Pałac w Wilanowie

Pałac w Wilanowie to jeden z najcenniejszych zabytków polskiego baroku. Zbudowany dla króla Jana III Sobieskiego w końcu XVII wieku i rozbudowany (skrzydła boczne) przez kolejnych właścicieli, reprezentuje charakterystyczne założenie przestrzenne łączące tradycję polskiego dworu z włoską willą wiejską i francuskim pałacem. Wnętrza pałacowe z oryginalnym wystrojem plastycznym i bogatym wyposażeniem reprezentują trzy epoki stylowe. Najstarsze, barokowe apartamenty królewskie mieszczą się w korpusie głównym. Styl wieku XVIII prezentują wnętrza w skrzydle południowym. Pomieszczenia urządzone przez Potockich w XIX wieku zajmują skrzydło północne. Galeria Obrazów zwana Muzeum, Gabinet Etruski, Lapidarium i Gabinet przed Galerią są częścią historycznego muzeum powstałego w 1805 roku. Na piętrze umieszczona jest Galeria Portretu Polskiego od XVI do XIX wieku z wizerunkami monarchów, przedstawicieli wielkich rodów magnackich, Polaków zasłużonych dla kraju oraz animatorów życia kulturalnego. Wśród prezentowanych dzieł znalazły się m.in. typowe dla rodzimego malarstwa portrety sarmackie, w tym bardzo charakterystyczne portrety trumienne. Bezpośrednią oprawę Pałacu stanowi dwupoziomowy ogród, łączący w harmonijną całość zróżnicowane stylowo części (ogród barokowy, romantyczny park angielsko-chiński, krajobrazowy park angielski, ogród neorenesansowy). Od wschodu ogrodu znajduje się jezioro, od południa potok z kaskadą. Park zdobią także liczne rzeźby, fontanny i mała architektura parkowa.