Bazylika i Królewskie Sanktuarium Maryjne Matki Bożej z Candelarii (hiszp. Basílica y Real Santuario Mariano de Nuestra Señora de la Candelaria) – hiszpańska bazylika zbudowana w latach 1949–1959 w mieście Candelaria (Teneryfa).
We wnętrzu znajduje się figurka Matki Bożej z Candelarii (Virgen de la Candelaria), patronki Wysp Kanaryjskich[1]. Jest ona celem pielgrzymek katolickich na Wyspy Kanaryjskie.
Według legendy, figurka Matki Boskiej (Czarna Madonna) została znaleziona w morzu przez Guanczów jeszcze przed przybyciem Hiszpanów. Figurka była przez nich przechowywana w grocie, a potem trafiła do pierwszej zbudowanej przez zakonników hiszpańskich kaplicy. W roku 1826, podczas niezwykle silnego huraganu, fale morza dosięgnęły jej i porwały z kaplicy. Po odnalezieniu umieszczono ją w jednym z ołtarzy okazałego sanktuarium.
Bazylika może pomieścić ponad 5000 osób. Obok niej znajduje się klasztor dominikanów, którzy są odpowiedzialni za sanktuarium. Świątynia ta została uznana za bazylikę mniejszą 24 stycznia 2011 roku przez papieża Benedykta XVI. Bazylika Matki Bożej z Candelarii jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc pielgrzymkowych w Hiszpanii i największą bazyliką Wysp Kanaryjskich[2]. Naprzeciw bazyliki znajduje się 9 posągów przywódców dawnych mieszkańców wyspy – Guanczów.
Współcześnie Bazylika Matki Bożej z Candelarii jest jednym z najbardziej rozpoznawanych symboli Kościoła rzymskokatolickiego na Wyspach Kanaryjskich. Najwięcej pielgrzymów przybywa 2 lutego oraz 15 sierpnia, w główne święta Matki Bożej z Candelarii.
