Zakazane Miasto w Pekinie

Zakazane Miasto to znajdujący się w centrum Pekinu, dawny pałac, będący przez 500 lat siedzibą cesarskiej dynastii Ming i Qing. Pałac otoczony jest murem obronnym o wysokości 8 m z wieżami przykrytymi charakterystyczną dla całego kompleksu żółtą dachówką oraz fosą o głębokości 6 m. Mury obronne mające bronić członków cesarskiej rodziny przed wrogami, jednocześnie powodowały ich głęboką izolację od wszystkich śmiertelników. Do Zakazanego Miasta mieli dostęp –poza najbliższą rodziną cesarza - najważniejsi urzędnicy i eunuchowie, a także konkubiny i strażnicy. Kompleks pałacowy zbudowano w latach 1406–1420, na polecenie cesarza Yongle z dynastii Ming na miejscu dawnego Chanbałyku, miasta stołecznego mongolskiej dynastii Yuan, a rozplanowano go wzdłuż głównej osi północ – południe. Na obszarze o długości 960 m i szerokości 760 m wzniesiono ok. 800 pałaców i wiele mniejszych pawilonów. Pałace sąsiadują tu z parkami i trzema sztucznymi stawami. Ten najbardziej interesujący z zabytków Chin, który w 1987 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO codziennie odwiedza prawie 60 tysięcy turystów