Bill Bryson to pisarz amerykański, autor książek podróżniczych, reportaży.
Przez wiele lat mieszkał w Wielkiej Brytanii, potem jednak razem z rodziną przeniósł się z powrotem do USA i tym właśnie pisze w swojej książce. "Zapiski z wielkiego kraju" to zbiór felietonów, które były wcześniej publikowanych w brytyjskiej gazecie The Mail on Sunday's Night and Day. W nich opisuje trochę swoje spostrzeżenia na temat USA po 18 latach mieszkania za granicą.
Jego felietony dotyczą przede wszystkim obyczajów, przepisów Amerykanów, które wydają mi się szczególnie osobliwe i zabawne.
Dwadzieścia lat temu pracowałam w Londynie nielegalnie jako sprzątaczka. Wymiatałam kurz z zakamarków hotelu dla bezdomnych i z własnego serca. Byłam Kopciuszkiem w kraju lepszych ludzi.
Dwadzieścia lat później, w lipcu 2012 r. wracam do Londynu na specjalne zaproszenie Komitetu Igrzysk Olimpijskich. Dostaję złotą pochodnię, oficjalny biały strój i na oczach całego świata biegnę w sztafecie z ogniem olimpijskim.
Kiedyś byłam Kopciuszkiem. Teraz jestem królową. Królową mojego życia.
John Keahey zabiera czytelnika w podróż po Toskanii spoza najmodniejszych szlaków. Zamiast do Florencji i Sieny prowadzi do Viareggio i Livorno udowadniając, że ta część Toskanii ma wiele tajemnic do odkrycia. Rybackie wioski, wiśniowe sady i winnice, które mogą być konkurencją dla Chianti- Keahey, wie jak opowiedzieć o tym, co nieznane w erudycyjny sposób. O Toskanii wiemy już wszystko? John Keahey dowodzi, że nie. Zamiast do Florencji i Sieny zabiera czytelnika do Viareggio i Livorno. Droga do nieznanej Toskanii wiedzie przez rybackie wioski, wiśniowe sady i stare winnice, które mogą być konkurencją dla Chianti. Wspaniały, erudycyjny opis włoskich tajemnic.
Holender André van der Wenden, od dzieciństwa zafascynowany wszystkim co amerykańskie, podejmuje wyprawę do USA. Spełniając swoje chłopięce marzenie, ma świadomość, że konfrontacja wiedzy i wrażeń gromadzonych przez lata z realnym obrazem Ameryki niesie ze sobą dużą porcję emocjonalnego ryzyka. Czuje jednak, że musi to ryzyko podjąć. A czym przemierzać amerykańskie drogi, jeśli nie harleyem?
W opowieść o prywatnym odkrywaniu Ameryki wplecione zostały zwięzłe, niemal przewodnikowe informacje o miejscach leżących na szlaku motocyklowej wędrówki autora.
Zbiór zabawnych historii z życia Polki w jednym z największych miast Chin i reportaży z podróży po Państwie Środka. Autorka opisuje chińską codzienność, która czasem nosi znamiona sportu wyczynowego, komedie komunikacyjnych omyłek, kulturowe zawirowania i próby oswajania zupełnie innej, niż znana z rodzinnego kraju, wielkomiejskiej rzeczywistości współczesnych Chin. Książka Laowai w wielkim mieście. Zapiski z Chin. to swoisty dziennik zdziwień. Przeczytamy w nim o obutych psach, podrabianym ryżu, układaniu się z duchami, przemycie mleka w proszku, targach matrymonialnych, słodyczach nadziewanych pastą z czerwonej fasoli i o tym, co powinien zrobić każdy chiński prawdziwy mężczyzna. Autorka opowiada o swoich potyczkach i niuansach chińskiej kultury z humorem i dystansem, zapraszając do wspólnej podróży po "kraju na końcu świata i nie z tego świata". Podróży lokalnym zwyczajem bez trzymanki i czasem pod prąd.
Tomasz Andrzej Krajewski podjął się niełatwego zadania. Nie przepłynął Atlantyku, Amazonki ani Rio Colca, ale - niczego nie ujmując Królowej Polskich Rzek - Wisłę. Moczył pióro to z prawej, to z lewej niezliczoną ilość razy, by następnie historię tych pociągnięć wiosłem i historię ziem, które przemierzał, przelać na karty tej książki.
Autor z ironią i dużym poczuciem humoru zagląda za kulisy fabryki snów. Odwiedza najsłynniejsze miejsca, opisuje magiczne widoki i opowiada o codziennym życiu ludzi. Odkrywa również duchowe aspekty tej różnorodnej religijnie metropolii, w której prężnie rozwija się biznes oparty na wróżbach i zabobonach.
Jak zdobyć miejsce na gali rozdania Oscarów? Gdzie można spotkać celebrytów? Jak odnaleźć się w Mieście Aniołów? Znany aktor Rainer Strecker pokazuje metropolię, która, choć znana z tysięcy filmów, potrafi zaskakiwać. Można tu spacerować po plaży i dzikich, niebezpiecznych kanionach, a chwilę później cieszyć się urokami wielkiego miasta. Tutaj skosztujemy niezwykle urozmaiconej kuchni – od meksykańskich tacos przez kalifornijskie bioburgery po dania koreańskie. Tu w końcu można usłyszeć aż 128 języków i zetknąć się z bogactwem wielu kultur.
W Tadżykistanie, jak w soczewce, skupiają się wszystkie problemy tej części świata: bezrobocie i bieda, emigracja za pieniądzem, mozolne próby pozbycia się sowieckiej tkanki i uzależnienie od Rosji.
Sawicki, uważny obserwator, podróżując pomiędzy Duszanbe, tadżyckimi wioskami a niedostępnymi szlakami w górach Pamir, uważnie słucha ludzi spotkanych po drodze. Zagląda na bazary, rozmawia z kierowcami ciężarówek, ucztuje z Tadżykami podczas kończącego ramadan święta Id al-Fitr i kreśli barwny portret mieszkańców tej krainy, przez którą przebiegał niegdyś legendarny jedwabny szlak. Bo to oni są prawdziwym Tadżykistanem – ich tradycja, duchowość, honor i przywiązanie do rodziny.
Reportaż z nutką filozoficznej odpowiedzi na to, czego ludzkość poszukuje od dawna – recepty na szczęście. Autorka w fascynujący sposób potrafi pokazać piękno egzotycznego kraju, który idealnie koegzystuje z europejską mentalnością białych turystów. Każdy, kto przeczyta tę książkę, z pewnością nie raz zastanowi się, czy aby to nie jest czas na nową przygodę?
Pierwsza część podróży Piotra Ruty dookoła świata poświęcona Azji. Barwna relacja z Indii, Wietnamu, Tajlandii, Chin, Birmy i innych krajów.
Piotr Ruta pierwsze podróże odbył czytając z zapartym tchem przygody Tomka Wilmowskiego autorstwa Alfreda Szklarskiego. Później ruszył w świat. Podróżowanie w backpackerskim stylu rozpoczął od Europy. A z biegiem lat zwiedził coraz dalsze i bardziej egzotyczne zakątki świata. Zwolennik podróżowania na raty, czyli kilkutygodniowych wypraw, w czasie których można delektować się każdą z wypraw.
Francuski współczesny reporter, uhonorowany francuskim odpowiednikiem Pulitzera, przedstawia swoją wizję Wschodu – złożoność świata uchwycona w reportażu autora to odpowiedź na szerzącą się w Europie islamofobię.
Umma to wspólne określenie wszystkich krajów należących do społeczności muzułmańskiej. Jednak w reportażu Montesquiou pojęcie to oznacza znacznie więcej. To nie tylko kolejne kraje, które odwiedził, lecz przede wszystkim szereg innych kultur, odrębnych miejsc i szczególnych narodów, które miał okazję spotkać w ciągu lat swoich podróży i pracy. Montesquiou pokazuje czytelnikowi piękny i skomplikowany świat, w którym obyczaje i tradycje dynamicznie przeplatają się z nowoczesnością.
Książka opowiada jak wytrzymać z własnym mężem osiem miesięcy w podróży motocyklowej? Jak naprawić motor na pustkowiu Patagonii? Jak upiec mięso wołowe, by nie było twarde? Jak rozmawiać po hiszpańsku, by być zrozumianym przez miejscowych? Odpowiedzi w tej książce.
Dwadzieścia tysięcy kilometrów po drogach i bezdrożach Ameryki Południowej. Podróżować może każdy, ale podróże motocyklem wymagają dużej siły charakteru, zwłaszcza jeśli są to motocykle
Wszystko za Everest to tylko pozornie opowieść o wyprawie na Mount Everest. Jon Krakauer bowiem, opowiadając o tragicznej ekspedycji na najwyższy szczyt świata, tak na prawdę snuje opowieść o śmierci, o ludzkiej odwadze i poświęceniu. To jeden z tych reportaży, od których nie sposób się oderwać i o których nie da się zapomnieć. Mistrzowska, niemal filozoficzna przypowieść dla wszystkich, nawet tych, których wspinaczka wysokogórska zupełnie nie interesuje.
Książka Wszystko za Everest trafiła na listy bestsellerów, ale wywołała też wiele kontrowersji. Stała się także źródłem inspiracji dla filmowców. Sama tragedia zaś – mimo że wydarzyła się prawie dwadzieścia lat temu – wciąż budzi emocje. Problemy opisane przez Krakauera przybrały jeszcze na sile: w komercyjnych wyprawach na Everest bierze udział coraz więcej osób, nie bacząc na zagrożenia i skutki ludzkiej ekspansji w najwyższych górach świata.
Książka napisana przez jednego z najlepszych reportażystów XX wieku. Tiziano Terzani był włoskim korespondentem pracującym dla największy gazet włoskich „Corriere della Sera”, „L'Expresso” i „La Republica”, niemieckiego "Der Spigel".
Terzani przez wiele lat mieszkał w Azji m.in. w Chinach, Singapurze, Japonii, Hong Kongu, Indiach i dzięki temu często był jednym z niewielu lub jednym z pierwszych dziennikarzy, którzy mogli na żywo relacjonować najważniejsze dla kontynentu informacje.
W ksiązce "Powiedział mi wróżbita" Terzani opisuje wydarzenia jakie miały w miejsce w Birmie, Tajlandii, Laos, Kambodży, Wietnamie, Chinach, Mongolii, Indonezji, Singapurze i Malezji. Ostrzeżony w Hongkongu przez wróżbitę, że nadejdzie rok, gdy latanie samolotem będzie dla niego śmiertelnym zagrożeniem, postanowił przemieszczać się tradycyjnie, jak dawni podróżnicy. Powiedział później: "Decyzja okazała się znakomita, a rok 1993 - jednym z najbardziej niezwykłych. Przepowiedziano mi śmierć, a tymczasem odżyłem". Pieszo, łodzią, autobusem, samochodem i pociągiem. Wszędzie szukał kontaktów z wróżbitami, jasnowidzami i szamanami, co sprawiło, że z coraz większym zrozumieniem i szacunkiem odnosił się do dawnych zwyczajów i przekonań, dziś zagrożonych przez agresywne formy zachodniej nowoczesności.
Ksiązka autorstwa Tomka Michniewicza - dziennikarza. W niej autor opisuje swoje podróże po
Azji południowej - od Indii i Nepalu po Tajlandię i Wietnam.
Jest to książka napisana w bardzo dobrym stylu, ciężko się od niej oderwać. Dość powierzchownie opisuje kraje i miejsca w których był, ale jest to doskonała pozycja dla osób które jeszcze w Azji nie były, żeby zyskać ogólne rozeznanie.