Spośród wielu fortyfikacji tego terenu przygranicznego, zamek Alnwick jest najpotężniejszy. Jest również drugim (pierwszym jest Windsor) największym zamieszkiwanym zamkiem na terenie Anglii. W 1096 r. normański baron Ovo de Vescy rozpoczął budowę zamku. W roku 1309 został zdobyty przez rodzinę Perscy, najpotężniejszą rodzinę w regionie i był w ich rękach od tamtej pory. Choć odnowiono go w XIX w. jego podstawowe cechy pozostają nienaruszone. W otoczeniu rzeki Aln stanowi ideał potężnej średniowiecznej fortecy. Miejsce to zostało użyte w dwóch pierwszych seriach filmu „Harry Potter”. Podejście od strony miasta jest chronione przez potężną, XIV-wieczną bramę i barbakan, blanki są bronione przez XVIII-wiecznych kamiennych rycerzy. Potężne mury okalają szerokie trawniki zewnętrznego i wewnętrznego podwórca. Są one oddzielone potężną basztą, przebudowaną przez czwartego diuka w połowie XIX w. Magnacki gotyk podwórza ukrywa szereg pokoi w style renesansowym, bogato umeblowanych przez włoskich projektantów i rzemieślników. Z tarasu wychodzącego na północ rozciąga się piękny widok na rozległe parki z licznymi fontannami należące do zamku. Zostały one zaprojektowane w ZVIII w. przez Lancelota Capability Browna i są ożywione kilkoma fantazyjnymi budynkami, takimi jak niby zamek w Rateugh Crags (4 km na północny wschód).