Zwiedzanie Tunisu

Tunis - panorama miasta

Fot. sxc

Medyna

Jak przystało na stolicę kraju Tunis posiada największą medynę w Tunezji. To stare miasto, w którym niektóre budowle mają ponad tysiącletnią tradycję jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Niesamowita atmosfera panująca w tej plątaninie wąskich uliczek i tuneli udziela się natychmiast każdemu odwiedzającemu to urocze miejsce. Specyficzna konstrukcja starych budowli sprawia, że latem panuje przyjemny chłód, a zimą ciepło.

Wielki Meczet

Meczet Zitouna (meczet Drzewa Oliwkowego), znany także jako Wielki Meczet stanowi serce Medyny. W pierwotnym kształcie wzniesiono go w 734 r. n.e., jednak w IX w. został całkowicie przebudowany na rozkaz aghlabidzkiego władcy Ibrahima ibn Ahmeda w typowym dla Aghlabidów surowym stylu. Obecnie zarysem przypomina Wielki Meczet w Kairuanie. Przy budowie głównej sali modlitw użyto 200 kolumn ocalałych z ruin rzymskiej Kartaginy. W X w. dodano drugą kopułę, portyki, minaret i sklepione przejście. W medynie roi się od innych meczetów, wstęp do nich mają jednak tylko muzułmanie.

Le Bardo - Muzeum Narodowe

Na wschodnich przedmieściach Tunisu zlokalizowane jest Muzeum Bardo. Mnogość wystawianych eksponatów sprawia, że należy zarezerwować sobie dużo czasu na zwiedzanie. Muzeum mieści się w dawnych pałacach bejów husajnickich, których budowa zaczęła się już w XIII w. Muzeum Bardo gromadzi większość najważniejszych zabytkowych przedmiotów pochodzących z pobliskich wykopalisk archeologicznych. Jest jednym z najwspanialszych muzeów Afryki Północnej. Różnorakie eksponaty zgromadzone są w 35 salach i licznych korytarzach. Prezentowane eksponaty obrazują tysiące lat burzliwej historii tunezyjskiej ziemi. Wystawiane zabytki przyciągają tak wiele zwiedzających, że najlepszą porą na względne spokojne zwiedzanie jest poranek. Muzeum Bardo samo w sobie jest przepięknym zabytkiem, pokazującym zamożność i siłę ówczesnych władców tutejszych ziem, lecz także świadczące o ich zamiłowania do przepychu. Zawartość Muzeum jest równie imponująca. Muzeum posiada największą na świecie kolekcje rzymskiej mozaiki. Pokrywa ona ściany i podłogi pomieszczeń na 3 kondygnacjach dawnego pałacu. Wykonana z mistrzowską precyzją zachwyca ilością kolorów i detali. Znaleźć tu można pokaźną kolekcję sztuki islamskiej, a także niezliczoną liczbę marmurowych rzeźb pochodzących z wykopalisk w całej Tunezji.

Muzeum Dar Ben Abdallah

Tunezyjskie Muzeum Kultury i Sztuki Ludowej posiada najlepsze w kraju zbiory folklorystyczne.

Ville Noivelle

Na wschód od Medyny rozciąga się zbudowane przez Francuzów w epoce kolonialnej ville nouvelle, czyli nowe miasto. Posiada charakter europejski i trudno doszukać się w nim ducha orientu, czy Afryki. Znajduje się tu właściwe centrum rządowe i handlowe miasta.

Medresy

Wspaniałe przykłady architektury szkół koranicznych można podziwiać wokół Wielkiego Meczetu. Wyróżniającą się ozdobioną nabijanymi ćwiekami medresę Mouradia zbudowano w 1673 r. na gruzach tureckich koszar, zniszczonych podczas rebelii. Dzisiaj naucza się w niej tradycyjnych rzemiosł. Najstarszą, Medresę Drzewa, wzniesiono w 1714 r. na miejscu funduku (zajazd). Jej nazwa pochodzi od palmy, która rosła na głównym dziedzińcu. Ponieważ szkoła nadal działa, budynku nie można zwiedzać. Medresa Bachia (19 Souq des Libraires) wyróżnia się niewielką fontanną koło wejścia oraz pomalowanymi w pasy łukami. Obiekt wybudował w 1752 r. Ali Pasza. Obecnie mieści się tu szkoła sztuki rzemieślniczej. W 1754 r. Ali Pasza wzniósł kolejną medresę, Slimania (róg Souq des Libraires i Souq el-Kachachine), poświęconą pamięci syna władcy - Sulejmana, który zginął otruty przez brata. Dziś kilka pomieszczeń zajmuje Tunisian Medical Association (Tunezyjskie Stowarzyszenie Medyczne), a pozostała część jest otwarta dla zwiedzających.

Tourbet el-Bej

Grobowiec Tourbet el-Bej jest zwieńczony zielonymi kopułami, pokrytymi płytkami, które przypominają rybie łuski. To ogromne mauzoleum wybudowane podczas rządów paszy Alego II (1758-1782) stało się miejscem wiecznego spoczynku wielu bejów, księżniczek, ministrów i zaufanych doradców. Grobowce mężczyzn wieńczą niecodzienne marmurowe rzeźby, przedstawiające zwyczajowe nakrycie głowy nieboszczyka - turban lub fez. O pozycji społecznej zmarłego świadczy ilość frędzli. Stylistycznie mauzoleum stanowi przedziwną mieszankę ceramicznych płytek i wyszukanych stiuków.