Zwiedzanie Lizbony

Pałac Narodowy Belém

Wieża Belem

Fot: Dreamstime

Palacio Nacional de Belém został wzniesiony w 1559 roku. W roku 1726 został zakupiony przez króla Joăo V, który przekształcił go w swoją oficjalną letnią rezydencję. Od tego czasu przez wiele lat budynek ten był zamieszkiwany przez członków rodziny królewskiej, natomiast od 1910 roku aż do dzisiejszego dnia jest oficjalną rezydencją Prezydenta Portugalii. Przed wejściem do pałacu znajduje się przytulny placyk ze statuą Afonso de Albuquerque w jego centralnej części, a dookoła znajduje się kilka wspaniałych, niesamowicie zadbanych ogrodów. Najpiękniejsze z nich to Jardim de Buxo i Jardim da Cascata. W październiku 2004, w budynkach dawnych pałacowych stajni, zostało otwarte Muzeum Prezydenckie, które przedstawia historię Republiki Portugalii i jej Prezydentów.

Sé Patriarcal

Katedra znana także jako Santa Maria Maior de Lisboa albo Sé de Lisboa, jest najstarszą świątynią w mieście. Została wzniesiona w 1147 na rozkaz pierwszego króla Portugalii, Afonso Henriquesa, dla pierwszego biskupa Lizbony – Gilberta of Hastings. Ta oryginalnie romańska budowla była wielokrotnie modyfikowana i restaurowana, w szczególności w wieku XIV oraz po trzęsieniu ziemi w 1755 roku, kiedy to została dosyć poważnie uszkodzona. Obecnie katedra przedstawia niezwykłą kombinację różnych stylów architektonicznych. Katedra w swoim wnętrzu skrywa wiele sakralnych obiektów o ogromnym historycznym i religijnym znaczeniu. Są to m.in. chrzcielnica, w której w 1195 roku był chrzczony Św. Antonii oraz grobowiec tego świętego patrona Lizbony.

Klasztor Hieronimitów

Budowę znajdującego się w dzielnicy Belem Klasztoru rozpoczęto w 1502 roku z polecenia króla Manuela I Szczęśliwego. Trwała ona ponad wiek i pochłonęła ogromne wydatki. Klasztor jest perłą stylu manuelińskiego, który jest wyjątkowym połączeniem gotyku i renesansu. Krużganki klasztorne należą do najpiękniejszych w Portugalii. Do roku 1934 klasztor był pod opieką zakonu Św. Hieronima, stąd jego nazwa. W klasztorze znajdują się groby królewskie oraz nagrobki żeglarza Vasco da Gamy i pisarza Luisa de Camoes. Budynek upamiętnia złoty wiek portugalskich odkryć i jest symbolem portugalskiej kultury i tożsamości narodowej.

Wieża Betlejemska

Torre de Belém jest doskonałym przykładem XV architektury militarnej w tzw. stylu manuelińskim oraz symbolem złotego wieku odkryć i ówczesnej potęgi militarnej Portugalii. Wieża wybudowana została w latach 1515-1520. Jej zdobienia cechują dwa charakterystyczne dla tego okresu motywy: przedstawiająca kulę ziemską rozeta oraz krzyż templariuszy, którzy odegrali istotną rolę w portugalskich podbojach. Pierwotnie wieża pełniła rolę strażnicy lizbońskiego portu, była także punktem orientacyjnym dla wracających do Portugalii żeglarzy. W okresach późniejszych była wykorzystywana jako więzienie.

Zamek Świętego Grzegorza

Castelo de Săo Jorge jest jedną z najstarszych budowli w Lizbonie. Został wzniesiony na przełomie X i XI wieku przez Maurów, w miejscu dawnej fortecy datowanej na wiek V. Części tej poprzedniej twierdzy zachowały się do dnia dzisiejszego. W 1147 roku Afonso Henriques, pierwszy król Portugalii, wyzwolił zamek (i miasto) spod panowania Maurów, a następnie przekształcił go w Królewską Rezydencję, którą to funkcję pełnił do roku 1511. Zamek Świętego Grzegorza ma ogromną historyczną, architektoniczną i archeologiczną wartość i w 1910 roku został wpisany na listę Zabytków Narodowych.

Narodowy Panteon

Kościół de Santa Engrácia jest jednym z najwspanialszych zabytków Lizbony. Usytuowany jest w w bezpośrednim sąsiedztwie dzielnicy Alfama, w miejscu dawnego kościoła pod tym samym wezwaniem, zniszczonego w 1630 roku. Prace nad dzisiejszym kształtem kościoła rozpoczęły się w 1682 roku i zostały zakończone dopiero po niemal trzystu latach - w 1966 roku. W konstrukcji budowli wyróżnia się przede wszystkim jego imponująca kopuła, natomiast wnętrze pokryte jest pięknymi, dekoracyjnymi płytkami. W 1916 Kościół został przekształcony w Narodowy Panteon. Obecnie znajdują się w nim grobowce wielu ważnych portugalskich osobistości.

Pomnik Odkrywców

Padrao dos Descobrimentos jest najbardziej charakterystycznym symbolem Lizbony. Został zbudowany w 1960 roku dla uczczenia 500-tnej rocznicy śmierci Henryka Żeglarza oraz wszystkich wspaniałych ludzi, którzy przyczynili się do odkrycia i poznania świata. Pomnik ma 52 m wysokości, a kształtem przypomina trójżaglowy statek gotowy do wypłynięcia w morze. W jego centralnej części, na dziobie, stoi posąg Henryka Żeglarza trzymającego w rękach mały okręt. Tuż za nim znajduje się blisko 30 rzeźb prezentujących inne ważne, historyczne osobistości, takie jak Vasco da Gama czy Ferdynand Magellan. Plac przed pomnikiem zdobi fantastyczna mozaika przedstawiająca Różę Wiatrów o średnicy 50 m, wykonana z różnokolorowego marmuru. W jej centrum znajduje się mapa pokazująca najważniejsze trasy portugalskich odkrywców.

Akwedukt Águas Livres

Akwedukt to niezwykła XVIII-wieczna konstrukcja o ogromnym historycznym znaczeniu – dzięki tej budowli dostarczono pierwszej wody pitnej do Lizbony. Została zbudowana w latach 1731-1748. W świecie jest uważana za jedno z najbardziej imponujących dzieł inżynierii wodnej. Akwedukt od źródła w Caneças do Amoreiras ma długość ponad 18 km, a razem z dopływami osiąga w sumie prawie 59 km długości. Najlepiej widoczna część konstrukcji przebiega wzdłuż doliny Alcântara. Składa się ona z 35 łuków, z których najbardziej spektakularny ma 65 m wysokości i 29 m szerokości.

Muzeum Gulbenkiana

Jest to bez wątpienia jedno z najciekawszych muzeów w całej Portugalii i obowiązkowy punkt na turystycznej mapie Lizbony. Założone przez armeńskiego imigranta Gulbenkiana muzeum podzielone jest na dwa działy. W pierwszym prezentowane są dzieła sztuki antycznej, egipskiej, grecko-rzymskiej, islamskiej i orientalnej. W drugim zgromadzono dzieła nowożytnych twórców europejskich, m.in. rzeźby i obrazy z XV i XVII wieku.

Muzeum Narodowe

W muzeum znajduje się największa w Portugalii kolekcja malarstwa od średniowiecza po wiek XIX. Warte polecenia są również zbiory rzeźby, biżuterii i porcelany. Po zwiedzaniu zachęcamy do udania się do stylowej muzealnej kawiarni, która mieści się w pałacowym ogrodzie.

Park Narodowy

Utworzony na terenach wystawienniczych Expo98 Parque das naçoes to całkowicie nowa cześć Lizbony z niezwykłymi budynkami i infrastrukturą na miarę XXI wieku. Przez cały rok odbywają się tam różnego rodzaju imprezy, wydarzenia kulturalne i naukowe. Do największych atrakcji parku należą: największe w Europie oceanarium, 140-metrowa wieża widokowa Vasco da Gama, biegnąca wzdłuż Tagu kolejka linowa z wagonikami, Pawilon Wiedzy czy niezwykły architektonicznie Pawilon Portugalski.

Campo Pequeno

Największa i najokazalsza arena walk byków (Touradas) w Lizbonie, otwarta po kilkuletniej renowacji w 2006 roku. Miejsce warte obejrzenia nie tylko ze względu na walki byków, ale także z uwagi na monumentalność i piękno tej noemauretańskiej budowli. Warto zaznaczyć, że walki byków w Portugalii nie kończą się śmiercią zwierząt.

Elevador de Santa Justa

Niezwykła, stalowa winda przypominająca neogotycką wieżę, zbudowana na początku XX wieku przez ucznia Eiffela, portugalskiego inżyniera Raula Mesniera du Ponsard. Winda wwozi w pobliże Praca do Carmo. Z tarasu widokowego można podziwiać szachownicę ulic dzielnicy Baixa.

Most i wieża Vasco da Gama

Most na rzece Tag to najdłuższy most w Europie. Jego długość wynosi 16 km. Z kolei wieża Vasco da Gama jest najwyższym budynkiem w Lizbonie. Jej wysokość sięga 145 m, została ona wzniesiona w roku 1998 na Światowe Targi Expo. Jej stalowa konstrukcja przypomina kształtem karawelę. Na wieży Vasco da Gama, na wysokości 120 m znajduje się taras widokowy, z którego rozciągają się zachwycające widoki na całą Lizbonę, rzekę Tag oraz most Vasco da Gama.