Amfiteatr antyczny

Najwspanialsza budowla z czasów rzymskich w tych okolicach. Miejsca dla widzów są położone amfiteatralnie, w dwu półkolach, po 14 rzędów każde. Teatr mógł pomieścić 7000 osób. Na każdej ławce była wyrzeźbiona nazwa dzielnicy. Dwupoziomowa scena, wysokiej jakości materiały i wykonanie wskazują na doskonałość ówczesnej architektury i budownictwa.

Stadion rzymski

Znajduje się pod dzisiejszym centrum handlowym Płowdiwu i jest fantastycznym znaleziskiem z czasów imperatora Septimusa Sewera (193-211 r.). Ma on 30 000 miejsc (co wskazuje na wielkość miasta w tamtych czasach) i jest zbudowany w formie podkowy. Najwspanialsze zawody były organizowane tutaj na wzór greckich olimpiad. Podstawowymi dyscyplinami były: rzut dyskiem i oszczepem, biegi, skoki, zapasy i łucznictwo. Zawody odbywały się co 4 lata i trwały kilka dni.

Stary Płowdiw

To najstarsza część miasta, położona na trzech wzgórzach (Trichyłmie). Jest to połączenie architektury bułgarskiego odrodzenia z tą z czasów Traków, Rzymian, Bizancjum i Średniowiecza. W XIX w. bułgarscy budowniczy wznieśli tą część miasta z wąskimi, brukowanymi uliczkami, pięknymi domami z wykuszami, cienkimi kolumnami i dębowymi odrzwiami, cichymi zielonymi podwórzami i szemrzącymi, marmurowymi „czeszmi” – ujęciami źródlanej wody pitnej.

Muzeum Etnograficzne

Mieści się ono w zabytkowym budynku z 1847 r. z barokowymi elementami. Budynek ma średnią część wysuniętą do przodu i dwa boczne skrzydła, jest otoczony pięknym ogrodem. Od 1943 mieści się tu muzeum regionalne ze stałą ekspozycją o pięciu działach tematycznych: rolnictwo, rzemiosło, stroje ludowe i rzemiosło tkackie z XIX i początku XX wieku, folklorystyczne kostiumy oraz ludowe instrumenty muzyczne. Ostatni dział został poświęcony architekturze i budownictwu w okresie bułgarskiego odrodzenia.

Muzeum Archeologiczne

Muzeum archeologiczne w Płowdiw jest jedną z pierwszych kulturalnych instytucji w Bułgarii. Zostało ono założone w 1882 roku. Na początku jego ekspozycja obejmowała: 1500 monet, etnograficzne i historyczne dokumenty, ikony oraz obrazy wybitnych artystów bułgarskich. Dzisiaj muzeum posiada kolekcję obejmującą ponad 100 000 artefaktów związanych z historią Płowdiw. Na szczególną uwagę zasługuje "Skarb z Panagjuriszte". Składa się on z pięknych złotych naczyń o łącznej wadze prawie 7 kg. Niestety, w muzuem możemy zobaczyć jedynie kopie skarbu.

Dom-Muzeum „Chindipian”

Został wybudowany w 1835 r. Budynek jest unikalny ze względu na autentyczny wystrój, zachowany do dzisiaj: malowidła ścienne, urządzenie wnętrz, łazienka w rzymskim stylu. Dom ten oddaje w pełni ducha okresu bułgarskiego odrodzenia. Szczególnie piękne są sufity, zdobione malowidłami: pejzażami z Aleksandrii, Wenecji i Istambułu. Każda sala zyskuje dzięki nim swój odrębny styl.

Cerkiew Św. Konstantyna i Heleny

Cerkiew jest najstarszą płowdiwską świątynią prawosławną. Pierwszą świątynię w tym miejscu zbudowano w 337 roku ku czci cesarza Konstantyna i jego matki Heleny. Świątyna była wielokrotnie niszczona. Jej obecny kształt powstał po przebudowie w 1832 roku. Ikony w cerkwi pochodzą z pierwszej połowy XIX wieku. Napisy wewnątrz są w języku greckim. Jeden z nich głosi, że nieopodal zabito 37 wyznawców Chrystusa. Było to w roku 304, w okresie prześladowania chrześcijan.

Cerkiew Św. Marina

Jest głównym chramem Płowdiwskiej Eparchii (jednostka administracyjna Cerkwi Prawosławnej). Pierwsza cerkiew w tym miejscu powstała w 1561 roku. Po zniszczeniu przez pożar odbudowano ją w 1783 roku. Obecny kształt budynek zawdzięcza przebudowie z 1856 roku. Na jednej ze ścian jest tablica pamiątkowa dla św. Erma, legendarnego założyciela wspólnoty chrześcijańskiej w Płowdiw w I wieku n.e. Cerkiew posiada kunsztownie rzeźbiony ikonostas z początku XIX wieku. Widok nietypowej, siedemnastometrowej, drewnianej dzwonnicy w kształcie pagody z 1870 roku można podziwiać z Amfiteatru Rzymskiego.

Dżumaja dżamija

To meczet i cenny zabytek architektoniczny, pochodzący z dawnego miasta Filibe. Jest to jeden z największych i najstarszych meczetów w Bułgarii. Jego nazwa, Dżumaja (w jęz. tureckim - "piątek") pochodzi stąd, że nabożeństwa muzułmanów odbywają się w piątki. Meczet ten został wzniesiony za czasów sułtana Murada II (1359-85) przez syna zwierzchnika tureckiego Płowdiwu i Wschodniej Rumelii. Rekonstruowany był w latach 1785 i 1818. Obecnie jest on uważany za jeden z trzech najwspanialszych meczetów na Półwyspie Bałkańskim. Jest to masywna budowla o grubych kamiennych ścianach, o rozmiarach ok. 33 na 45 m. Kopuła meczetu jest pokryta ołowiem, a wielokątny minaret jest zbudowany z czerwonych cegieł z elementami z białej zaprawy murarskiej. Piękny zegar słoneczny odmierzał czas panowania sułtana. Ozdobą meczetu są malowidła ścienne z XIX w. oraz loże dla sułtana i imama.