Montjuïc (pol. Żydowskie Wzgórze) - wzgórze o wysokości 173 m n. p. m położone w Barcelonie w Hiszpanii. Montjuïc jest szerokim i niewysokim wzgórzem ze stosunkowo płaskim szczytem. Wznosi się w południowo-zachodniej części centrum. Wschodnia część Montjuïc jest praktycznie pionowym klifem, dzięki czemu z góry jest świetny widok na port znajdujący się u stóp wzgórza. Szczyt Montjuïc (173 m n.p.m.) był siedzibą różnego rodzaju fortyfikacji, z których najnowsza (zamek Castell de Montjuïc) znajduje się tam do dziś. Forteca pochodzi głównie z XVII wieku (posiada dodatki z XVIII wieku). W 1842 tutejszy garnizon, lojalny władzy w Madrycie, ostrzeliwał niektóre części miasta po rozruchach. Forteca była wykorzystywana jako więzienie, często przetrzymujące więźniów politycznych, aż do czasów generała Franco. Dokonano tu licznych egzekucji. Naturalnie zadrzewione zbocza Montjuïc były tradycyjnie wykorzystywane jako teren pod pola uprawne i do wypasu zwierząt przez mieszkańców okolicznego Ciutat Vella. W latach 90. XIX wieku lasy zostały częściowo wycięte, tworząc miejsce pod przyszłe parki. W 1929 Montjuïc zostało wybrane jako teren dla wystawy światowej. Wtedy rozpoczęto tu pierwszą budowę na dużą skalę. Budynki z tamtej akcji stojące do dziś to Palau Nacional, Stadion Olimpijski (Estadi Olímpic), kompleks fontann Font Màgica oraz schody prowadzące od alei Avenida de la Reina Maria Cristina do Palau Nacional (wzdłuż fontann, przez Plaça del Marquès de Foronda oraz Plaça de les Cascades). Poble Espanyol ("Hiszpańska wioska") składająca się z różnych budynków w różnych stylach hiszpańskiej architektury również istnieje do dziś. Znajduje się w zachodniej części wzgórza. U stóp Montjuïc znajduje się pawilon barceloński, dzieło Miesa van der Rohe. Znajdujący się niedaleko Plaça del Marquès de Foronda budynek został zburzony w 1930 i odbudowany w roku 1988. Drogi na zboczach od strony miasta były swego czasu torem Formuły 1 - Circuit de Montjuïc. Grand Prix Hiszpanii odbywało się tu czterokrotnie. W trakcie wyścigu w 1975 samochód Rolfa Stommelena wpadł w trybuny, zabijając pięciu widzów. Po tym wypadku Formuła 1 nie powróciła więcej na Montjuïc. Montjuïc było miejscem rozgrywania kilku dyscyplin letnich Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992. Centralnym punktem był w znacznym stopniu odnowiony Estadi Olímpic Lluís Companys, któremu przy tej okazji zmieniono nazwę. Posiadający 65.000 miejsc stadion był miejscem ceremonii otwarcia i zamknięcia olimpiady oraz dyscyplin lekkoatletycznych. Dookoła niego zbudowano Anella Olímpica ("Pierścień Olimpijski") - budynki takie jak Institut Nacional d'Educació Física de Catalunya (centrum teorii sportu), Piscines Bernat Picornell (basen olimpijski) oraz zaprojektowana przez Santiago Calatravę rzucająca się w oczy wieża telekomunikacyjna. Bogato zdobiony Palau Nacional jest siedzibą Narodowego Muzeum Sztuki Katalońskiej (Museu Nacional d'Art de Catalunya) posiadającego szerokie zbiory malarstwa i rzeźby katalońskiej. Na szczyt Montjuïc można dostać się kolejką linową. Część zbocza wzgórza pokryta jest dobrze utrzymanymi parkami i ogrodami. Montjuïc jest powszechnie wykorzystywane do kolarstwa amatorskiego.
