Zwiedzanie Warszawy

Zamek Królewski

To tuż obok krakowskiego Wawelu, największa i najważniejsza rezydencja królewska w Polsce. Współcześnie budynek Zamku to eleganckie połączenie klasycyzmu, baroku i rokoka z elementami gotyku. Początki warszawskiej rezydencji królewskiej sięgają końca XIII wieku, kiedy powstał tu gród Piastów Mazowieckich. Po przeniesieniu stolicy z Krakowa do Warszawy stał się siedzibą króla. Podczas drugiej wojny światowej Zamek został całkowicie zniszczony - najpierw zbombardowany, a później wysadzony przez wycofujące się wojska niemieckie. Obecny budynek to rekonstrukcja, do której przystąpiono dopiero w 1971 roku. Została ona w całości sfinansowana ze składek społecznych. Zamek Królewski w Warszawie, obok funkcji muzealnych, pełni także rolę gmachu reprezentacyjnego stolicy i Rzeczypospolitej.

Stare Miasto

Warszawska starówka to zabytkowy zespół architektoniczny o średniowiecznym układzie ulic. Obejmuje między innymi gotycką katedrę św. Jana, kościół Panny Marii, barokowy klasztor i kościół Sakramentek, dwa pierścienie murów miejskich i wiele kamienic. Jedną z największych atrakcji Starego Miasta jest Barbakan. Został zbudowany w 1548 roku przez Jana Baptystę z Wenecji i stanowił umocnienie Bramy Nowomiejskiej (rozebranej pod koniec XVII wieku). W XVIII i XIX wieku został częściowo rozebrany i obudowany kamienicami. W latach 1936-1938 odsłonięto i zrekonstruowano dolne partie oraz fragmenty murów obronnych z sąsiednią basztą Prochową, w której pod koniec XVII wieku sprzedawano proch strzelniczy. Starówka została prawie całkowicie zburzona podczas powstania warszawskiego, a po wojnie odbudowana. Obecnie zespół staromiejski znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Łazienki Królewskie

To prawdopodobnie jeden z najwspanialszych zespołów architektonicznych polskiego klasycyzmu. Przy projektowaniu rozległego parku krajobrazowego pracowali Jan Christian Szuch i Karol Agricola. Głównym obiektem Łazienek jest okazały Pałac Na Wodzie. Został wzniesiony na zrębie dawnej łaźni Lubomirskiego, a jego budowę zapoczątkowano w 1775 roku i kontynuowano etapami do roku 1795. Podobnie jak większość zabytków Warszawy, ten również został zniszczony podczas drugiej wojny światowej, a jego pełną odbudowę zakończono dopiero w latach sześćdziesiątych. W centrum Łazienek stoi jeden z najpiękniejszych i najbardziej znanych pomników Warszawy - pomnik Fryderyka Chopina. Secesyjny pomnik odsłonięto w 1926 roku, lecz jego model, dłuta Wacława Szymanowskiego, powstał już w roku 1908. Obecny monument to rekonstrukcja dzieła zniszczonego podczas okupacji. W lecie przy pomniku odbywają się koncerty chopinowskie. Zespół parkowo-pałacowy Łazienki Królewskie jest dziś nie tylko wyjątkowo piękną placówką muzealną i kulturalną, ale także jednym z najchętniej odwiedzanych miejsc wypoczynku mieszkańców stolicy.

Cytadela Warszawska

Ogromną twierdzę wzniesiono w latach 1832-36 po upadku powstania listopadowego. Zespół twierdzy wybudowano na zlecenie władz carskich, a jej przeznaczeniem było panowanie nad mieszkańcami Warszawy. Obecnie Cytadela Warszawska stanowi jeden z najlepiej zachowanych w Polsce zespołów architektury obronnej XIX wieku. W idealnie zachowanym do dziś budynku X Pawilonu mieści się obecnie Muzeum, w którym można obejrzeć cele więźniów, dokumenty i pamiątki po ludziach osadzonych w Cytadeli. Tutaj przetrzymywano w 1905 roku Józefa Piłsudskiego. Tereny cytadeli przekształcono częściowo w park, który założono w 1925 roku na terenie dawnych zabudowań fortecznych.

Zamek Ujazdowski

Początki Zamku sięgają XIII wieku, gdy na tym terenie powstał pierwotnie drewniany dwór. Po wielokrotnych przebudowach, pod zmieniającymi się rządami książąt mazowieckich, królowej Bony i Anny Jagiellonki w 1624 roku powstał barokowy zamek murowany, po którym obecny odziedziczył bryłę i układ przestrzenny. Zamieszkał w nim Zygmunt III Waza, czekając na ukończenie Zamku Królewskiego. Jednak dopiero Lubomirscy, którzy przejęli zamek po królu, przekształcili go w okazałą magnacką rezydencję. Historia nie oszczędziła budynku. Mieściły się tutaj koszary wojskowe, po insurekcji kościuszkowskiej został przemianowany na szpital wojskowy, w okresie międzywojennym stał się Centrum Wyszkolenia Sanitarnego, a w czasie wojny był tu szpital rehabilitacyjny dla inwalidów wojennych. Po zakończeniu wojny całkowicie zrujnowany Zamek rozebrano. Jednak wyjątkowe znaczenie Zamku sprawiło, że w latach siedemdziesiątych postanowiono go odbudować. Od 1988 roku mieści się w nim Centrum Sztuki Współczesnej.

Wilanów

Znakomicie zachowana rezydencja barokowa, wzniesiona przez króla Jana III Sobieskiego, jedno z najstarszych polskich muzeów. W latach 70. XVII wieku położona o kilka mil na południe od Warszawy wieś Wilanów przeszła w ręce króla Jana III Sobieskiego, który postanowił tu wznieść wiejską rezydencję. W latach 1733-1945 Wilanów był w posiadaniu największych polskich rodów magnackich i arystokratycznych, kolejno - Czartoryskich, Lubomirskich, Potockich i Branickich. Duże zniszczenia, szczególnie w parku, przyniosła II wojna światowa. Rozgrabieniu uległy również zbiory wilanowskie - większość z nich odzyskano po 1945 roku. Od tego czasu Wilanów jest państwowym muzeum, z jedynym tak dobrze zachowanym zespołem wnętrz z XVII wieku i galerią portretu sarmackiego.

Pałac Namiestnikowski

Zbudowany został w latach 1643-45 dla hetmana Koniecpolskiego. Od końca XVII wieku do 1817 roku był własnością Radziwiłów. Kilkakrotnie rozbudowywany, obecną klasycystyczną formę zawdzięcza przebudowie (1818-19), dokonanej po zakupieniu pałacu przez władze Królestwa Kongresowego na rezydencję namiestnika generała Józefa Zajączka. Tutaj w 1955 roku podpisano Układ Warszawski, w 1970 roku układ o normalizacji stosunków z Niemcami, a w 1989 roku prowadzono obrady okrągłego stołu. Obecnie jest siedzibą prezydenta RP.

Cmentarz Powązkowski

Jest najstarszą, obok Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie, polską nekropolią narodową. Cmentarz na Powązkach był drugim, po nieistniejącym już Cmentarzu Świętokrzyskim, miejscem pochówku dla mieszkańców Warszawy. W końcu XIX wieku architekt Józef Pius Dziekoński rozbudował kościół pw. św. Karola Boromeusza w stylu neorenesansu. Na Cmentarzu Powązkowskim leżą wielcy politycy i wojskowi, uczeni, pisarze, ludzie teatru, opery i kina, lekarze, adwokaci i przedstawiciele wszystkich innych zawodów. Pochówkiem Władysława Reymonta w 1925 roku zapoczątkowano pogrzeby w Alei Zasłużonych po południowej stronie katakumb.

Bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela

Pierwotnie wznosił się tutaj drewniany kościół z przełomu XII i XIV wieku. Budowę gotyckiej kolegiaty murowanej rozpoczęto około 1392 roku i przerwano około roku 1398. Została dokończona dopiero w latach 1406-1428, w znacznie zredukowanej postaci. Katedrę spalono w 1939 roku oraz niemal doszczętnie zburzono podczas powstania warszawskiego. Samą fasadę Niemcy wysadzili tuż przed wyzwoleniem miasta. Przetrwała jedynie część murów prezbiterium oraz kaplica Pana Jezusa. Z dawnego, niezwykle bogatego wnętrza ocalało kilka cennych pomników, m.in. najcenniejszy na Mazowszu renesansowy nagrobek ostatnich książąt mazowieckich Stanisława i Janusza, fragmentarycznie zachowany nagrobek braci Wolskich. W kryptach odbudowanej katedry mieszą się grobowce słynnych Polaków, mi.n. książąt mazowieckich, króla Stanisława Augusta, prezydenta Gabriela Narutowicza, Henryka Sienkiewicza i Ignacego Paderewskiego.

Grób Nieznanego Żołnierza

Miejsce poświęcone pamięci tysięcy bezimiennych bohaterów poległych w walce o niepodległość Polski. 2 listopada 1925 roku złożono tu uroczyście prochy jednego z nieznanych żołnierzy, który poległ nad Wereszczycą w obronie Lwowa. Pobojowisko wybrano drogą losowania z 15 wyznaczonych do tego celu. Oprócz prochów żołnierza w grobie spoczęło 14 urn z ziemią polskich pól bitewnych. Pomnik wykonany według projektu Stanisława Ostrowskiego stanął między trzema środkowymi arkadami podwójnej kolumnady Pałacu Saskiego. W Powstaniu Warszawskim Pałac został prawie całkowicie zniszczony - ocalała tylko środkowa część kolumnady. Grób zrekonstruowano dodając tablice z nazwami pól bitewnych II Wojny Światowej oraz urny projektu Henryka Grunwalda, zawierające ziemię z miejsc walki Polaków na frontach II Wojny Światowej. Zrekonstruowany Grób został odsłonięty 8 V 1946 roku. Przy pomniku pełniona jest warta przez żołnierzy Wojska Polskiego.