Zwiedzanie Paryża

Luwr

Luwr (Louvre) - najbardziej dostojny z paryskich pałaców, mieszczący największe muzeum sztuki na świecie, po ostatnich rozbudowach nazywany jest najczęściej Le Grand Louvre (Wielki Luwr). Pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy, jest potężna szklana piramida, przez którą prowadzi obecnie główne wejście do muzeum. Wraz z otoczeniem stanowi ona efekt spektakularnej przebudowy przeprowadzonej w latach 80. i 90. – połączyła ona nowoczesność i technologią z tradycją i historią.

Luwr przez długie lata był wzorem dla architektów. Uchodzi za jeden z najpiękniejszych przejawów stylu francuskiego, nazywanego niekiedy stylem Ludwika XIV. Dziś to największe muzeum świata. Tu mieszczą się unikalne dzieła starożytności – Mezopotamii, Syrii, Egiptu, antyki greckie, etruskie i rzymskie. Ale Luwr to przede wszystkim dział malarstwa i rysunku.Wystarczy przypomnieć, że to właśnie tu kusi uśmiechem chyba najbardziej znany na świecie obraz – „Mona Lisa” Leonarda DaVinci.

Place de l’Etoile i Łuk Triumfalny

Na środku zamykającego trakt Pól Elizejskich place de l’Étoile, oficjalnie noszącego nazwę place du Général de Gaulle, stoi jedna z największych i najbardziej znanych budowli Paryża – Łuk Triumfalny. Konstrukcja powstała z inicjatywy Napoleona po zwycięstwie pod Austerlitz w 1805 r. Pokryta bogatą dekoracją rzeźbiarską budowla ma 49 m wysokości, 45 m szerokości i 16 m głębokości.

Ciekawostką jest 30 tarcz z nazwami miejscowości, w których Napoleon toczył zwycięskie bitwy oraz lista 128 miejscowości, gdzie rozgrywane były bitwy z czasów rewolucji i Napoleona, i nazwisk 660 marszałków i generałów Wielkiej Armii umieszczona na wewnętrznych ścianach łuku. Można tu odnaleźć Pułtusk, Ostrołękę, Heilsberg (Lidzbark Warmiński) i Danzig (Gdańsk) oraz nazwiska generałów: Poniatowskiego, Dąbrowskiego, Zajączka (tu jako Zayonschek), Kniaziewicza, Chłopickiego (Klopisky), Sułkowskiego i Łazowskiego.

Katedra Notre-Dame

Katedra Notre Dame jest prawdopodobnie najbardziej popularną budowlą stylu francuskiego gotyku. Jej budowę rozpoczęto z inicjatywy biskupa Paryża Maurice’a de Sully’ego w 1163 r., a ukończono ponad 200 lat później. Katedrę wzniesiono na wyspie na Sekwanie, zwanej Île de la Cité, na śladach po dwóch kościołach powstałych jeszcze w IX w. Katedra ma 130 metrów długości, 48 metrów szerokości, a wysokość sklepienia w głównej nawie przekracza 35 metrów. Iglica z drzewa obitego ołowianą blachą ma 40 metrów wysokości. Na wykonanie sklepienia świątyni użyto 1300 dębów. Fasadę katedry tworzą dwie wieże, mające 70 metrów wysokości. Ważnym elementem Notre Dame są witraże i rozety, zwłaszcza olbrzymia rozeta północna mieniąca się tysiącem barw, co ukazuje niezapomnianą grę świateł. Ogrom wnętrza tonuje nieco panujący zazwyczaj półmrok, ale warto pamiętać, że katedra może pomieścić ok. 9 tys. wiernych.

Wieża Eiffla

Wieża Eiffla powstała dla uświetnienia Wystawy Światowej zorganizowanej w Paryżu w 1889 r., a zarazem dla uczczenia stulecia Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Pomysłodawcą ażurowej konstrukcji był współpracownik Eiffla, Maurice Koechlin. Chodziło o to, by smukła wieża stawiała jak najmniejszy opór podmuchom wiatru, a poza tym, miała to być budowla tymczasowa. W chwili otwarcia wieża była najwyższym budynkiem świata (prymat straciła w 1931 r., kiedy wybudowano w Nowym Jorku Empire State Building). W 1957 r. nadbudowano jeszcze 20-metrową iglicę, zawierającą urządzenia telewizyjne. Od początku jedną z atrakcji wieży był wspaniały widok z trzech platform widokowych, na które można było albo wejść schodami, albo wjechać windą (do dziś sprawny jest mechanizm windy hydraulicznej z 1889 r. podnoszący windę z drugiego na trzeci poziom). Szczegółowe informacje.

Montmartre i okolice

Na Montmartrze, jednej z najbardziej znanych dzielnic Paryża, miesza się historia i nowoczesność, wspomnienia XIX-wiecznej cyganerii artystycznej i dalekie echa męczeństwa średniowiecznych kapłanów. Przed laty ludność Montmartre’u dostarczała paryżanom taniego wina i mąki uzyskiwanej w licznych młynach – na wzgórzu pracowało przeszło 30 wiatraków (to do dziś symbol najbardziej znanego na świecie kabaretu – Moulin Rouge). A dziś Montmartre to dzielnica rozrywki i od zawsze dzielnica artystów. Mieszkali tu m.in. Picasso i Modigliani. W historię Montmartre’u wpisali się także m.in. Vincent van Gogh, Henri Toulouse-Lautrec, Claude Monet, Paul Cézanne, Salvator Dali. Z Montmartrem związani byli Charles Baudelaire, Guy de Maupassant, Emil Zola i Henry Miller.

Bazylika Sacré – Coeur

Bazylika Sacré – Coeur (Bazylika Najświętszego Serca) to jedna z najważniejszych świątyń Paryża. Swoje powstanie zawdzięcza... wojnie, która wybuchła w 1870 roku pomiędzy Francją a Prusami. Właśnie wtedy dwaj przemysłowcy złożyli obietnicę wybudowania bazyliki dla uczczenia serca Jezusowego, jeżeli tylko Paryż nie ucierpi w wyniku wojny. Danego słowa dotrzymali i tak w 1876 roku rozpoczęto budowę bazyliki. Autorem projektu był Paul Abadie. Świątynia wyróżnia się stylem romańsko – bizantyńskim. Monumentalna kopuła wznosi się na wysokość 79 metrów, a północna wieża jest jeszcze wyższa. Znajduje się w niej najcięższy dzwon Paryża – Savoyarde o wadze 500 kilogramów. Nawet filary bazyliki są wysokie na 33 metry. Przed świątynią postawiono posągi Joanny d'Arc i króla Ludwika Świętego.

Centrum Pompidou

Centrum Pompidou to jedno z najbardziej reprezentatywnych muzeów sztuki nowoczesnej na świecie, zwane także Centre Beaubourg. Mieści się w jednym z najlepiej rozpoznawanych budynków na świecie, który ponoć szokuje nawet gorących entuzjastów nurtu technicystycznego postmodernizmu. Budynek o konstrukcji ze szkła i stali opleciony jest bowiem kilometrami kolorowych rur, galerii i schodów. Wszystkie systemy funkcjonalne: komunikacyjne, zaopatrzeniowe, hydrauliczne, wywietrzniki – umieszczono bowiem na zewnątrz i stanowią element elewacji. Główną część Centre Pompidou stanowi Musée National d’Art Moderne. Zbiory muzeum liczą ponad 56 tys. dzieł, a stale prezentowanych jest ok. 1300 prac.

Cmentarz Pere Lachaise

Cmentarz Pere Lachaise to nie tylko największy cmentarz Paryża, ale także najpiękniejszy i największy teren zielony w mieście. Zajmuje łącznie ponad 48 hektarów powierzchni i rośnie na nim ponad 5 tysięcy drzew, z których wiele zostało uznanych za pomnik przyrody. Nic dziwnego, że cmentarz jest najczęściej odwiedzaną nekropolią świata. Jeżeli chce się przespacerować jego uliczkami, to najlepiej zainwestować w plan cmentarza – inaczej trudno będzie się nie zgubić. Gdy Pere Lachaise powstawał na początku XIX wieku był raczej uznawany za miejsce odpowiednie dla biedoty. Dopiero z upływem czasu sytuacja się zmieniła. Są tu grobowce takich osobistości, jak Fryderyk Chopin i Jim Morrison, wokalista rockowej grupy The Doors. Na cmentarzu spoczywają także Eugene Delacroix, Oscar Wilde i Edith Piaf. Znajdują się tu również trzy pomniki upamiętniające ofiary I wojny światowej.