Sieć komunikacyjna Filipin jest całkiem dobrze rozwinięta. Są tu krajowe linie lotnicze zapewniające loty do największych miast oraz najpopularniejszych kurortów. Jest to pewny i bezpieczny sposób przemieszczania się – minusem jest wyłącznie cena, oczywiście wyższa niż w przypadku innych możliwości. Podróżnym odradza się za to korzystanie z pociągów. Linie kolejowe są przestarzałe i zaniedbane. W większych miastach kursuje metro.

Najdogodniejszą metodą podróżowania są jednak prawdopodobnie autobusy. Nie są zbyt drogie, przemieszczają się dość szybko i nie stanowią zagrożenia dla podróżnych. Przewoźników jest bardzo dużo, więc turyści mogą przebierać w ofertach. Taksówki raczej niechętnie wyjeżdżają poza granice miasta. Warto też upewnić się, czy włączony jest taksometr.

Wypożyczenie samochodu raczej nie ma sensu, jeśli jest się turystą. Z racji dużych odległości między miastami i stosunkowo niedrogich lotów wypożyczalnie samochodów nie mają wielu klientów. W większych miastach, jak Manila, ogromne problemy sprawiają korki, przez co wprowadzono nawet reglamentację korzystania z dróg przez kierowców! Podróże promem pomiędzy wyspami mogą z racji dużych dystansów trwać nawet powyżej 24 godzin. Nie są za to drogie i oferuje je wielu przewoźników. Niestety, często standardy bezpieczeństwa, jak np. zapewnienie kamizelek ratunkowych, nie są przestrzegane.

Ciekawostką dla turystów są jeepneye – pozostawione przez armię USA po II wojnie światowej wojskowe jeepy przerobione tak, by mogły przewozić większą ilość pasażerów. Ten środek transportu jest bardzo korzystny cenowo, niestety niezbyt wygodny. Kierowcy zazwyczaj pilnują, aby do środka weszło jak najwięcej osób, nieważne, czy jest im wygodnie. Innymi dziwnymi pojazdami są tricykle i i pedicaby. Są one jednak odkryte na nie zawsze „świeże” powietrze, przez co podróż na dłuższe dystanse może być niemiła.