Uncategorised

Szczegóły

Opublikowano: 02 grudzień 2010

Panorama Seulu nocą

Fot. Stuck in Customs

Jeśli kochasz ciszę i spokój, a hałaśliwe, pełne pośpiechu życie w wielkim mieście napełnia Cię niechęcią, to... lepiej zrezygnuj z wyjazdu do Seulu! Stolica Korei Południowej jest ogromnym, tętniącym życiem ośrodkiem. O odrobinę wytchnienia raczej tu trudno, nie wspominając o samotności. W końcu Seul zamieszkuje ponad 10 milionów osób! Być może nie byłoby to aż tak straszne, gdyby powierzchnia miasta była odpowiednio duża. Niestety, Seul należy do grona najbardziej zatłoczonych miast świata. Na jeden kilometr kwadratowy przypada tu aż 15 tysięcy mieszkańców!

Pomimo wszystkich swoich wad Seul jest doskonale zorganizowanym miejskim ośrodkiem. Zwłaszcza Polacy zachwyceni będą punktualnością i doskonałym rozplanowaniem komunikacji miejskiej. Seul należy zresztą do najbogatszych i najszybciej rozwijających się miast w  całej Azji. To głównie dzięki niemu Korea Południowa mogła stać się „azjatyckim tygrysem” - Seul jest w końcu najważniejszym ośrodkiem gospodarczym kraju.

Miasto od zawsze odgrywało bardzo dużą rolę w historii regionu. Prawdopodobnie pierwsi ludzie osiedlili się tu już w epoce paleolitu. W 18 roku powstał protoplasta Seulu – uznaje się, że był nim Wiryeseong, stolica księstwa Baekje. Naprawdę duże znaczenie Seul zyskał jednak dopiero podczas panowania dynastii Joseon. Właśnie wtedy w 1394 roku stolicę kraju przeniesiono do Seulu. Podobnie jak większość azjatyckich miast był jednak zamknięty na obcokrajowców. Przełom nastąpił dopiero pod koniec XIX wieku. W Seulu pojawiła się elektryczność, tramwaje, telefony... Mieszkańcy poznali Europejczyków i zachwycili się ich kulturą.

Od 1910 do 1945 roku Seul był kolonią japońską. Dopiero po II wojnie światowej i wyzwoleniu Korei otrzymał nazwę „Seul”. W 1950 roku wybuchła wojna koreańska. W jej wyniku miasto bardzo ucierpiało.

Seul jest znany miłośnikom sportu. W 1988 roku był gospodarzem letnich Igrzysk Olimpijskich, a w 2002 roku na stadionie rozgrywano niektóre mecze Mistrzostw Świata w piłce nożnej.

W Seulu jest niezmiernie dużo atrakcji. Każdy turysta musi obejrzeć słynne pięć pałaców dynastii Joseon. Gdyby komuś nie starczyło czasu, powinien zwiedzić chociaż Gyeongbokgung – uznaje się, że jest najbardziej okazały z całej piątki. Konfucjańska świątynia Jongmyo to również bardzo ważne miejsce. Spoczywają tam ciała władców dynastii Joseon.

W mieście znajduje się ponad 100 muzeów. Oczywiście najbardziej znane spośród nich to Koreańskie Muzeum Narodowe. Godne polecenia jest również Muzeum Sztuki Współczesnej. Cała rodzina będzie zadowolona z wycieczki do Lotte World, chociaż najbardziej ucieszą się na pewno dzieci. Ten park rozrywki zlokalizowany w samym centrum miasta podzielono na kilka części, a każda z nich pozwala na zabawę w innym klimacie.

Seul to wielka metropolia. Pierwsze zetknięcie z nią może być trochę onieśmielające, ale na pewno warto zaryzykować – urlop w Seulu to gwarancja niezapomnianych wrażeń!

Szczegóły

Opublikowano: 02 grudzień 2010

Zachód słońca nad Kabulem

Fot. jorr81

Kabul nie budzi raczej przyjemnych skojarzeń. W końcu to stolica i zarazem największe miasto Afganistanu. Zamieszkały przez 3 miliony mieszkańców Kabul właściwie nieprzerwanie od lat 80 ma poważne kłopoty. Miasto wciąż jest w fazie rekonstrukcji i nie należy do najbezpieczniejszych miejsc na ziemi. Tym bardziej jednak przyciąga specyficzny typ turystów: tych, którym zależy na adrenalinie i możliwości „pochwalenia się” ekstremalnymi wakacjami. Jednak nie tak diabeł straszny, jak go malują. Kabul kiedyś był bardzo cenionym ośrodkiem turystycznym, a teraz chce znowu zyskać sobie taką sławę.

Położony na wschodzie Afganistanu Kabul powstał na wysokości ok. 1800 metrów nad poziomem morza. Tym samym należy do grona najwyżej położonych stolic świata. Miasto leży w dolinie nad rzeką Kabul, otoczone górami – widać, że jego założyciele wiedzieli, że ukształtowanie terenu może być najlepszą obroną przed najeźdźcami. Pogoda jest zazwyczaj słoneczna, chociaż różnice temperatur mogą być dość znaczne. Zimą słupek termometru spada zwykle sporo poniżej zera, natomiast latem temperatura przekracza 30 stopni Celsjusza.

Pierwsi osadnicy w tym regionie pojawili się prawdopodobnie około pięciu tysięcy lat temu. Wzmianki o mieście „Kabura” pochodzą natomiast z czasów panowania króla perskiego Dariusza. Od wieków władcy widzieli w Kabulu wielki potencjał, dlatego był on przedmiotem licznych sporów i wojen. Często zmieniali się jego władcy: byli to wspomniani Persowie, Grecy, Seleucydzi i inni. W 871 roku Kabul trafił w ręce wyznawców islamu. Kolejnym przełomowym momentem w historii miasta było podbicie go przez Babura, króla Państwa Wielkiego Mogoła w 1504 roku. Od 1747 roku Kabul wchodzi w skład imperium Afganistanu, a już 19 lat później jest jego stolicą. W 1839 roku pojawili się tu Brytyjczycy. Ich rządy były bardzo niepopularne wśród tubylców, przez co wciąż wybuchały mniejsze lub większe powstania. Ostatecznie brytyjskie wojska opuściły okolice.

W XX wieku Kabul rozwijał się dynamicznie. Miasto stało się ważnym ośrodkiem przemysłowym, edukacyjnym i turystycznym. Poziom życia mieszkańców wzrastał. Niestety, wraz z 1979 rokiem sielanka się skończyła. Właśnie wtedy do kraju wkroczyły wojska radzieckie. Ich celem było wsparcie komunistów w walce z mudżahedinami. Był to początek wielkich zniszczeń w kraju. Po odejściu Rosjan do walki o władzę stanęli lokalni przywódcy, w wyniku czego w 1992 roku zniszczone zostało aż 90% budynków w Kabulu! Przez pewien okres w mieście nie było nawet wody ani elektryczności. W październiku 2001 miała miejsce inwazja USA na Afganistan. Ostatecznie jednak w 2008 roku władzę nad miastem w uzgodnieniu z USA przejęły siły afgańskie. Aktualnie Kabul jest w fazie rekonstrukcji.

Co można tu robić? Przede wszystkim podziwiać ocalałe zabytki. Choć wydaje się to nieprawdopodobne, zachowały się nawet fragmenty murów miejskich! Niegdyś przepiękny pałac Darul Aman aktualnie niestety jest w ruinie. W mieście znajdują się efektowne meczety, np. Meczet Abdula Rahmana czy największy w Kabulu Pul-e Khisti. Na pewno warto też obejrzeć odbudowane centrum miasta i wstąpić do... centrów handlowych!

Jak w takim razie wygląda teraz Kabul? Z całą pewnością przede wszystkim egzotycznie. Różnice kulturowe pomiędzy Afganistanem a Europą widoczne są gołym okiem nawet dla niewprawnego obserwatora. Na ulicach napotykamy ludzi tworzących prawdziwą mieszankę etniczną. Pomimo biedy można zachwycić się zatłoczonymi bazarami i budkami z lokalnymi smakołykami. Choć nie brakuje tu żebraków i zrujnowanych domów, to coraz więcej jest nowych mieszkań, a w centrum jeden po drugim wyrastają wieżowce. Pojawiły się już nawet pięciogwiazdkowe hotele!

Szczegóły

Opublikowano: 01 grudzień 2010

Pałac Al Faw

Fot. Dan Pupek

Bagdad to bezsprzecznie miasto, które wciąż budzi wiele kontrowersji. Wydawać by się mogło, że nikt o zdrowych zmysłach nie zaplanuje podróży do stolicy kraju, który jeszcze przed 7 laty był w centrum militarnych zainteresowań Stanów Zjednoczonych. Ale... Wbrew pozorom od tamtego czasu minęło upłynęło już wiele lat, a Bagdad staje się coraz popularniejszym celem urlopów. Chociaż miasto ucierpiało w wyniku działań USA, władze liczą na to, że już niedługo wizyty turystów pozwolą na polepszenie statusu Bagdadu. Biorąc pod uwagę fakt, że miasto jest bardzo ciekawe, rzeczywiście aż żal byłoby rezygnować z wizyty w nim.

Bagdad jest aktualnie zamieszkały przez około 7 milionów mieszkańców. Irak był zamieszkały jeszcze 3,5 tysiąca lat p.n.e. w czasach cywilizacji Sumerów. Bagdad natomiast założono w 762 roku, a jego historia jest niezwykle interesująca. Na każdym kroku można natknąć się na dziedzictwo ponad 1300 lat bagdadzkiej historii. W 762 roku inicjatorem powstania miasta był Abu Jafar al-Mansur, kalif z dynastii Abbasydów. Właściwie od początku swojego istnienia Bagdad stał się ważnym ośrodkiem handlowym i gospodarczym. Niezmiernie duże było także znaczenie Bagdadu jako ośrodka rozwoju nauki i myśli humanistycznej.

Abbasydzi rządzili Bagdadem do 1258 roku, kiedy to miasto zostało opanowane przez Mongołów. Również wtedy miała miejsce pierwsza wielka masakra mieszkańców miasta. Za kolejną w 1401 roku odpowiadał mongolski wódz Timur. Wielu mieszkańców zginęło tragiczną śmiercią, a miasto zostało doszczętnie złupione. W wyniku tych zdarzeń na Bagdad na dłuższy czas stracił swoje znaczenie. W XIX wieku znacznie wzrosła populacja Żydów w mieście. 1 i 2 czerwca 1941 roku miał miejsce pogrom Żydów. Życie straciło wtedy 175 wyznawców judaizmu, tysiąc zostało rannych, zniszczono również prawie tysiąc domów żydowskich. Od lat 70 Bagdad ponownie zyskał na znaczeniu dzięki podwyżkom ceny ropy naftowej. Od kiedy do władzy doszedł Saddam Husajn zaczął się ciężki okres dla miasta. Kolejnym ciosem była wojna w Zatoce Perskiej. W 2003 roku miasto opanowane zostało przez wojska USA.

Kiedy najlepiej wybrać się do Bagdadu? Na pewno w okresie wrzesień – październik, ale również kwiecień – maj. Zdecydowanie odpadają miesiące letnie, ponieważ temperatury w mieście bywają nie do zniesienia. Niebezpieczne bywają również burze piaskowe.

Nie da się ukryć, że największymi fanami wyprawy do Bagdadu będą miłośnicy tzw. turystyki militarnej. Nawet najbardziej nieustraszeni nie powinni jednak na długo opuszczać tzw. „Zielonej Strefy”, która uznawana jest za najbardziej bezpieczne miejsce w mieście. To tutaj zresztą znajduje się praktycznie cała infrastruktura turystyczna.

Zabytki Bagdadu? Najważniejszym z nich jest oczywiście pałac Abbasydów. Prawdopodobnie to także najstarsza budowla w mieście. Kapliczka Al Kadhimain to natomiast ważne miejsce w dla wszystkich szyitów. To właśnie tu spoczywają doczesne szczątki imamów sprzed X wieku. W Bagdadzie znajduje się też jeden z nowszych pałaców Saddama Husajna, pałac Al Faw.

Jeśli jesteś miłośnikiem kultury, na pewno nie będziesz rozczarowany. Będąc w Bagdadzie można wybrać się do teatru lub do opery. Sporo tu również interesujących muzeów, dzięki którym kultura islamska przestanie wydawać nam się taka obca. Narodowe Muzeum Iraku robi naprawdę spore wrażenie na zwiedzających. Z pewnością warto również wybrać się do bagdadzkiego ogrodu zoologicznego. W trakcie inwazji zoo bardzo ucierpiało, ale udało się sprawić, że teraz jest znacznie lepsze niż kiedyś.

Pobyt w Bagdadzie ma wady i zalety. Trzeba uważać na niewypały, koniecznie pić wodę mineralną sprzedawaną w butelkach, uważać na jedzenie. Mimo to możliwość bliskiego kontaktu z odradzającą się po wojnie fascynującą kulturą powinna zrekompensować nam wszelkie niedogodności. Ostrożności jednak oczywiście nigdy zbyt wiele.

Szczegóły

Opublikowano: 01 grudzień 2010

Gran Teatro de La Habana

Fot. exfordy

Hawana to niezwykłe miasto, przesiąknięte niepowtarzalnym, południowym klimatem. Stolica Kuby jest miejscem, które na zawsze pozostaje w pamięci turystów i sprawia, że chce się tam wrócić. Właściwie ciężko jest powiedzieć, dlaczego tak się dzieje. Czy to z powodu przepięknego położenia, kolonialnych zabytków czy gościnnych, sympatycznych tubylców? Faktem jest, że Hawana to jedno z najpopularniejszych miejsc zachodniej półkuli.

Historia Hawany nie należy do najdłuższych, ale była niewątpliwie bardzo burzliwa. Miasto założył Diego Velaqueza de Cuellar i początkowo znajdowało się ono na południowym wybrzeżu wyspy. Ostatecznie po kilku latach w 1519 roku przeniesiono je na północ. Wkrótce Hawana stała się ważnym portem i stolicą hiszpańskiej kolonii, a 20 grudnia 1592 otrzymała od króla Hiszpanii Filipa II prawa miejskie. Przez większość swojego istnienia Hawana należała do Hiszpanii. Dopiero 6 czerwca 1762 roku została opanowana przez wojska Wielkiej Brytanii. Taka sytuacja utrzymała się aż do końca XIX wieku. Od 15 lutego 1898 wraz z całą Kubą Hawana trafiła pod okupację USA. W 1902 roku stała się stolicą niepodległej republiki Kuby. W II połowie XX wieku do władzy doszedł Fidel Castro wprowadzając rządy silnej ręki. Od niedawna Kuba staje się coraz popularniejszym celem wakacyjnych wyjazdów. Turystyka staje się siłą kraju.

Położona na północnym wybrzeżu Kuby Hawana ma jedno z najdłuższych miejskich wybrzeży. Piaszczysta plaża i czysta woda tworzą prawdziwy raj dla plażowiczów. Nie sposób zdziwić się też tym, że Hawana jest największym portem kraju. Jak na kraj latynoamerykański przystało, mieszkańcy bardzo cenią sobie sjestę. Jeśli weźmie się pod uwagę wysokie temperatury (w lecie zazwyczaj przekraczają 30 stopni, w zimie rzadko kiedy spadają poniżej 20 stopni), to takie zwyczaje wcale nie dziwią. Za to po zmroku kwitnie życie nocne. Szalone imprezy w klubach, podczas których roztańczeni turyści popijają mojito – to standardowy wieczór w Hawanie. Stolica Kuby to wymarzone miejsce dla miłośników egzotycznych smaków. W lokalnych knajpkach można spróbować pysznych dań.

Hawana, podobnie jak cała Kuba, słynie z kilku produktów, które koniecznie trzeba przywieźć jako pamiątkę do domu. Nieopodal stolicy znajduje się miasteczko Santa Cruz del Norte, słynące z produkcji rumu Havana Club. Z Kuby pochodzą popularne drinki Cuba Libre i Mojito. Nie sposób zapomnieć o cygarach. W Hawanie można zwiedzić fabrykę cygar założoną w 1844 roku przez Hermana Uppmana – to legendarna Habanos SA. Każdego roku w lutym organizowany jest dodatkowo Festiwal Cygar. Do tego dodać należy pamiątki wykonane przez lokalnych rzemieślników, spośród których niektórzy są prawdziwymi artystami.

Co ciekawe, Hawana zachwyci z pewnością również tych turystów, którym zależy na solidnej porcji zwiedzania. Większość zabytków to perełki architektury kolonialnej. Prym wśród nich wiedzie okazały pałac de la Real Fuerza z XVI wieku, będący niegdyś rezydencją gubernatora. Spore wrażenie robi także Kapitol zbudowany w latach 20 i zaskakująco podobny do swojego waszyngtońskiego odpowiednika... W Hawanie możemy też skusić się na podróż śladami Ernesta Hemingwaya, który mieszkał tu przez 22 lata. Większość tego czasu spędził w La Vigia. To tu napisał m.in. „Starego człowieka i morze”, za co otrzymał nagrodę Nobla. Na cmentarzu Kolumba, jednej z największych nekropolii na świecie, znajduje się grób tego słynnego odkrywcy. Koniecznie trzeba odwiedzić trzy słynne hawańskie place: Plac Broni, Plac Katedralny i Plac Rewolucji, na którym Fidel Castro wygłaszał swego czasu płomienne przemowy. W 1982 roku całe stare miasto zostało wpisane przez UNESCO na listę światowego dziedzictwa.

Urlop spędzony w Hawanie z pewnością będzie niezapomniany. Latynoskie rytmy, charakterystyczne stare, kolorowe samochody, kolonialne budynki... Dni spędzone leniwie i szalone noce – Hawana zaprasza!

Szczegóły

Opublikowano: 01 grudzień 2010

Świątynia Czojżin lamy

Fot. bicyclemark

Ułan Bator to stolica Mongolii. Położone wśród bezkresnych stepów miasto to dla przeciętnego Europejczyka kwintesencja dzikości i egzotyki. Tak naprawdę jednak różnice między tym dużym ośrodkiem (ponad milion mieszkańców) a europejskimi miastami nie są aż tak drastycznie odczuwalne.

Co nie oznacza oczywiście, że mowy nie ma o szoku kulturowym. Po przyjeździe uderzyć może zwłaszcza jedna rzecz: temperatura. Nie bez powodu mówi się, że Ułan Bator to najzimniejsza stolica świata. Słupek termometru w lecie w porywach sięga dwadzieścia kilka stopni. Od listopada do marca standardem są temperatury ujemne.

Do Ułan Bator można się dostać stosunkowo łatwo, o ile oczywiście nie zrażają nas ogromne odległości. W mieście znajduje się międzynarodowy port lotniczy. Ułan Bator leży też na szlaku kolei transsyberyjskiej. Prowadzą tu również lokalne tory z Chin i Rosji. Sieć dróg asfaltowych jest niestety w średnim stanie.

Okolice Ułan Bator zamieszkałe były już w epoce paleolitu. Samo miasto powstało jednak w 1639 roku jako zespół jurt pałacowych i siedziba bogd gegeena, czyli inkarnacji religijnego przywódcy Mongołów. Początkowo nosiła nazwę „Urga”. W XX wieku sporo problemów sprawiały Chiny, które nie ustawały w próbach opanowania Mongolii. W 1924 roku powstała Mongolska Republika Ludowa, dzięki czemu pozycja Ułan Bator została znacznie umocniona. 26 listopada 1924 miasto otrzymało swoją dzisiejszą nazwę. Okres dynamicznego rozwoju miasta rozpoczął się od lat 50 XX wieku.

Nazwa Ułan Bator oznacza „Czerwony bohater”. Pochodzenie tej nazwy można wyśledzić bardzo łatwo – oczywiście wiąże się ona z wprowadzeniem w 1924 roku komunizmu. Zabudowa miejska w Ułan Bator bywa dość zaskakująca i chaotyczna. Tuż obok wieżowców możemy zobaczyć rozstawione charakterystyczne jurty, czyli namioty mieszkalne. W takich dziwnych konstrukcjach mieszka niemalże połowa populacji miasta! To zresztą stąd przydomek „Miasto namiotów”.

Zabytków w Ułan Bator nie ma niestety zbyt wiele. Najważniejszym bez wątpienia jest Gandan - klasztor buddyjskich mnichów. Zbudowano go w połowie XIX wieku, a zasłynął z tego, że nawet w czasach ustroju komunistycznego wciąż działał. Świątynia Czojdżin lamy to kolejny klasztor buddyjski. Budynek zbudowano na początku XX wieku, a aktualnie znajduje się w nim muzeum. Znajduje się w nim interesująca kolekcja masek, ikon i buddyjskich dzieł sztuki. Jeśli lubimy wycieczki po muzeach, to koniecznie powinniśmy wstąpić jeszcze do Muzeum Sztuki, Narodowego Muzeum Historii (znajdują się w nim nawet eksponaty z czasów prehistorycznych!) czy Muzeum Przyrodniczego. Na pewno warto obejrzeć pałac zimowy Bogd Gegeena Khana, rezydencję ostatniego monarchy Mongolii. Miejscem o historycznym znaczeniu jest Plac Suche Batora.

Ułan Bator to nie miejsce dla każdego turysty. Ciężko znaleźć tu kluby nocne czy dyskoteki na światowym poziomie. Miasto jest raczej spokojne. Warto spędzić tu kilka dni by odczuć na własnej skórze fascynujące różnice kulturowe, ale z całą pewnością nie każdy będzie zafascynowany mongolską stolicą.

Szczegóły

Opublikowano: 29 listopad 2010

Malownicza zorza nad Oulu

Fot. Umpire 49

Oulu należy do grona największych miast w północnej części Skandynawii. Położone na zachodzie Finlandii Oulu zamieszkuje 140 tysięcy mieszkańców. To miasto o wielu obliczach. Z jednej strony mamy tu prężnie rozwijający się przemysł, a z drugiej duży nacisk kładzie się na turystykę. Sklepy, restauracje, ciekawe zabytki i wiele atrakcji – wszystko to sprawia, że turyści coraz chętniej odwiedzają Oulu.

Położone u ujścia rzeki Oulujoki do Zatoki Botnickiej miasto jest także bardzo ważnym ośrodkiem portowym. Ciekawostką jest fakt, że Zatoka Botnicka na zimę zamarza!

Znaczenie nazwy „Oulu” nie jest do końca wyjaśnione. Może to być zapożyczenie z języka Saami oznaczające „roztopiony śnieg”, ale korzenie nazwy mogą równie dobrze wywodzić się z fińskiego słowa „powódź”.

Ten teren zawsze uważany był za bardzo cenny. Spory o ujście Oulujoki toczyły się między Szwecją a Nowogrodem już w XIV wieku. Ostatecznie ustalono, że okolica wejdzie w skład terytoriów należących do Nowogrodu. Dopiero pod koniec XVI wieku sytuacja zmieniła się na korzyść Szwedów. 8 kwietnia 1605 roku król Karol IX założył miasto Oulu.  Od 1776 do 2009 roku miasto było stolicą prowincji o tej samej nazwie. Od 1809 roku Oulu należy do Wielkiego Księstwa Finlandii. W 1822 roku doszło do tragedii, w wyniku której spłonęła większa część miasta. Kierownictwo nad odbudową zlecono Carlovi Ludvigowi Engelowi, znanemu niemieckiemu architektowi. Od XIX wieku największe znaczenie dla gospodarki kraju zaczął zdobywać przemysł. Zasłynęło przede wszystkim z produkcji smoły drzewnej i eksportu łososia. W 1917 roku Finlandia uzyskała niepodległość, a wkrótce po tym wybuchła wojna domowa, podczas której toczyły się walki również w Oulu. Z II wojny światowej Oulu udało się wyjść obronną ręką, chociaż w 1944 roku zbombardowały je radzieckie samoloty.

Oulu nie jest miastem o długiej historii, ale pomimo tego można w nim zobaczyć sporo ciekawych zabytków. Tutejsza katedra zaprojektowana przez Daniela Hagmana pochodzi z 1777 roku, ale odnowiono ją po pożarze w 1832 roku. Godny uwagi jest ratusz (XIX wiek) oraz ruiny dwóch zamków: Kastelli (XIV wiek) i zamku na wyspie Linnansari (XVI wiek).

Silny ośrodek naukowy taki jak Oulu może się poszczycić także uniwersytetem. Dla turystów jednak znacznie ciekawsze powinna być wizyta w Tietomaa, centrum naukowym w którym znajdziemy ciekawe ekspozycje: o grawitacji, świetle, astronomii czy iluzjach. Warto też wstąpić do parku technologicznego Technopolis.

Jeżeli natomiast ktoś nie jest zainteresowany ani zwiedzaniem, ani poszerzaniem swojej wiedzy – nic straconego! W Oulu możemy bowiem rzucić się w wir zakupów w jednym z licznych butików w Rotuaari albo po prostu rozkoszować się skandynawską atmosferą w kawiarenkach i restauracjach. Nie brak tu też dyskotek i pubów. Jeśli dodamy do tego szeroką gamę festiwali (Jalometalli, Elojazz, Festiwal Irlandzki, Tydzień Tango) do wyboru, otrzymujemy mieszankę, której nie oprze się żaden turysta... o ile oczywiście nie straszne mu niewysokie temperatury! Oulu zaprasza!

Szczegóły

Opublikowano: 29 listopad 2010

Ratusz w Memmingen

Fot. digital cat

Memmingen to miasteczko położone w południowej części Niemiec. Z zachodu otacza je rzeka Iller, a z wszystkich innych stron powiat Unterallgäu. Piękne położenie Memmingen to tylko jedna z jego zalet. Dużym plusem jest też doskonały dojazd do miasta. Oprócz tego, że Memmingen ma własne lotnisko, można do niego z łatwością dojechać z Monachium czy Stuttgartu. Położenie nieopodal granicy powoduje, że gości tu sporo turystów z Austrii, Włoch czy Szwajcarii.

Historia

W tym miejscu już w czasach imperium rzymskiego znajdowała się osada. Była to prawdopodobnie osada wojskowa o nazwie Cassiliacum. W VII wieku natomiast był tu pałac należący do króla Franków. Memmingen spełniało bardzo ważną rolę przystanku na drodze wielu podróżnych. Zawdzięczało to swojemu położeniu na szlaku solnym prowadzącym do Czech i Austrii. Musieli tędy przejeżdżać także kupcy zmierzający do Włoch lub Szwajcarii. Miasto Memmingen powstało jednak dopiero w 1158 roku dzięki księciu Welfa VI. Memmingen odegrało też dużą rolę podczas reformacji kościoła. To tutaj przedstawiono też 12 artykułów w wojnie chłopskiej – były one jedną z pierwszych w historii deklaracji praw człowieka.

Wraz z wojną trzydziestoletnią skończyły się dobre czasy miasta. Przez następne 200 lat Memmingen popadało w zapomnienie i stopniowo coraz bardziej traciło na znaczeniu. Przełom przyszedł wraz z budową linii kolejowej. W XX wieku miasto znowu zaczęło się rozwijać.

Wydawać by się mogło, że w tak niewielkim mieście nie ma nic ciekawego. To bardzo krzywdzący stereotyp, któremu Memmingen zaprzecza. W lecie organizowany jest Dzień Rybaka oraz Festiwal Dzieci. Ta pierwsza impreza sięga swoimi korzeniami 1572 roku! Oprócz tego warto zobaczyć Festiwal Ogrodowy, Dni Miasta czy historyczny Festiwal Wallenstein.

Atrakcje

W Memmingen nie brakuje także ciekawych zabytków. Słynny jest Kościół Św. Marcina zbudowany w stylu gotyckim, ale także renesansowy ratusz i Wieża Bismarcka. Zachwycają odnowione uliczki, np. Herrenstrasse czy Kalchstrasse. Bardzo dobrze zachowały się umocnienia miejskie długie na 2 kilometry oraz 10 bram miejskich.  W mieście jest dużo zieleni: jest tu aż 9 dużych parków i sporo mniejszych.

Memmingen to idealne miejsce na wypoczynek dla tych z nas, którzy chcą oderwać się od zgiełku i hałasu życia codziennego. Malutkie, spokojne miasto w sercu Niemiec – warto zatrzymać się tu na parę dni! Znajdź tanie loty do Memmingen z portalem Tanie-loty.com.pl

Szczegóły

Opublikowano: 29 listopad 2010

Motto Reno

Fot. apbailey

Reno jest niewielkim miasteczkiem w Nevadzie w USA. Położone malowniczo u stóp gór Sierra Nevada pomimo swoich rozmiarów jest szeroko znane. Dlaczego? Otóż Reno słynie w całych Stanach Zjednoczonych (a także poza nimi) ze swoich kasyn. Turyści przyjeżdżają tu tłumnie, a większość z nich to oczywiście miłośnicy hazardu. W każdym razie to w dużej mierze dzięki nim Reno bywa nazywane „największym małym miastem świata”.

Często mawia się, że Reno to miniaturowa wersja Las Vegas i nie sposób odmówić temu stwierdzeniu prawdy. Właściwie przez całą dobę miasto jest rozświetlone neonami, o każdej porze można znaleźć otwarty bar czy restaurację, o kasynie nie ma co wspominać. Masz ochotę zagrać w pokera, ruletkę, kości czy bingo? Żaden problem! Do połowy ubiegłego wieku zresztą to właśnie Reno było bardziej cenioną „stolicą hazardu” w USA.

Jeśli emocje związane z grą nas wyczerpały, powinniśmy skorzystać z oferty jednego z tutejszych salonów SPA. Dla odmiany turyści mogą wyskoczyć do klubu nocnego czy dyskoteki. Reno oferuje rozrywkę dla miłośników najróżniejszych klimatów na niezmiennie wysokim poziomie. Ciekawostką jest fakt, że w Reno jest sporo kapliczek, w których zniecierpliwieni zakochani mogą natychmiast zawrzeć związek małżeński.

Reno położone jest w dolinie Truckee Meadows, która wzięła swoją nazwę od przepływającej tamtędy rzeki Truckee. W jej dolinie pierwsi osadnicy pojawili się prawdopodobnie w połowie XIX wieku. Początkowo lokalna społeczność zajmowała się głównie rolnictwem i handlem, a po wybuchu gorączki złota w okolicach zaczęto czerpać z niej również pośrednie zyski. Miasto Reno założono jednak dopiero 13 maja 1868 r., nazywając je na cześć jednego z generałów Unii.

Popularność wśród przyjezdnych Reno zdobyło także dzięki zalegalizowaniu hazardu w 1931 roku oraz liberalnemu podejściu do rozwodów.

Po takim opisie łatwo wyobrazić sobie Reno jako bardzo męczące dla przeciętnej osoby miasto. W końcu ciągłe imprezowanie może się znudzić nawet najwytrwalszym. Na szczęście Reno oferuje liczne atrakcje różnych rodzajów. Zadowoleni z urlopu powinni być zwłaszcza sportowcy. W sezonie zimowym mogą wybrać się do jednego z 18 położonych w pobliżu ośrodków narciarskich. Nieopodal Reno znajdują się też setki tras rowerowych, pieszych oraz wiele miejsc gdzie można popływać łódką lub wędkować. A wszystko to wśród przepięknych krajobrazów.

Aktualnie widać wyraźnie, że kasyn w Reno robi się coraz mniej. Miejscowi wolą prawdopodobnie postawić na innego rodzaju turystykę. Organizowane są ciekawe festiwale, a lokalna baza turystyczna nie pozostawia wiele do życzenia. Jednym słowem, Reno to doskonałe miejsce na urlop!

Szczegóły

Opublikowano: 25 listopad 2010

W ubezpieczeniu bagażu ochroną objęty jest zarówno bagaż będący pod Twoją bezpośrednią opieką, jak i bagaż powierzony zawodowemu przewoźnikowi, oddany do przechowalni lub pozostawiony w miejscu zakwaterowania, czy samochodzie. Bagaż jest ubezpieczony do kwoty 800 PLN. Warto jednak pamiętać, że udział własny ubezpiecoznego to 25 EUR.

Szczegóły

Opublikowano: 25 listopad 2010

Koszty rezygnacji z podróży- to przewidziane w umowie uczestnictwa w podróży bądź w umowie przewozu koszty poniesione przez Ubezpieczonego w związku z jego rezygnacją z podróży przed jej rozpoczęciem.

Ubezpieczenie kosztów rezygnacji z podróży obejmuje zwrot kosztów za bilet lotniczy.Ubezpieczeniem kosztów rezygnacji z podroży objęte są następujące zdarzenia:

• śmierć,
• nieszczęśliwy wypadek,
• nagłe zachorowanie ubezpieczonego lub jego najbliższego krewnego,
• szkoda w mieniu ubezpieczonego powstała w wyniku zdarzenia losowego lub będąca następstwem przestępstwa (np. włamanie z kradzieżą)
• zwolnienie ubezpieczonego lub współuczestnika podróży z pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy,
• wyznaczenie daty rozpoczęcia pracy ubezpieczonego lub współuczestnika podróży, przez pracodawcę na dzień rozpoczęcia lub trwania podróży.

Szczegóły

Opublikowano: 24 listopad 2010

Widok na Cleveland

Fot. BIG Slow

Cleveland to miasto w USA w stanie Ohio. Od zawsze nastawione raczej na zyski z przemysłu Cleveland raczej nie należy do najchętniej wybieranych przez turystów miejsc w kraju, ale wbrew pozorom także w nim kryje się wiele atrakcji dla zwiedzających. W zamieszkałym przez ponad pół miliona mieszkańców ośrodku rozwija się od lat przemysł ciężki, zwłaszcza metalowy, maszynowy i chemiczny. Dzięki spółce naftowej założonej w Cleveland fortunę zdobył słynny na cały świat John D. Rockefeller, uznawany za najbogatszego człowieka w historii. W tym kontekście nie powinna dziwić ilość pojawiających się w Cleveland przedsiębiorców, liczących zapewne na podobny sukces.

W Cleveland dominuje zabudowa przemysłowa. Miłośnicy pięknych krajobrazów niech nie tracą nadziei – miasto leży nad jeziorem Erie, należącego do grona Wielkich Jezior Północnoamerykańskich. Przez jego środek przebiega granica między USA a Kanadą. Erie jest co prawda najmniejsze z pięciu Wielkich Jezior, ale urodą nie odbiega od pozostałych.

Cleveland jest miastem o stosunkowo krótkiej historii, co jest zupełnie normalne w USA. Założył je 22 lipca 1796 roku generał Mojżesz Cleaveland. Jego pomnik od 1888 roku jest ozdobą centralnie położonego Public Square. Co ciekawe, początkowa nazwa miasta wzięła się od nazwiska generała, ale później wykasowano z niej „a”, aby mieściła się w nagłówku lokalnej gazety. Miasto szybko zyskało status ważnego ośrodka przemysłowego, jego pozycja była też bardzo ważna jako ośrodka położonego przy granicy i zarazem portu. W 1870 roku  John D. Rockefeller i jego wspólnicy otworzyli tu spółkę naftową Standard Oil Company.

Wraz z powstaniem samochodów Cleveland stało się jednym z ich czołowych producentów. Populacja Cleveland rosła równie szybko, jak liczba nowych miejsc pracy. W 1920 roku miasto było piątym co do wielkości ośrodkiem w kraju (dla porównania teraz zajmuje miejsce 43!). Cleveland było na szczycie do lat 50. Od 1960 roku zaczęły się problemy gospodarcze. Przemysł przestał przynosić dochody, jakiego się po nim spodziewano. Od 1989 roku miasto zaczęło skutecznie wychodzić z kryzysu.

Cleveland jest miastem, które przysłużyło się bardzo rozwojowi kultury, zwłaszcza muzyki. To tutaj w 1952 roku prezenter radiowy Alan Freed po raz pierwszy użył słowa „rock n' roll”. W tym samym roku w Cleveland zagrano pierwszy koncert rock n' rollowy - Moondog's Coronation Ball.

W Cleveland jest wiele miejsc wartych zwiedzenia. Wiele z nich stawia na połączenie przyjemnego z pożytecznym i oprócz zapewnienia rozrywki chce także edukować turystów. To właśnie tu znajduje się John H. Glenn Research Center – centrum należące do NASA. Zwiedzający mogą w nim poznać niektóre z sekretów kosmicznych programów NASA. W centrum naukowym Great Lakes możemy natomiast corocznie przyjrzeć się ponad 4 tysiącom interaktywnych ekspozycji. Metroparks Zoo jest jednym z największych ogrodów zoologicznych w kraju. Nie można także zapomnieć o parku Rockefellera. Częścią tego sporego kompleksu są Ogrody Kultury, spośród których każdy poświęcony jest innemu krajowi. Jest tu też ogród polski z popiersiami Szopena, Kopernika, Mickiewicza i innych ważnych postaci.

Cleveland na pewno wyróżnia się spośród typowych amerykańskich miast. Nie dajmy się zwieść jego pozornie przemysłowemu charakterowi – to miejsce, które zasługuje na kilka dni zwiedzania. Od 1990 roku miastem partnerskim Cleveland jest Gdańsk.

Szczegóły

Opublikowano: 24 listopad 2010

Katedra w Paderborn

Fot. palestrina55

Paderborn to niewielkie, zamieszkałe przez ok. 150 tysięcy osób miasto w centralnej części Niemiec. Siłą Paderborn jest uniwersytet, na którym uczy się 15 tysięcy studentów. Dzięki nim miasto słynie z gościnnej atmosfery i wielu imprez kulturalnych. Warto zauważyć, że tutejsza katedra teologii została założona przez jezuitów w 1614 roku i jest jedną z najstarszych w kraju.

Historia

Miasto jest uważane za najładniejszy ośrodek w Westfalii. Opinię tę zawdzięcza na pewno pięknym zabytkom, których jest tu całkiem sporo. W końcu Paderborn liczy sobie ponad 1200 lat. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 777 roku. Właśnie wtedy Karol Wielki zwołał tu po raz pierwszy w historii Niemiec zgromadzenie stanów. W 795 roku ten sam władca ustanowił w Paderborn biskupstwo. Już na początku XI wieku Paderborn zostały przyznane prawa miejskie. W 1295 roku natomiast dołączyło do Ligi Hanzeatyckiej, co pozwoliło mu na dynamiczny rozwój. Wpłynęło to na podwyższenie statusu Paderborn, które awansowało do rangi księstwa.

Niezwykle burzliwy był początek XIX wieku. Najpierw miasto zostało przejęte przez Prusy, później weszło w skład Królestwa Westfalii. Paderborn ucierpiało bardzo w wyniku bombardowań podczas II wojny światowej. Ostatecznie jednak udało się odbudować zniszczone zabudowania i miasto odzyskało swój urok.

Atrakcje

Paderborn słynie z przepięknych terenów zielonych otaczających miasto. Przez miasto przepływa rzeka Pader, a nieopodal znajduje się Jezioro Pader, Lippesee i Nesthauser See.

Nie można też narzekać na brak turystów w tym regionie. Zabytki i ciekawe wydarzenia kulturalne przyciągają ich tutaj każdego roku. Najważniejsze zabytki skupione są w centrum miasta, dzięki czemu ich zwiedzanie nie zajmuje dużo czasu. Każdy turysta musi obejrzeć pałac cesarski, chociaż z jego oryginału pozostała już tylko część murów. Warto poświęcić kilka chwil na katedrę, ratusz oraz kościół Gaukirche i romański Abdinghofkirche. Oprócz zabytków architektury sakralnej godny uwagi jest Dom Adama i Ewy. Aktualnie znajduje się w nim Miejskie Muzeum Historii. W obrębie starego miasta znajduje się też studnia Liboriusza, patrona miasta. Święty Liboriusz był zmarłym w IV wieku biskupem Le Mans.

Najważniejsze wydarzenie kulturalne w Paderborn jest zresztą związane ściśle właśnie z postacią biskupa Liboriusza. Święto Liberiusza (czyli „Libori”) rozpoczyna się pod koniec lipca i jest obchodzone niezwykle hucznie. Libori zajęło 8 miejsce w rankingu ludowych festiwali w całych Niemczech. Godny uwagi jest też Kiermasz Bożonarodzeniowy, Święto Wiosny czy Lato Zamkowe.

Niewiele osób wie, że to właśnie w Paderborn w 1803 roku wynaleziono... morfinę!

Ciekawostką jest fakt, że Paderborn jest miastem katolickim, a nawet siedzibą archidiecezji. Zarazem to mimo wszystko bardzo nowoczesne miejsce. To w Paderborn mieści się Heinz Nixdorf MuseumsForum, największe muzeum komputerów na świecie i zarazem cenione centrum konferencyjne.

Paderborn nie jest być może ogromną metropolią, ale przecież na wakacje jedziemy po to, by odpocząć od zgiełku i hałasu. Paderborn oferuje turystom idealne proporcje zabawy z odpoczynkiem. Na jakość życia nocnego nie sposób narzekać, ale jeśli ktoś nie ma ochoty na nocne szaleństwa, to także znajdzie wiele atrakcji dla siebie. Jeśli chcemy skorzystać z oferty tanich lotów do Niemiec, dlaczego nie wybrać się właśnie do Paderborn? Tanie loty do Paderborn znajdziesz na portalu Tanie-loty.com.pl

Szczegóły

Opublikowano: 24 listopad 2010

Okolice Alty o zmierzchu

Fot. Jiri Matyas

Alta nazywana jest często „Miastem Zorzy Polarnej”. Największe miasto największej w Norwegii prowincji Finnmark (położonej najdalej na północy kraju). Turyści, którzy tu przyjeżdżają mogą liczyć na prawdziwą przygodę życia. Od maja do sierpnia w tym regionie panuje dzień polarny (całą dobę świeci słońce), a od listopada do stycznia – noc polarna. Zorzę polarną można podziwiać przez niemal cały rok, z wyjątkiem lata. Od końca XIX wieku w Alcie znajduje się obserwatorium zorzy polarnej.

Z całą pewnością większość turystów obawia się trudnych warunków pogodowych. Na szczęście nie taki diabeł straszny, jak go malują. Klimat Alty jest zaskakująco przyjemny. Oczywiście jest tu znacznie chłodniej niż w Europie kontynentalnej: w lipcu temperatura zwykle wynosi od 12 do 17 stopni, jednak zimy wcale nie są nadzwyczajnie mroźne.

W Alcie i w okolicach turyści mogą zetknąć się z fascynującą kulturą Saamów, nazywanych w Europie także Lapończykami (lepiej jednak przy nich unikać tego określenia – uważają je za obraźliwe!). Uważa się, że w Norwegii żyje prawie 2/3 ich populacji. Jeśli tylko będziemy mogli, to warto przyjrzeć się hodowli reniferów czy niezwykłym tradycjom Saamów.

W Alcie cudownie będą się czuli miłośnicy wszelkich sportów. Pokryte śniegiem wzgórza Finnmarku można pokonywać pieszo, na nartach, ale także skuterem śnieżnym czy... psim zaprzęgiem. Ta ostatnia forma komunikacji wciąż jest w okolicach całkiem popularna. Działa tu wielu maszerów – przewodników psich zaprzęgów, a większość z nich za pewną opłatą chętnie udostępnia swój sprzęt i psy.

Alta może się poszczycić bogatą historią. W Hjemmeluft w Alcie archeolodzy odkryli rysunki naskalne przedstawiające postacie ludzi i zwierząt. Według szacunków specjalistów, wiek rytów wynosi od 2 do 6,5 tysiąca lat! Niezwykłe malowidła zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. W pobliżu powstało także muzeum.

Nowożytna historia Alty nie jest już taka imponująca. O Alcie głośno było właściwie tylko w 1979 roku z powodu budowy elektrowni wodnej i gwałtownych protestów jej przeciwników. Co ciekawe, Alta zyskała status miasta dopiero w 1999 roku!

Dla miłośników egzotycznego wypoczynku świetną propozycją na nocleg w jest Hotel Igloo zlokalizowany zaledwie 15 kilometrów od Alty. W 30 przygotowanych dla gości pokojach utrzymywana jest stale temperatura od -4 do -6 stopni Celsjusza. Hotel posiada także bar, saunę oraz basen.

Alta jest doskonałym miejscem na wypady na skraj Europy - Przylądek Północny. Barwne lokalne zwyczaje, piękne pejzaże i doskonałe warunki do uprawiania sportów: to wszystko sprawia, że Alta jest wymarzonym miejscem na urlop dla wszystkich aktywnych turystów. Wybierz tanie loty do Norwegii!

Szczegóły

Opublikowano: 23 listopad 2010

(kod IATA: KBL; kod ICAO: OAKB)

Międzynarodowe lotnisko położone około 16 km od centrum Kabulu. Jest największym portem lotniczym w Afganistanie. Jest głównym portem przesiadkowym linii lotniczych Ariana Afghan Airlines. Do października 2009 roku siedemdziesięciu pilotów, nawigatorów i kontrolerów lotu Polskich Sił Powietrznych - decyzją sił NATO – zarządzało lotniskiem w Kabulu. Lotnisko oferuje między innymi bezpośrednie połączenia do Moskwy, Frankfurtu, Stambułu, Dubaju, Delhi, Islamabadu i Kuwejtu.

Lotnisko posiada dwa terminale pasażerskie: nowy terminala międzynarodowy został otwarty w czerwcu 2009 roku. Do dyspozycji pasażerów na lotnisku jest restauracja, punkt informacyjny i punkt pierwszej pomocy.

Użyteczne informacje

Wszelkie informacje dotyczące podróży i lotniska można uzyskać pod numerem telefonu: +93-2023 00016.

Komunikacja

Lotnisko położone jest około 16 km od centrum Kabulu. Dojazd na lotnisko prowadzi główną asfaltową drogą.

TAKSÓWKI
Postój taksówek znajduje się przed budynkiem lotniska. Warto wcześniej uzgodnić cenę z taksówkarzem.

TRANSPORT AUTOBUSOWY
Z lotniska do centrum miasta kursują autobusy. Nie jest to jednak bezpieczny środek transportu.

Adres

Kabul International Airport (Khwaja Rawash)
1, Great Massoud Avenue
Kabul,
Afghanistan

Główni przewoźnicy

Lotnisko obsługuje między innymi następujące linie lotnicze: Ariana Afghan Airlines, Indian Airlines, Kam Air, Pakistan International Airlines, Pamir Airways, Safi Airways.

Szczegóły

Opublikowano: 19 listopad 2010

Lecisz do Oakland? Koniecznie zarezerwuj tani hotel w Oakland! Nasz wyszukiwarka hoteli pokazuje niedrogie miejsca noclegowe w Oakland - wybierać można pomiędzy ekskluzywnych hotelem, a zwykłym schroniskiem, a cena nadal pozostaje atrakcyjna.