elżbieta. "Kadriorg" oznacza zresztą "Dolina Katarzyny", ponieważ to właśnie w prezencie dla carycy Katarzyny został zbudowany. Służył przez długi czas rosyjskim władcom jako letnia rezydencja. Nad budową pałacu zleconą przez cara Piotra I czuwał włoski mistrz architektów, Niccolo Michetti. Zwiedzając budynek szczególną uwagę trzeba zwrócić na wielką salę i westybul. Dodatkową atrakcją są przepiękne, zadbane ogrodowe labirynty wokół rezydencji. W 1921 roku pałac stał się siedzibą Estońskiego Muzeum Sztuki. Aktualnie mieści się tu tylko jego wydział prezentujący sztukę zagraniczną. Obecnie Kadriorg zajmowany jest przez prezydenta republiki. W pobliżu znajduje się również muzeum zawierające liczne osobiste drobiazgi i pamiątki po carze Piotrze I.