Baszta Siedmiu Płaszczy w Szczecinie

Baszta Siedmiu Płaszczy (niem. Siebenmantelturm), jedyna z zachowanych średniowiecznych baszt usytuowanych w murach miejskich Szczecina. Została wybudowana prawdopodobnie przed 1462 roku jako baszta jednostopniowa o dwóch kondygnacjach. Czas powstania baszty w drugiej połowie XV wieku potwierdza też analiza układu cegieł, ich wymiarów oraz kształt, a także rozmieszczenie otworów strzelniczych. Porównując dokumentację ikonograficzną oraz zachowane baszty z tego okresu przyjmujemy, że początkowo posiadała zakończenie krenelażowe (blanki) i była zwieńczona stożkiem. W czasach pruskich nie została zburzona, jak pozostałe średniowieczne umocnienia, gdyż w międzyczasie znalazła się wewnątrz kwartału mieszkalnego, co umożliwiło jej adaptację na pomieszczenia gospodarcze dla budynku Frauenstraße Nr. 910 (w latach 1811-1850). Po 1850 roku na szczycie baszty nadbudowano pomieszczenia mieszkalne i baszta stała się oficyną budynku przy Frauenstraße 910 (w latach 1857-1908 Frauenstraße Nr 51, po 1908 Frauenstraße Nr 47). W takim stanie przetrwała aż do bombardowań alianckich w nocy z 16/17 sierpnia 1944 roku. Resztki ruin wokół baszty rozebrano w 1956 roku i zachowane mury baszty zostały odsłonięte. W połowie lat sześćdziesiątych XX wieku opracowano dokumentację techniczną, sporządzono projekt odbudowy i przystąpiono do prac budowlanych. Jej odbudowa polegała na częściowej rekonstrukcji uszkodzonych elementów średniowiecznej wieży oraz dobudowaniu na górnym pomoście krenelażu oraz stożka, odtworzonych w oparciu o sztychy przedstawiające dawne widoki miasta.