Katedra w Guadajarze

Fot. Shane R

Jeszcze nie tak dawno Guadalajara, dzisiejsza metropolia i stolica stanu Jalisco, była stosunkowo niewielkim, sennym, prowincjonalnym miastem. Kilkadziesiąt lat temu, to przemysłowe i drugie co do wielkości miast kraju (zespół miejski liczy ok. trzech milionów mieszkańców) nazywane było „Perłą Zachodu” i „Miastem Róż”. Bardzo szybki rozwój przemysłu przekształcił Guadalajarę w olbrzymią metropolię, na szczęście nie zdołał zaszkodzić jej pięknu. Strefa przemysłowa, choć ogromna i nadal rozwijająca się, razem z szerokimi i nowoczesnymi przedmieściami otaczają szerokim pierścieniem historyczne centrum miasta, w którym nadal pielęgnuje się tradycję i pamięta o chlubnej przeszłości miasta. Starówka założonej w 1530 roku Guadalajary to przede wszystkim place zabudowane majestatyczną architekturą epoki kolonialnej.

Guadalajara, ustępujący jedynie stolicy ośrodek przemysłowy i naukowych i ważny węzeł komunikacyjny kraju, to miejsce w którym rodziła się meksykańska tradycja. To stąd wywodzi się tequilla i sombrero. Do dzisiaj zresztą okoliczne plantacje agaw, z których robi się ten tradycyjny trunek, są jedną z największym atrakcji miasta. Wiedzie do nich nawet osobna linia kolejowa o nazwie Tequila Express.

Ale Guadalajara to nie tylko zabawa, muzyka mariachich, meksykańskie rodeo i wszechobecny przemysł. To także duży, o wieloletnich tradycjach (w pierwszej połowie XIX wieku była min. centrum grup reformatorskich), ośrodek naukowy kraju – działają tu dwa duże uniwersytety oraz wiele placówek oświatowych o międzynarodowym znaczeniu.

Liczne miejscowe zabytki, kościoły i muzea, zabytkowe dzielnice a dawne miejscowości jak Tlaquepaque czy Zapopan ze wspaniałą bazyliką, oraz suchy, łagodny klimat i malownicze okolice to wizytówka miasta. Sprawiają także, że dynamicznie rozwijająca się Guadalajara to coraz atrakcyjniejszy ośrodek turystyczny Meksyku.