Zamek w Nowym Sączu

Zamek w Nowym Sączu wzniesiony został przez króla Kazimierza Wielkiego w latach 1350-60 i wraz z murami miejskimi bronił dostępu do miasta. Nie zachowały się niestety żadne zapiski mówiące o ówczesnym wyglądzie warowni, ale w czasach swej świetności zamek gościł koronowane głowy i członków ich rodzin, m.in. Władysława Jagiełłę. W 1611 roku wielki pożar zniszczył nowosądecki zamek, ale później Lubomirscy odnowili rezydencję w stylu renesansu. Wtedy budowla zyskała dodatkowe mury obronne, dwie baszty - Zamkową i Szlachecką oraz Furtę prowadzącą nad Dunajec. We wnętrzu pojawiła się natomiast piękna, reprezentacyjna sala marmurowa, zwana też książęcą. W 1655 roku warownia w Nowym Sączu, jak większość polskich zamków, nie oparła się atakowi Szwedów, którzy w znacznym stopniu przyczynili się do kresu świetności tego zamku. Później gościł tu jeszcze król Jan III Sobieski, ale rezydencja coraz bardziej traciła na znaczeniu. W 1768 roku konfederaci barscy wywołali na zamku pożar, który strawił większą część budowli. W czasach zaborów budowla niszczała coraz bardziej, a na przełomie XVIII i XIX wieku rozebrano jeszcze mury i baszty miejskie. W XX wieku kilkakrotnie podejmowano próbę odbudowy zamku, nawet działało tu Muzeum Ziemi Sądeckiej, ale na koniec wojny, gromadzona tu przez Niemców amunicja została wysadzona w powietrze, zmieniając cenny zabytek Nowego Sącza w totalną ruinę. Do dzisiaj zamek nie został odbudowany, choć istnieją takie plany. Jak dotąd zrekonstruowano tylko Basztę Kowalską. Grafika:https://www.txt.zamkiobronne.pl/img/big/659__081004_22_27_35_sacz01.png