Teotihuacan

Fot.

W Dolinie Meksyku, istniała kiedyś stolica prekolumbijskiego imperium, która w swym szczytowym momencie rozwoju liczyła najprawdopodobniej 200 tysięcy mieszkańców. Położony na północny wschód od miasta Meksyk Teotihuacan. To inaczej „miejsce, w którym ludzie stają się bogami”. Według legend zostało ono zbudowane przez olbrzymów, zwanych quinametin, którzy mieli żyć przed pojawieniem się ludzi i zostali zniszczeni przez wielką katastrofę. Budowę Teotihuacan,wielkiego prekolumbijskiego centrum religijnego rozpoczęto już w II w. p.n.e. Wokół centrum istniało miasto, którego największy rozkwit przypada na IV-VII w. W kompleksie miejskim powstały place targowe, spichlerze, teatry i boiska do gry w pelotę. W VII w. Teotihuacan został częściowo zniszczony podczas pożaru. Po pożarze miasto nie wróciło do dawnej świetności. Stopniowo opuszczane poddało się kolejnym napaściom koczowniczych plemion północy. Najsłynniejsze zabytki Teotihuacan to Piramida Słońca - trzecia co do wielkości piramida na świecie, licząca 70 metrów wysokości - oraz Piramida Księżyca - nieco mniejsza od Piramidy Słońca budowla stojąca u końca trzykilometrowej Avenida de los Muertos (Droga Umarłych). Do najciekawszych obiektów należy także Świątynia Quetzalcoatla (Pierzastego Węża) – także w formie piramidy z ścianami ozdobionymi licznymi rzeźbami wyobrażającymi głowy bogów Quetzalcoatla i Tlaloca (boga deszczu).