Historia wałbrzyskiego górnictwa sięga początku XVI w., kiedy węgiel wydobywano tu metodą odkrywkową, drążąc kilkumetrowe szyby. Z czasem zaczęły powstawać sztolnie - poziome wyrobiska drążone w zboczach wzniesień. Na przełomie XIX i XX w., w czasie największego rozwoju wałbrzyskiego górnictwa, w 15 tutejszych kopalniach pracowało ponad 20 tys. górników. Do 1990 r., kiedy zapadła decyzja o zamknięciu wszystkich wałbrzyskich kopalń, stanowiły one podstawę bytu mieszkańców miasta i okolic. Zachowane obiekty dawnego przemysłu postanowiono wykorzystać do innych celów - mają być salami konferencyjnymi, wystawowymi, restauracjami, sklepami.
W 1996 r. w dawnej kopalni "Julia" otwarto Muzeum Przemysłu i Techniki. Górują nad nim charakterystyczne wieże szybów "Julia" i "Sobótka". W "markowni", gdzie niegdyś górnicy pobierali swoje "marki" (numerki), służące ewidencji pracowników zjeżdżających pod ziemię, zgromadzono eksponaty związane z górniczym fachem. Są tu lampy górnicze, narzędzia, mundury, nakrycia głowy, a także słupy graniczne, wyznaczające na powierzchni zasięg kopalń.
Przewodnicy, którzy przybliżają turystom atrakcje kopalni, wywodzą się z górniczej braci - kilkanaście lat temu pod ziemię zjeżdżali w innym charakterze. Pokonanie prawie kilometrowej trasy udostępnionej do zwiedzania zajmuje około 2 godzin. Duże wrażenie robią rzędy górniczych ubrań roboczych, zawieszonych pod sufitem na łańcuchach. Przed wejściem do łaźni znajduje się kran, z którego płynęła kawa zbożowa. Każdy górnik zabierał na szychtę około 5 litrów kawy. Należącą do kopalni "Julia" Lisią Sztolnię dawniej wypełniała częściowo woda. Dzięki temu można było transportować łodziami urobek i organizować atrakcyjne spływy dla odwiedzających gości. Dzisiaj w sztolni nie popływamy, choć paradoksalnie znaczna jej część została zalana przed kilkoma laty przez wody kopalniane.
Po zejściu szybem "Sobótka" na głębokość ponad 30 m zwiedzających czeka 200-metrowy spacer Lisią Sztolnią, ostatnim czynnym podziemnym chodnikiem spośród wszystkich kopalni Wałbrzycha. Muzeum zwiedza się od wtorku do soboty w godz. 9.00, 11.00 i 13.00. Dobrze zapowiedzieć telefonicznie swoją wizytę. Opiekunowie obiektu zdążą wtedy dla nas przewentylować Lisią Sztolnię, w której samoczynnie gromadzi się dwutlenek węgla w niebezpiecznych dla człowieka ilościach.
