Panorama Marrakeszu

Fot. Wikipedia

Marrakesz to miasto barw, pełne zapachów i smaków, miasto, o którym nie można zapomnieć. Jest uznawany za stolicę kulturowo-historyczną Maroka i jest jednym z czterech największych aglomeracji tego kraju. Położony u stóp Gór Atlas nazywany jest perłą południa, miastem miast. Od Marrakeszu pochodzi europejska nazwa kraju – Maroko. Jest to jedno z najciekawszych miast świata – miejsce, z którym związanych jest wiele legend. Marrakesz pomimo tłumu turystów otacza nadal aura tajemniczości. Okolice – równina rzeki Oued Tensift poprzecinana górskimi strumieniami oraz Atlas Wysoki, wyniosły masyw górski w północnej Afryce – tworzą niezapomniane tło dla tego wspaniałego miasta Afryki.

Urok Marrakeszu

Miasto założone w 1062 r. przez Almorawidów, przewodzących Berberom z Sahary Zachodniej, dzieli się na dwie części: starą medinę i bogatą, nowoczesną metropolię. Odwiedziny starej mediny pozwalają poczuć historię i klimat dawnego miasta. Do najstarszych zabytków zalicza się Kubbę (grób) El Baadiyin i meczet Ben Yusufa. Najciekawszym miejscem jest niewątpliwie plac Jamma El Fna, nazywany czarodziejskim placem. Rano słynny plac jest targowiskiem, a popołudniu zmienia się w miejsce czarów i magii. Można tu spotkać artystów i rzemieślników wszelkiej maści od tancerzy po zaklinaczy węży. Istnieje opinia, że bez tego placu Marrakesz byłby tylko jednym z wielu marokańskich miast.

W Marrakeszu panuje zupełnie inna atmosfera niż ta, która charakteryzuje miasta na północy kraju. Marrakesz jest zdecydowanie bardziej afrykański niż kosmopolityczna Casablanka, bardziej marokański niż sterylnie czysty Rabat i bardziej berberyjski niż powściągliwy Fez. Afrykański charakter tego miasta, podkreślony gorącym powietrzem, czerwonymi murami oraz niezliczonymi palmami, przyciąga turystów. Dla wielu z nich pobyt w Marrakeszu jest niezapomnianą częścią podróży do Maroka.

Aby poznać duszę tego miasta, koniecznie należy przejść się po ciasnych zaułkach Marrakeszu, które nazywane jest czerwonym miastem z powodu ceglasto-łososiowych murów w całym mieście, zdających się płonąć w świetle zachodzącego słońca. Lokalna berberyjska legenda mówi, że gdy w sercu miasta wznoszono meczet Kutubijja, polało się tyle krwi, że wszystkie mury, domy i drogi przybrały czerwoną barwę. Spoglądając o zachodzie słońca na okalające medynę czerwone mury oraz domy o płaskich dachach, łatwo zrozumieć tę legendę.