Treść strony
Wyszukiwarka biletów lotniczych
Treść główna
Uncategorised
- Szczegóły
 |
| Park Narodowy Nahuel Huapi |
| Fot. Ostrosky |
Nahuel Huapi jest najstarszym parkiem narodowym Argentyny. Jego powstanie w 1934 roku było możliwe dzięki ziemi, jaką przekazał w darze Perito Francisco Pascasio Moreno. Park charakteryzuje się przepięknymi krajobrazami. Położony u stóp Andów, otacza przepiękne polodowcowe jezioro Nahuel Huapi. W jego krystalicznie czystych wodach żyją najróżniejsze gatunki pstrągów, co od lat przyciąga wędkarzy z okolic. Pomimo niskiej temperatury wody wciąż znajdują się też chętni na kąpiele w nim. Nahuel Huapi to nie jedyne jezioro w parku. Podobnych mu – choć mniejszych – polodowcowych tworów jest tu bardzo dużo. W parku powstało wiele tras pieszych. Sporo atrakcji zapewniono też miłośnikom wspinaczki i jazdy konnej.
|
||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Park Narodowy Los Glaciares |
| Fot. Junto |
Park Narodowy Los Glaciares to chyba najbardziej ceniony obiekt tego typu w Argentynie. Położony w Patagonii, słynie przede wszystkim z trzech ogromnych lodowców, jakie znajdują się na jego terenie. Los Glaciares jest niezwykle popularnym celem wędrówek alpinistów. Mniej zaawansowani turyści mogą czuć się tam nieco zagubieni, ale oni także powinni znaleźć coś dla siebie – choćby przepiękne krajobrazy. Spore wrażenie robi zwłaszcza lodowiec Moreno, nazywany czasami „zamarzniętą Niagarą”. Duża część parku jest wyłączona z ruchu turystycznego. W niewielkim El Chalten znajdziemy bazę turystyczną: hotele, restauracje i schroniska. W 1981 roku park wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Ruiny w Tyrze |
| Fot. -RejiK |
Tyr, w którym według legendy wynaleziono purpurę, był wielkim miastem fenickim panującym na morzu, założycielem prosperujących osad handlowych, takich jak Kadyks lub Kartagina. Jego znaczenie zmalało w czasach ostatnich krucjat. W Tyrze zachował się cenny zespół ruin, głównie z okresu rzymskiego. Nowsza, choć jak dla współczesnych i tak stara cześć miasta, pełna jest malowniczych, wąskich uliczek, po których warto się przespacerować, aby poczuć klimat i ducha tego miejsca oraz napić się pysznego soku ze świeżych owoców.
|
||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Jaskinia Dżeita |
| Fot.mbiru.com |
Stalaktyty i stalagmity w jaskiniach Dżeita należą do najwspanialszych na świecie. Jaskinię umiesczono zresztą na liście siedmiu cudów świata. Rozległa siatka galerii i wąwozów przypomina plaster miodu. W dolnej części jaskini płynie rzeka długa na 6230 metrów.Jest to najczęściej odwiedzana i najbardziej zadbana atrakcja turystyczna Libanu. Szkoda tylko, że nie można jej fotografować, ale naprawdę warto ją zobaczyć.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Cytadela w Aleppo |
| Fot. Jungle Boy |
To miasto położone zaledwie 50 km na południe od granicy z Turcją, w połowie drogi między Eufratem, a Morzem Śródziemnym. O jego atrakcyjności decyduje malowniczy i zróżnicowany krajobraz. Usytuowanie między życiodajnym Eufratem, w niedalekiej odległości zarówno od morza, jak i pustyni stwarza wiele możliwości spędzania wolnego czasu. Historia miasta sięga tysiące lat w przeszłość, wielu badaczy uważa, że Aleppo należy do najstarszych, ciągle zamieszkałych miast Bliskiego Wschodu. Dzisiaj jest ważnym ośrodkiem religijnym Syryjczyków i siedzibą dziewięciu biskupów - prawosławnego, ormiańskiego, jakobickiego, melchickiego, ormiańsko-katolickiego, jakobicko-katolickiego, maronickiego, chaldejskiego i łacińskiego. Znajdziemy tu aż 36 kościołów, cerkwi i zborów oraz 36 klasztorów. Architektura miasta to głównie islamskie świątynie i bizantyjskie klasztory. Od II tysiąclecia p.n.e. Aleppo, położone na skrzyżowaniu kilku szlaków handlowych, było kolejno rządzone przez Hetytów, Asyryjczyków, Arabów, Mongołów, Mameluków oraz Ottomanów. XIII-wieczna cytadela, XII-wieczny wielki meczet, kilka medres, pałaców, karawanserajów i XVII-wiecznych łaźni nadaje tkance miejskiej Aleppo unikalny i harmonijny charakter.
|
||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Zabytki Palmyry o zachodzie słońca |
| Fot. Travel in Istanbul |
Palmyra jest bodaj najpiękniejszym miejscem w Syrii i najlepiej zobaczyć ją jako ostatnie miejsce w tym kraju, ponieważ zwiedzane na początku może przyćmić zabytki zwiedzane po niej. W Palmyrze, oazie na Pustyni Syryjskiej położonej na północny-wschód od Damaszku, znajdują się monumentalne ruiny wielkiego miasta, jednego z najważniejszych ośrodków kulturalnych starożytności. Sztuka i architektura Palmyry, leżącej na skrzyżowaniu kilku cywilizacji, w I i II w. n.e. łączyła technikę grecko-rzymską, tradycje lokalne oraz wpływy perskie. Wśród zabytków Palmyry znajdują się odsłonięte ruiny budowali z czasów największej świetności miasta, a także pozostałości obozu Dioklecjana. Dobrze zachowała się świątynia Balla, wejście do miasta prowadzi przez monumentalny, zrekonstruowany łuk.
Przy głównej ulicy miasta obejrzeć można ogromny, zrekonstruowany tetrapyton. Palmyra posiada teatr oraz muzeum, przed którym znajduje się kamienny posąg lwa pochodzący ze świątyni Allat. Jest to chyba jedno z niewielu miejsc, z których nie chce się wyjeżdżać. Atmosfera miasta też znacznie odbiega od reszty kraju. Życie toczy się tu o wiele spokojniej, nie ma pośpiechu i nerwowości. Główna ulica miasta dzieli się na restauracje i sklepy z przeróżnymi pamiątkami, w których miło jest przysiąść i napić herbaty. Noc mimo zapewnień wielu hotelarzy i braku informacji w renomowanych przewodnikach, warto spędzić na tak zwanym campingu położonym za świątynią Bel (patrząc od strony miasta), ponieważ poza pięknym palmowym gajem oferowane są też wygodne miejsca do spania oraz basen ze wspaniale chłodną wodą niosącą nieprawdopodobne ukojenie dla strudzonego i spalonego słońcem turysty (jedyny w mieście).
|
||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Panorama Sany |
| Fot. eesti |
Jest najczęściej odwiedzanym przez turystów miastem. Stolica kraju, liczy ponad 2 tysiące lat, leży na starym szlaku karawanowym z Mekki do Edenu. Warto przede wszystkim zwiedzić Stare Miasto, z labiryntem wąskich uliczek, przepiękną architekturą i wyjątkową atmosferą. Jest to ogromny kompleks starych, wysokich kamienic, z których około 6,5 tysiąca zostało zbudowanych jeszcze przed XI wiekiem. Cała Starówka wpisana jest na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO Przez prawie piętnaście stuleci zamknięte przed oczami Europejczyków miasto owiane było legendą. Dla cudzoziemców otworzyło się dopiero w połowie XX wieku.
|
||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Widok na Czerwony Fort |
| Fot. sir_watkyn |
Czerwony Fort był pałacem w nowej stolicy Szacha Dżahana - znajdował się w jednym z siedmiu starożytnych miast Delhi - Shahjahanabadzie. Szach przeniósł stolicę z Agry, aby podnieść wagę swojej władzy i po to, by mieć okazję wprowadzić w życie swoje pomysły na wielkie budowle. Czerwony Fort znajduje się we wschodniej części Shahjahanabadu. Jego nazwa pochodzi od koloru ścian tej budowli. Mur ma długość 2.5 km, a jego wysokość waha się w granicach 16m przy rzece, do 33m w stronę miasta. Budowę fortu rozpoczęto w 1638 roku i skończono w 1648. Czerwony fort jest jednym z najpopularniejszych obiektów turystycznych w Delhi - przyciąga każdego roku miliony odwiedzających. Jest on również symbolem uzyskania niepodległości w 1947 i tym samym uwolnienia się z rąk Wielkiej Brytanii. W 2007 roku kompleks został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Tadź Mahal - monumentalny zabytek |
| Fot. betta design |
To ogromne mauzoleum z białego marmuru wybudowane w Agrze pomiędzy 1631 a 1648 rokim z rozkazu mogolskiego imperatora Shah Johan ku pamięci jego ukochanej żony. Taj Mahal jest klejnotem muzułmańskiej sztuki w Indiach oraz jednym z bardziej popularnych miejsc turystycznych w kraju. Budowa Tadź Mahalu trwała dwadzieścia dwa lata (1632-1654) i pracowało przy niej, według różnych podań, od 20 do 25 tysięcy robotników. Marmurowe powierzchnie budowli są kunsztownie pokryte tysiącem kamieni szlachetnych, półszlachetnych i dekoracji kaligraficznych z czarnego marmuru.
W latach trzydziestych XIX wieku, mający dwieście lat Tadź Mahal, był zaniedbany i zarośnięty, niemalże popadł w ruinę. Lord William Bentinck, generalny gubernator Bengalu, wysunął propozycję rozebrania tego wyjątkowego monumentu, przesłania marmuru statkiem do Londynu i tam sprzedania go. Zamiar ten nie doszedł do skutku tylko dlatego, że marmur zerwany z Czerwonego Fortu nie znalazł nabywców. W roku 1900 kolejny wicekról Indii, lord George Curzon, nakazał odrestaurować podupadłe mauzoleum.
Tadź Mahal jest przykładem szczytowych osiągnięć architektonicznych Indii w epoce Wielkich Mogołów. W 2004 roku świętowano 350. rocznicę ukończenia jego budowy, zaś niedługo potem, 7 lipca 2007 obiekt został ogłoszony jednym z siedmiu nowych cudów świata.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Tęcza przy Wodospadzie Iguazu |
| Fot. ewanr |
Wodospad Iguazu to zdecydowanie najpiękniejsze i oszałamiające miejsce na granicy Argentyny i Brazylii. Na granicy argentyńsko-brazylijskiej położony jest Park Narodowy Iguazu. Na przepływającej przez niego rzece o tej samej nazwie istnieje 275 wodospadów (zwanych w języku Indian Guarani - "Wielka Woda") o niepowtarzalnym i majestatycznym wyglądzie. Po stronie argentyńskiej wodospady osiągają szerokość prawie 2500 m, a wśród nich wyróżniają się m.in. wodospady Dwóch Braci, A. Nuneza Cabezy da Vaca i najwspanialszy, 80-metrowy - Gardziel Diabła (Garganta del Diabolo). Inne wodospady godne zobaczenia to: Floriano, Deodoro, Benjamin Constant, Union, Escondido, Mitre, Belgrano, Rivadavia, Tres Mosqueteros, Dos Mosqueteros, San Martin, Adan y Eva, Bozzetti, Ramirez oraz Chico. Samo zwiedzanie Wodospadów Iguazu można rozpocząć w dwojaki sposób: udając się pieszo na tarasy widokowe lub korzystając z jednej z ofert lokalnych przewoźników wodnych, którzy zafundują nam spływ rzeką i podziwianie wodospadów z nieco innej perspektywy. Porastająca brzegi wodospadów bujna roślinność oraz możliwość obserwacji wielu unikalnych gatunków zwierząt w otaczającym wodospady Parku Narodowym to kolejne atuty tej wycieczki, która pozostawi niezapomniane wrażenia i pozwoli na zrobienie bajecznych zdjęć.
|
||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
|
| Tęcza przy Wodospadzie Iguazu |
| Fot. ewanr |
Wodospad Iguazu to zdecydowanie najpiękniejsze i najbardziej oszałamiające miejsce na granicy Argentyny i Brazylii. Na granicy argentyńsko-brazylijskiej położony jest Park Narodowy Iguazu. Na przepływającej przez niego rzece o tej samej nazwie istnieje 275 wodospadów (zwanych w języku Indian Guarani - "Wielka Woda") o niepowtarzalnym i majestatycznym wyglądzie. Po stronie argentyńskiej wodospady osiągają szerokość prawie 2500 m, a wśród nich wyróżniają się m.in. wodospady Dwóch Braci, A. Nuneza Cabezy da Vaca i najwspanialszy, 80-metrowy - Gardziel Diabła (Garganta del Diabolo). Inne wodospady godne zobaczenia to: Floriano, Deodoro, Benjamin Constant, Union, Escondido, Mitre, Belgrano, Rivadavia, Tres Mosqueteros, Dos Mosqueteros, San Martin, Adan y Eva, Bozzetti, Ramirez oraz Chico. Samo zwiedzanie Wodospadów Iguazu można rozpocząć w dwojaki sposób: udając się pieszo na tarasy widokowe lub korzystając z jednej z ofert lokalnych przewoźników wodnych, którzy zafundują nam spływ rzeką i podziwianie wodospadów z nieco innej perspektywy. Porastająca brzegi wodospadów bujna roślinność oraz możliwość obserwacji wielu unikalnych gatunków zwierząt w otaczającym wodospady Parku Narodowym to kolejne atuty tej wycieczki, która pozostawi niezapomniane wrażenia i pozwoli na zrobienie bajecznych zdjęć.
|
||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Copacabana |
| Fot. davereid2 |
Chyba nigdzie nie ma słynniejszej plaży niż 4,5-kilometrowy odcinek wybrzeża, wzdłuż którego rozciąga się jedna z najgęściej zaludnionych dzielnic na świecie. To tu mieszczą się: najbardziej ekskluzywne hotele miasta, najbardziej elegancki sklepy, restauracje, bary i najlepsze kluby nocne. Copacabana to scena miasta, na której rozgrywają się najbardziej ekscytujące wydarzenia z życia metropolii. Plaże Rio, bardziej miejska Copacabana i ekskluzywna Ipanema (Ipanema i Leblon to dwie najdroższe dzielnice mieszkalne Rio). Stanowią one serce miasta, mimo że położone są z dala od jego formalnego centrum.
|
||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Widok na Górę Cukru |
| Fot. Charlie Phillips |
Wydobywające się z wód zatoki Guanabara wzgórze, zwane potocznie Głową Cukru - mimo iż przypomina bardziej bochen, liczy 396 metrów wysokości i góruje nad Rio i zatoką. Z jego szczytu, na który można dostać się kolejką linową, Rio i zatoka Guanabara jawią się bez wątpienia jako jeden z najpiękniejszych zakątków świata. Trudno się zatem dziwić, że wizyta na szczycie Głowy Cukru jest jedną z głównych atrakcji zwiedzania miasta. Podobno zachód słońca obserwowany ze szczytu wzgórza to niezapomniany widok.
|
||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Pomnik Chrystusa to symbol Rio de Janeiro |
| Fot. Charlie Phillips |
Ogromny, 38-metrowy pomnik Jezusa Chrystusa wzniesiony na szczycie granitowej góry Corcovado to symbol Rio de Janeiro w Brazylii. Już w 1921 r., we wszystkich kościałach Brazylii rozpoczęła się zbiórka pieniędzy na budowę pomnika. Statua Chrystusa z rozpostartymi ramionami, zarówno obejmującymi miasto, jak i witającymi przybywających gości od morza, pomysłu Hectora da Silvy, upamiętnia setną rocznicę niepodległości Brazylii. Sam pomnik zaprojektował Paul Landowski, francuski rzeźbiarz polskiego pochodzenia, a rzeźbę zbudowano we Francji i przewieziono do Rio de Janeiro. Jej odsłonięcie nastąpiło 12 października 1931 r. Sam pomnik mierzy 30 metrów wysokości i jest postawiony na ośmiometrowym cokole. Głowa ma 3,5 metra wysokości i waży 35 ton, każda z dłoni waży 9 ton, a odległość między końcami palców rąk wynosi 23 metry. Dziś do pomnika można dotrzeć drogą lub kolejką linową. 7 lipca 2007 pomnik został ogłoszony jednym z siedmiu nowych cudów świata.
|
||||||||||||||||||||||||||
- Szczegóły
 |
| Krajobraz Wyspy Wielkanocnej |
| Fot. |
"Najbardziej dziwaczne miejsce na świecie", "pozostałości legendarnej Atlantydy" - takie i inne określenia charakteryzują te wyspy, które należą do Chile, ale leżą daleko od jego brzegów. To jedno z najbardziej odizolowanych miejsc na Ziemi. Do najbliższej wyspy, Pitcairn, jest 2000 km, a do brzegów Chile - 3600 km. Wyspy Wielkanocne należą do najciekawszych i najbardziej rozpoznawalnych miejsc turystycznych Chile, które przyciąga od lat turystów i badaczy usiłujących zgłębić ich tajemnice. Wyspy Wielkanocne leżą na Pacyfiku, ok. 350 km na zachód od Ameryki Południowej. Największa Wyspa Wielkanocna liczy sobie około 64 mile kwadratowe. Wyspa została odkryta przez Holendrów w drugi dzień Wielkanocy, stąd jej nietypowa nazwa. Niewątpliwe atrakcje wyspy to kamienne posągi, które majestatycznie spoglądają w stronę oceanu. Posągi te to jedna z dotąd niewyjaśnianych tajemnic, jakie kryje nasza planeta.
|
||||||||||||||||||||||||
Zobacz również
Nasi użytkownicy szukali ostatnio tanich lotów z Eindhoven do Lublina, z Poznania do Oslo oraz połączeń lotniczych z Warszawy do Rzymu.
Popularne wyszukiwania: Tanie loty z Nicei na Okęcie, tanie loty z Okęcia, tanie loty z Gdańska do Londynu, tanie bilety lotnicze, wyszukiwarka tanich lotów.