ブックオフコーポレーション to raj dla wszystkich ;)

Luby ma dwa ulubione miejsca w Tokio, w których spędza sporo wolnego czasu (bo kocha książki). 

 

wejście do Book Off Wszystkie zdjęcia by Luby

 

oryginalnie wpis jest tu

 

Są to: biblioteka i Book Off. Nawet jak tam byłam to (wieczór):

 

L.: Co robisz?

Wu: Siedzę…

L.: Brat niedługo wróci.

Wu (wie, że L. kombinuje): Nooo iiii?

L.: Nooo bym może poszedł do Book Off… mogę?

Wu (łypie): hmmm

 

---

 

L.: Zostaniesz sama? (L. wiedział, że ja się panicznie boję trzęsień ziemi i niekoniecznie chcę tego zjawiska doświadczyć sama)

Wu: No idź.

L. (Wu widzi, że L. się cieszy jak dziecko, któremu pozwolono wyjść na dwór mimo późnej pory) Ja wrócę niedługo i Brat wróci i masz telefon. Jak coś to zaraz dzwoń!

Wu (wraca do książki): eheeee

 

 

 

 

 

 

 

 

Book Off to przybytek, a właściwie sieć przybytków, które powstały w 1991 roku. Teraz tych sklepów jest 866 (O_O). Co to? To jest taki second hand z (nie tylko japońskimi) książkami, płytami, czasopismami, grami, filmami na DVD, koncertami na DVD, mangami, anime, plakatami, albumami…,a ostatnio doszły też inne rzeczy jak ubrania i różne sprzęty jak wózki dziecięce, używane telefony komórkowe, konsole do gier itd. Te rzeczy często są nowe albo użyte raz – np. raz przeczytana książka albo kupiona i nawet nie odpakowana płyta. Często ludzie oddają tam też rzeczy, które kupili, ale ich zawiodły (np. widziałam sporo płyt Maisy Kuroki – a akurat wiem, że całkiem niedawno była wydana i nie, nie wymieniam jej akurat dlatego, że hejtuję kobietę ;P).

 

 

 

 

 

 

 

Ceny są przeróżne… Zaczynają się od 100 yenów (jakieś 3,4 zł). Takie miejsce jest dobre np. dla fanów japońskiej popkultury, bo czasopisma, płyty itd. są w Japonii dość drogie…, a jadąc tam pewnie nie jedno z Was chciałoby sobie przywieźć jakieś gazetki (fajnie, bo gazetki są czasem w ogóle nieużywane i trafiają do Book Off jako końcówki, które się nie sprzedały) z ulubionym Ryo Nishikido czy Miyavim lub innym Gacktem. Albo może z AKB 48? Taki Book Off jest idealny. Wszystkie znane (fanom) czasopisma jak Popolo, Myojo – z idolami z agencji Johnny's Entertainment, AnAn (to moje ulubione, bo goli faceci czasem są) czy Vogue. 

 

 

 

A ja szukałam płyt One Ok Rock, ale najwyraźniej ten zespół jest teraz za bardzo na topie, bo nic nigdzie nie było. :(

 

 

 

 

Luby też już skorzystał z Book Off w celu pozbycia się starych swoich płyt z metalem (faza na sprzątanie). Działa to tak: idzie się tam z tym całym majdanem, zostawia do oceny i wyceny i za jakiś czas otrzymuje się informację zwrotną. Jak się ją akceptuje, to się czeka na przelew. ;)

 

 

 

 

dziękuję za wypowiedź

 

oryginalnie wpis jest tu