Wielki Pałac Królewski w Bangkoku

Pałac Królewski jest kompleksem budynków, służących od XVIII do połowy XX wieku jako oficjalna rezydencja króla Tajlandii. Po śmierci króla Anandy Mahidola w Wielkim Pałacu w 1946 roku, król Bhumibol Adulyadej zmienił królewską siedzibę na pałac Chitralada. Budowa Wielkiego Pałacu rozpoczęła się w roku 1782, gdy u władzy był Rama I. Kompleks pałacowy znajduje się na wschodnim brzegu rzeki Menam, stanowiącej naturalną granicę kompleksu. Z pozostałych stron teren Wielkiego Pałacu ogrodzony jest murem obronnym o łącznej długości 1900 metrów. Teren kompleksu zajmuje powierzchnię 218.400m². Integralną częścią Pałacu jest najważniejszy obiekt sakralny w królestwie - świątynia Wat Phra Keo, znana również jako Świątynia Szmaragdowego Buddy. Została ona wybudowana w 1902 r. Budynek mieści mnóstwo posągów Buddy ze złota, srebra i kamienia, a nad wszystkim góruje... szmaragdowy Budda na złotym cokole z baldachimem o pięciu parasolach oraz  drugi, naturalnej wielkości Budda z lanego złota, ważący 75 kg, rzeźbiony i zdobiony drogimi kamieniami. Posadzka świątyni pokryta jest w całości płytkami ze srebra, ściany zaś inkrustowane są malowidłami, przedstawiającymi oczywiście sceny z życia Buddy.