Paryż w dwa dni - praktyczny poradnik zwiedzania cz. 1

Paryż - jedna z największych i najpiękniejszych stolic Europy co roku przyciąga rzesze turystów. W czym tkwi magia tego miasta? Czy w zamiłowaniu do piękna i sztuki we wszelkich jej formach, widocznym niemal na każdym kroku? Czy to liczne zabytki mają tak wielką moc? A może to multikulturowy klimat miasta działa jak magnes na ludzi z różnych zakątków całego świata?

Ten kto odwiedził to miasto przyzna: tutaj nie sposób się nudzić,  niezależnie od pory roku. W Paryżu znajdziecie romantyczne uliczki, piękne ogrody, parki, wspaniałe zabytki, mniej lub bardziej znane muzea oraz urocze kawiarenki. Każdy wyszuka tu coś dla siebie.

Ponieważ jestem fanką sztuk pieknych, moja wędrówka po tym mieście  sprowadzała  się głównie do zwiedzania najsłynniejszych muzeów: Luwru, Muzeum Orsay, Oranżerii oraz Centrum Pompidou. I tu ważna informacja dla wszyskich, którzy nie ukończyli jeszcze 26 lat - wspaniałomyślni Francuzi udostępniają skarby światowej sztuki i kultury obywatelom UE do 26 roku życia zupełnie za darmo! Bezpłatnie można także zobaczyć Mona Lisę, Wenus z Milo, czy dzieła Rembrandta w Luwrze, w pierwszą niedzielę każdego miesiąca (oprócz 1 maja i 1 stycznia).

Jeżeli jednak przekroczyliśmy limit wieku lub wybieramy się do Paryża w innym terminie niż początek miesiąca, miasto przygotowało dla nas świetne rozwiązanie: kartę Paris Museum Pass. Jest to nic innego, jak bilet wstepu uprawniający do wejścia do 60 paryskich i podparyskich muzeów, w tym także do słynnego Wersalu w przeciągu 2, 4 lub 6 dni. Karta pozwala nam zaoszczędzić nie tylko pieniądze, ale także czas, ponieważ w większości dużych obiektów istnieją osobne (zazwyczaj dużo mniejsze) kolejki do wejścia. Koszt takiego biletu kształtuje się nastepująco:

Aby zobrazować stosunek ceny karty do cen pojedyńczych biletów wstępu na stronie www.parismuseumpass.com znajduje się taka oto informacja:

Kartę można nabyć w każdym  muzeum, do wejścia do którego upoważnia, a także w kilku sklepach i kioskach - ich listę znajdziecie na stronie. Można ją również zamówić on-line i za darmo odebrać pod adresem: Paris Tourist Office, 25 rue des Pyramides, Paris 1st.

Kolejnym problemem do pokonania dla zapalonego muzealnika i każdego innego turysty są teraz tylko czas i przestrzeń. W Paryżu wiele zabytków można zobaczyć  spacerując wzdłuż Sekwany, zaczynając np. od Notre Dame na Ile de la Cites. Katedrę można zwiedzić za darmo, Pariss Museum Pass pozwoli nam na wejście na jej wieże (przy wejściu można również nabyć Kartę). Zwiedzanie warto zacząć wczesnym rankiem, aby uniknąć  kolejek. Za Katedrą można spocząć chwilę w uroczym ogrodzie z ławkami, by nabrać sił na dalszą eksplorację miasta.

Na Ile de la Cite znajdują się jeszcze Saint Chapell, Pałac Sprawiedliwosci - po dziś siedziba istytucji Ministerstwa Sprawiedliwości Francji oraz Conciergerie - XIV-wieczny, gotycki pałac głównego zarządcy domu królewskiego.

Ile de la Cite "kończy" Plac du Pont Neuf, gdzie można odpocząć chwilę. Z wyspy zobaczymy kolejny punkt zwiedzania - Luwr.

Luwr 

Niegdyś pałac królewski, dziś jedno z największych muzeów sztuki na świecie, gromadzące dzieła od czasów starożytnych po połowę XIX wieku. Wśród skarbów Luwru znajdziemy Mona Lisę Leonarda da Vinci, Wenus z Milo, Nike z Samotraki, obrazy Rembrandta, Vermera, Goi i wielu, wielu innych. Na to muzeum warto poświęcić jeden dzień, warto też przyjść tu przed otwarciem, zanim utworzy się kolejka, w której trzeba poczekać czasem nawet godzinę.

Ja na zwiedzanie wybrałam piątek, bo wtedy muzeum czynne jest do 21:00, ale i tak nie udało mi się przejść nawet pobierznie wszystkich sal pałacu. Na stronie muzeum znajdziecie mapy w różnych językach (także po polsku), które pomogą zorientować się w układzie zbiorów. Wydrukowane mapki znajdziemy także w punkcie informacji, umieszczonym pod słynną Piramidą. 

Godziny otwarcia:wt, czw, sb, nd 9:00-18:00, pt, śr 9:00-21:00, nieczynne 1 stycznia, 1 maja, 25 grudnia

www.louvre.fr      

Po kulturalnej uczcie w muzeum czas nakarmić żołądek. W tym pomocą służy np. kawiarenka niedaleko Łuku Triumfalnego na placu Carrousel, albo przenośna naleśnikarnia, którą widziałam od strony Pont des Arts.  Po Luwrze miło jest odpocząć w ogrodzie Tuileries.

Niestety sama na naleśniki nie zdążyłam, gdy opuszczałam Luwr, mogłam już podziwiać nocne życie miasta: